Συνέντευξη | Ηρώ Σαΐα: «Για ‘μένα δεν είναι θέμα φιλοδοξίας ο στίχος αλλά μέσο έκφρασης και μόνο. Οπως και το τραγούδι»
Στη συνέντευξη που παρακάτω θα διαβάσετε απαντάει στις ερωτήσεις μας για τον Τσιτσάνη, το νέο της δίσκο και το …“The Voice”
Πριν λίγο καιρό κυκλοφορήσατε το δεύτερό σας δίσκο, το “Λευκό Χαρτί”. Ποια είναι η μέχρι στιγμής ανταπόκριση του δίσκου; Σας ικανοποιεί;
Είμαι πολύ ευχαριστημένη από την μεχρι τώρα πορεία του δίσκου .Τα τραγούδια παίζονται στο ραδιόφωνο, οι κριτικές είναι όλες θετικές και τα μηνύματα που λαμβάνω καθημερινά γι ΄αυτη τη δουλειά δικαιώνουν και εμένα και τους δυο συνθέτες του δίσκου, τον Άρη Βλάχο και τον Νεοκλή Νεοφυτίδη, μιας και διαλέξαμε τραγούδια που έχουν πραγματικά κάτι να πουν. Χαίρομαι διότι ξέρω οτι είναι μια δουλειά που όσο περνάει ο καιρός δηλαδή τέσσερις περίπου μήνες από την κυκλοφορία του, ο κόσμος την ανακαλύπτει και την αγκαλιάζει.
Για πρώτη φορά γράψατε τους στίχους για κάποια τραγούδια εσείς. Τι σας έκανε να αφιερωθείτε στο στίχο;
Δεν έχω αφιερωθεί στον στίχο ούτε δηλώνω “στιχουργός” ! Είναι απλώς δυο απόπειρες στιχουργίας που έτυχε ν’ αρέσουν στους συνθέτες και έγιναν τραγούδια.
Σε τι φάσεις γράφετε; Είναι στις φιλοδοξίες σας να αυξήσετε την “παραγωγικότητα” σας σε αυτόν το τομέα στις επόμενες κυκλοφορίες σας;
Οι πολύ λίγες φορές που έγραψα στίχους μέχρι ώρας ήταν στιγμές που ένιωσα οτι μέσω του στίχου θα μπορούσα να εκφράσω αυτό που έχω στο μυαλό και στην καρδιά μου. Επομένως, καταλαβαίνετε οτι για μένα δεν είναι θέμα φιλοδοξίας ο στίχος αλλά μέσο έκφρασης και μόνο. Οπως και το τραγούδι. Αν ξανααισθανθώ την ανάγκη να εκφραστώ μέσω του στίχου θα το κάνω.
Με τι τρόπο δράτε κατά την επιλογή των τραγουδιών; Γιατί αν κάτι ξεχωρίζει μέσα στο δίσκο είναι η ικανότητά σας να ελίσσεστε ερμηνευτικά ανάμεσα σε πολλά στυλ κάνοντας τις ετερόκλιτες συνθέσεις του δίσκου να συγκλίνουν… Είναι ο στίχος βάση της σύνθεσης ή το αντίστροφο;
Ασφαλώς ο στίχος είναι καταλυτικός και ίσως το σημαντικότερο κριτήριο για την επιλογή ενός τραγουδιού και –αν και δεν είμαι συνθέτης- πιστεύω πως είναι η βάση της σύνθεσης. Δεν θα επέλεγα ποτέ , σε προσωπικό μου δίσκο να τραγουδήσω στίχους που δεν έχουν να πούν τίποτα.
Πόσο δύσκολο ήταν να κάνετε την ηχογράφηση; Έχει αλλάξει ο τρόπος παραγωγής και προώθησης της μουσικής τα τελευταία χρόνια;
Σίγουρα η δισκογραφία δεν υπάρχει πλέον . Όμως επειδή για ‘μένα ο δίσκος δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός και έχω δισκογραφική παρουσία μόνο όταν θεωρώ πως έχω κάτι να πώ, η πραγματοποίηση της παραγωγής και προώθησης του είναι κυρίως θέμα δικής μου απόφασης. Μόνη μου έψαξα και βρήκα την εταιρεία , το στούντιο και τους συνεργάτες που με βοηθούν , όπως και πολλοί άλλοι νέοι καλλιτέχνες στη χώρα μας. Θεωρώ πως στην περίπτωσή μου όταν υπάρχει στόχος και θέλω πολύ να τον πετύχω , μπορώ να ξεπεράσω πολλές αντιξοότητες και δυσκολίες.
Εκτός από το τραγούδι έχετε σπουδές επάνω στο θέατρο. Αν μου επιτρέπετε την παρατήρηση στα τραγούδια σας είναι πάντα αισθητό ένα θεατρικό/κινηματογραφικό στοιχείο πίσω από τη μουσική. Συμβαίνει αυτό συνειδητά; Θα θέλατε να δοκιμάσετε τον εαυτό σας σε κάτι που θα έχει να κάνει με το θέατρο αποκλειστικά;
Πλέον είναι ο τρόπος που τραγουδάω είναι λίγο πιό θεατρικός , χωρίς όμως αυτό να επιδιώκεται. Και αυτό συμβαίνει διότι δίνω προσοχή στο κείμενο, δε μ’ αρεσει απλώς να τραγουδάω λέξεις. Ναι και βέβαια θα ήθελα να δοκιμαστώ σε κάτι αμιγώς θεατρικό αλλά προς το κοντινό μέλλον το βρίσκω λίγο δύσκολο μιας και δεν πηγαίνω σε οντισιόν και δεν το “κηνυγάω” ιδιαίτερα. Όμως αν τύχει και είναι κάτι που να μ’ ενδιαφέρει ασφαλώς και δεν θ’ αρνηθώ.
Ποια η άποψη σας για το «The Voice»; Πιστεύετε πως πραγματικά δίνει χώρο και χρόνο σε νέα παιδιά;
Το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι ό,τι και τα προηγούμενα (π.χ fame story) ως προς τον στόχο τους. Θ’ αναδείξει δυο-τρία παιδιά που θα στηρίξουν τα μαγαζιά του ανάλογου είδους αλλά ίσως και να αναδείξει και αξιόλογες φωνές, θα δούμε… Πάντως δεν έιναι απαραίτητα κακό και δεν μου αρέσει να κατακρίνω έτσι γενικά. Καθε άνθρωπος κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι του ταιριάζει .
Θα ήθελα να μου πείτε την άποψη σας και για το τραγούδι που θα μας εκπροσωπήσει φέτος στη Eurovision. Τελικά αυτός ο θεσμός είναι απαραίτητος για μια χώρα;
Ειλικρίνα, δεν έχω ακουσει ακόμα το τραγούδι. Ο θεσμός αυτός εφόσον δεν επιχορηγείται από το κράτος , δε μ᾽ενοχλεί που υπάρχει μιας και είναι θέμα επιλογής και το τι θα παρακολουθήσει κανεις στην τηλεοραση. Γιατί όχι, με μια παρέα , έχει και πλάκα.
Την περίοδο αυτή συμμετέχετε στο “Νυν και αεί Τσιτσάνης”. Πως τα πηγαίνετε μέχρι στιγμής; Ποια η ανταπόκριση; Κατά πόσο υπάρχει καλλιτεχνική ελευθερία για τον κάθε ερμηνευτή στα πλαίσια μιας τέτοιας παράστασης;
Το πρόγραμμα έχει ήδη πάρει δυο παρατάσεις και ακόμα συνεχίζουμε τα Σάββατα μέχρι το Πάσχα! Και οφείλω να πώ οτι σ’ ενα τέτοιο πρόγραμμα , που δεν υπάρχει η δυνατότητα να πει κανείς τα τραγούδια του προσωπικού του ρεπερτορίου, ελευθερια υπάρχει. Διότι όταν τραγουδάει κανείς αριστουργήματα όπως τα τραγούδια του Τσιτσάνη ή το Ρεμπέτικο του Ξαρχάκου και του Γκάτσου, έχει και ο ίδιος εκφραστεί μέσα από αυτές τις θείες μουσικές και τα σπουδαία κείμενα αυτών των τραγουδιών.
Τι νομίζετε ότι δημιουργεί στον κόσμο την ανάγκη να επιστρέφει σε παλαιότερα ακούσματα; Πιστεύετε ότι έχουμε ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους στην εποχή μας;
Ο κόσμος επιστρέφει σε πιο παλια ακούσματα διότι ειδικά σε μια τέτοια εποχή , έχει αναγκη επαναπροσδιορισμού της ταυτότητάς του. Και η παράδοσή μας, είναι η ταυτότητά μας. Ο Τσιτσάνης, ο Χατζιδάκις, ο Ξαρχάκος , ο Θεοδωράκης και ερκετοί ακόμα, είναι μεγάλα κεφάλαια της μουσικής μας και έχουν καθορίσει όλους εμάς τους νεότερους. Μπορείτε εσείς να φαντασετείτε ένα μουσικό πρόγραμμα χωρίς έστω ένα τραγούδι των παραπάνω συνθετών? Eγω όχι.
Κατά καιρούς έχετε συμμετάσχει σε μουσικά αφιερώματα για τον Χατζηδάκι, τον Τσιτσάνη ή σε μουσικές παραστάσεις βασισμένες σε έργα ποιητών. Πόσο δύσκολο είναι να ανακεφαλαιώνεις και να παρουσιάζεις την καριέρα κάποιου τόσο μεγάλου μουσικού ή πνευματικού ανθρώπου μέσα σε λίγες ώρες;
Δεν είναι δύσκολο διότι ούτε ανακεφαλαιώνεις ούτε παρουσιάζεις -γιατί απλώς δεν γίνεται- την καριέρα κάποιας τόσο μεγάλης μουσικής φυσιογνωμιας. Προσπαθείς απλώς να δώσεις με τη δική σου προσωπική ματιά, μια “γεύση” από το έργο ενός τέτοιου καλλιτέχνη.
Το κλείσιμο δικό σας…
Να είμαστε καλά και να προσπαθούμε για τα καλύτερα.
Συνέντευξη στον Γιώργο Κορέλη