Πάνος Κιάμος: «Δεν βρήκα τίποτα έτοιμο… Δεν μπήκα σ’ ένα παιχνίδι ώστε σε τρεις μήνες να με ξέρει όλη η Ελλάδα»

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε πρόσφατα ο Πάνος Κιάμος στο tralala.gr και στην ερώτηση της Σοφίας Μπεκιάρη, σχετικά με το πως καταφέρνει να διατηρεί τις ισορροπίες του κι αν πιστεύει ότι είναι εύκολο να μην καβαλήσει το καλάμι, ο τραγουδιστής απάντησε:

“Εσύ ξέρεις ότι ξεκίνησα από πολύ χαμηλά, από μαγαζιά που είχαν πέντε και δέκα παρέες. Δεν ήμουν ποτέ το «αγαπημένο» παιδί των ΜΜΕ, έχω γνωρίσει την απόρριψη, έχω κάνει δίσκους που δεν παίξανε, έχω ακούσει πολύ άσχημα πράγματα αν και όλα αυτά δεν τα κατακρίνω γιατί πολλά μπορεί να είχαν και δίκιο που μου τα προσάπτανε. Θεωρώ ότι το κάθε βήμα ήρθε σκαλί – σκαλί και όλο αυτό το πράγμα το έχω κτίσει μέσα από αγώνα, προσπάθεια και ευχαριστώ πάρα πολύ όλο τον κόσμο που μου ανταμείβει αυτή την προσπάθεια με αγάπη, που για μένα είναι η μεγαλύτερη ενέργεια, το εκτιμώ όλο αυτό. Δεν βρήκα τίποτα έτοιμο. Δεν μπήκα σ’ ένα παιχνίδι και σε τρεις μήνες να με ξέρει όλη η Ελλάδα. Έκανα δίσκους που δεν τους έπαιζε το ραδιόφωνο. Ήμουν ένας καλλιτέχνης που πήγαινε πάρα πολύ καλά στα μαγαζιά, είχα κάνει ένα πολύ επιτυχημένο live στο Fix στην Θεσσαλονίκη και στο ραδιόφωνο δεν παιζόταν ποτέ. Τραγουδούσα στα «Αστέρια», είχα τρεις χιλιάδες κόσμο κάθε βράδυ, πέντε φορές στην εβδομάδα αλλά στα ραδιόφωνα εξακολουθούσα να μην υπάρχω. Όλα κατακτήθηκαν σιγά – σιγά. Στην αρχή νόμιζα πως είχαν προσωπικά μ’ εμένα γι’ αυτό δεν με έπαιζαν. Μήπως, σκέφτηκα μετά, δεν είναι έτσι και μας αρέσει να ρίχνουμε αλλού την ευθύνη; Μήπως τα τραγούδια που κάνω εγώ είναι μόνο για το βράδυ και δεν μπορούν να παίξουν στα ραδιόφωνα όταν ο άλλος ξυπνάει στις εφτά το πρωί; Ας πούμε το «Απόψε φόρα τα καλά σου» είναι ένα πάρα πολύ καλό τραγούδι για το βράδυ αλλά δεν μπορείς να το ακούσεις στις εφτά το πρωί, μόλις έχεις ξυπνήσει. Η ιδεολογία του ραδιοφώνου είναι ότι εκείνη την ώρα έχεις ξυπνήσει και πίνεις τον καφέ σου και θέλεις να ακούσεις κάτι πιο ανάλαφρο. Το σκέφτηκα και άρχισα να κάνω δίσκους με διαφορετική ιδεολογία. Ο μισός δίσκος να εξυπηρετεί τα ραδιόφωνα και να υπάρχουν τραγούδια που μπορούν να παίζουν την μέρα και ο άλλος μισός δίσκος να είναι λαϊκός για να κάνει αυτό που εκπροσωπώ εγώ, να έρθεις δηλαδή το βράδυ σ’ εμένα να διασκεδάσεις. Όλα όμως έγιναν σταδιακά και με αγώνα, έτσι λοιπόν δεν θα με δεις ποτέ να καβαλήσω καλάμι. Προσπαθώ να πατώ τα πόδια μου στην γη γιατί ξέρω ότι όλα αυτά θέλουν αγώνα. Κι αν πω μέσα μου ότι κάπου έχω φτάσει, τότε νομίζω πως θα είναι η αρχή του τέλους. Νομίζω πως ακόμα είμαι στην αρχή μου, μαθαίνω ακόμη πάρα πολλά πράγματα από τον ίδιο τον κόσμο…”

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη αποκλειστικά εδώ.