Συνέντευξη | Κωνσταντίνος Αργυρός: «Δεν με βοήθησε καθόλου το Fame Story 3… Την δισκογραφία μου την έκανα έπειτα από 6 χρόνια!»

Το Tralala.gr και η δημοσιογράφος Σοφία Μπεκιάρη τον συνάντησαν πριν λίγες ημέρες από κοντά  στο Malconi’s Cafe στο Κολωνάκι και παρουσιάζουν εδώ για εσάς τις απόψεις, τις άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα του αλλά και όλα τα νεότερα δισκογραφικά του σχέδια. Με χαμόγελο και με την ευγένεια που τον διακρίνει ο Κωνσταντίνος Αργυρός απάντησε σε όλα μας τα ερωτήματα χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος… Απολαύστε τον!

Κωνσταντίνε έχω την αίσθηση πως παρά την κρίση η πορεία σου είναι σταθερά ανοδική και δημιουργική. Εσύ το νιώθεις αυτό;

Να σου πω την αλήθεια από το ξεκίνημα μου δεν αγχωνόμουν ποτέ για το αν θα πάει καλά η καριέρα μου ή όχι. Αυτό που προσπαθούσα ήταν να γίνομαι καλύτερος, να λέω τραγούδια που με κάνουν να αισθάνομαι όμορφα, να κάνω συνεργασίες με ανθρώπους που θαύμαζα από παιδί, όπως με τον Γιώργο Θεοφάνους, τον Κυριάκο Παπαδόπουλο, τον Ηλία Φιλίππου, τον Βασίλη Γαβριηλίδη, τον Παναγιώτη Μπρακούλια και γενικά να κάνω προσεγμένα βήματα και πράγματα για τα οποία θα αισθάνομαι περήφανος.

Μου ανέφερες τον Γιώργο Θεοφάνους, έναν καταξιωμένο δημιουργό. Πως προέκυψε τόσο νωρίς μια τόσο δυνατή συνεργασία που υπέγραφε ολόκληρο το άλμπουμ;

Ένα βράδυ στο νυχτερινό κέντρο που δούλευα τότε ήρθε ο Γιώργος Θεοφάνους με την παρέα του να διασκεδάσουν. Έγινε η πρώτη επαφή μας, έδειξε ενδιαφέρον μέσω του τότε επιχειρηματία με τον οποίο δούλευα, έκλεισε ραντεβού με την εταιρεία μου και ξεκινήσαμε συνεργασία. Δεν σου κρύβω ότι το ήθελα πολύ. Είμαι άνθρωπος που πιστεύει πως όταν στη ζωή μας θέλουμε πραγματικά κάτι και έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας και τις κεραίες μας και προσπαθούμε για αυτό τελικά έρχεται.

Η τύχη τι ρόλο παίζει σε όλο αυτό που μου περιγράφεις;

Δεν πιστεύω μόνο στην τύχη, πρέπει λίγο να κατευθύνουμε τα πράγματα με το μυαλό μας και με αυτά που πραγματικά θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας. Από μικρό παιδί ήθελα να κάνω συνεργασίες με τους δημιουργούς που σου ανέφερα πιο πριν και αυτό το έβγαζα προς τα έξω είτε με τις συνεντεύξεις μου, είτε με τραγούδια άλλων καλλιτεχνών που ερμήνευα στο μαγαζί. Όταν σέβεσαι το τραγούδι και τα «θέλω» σου τα κάνεις πράξη μέσα από τη μουσική θα σου έρθουν κάποια στιγμή και οι συνθέτες που τιμάς και τους τραγουδάς.

«Από το ξεκίνημα μου δεν αγχωνόμουν ποτέ για το αν θα πάει καλά η καριέρα μου ή όχι»

“Δεύτερη φορά” ο τίτλος του νέου σου άλμπουμ. Το υπογράφει ο Ηλίας Φιλίππου και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος και ένα τραγούδι η Ναταλία Γερμανού. Πρόκειται για πολύ δυνατά ονόματα στον χώρο. Πες μου δυο λόγια για αυτή τη δουλειά.

Είναι μια δισκογραφική δουλειά που έγινε με πολύ αγάπη και μεράκι από τους συνεργάτες μου και εμένα. Με τον Κυριάκο δουλέψαμε πολύ όσον αφορά τις μουσικές και με τον Ηλία τον στίχο. Νομίζω πως είναι 13 τραγούδια που το καθένα έχει διαφορετική προσωπικότητα. Είναι ένας λαϊκός δίσκος με μοντέρνες ενορχηστρώσεις. Αισθάνομαι πολύ όμορφα που έχω κυκλοφορήσει ένα δίσκο λαϊκό που έχει δουλευτεί τόσο πολύ. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς υπομονή, αγάπη και αισιοδοξία με τους συνεργάτες σου.

Νιώθεις λαϊκός τραγουδιστής;

Ναι, μου αρέσει και υπηρετώ το λαϊκό τραγούδι. Προσπαθώ όσο μπορώ να κρατάω τις ελληνικές μελωδίες στα τραγούδια μου και με βάση το ελληνικό τραγούδι να δημιουργώ και μερικές γωνίες, όπως ας πούμε για παράδειγμα να έχω και ένα ροκ τραγούδι μέσα και αυτό γιατί οι μπάντες με τις οποίες έχω μεγαλώσει είναι ροκ. Τα ακούσματά μου ήταν οι Πυξ Λαξ και οι Κατσιμιχαίοι.

Τι διαφορές εντοπίζουμε στα τραγούδια σου ανάμεσα στον Γιώργο Θεοφάνους και τον Κυριάκο Παπαδόπουλο και τον Ηλία Φιλίππου;

Η πρώτη συνεργασία μου με τον Θεοφάνους ήταν άψογη και τον ευχαριστώ πάρα πολύ. Στη συνέχεια, ήθελα να δοκιμάσω κάτι άλλο, ήθελα να κάνω κάτι με τον Κυριάκο και τον Ηλία που θαύμαζα από μικρό παιδί για τη δουλειά τους και ήλπιζα να μου εμπιστευτούν τα τραγούδια τους. Οι διαφορές δεν θα έλεγα πως είναι μεγάλες διότι και οι δύο λαϊκοί συνθέτες είναι. Πρόκειται για θέμα αντίληψης της μουσικής. Νομίζω ότι κι οι δύο έχουν προσφέρει πολλά με δύο διαφορετικές εκδοχές στο τραγούδι και ήθελα να τις ζήσω και τις δύο.

«Δεν πιστεύω μόνο στην τύχη, πρέπει λίγο να κατευθύνουμε τα πράγματα με το μυαλό μας»

Ζήλεια ή ανταγωνισμό νιώθεις από συναδέλφους σου εξαιτίας των όσων έχεις καταφέρει μέχρι σήμερα;

Δεν μπορώ να πω πως νιώθω ζήλεια. Όλοι κοιτάμε το μαγαζί και την δισκογραφία μας και μέσα από αυτό προσπαθούμε να είμαστε καλοί. Χαίρομαι που με τιμάνε καλλιτέχνες και έρχονται στο μαγαζί μου και αντίστοιχα το κάνω κι εγώ να πηγαίνω να τους τιμάω. Δεν έχω αισθανθεί έντονα τη ζήλεια να σου πω την αλήθεια. Δεν ξέρω αν αυτό είναι κάτι που δεν το αντιλαμβάνομαι εγώ, αλλά δεν έχει τύχει να το νιώσω.

Όταν σου λέω πάντα πως ηγείσαι του σχήματος στο Posidonio η απάντηση σου είναι πως είστε όλοι μια ομάδα. Παρ’ όλα αυτά όμως ηγείσαι του σχήματος. Ποια είναι το βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να έχουν οι συνεργάτες σου;

Όταν στον κόσμο συμπεριφέρεσαι με αγάπη και σεβασμό το αντιλαμβάνεται. Έχω προσπαθήσει σε όλες τις συνεργασίες που έχω κάνει ως σήμερα να υπάρχει αυτό το χαρακτηριστικό. Αν κάποιος καλλιτέχνης που συνεργάζομαι δεν σέβεται το κοινό νομίζω θα πάψει και η συνεργασία μας. Οπότε αν ξεκινάει αυτό από μένα, διότι όπως είπες είμαι το πρώτο όνομα νομίζω πως το πρώτο πράγμα που θα κοιτάξω σε αυτούς που θα συνεργαστώ είναι να σέβονται πάνω απ’ όλα τους ακροατές, τον ίδιο τους τον εαυτό και φυσικά το τραγούδι διότι έτσι θα τους σεβαστεί κι ο κόσμος.

Ποια πιστεύεις πως είναι τα βασικά στοιχεία που πρέπει να έχει ένα καλλιτέχνης για να τον επιλέξει το κοινό και να πάει να τον ακούσει;

Να έχει αυθορμητισμό και οτιδήποτε και να κάνει να το αισθάνεται και να βγαίνει μέσα από την καρδιά του διότι αυτό βγαίνει στην πίστα. Πρέπει να αισθανθείς άνετα με το stage, όμορφα, να βγάλεις τον εαυτό σου και να δώσεις την ψυχή σου για αυτούς που θα έρθουν να σε ακούσουν. Επίσης πρέπει να είσαι καλός και ευγενικός με τον κόσμο που έρχεται να σε ακούσει.

«Η πρώτη συνεργασία μου με τον Θεοφάνους ήταν άψογη και τον ευχαριστώ πάρα πολύ. Στη συνέχεια, ήθελα να δοκιμάσω κάτι άλλο, ήθελα να κάνω κάτι με τον Κυριάκο και τον Ηλία που θαύμαζα από μικρό παιδί»

Η συμπεριφορά του προσωπικού παίζει σημαντικό ρόλο πιστεύεις;

Το προσωπικό παίζει πολύ μεγάλο ρόλο σε αυτό, γιατί είναι η υποδοχή και η πρώτη εικόνα. Όπως όταν έρχεσαι στο σπίτι μου και είναι η οικογένειά μου εκεί, παίζει ρόλο αν θα σου συμπεριφερθούν εσένα καλά ή όταν ένας φίλος μου έρθει και σου μιλήσει, από τον τρόπο που θα σου συμπεριφερθεί θα καταλάβεις όσα έχω εγώ στο μυαλό μου για εσένα. Έτσι γίνεται και με το Posidonio, ανάλογα τον τρόπο που θα σου συμπεριφερθούν οι σερβιτόροι και όλο το προσωπικό θα καταλάβεις και τη δική μου νοοτροπία και προσωπικότητα. Μ’ αρέσει να μεταφέρω πάντα σε αυτούς πως συνεργάζομαι πως πρέπει να έχουμε ευγένεια, να υποδέχονται τον κόσμο με αγάπη και να τους κάνουν να αισθάνονται σαν να είναι στο σπίτι τους.

Σου έχει τύχει να πας σε ένα μαγαζί και να μην σου αρέσει η συμπεριφορά κάποιου μετρ ή σερβιτόρου και κατ’ επέκταση να πάρει η «μπάλα» και τον καλλιτέχνη που εμφανίζεται εκεί;

Έχει συμβεί στο παρελθόν τέτοιο γεγονός αλλά νομίζω πως μέσα από την κουβέντα, αν εξηγήσεις κάποια πράγματα στο προσωπικό θα βρεθεί λύση. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω πως σε αυτή τη φιλοσοφία με έβαλε ο Βασίλης Κοντόπουλος, διότι είναι ένας επιχειρηματίας, που αποτελεί πραγματικά ένα μοντέλο επιχειρηματία που σπανίζει στις μέρες μας. Ελέγχει μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια στο Posidonio, είναι ένας μαχητής και ένας ηγέτης της πρώτης σειράς που θα παλέψει και δεν θα πάει πίσω από τους στρατιώτες.

Γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια και δεν σε έχω δει ποτέ να νευριάζεις ή να αντιδράς με αγένεια. Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που σε εκνευρίζει σαν άνθρωπο;

Με νευριάζει πάρα πολύ η αδιακρισία, όταν ο άλλος ξεπερνάει και δεν σέβεται τα όρια που του θέτω και πολλές φορές βγαίνω εκτός εαυτού. Έχει τύχει στο μαγαζί, ίσως και κατά λάθος, κάποιος να μου πετάξει ένα ποτήρι και εκεί πραγματικά να τσαντιστώ πολύ, όμως δεν του το έδειξα απλά του είπα « Σε παρακαλώ πάρα πολύ αυτό μην το ξανακάνεις… Εγώ σε σέβομαι που είσαι εδώ και τραγουδάω για σένα και εσύ με αυτό που έκανες δεν με σέβεσαι». Εκείνη τη στιγμή πραγματικά αισθάνθηκα πως έπρεπε να το κάνω αυτό, γιατί όταν δίνω τον καλύτερο εαυτό μου και πάνω απ’ όλα έχω τον κόσμο και τον σέβομαι δεν μου αρέσει να γίνονται αυτά. Το ίδιο βέβαια ισχύει και στην προσωπική μου ζωή. Αν και τελικά για όλα υπάρχει λύση και είναι το χιούμορ που σε βγάζει από δύσκολες καταστάσεις διότι αν κάποιος ξεφύγει και βλέπεις πως δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο πλέον πρέπει να το πάρεις στην πλάκα για να το εκμηδενίσεις.

Είναι βασικό στοιχείο ενός καλλιτέχνη να είναι εμφανίσιμος; Τον βοηθάει ώστε τα πράγματα να γίνουν λίγο πιο εύκολα στην πορεία του;

Μου αρέσει να προσέχω τον εαυτό μου! Δεν σου κρύβω πως πιστεύω πως με αυτό τον τρόπο κρίνεις και τον χαρακτήρα του άλλου γιατί αν προσέχει και σέβεται τον εαυτό του σημαίνει πως σέβεται και τους γύρω του. Καλό λοιπόν είναι να προσέχουμε τον εαυτό μας και να τον διατηρούμε όμορφο. Άλλωστε η εμφάνιση είναι υποκειμενική. Ακόμα κι ένας άνθρωπος που μπορεί κάποιοι να τον βλέπουν άσχημο εσένα μπορεί να σου βγάλει μια γοητεία.

«Με νευριάζει πάρα πολύ η αδιακρισία, όταν ο άλλος ξεπερνάει και δεν σέβεται τα όρια που του θέτω»

Από τα τραγούδια που έχεις κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, ποιο θεωρείς πως είναι το πιο αγαπημένο του κοινού, αυτό που σε έχει συνδυάσει μαζί του;

Μέχρι στιγμής νομίζω πως είναι το «Παιδί γενναίο»! Πρόκειται για ένα τραγούδι, αυτοβιογραφικό που όταν το άκουσα με άγγιξε πάρα πολύ γιατί μου αρέσει όταν ζω κάποιες καταστάσεις να τις αποτυπώνω στα τραγούδια μου και ευχαριστώ τον Γιάννη Δόξα που το έγραψε. Επίσης αγαπημένο κομμάτι είναι το «Ποτέ ξανά» της Ναταλίας Γερμανού, που την αγαπώ πολύ και το τραγούδι βραβεύτηκε κιόλας.

Το «Παιδί γενναίο» είναι μια φράση που σε χαρακτηρίζει πλέον. Σε χαροποιεί αυτό;

Ναι γιατί όταν άκουσα αυτό το τραγούδι με άγγιξε και έχω δώσει απίστευτη ενέργεια για να βγει. Μάλιστα όταν τελείωσε ο δίσκος δεν υπήρχε το τραγούδι αυτό και ήταν σα να το ζήτησα. Σα να ζήτησα ένα τραγούδι για ένα έρωτα που είχα στη ζωή μου και τις δυσκολίες που πέρασα στο παρελθόν, δυσκολίες που περνάει ο καθένας μας κουβαλώντας τον δικό του Γολγοθά.

Πώς θα χαρακτήριζες τη ζωή σου μέχρι σήμερα; Υπήρξαν αρκετές δυσκολίες;

Δεν ήταν όλα όμορφα. Ο κάθε άνθρωπος έχει τον Γολγοθά του όπως είχα και εγώ. Είχα μια οικογένεια που δεν ήταν και η πιο πλούσια αν και φρόντισαν για να μην μου λείψει τίποτα, οι γονείς μου ήταν άνθρωποι που τα έδιναν όλα στα παιδιά τους. Δεν θέλω να φανώ αχάριστος, ήταν μια οικογένεια που ζούσε με λίγα αλλά περνούσε καλά. Όσον αφορά τον έρωτα και την καψούρα όλοι έχουμε περάσει δύσκολες στιγμές, έχουμε ερωτευθεί και αγαπήσει και στον έρωτα όλα δικαιολογούνται.

Έχεις μια αδελφή κι έναν αδελφό. Σε ποιον έχεις λίγο περισσότερο αδυναμία;

Και στα δυο μου αδέλφια. Δεν ξεχωρίζω κάποιον, όπως και με τους γονείς μου. Είμαστε ένα όλοι μαζί και ο καθένας συμπληρώνει τον άλλο.

«Ο Χρήστος Μενιδιάτης είναι ένας υπέροχος άνθρωπος που δεν έχει καθόλου εγωισμό μέσα του και δεν έχει στο μυαλό την ίντριγκα και την πονηριά.»

Πες μου ένα χαρακτηριστικό που έχει ο αδελφός σου και η αδερφή σου αντίστοιχα και θα ήθελες να το έχεις ο ίδιος.

Ο αδελφός μου είναι πολύ κοινωνικός, έξω καρδιά και πολύ ενδιαφέρον άνθρωπος. Εγώ πάντα ήθελα περισσότερο χρόνο για να ανοιχτώ και να αφεθώ με τον άλλον. Η αδελφή μου έχει έναν μοναδικό τρόπο να σε πείσει για το οτιδήποτε, που αυτό δεν το έχω. Μπορεί να έχεις ένα αλάτι και να έρθει να σου πει πως είναι πιπέρι και να το πιστέψεις! Σε αυτό προσπαθώ να της μοιάσω αλλά δεν το καταφέρνω.

Ποιος από τους δύο καμαρώνει λίγο περισσότερο που έχει αδελφό τον Κωνσταντίνο Αργυρό;

Εγώ καμαρώνω γι’ αυτούς, γιατί κάθε μέρα που περνάει με τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους με κάνουν περήφανο και χαίρομαι πολύ. Θέλω να πιστεύω πως τους κάνω και εγώ περήφανους με τη δουλειά μου και με όσα έχω καταφέρει μέχρι στιγμής. Νιώθω πως τώρα ξεκινάω και αισθάνομαι πως δεν έχω κάνει και πολλά πράγματα. Αλλά πραγματικά ό,τι και να κάνω στη ζωή μου, κάτι που συμβαίνει νομίζω σε όλους τους ανθρώπους, το κάνω για να ευχαριστήσω τα αγαπημένα μου πρόσωπα.

Αν σου ζητούσα να μου πεις το πρώτο αστείο περιστατικό που σου έρχεται στο μυαλό και αφορά και τους τρεις τι θα μου έλεγες;

Θυμάμαι που έκανα αρκετές κοπάνες από το σχολείο και η αδελφή μου ήταν απουσιολόγος αλλά και ο αδελφός μου δεύτερος απουσιολόγος και με κάλυπταν.

Άρα ήταν καλύτεροι στα μαθήματα;

Ήμουν και εγώ καλός μαθητής, όχι όμως όπως τα αδέλφια μου. Η αδελφή μου είναι δικηγόρος, ο αδελφός μου οικονομολόγος ενώ εγώ ήμουν πιο πολύ της μουσικής. Δεν ήμουν τόσο καλός μαθητής, ήμουν του 16, ενώ αυτοί του 19. Επιπλέον εγώ ήμουν μέσα σε όλα, στις κοπάνες, στο 15μελές… ήμουν πιο επαναστατικός χαρακτήρας.

Η φιλία τι ρόλο παίζει στη ζωή σου; Πόσο σημαντική είναι για την καθημερινότητά σου;

Τεράστιο ρόλο!!! Οι κολλητοί και φίλοι μου είναι η ψυχοθεραπεία μου και ποτέ δεν πρόκειται να σταματήσουν να είναι, γιατί όλοι οι άνθρωποι το έχουμε ανάγκη αυτό. Βέβαια σημαντικό είναι όταν γυρνάς σπίτι να έχεις και τον άνθρωπό σου, την αγάπη σου αλλά αυτή τη περίοδο δεν υπάρχει κάποια στη ζωή μου όσον αφορά το ερωτικό κομμάτι. Οπότε και αυτή τη στιγμή αλλά και γενικότερα οι φίλοι μου είναι δίπλα μου και όταν γυρνάω σπίτι πάντα θα μαζευτούμε με τους κολλητούς μου και θα παίξουμε play station ή θα περάσουμε χρόνο μαζί.

Ανάμεσα στους φίλους σου και την κοπέλα σου τι έχει προτεραιότητα για σένα; Και αν έπρεπε να επιλέξεις τι θα ήταν αυτό;

Θα προσπαθούσα να τα συνδυάσω και τα δύο. Οι φίλοι μου είναι πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή μου και πιστεύω πως είναι απλό να τα συνδυάζεις και τα δύο αρκεί η γυναίκα ή η κοπέλα σου να είναι συγκαταβατικός άνθρωπος διότι τους φίλους μου τους ξέρω πως είναι.

«Μικρός ήμουν μέσα σε όλα, στις κοπάνες, στο 15μελές… ήμουν πιο επαναστατικός χαρακτήρας.»

Πρόσφατα έγινες και νονός… Πως το βίωσες όλο αυτό;

Ναι είναι αλήθεια, βάφτισα το παιδί του φίλου μου Χρήστου Μενιδιάτη, τον Μιχάλη. Είναι ο εγγονός του συγχωρεμένου και τεράστιου Μιχάλη Μενιδιάτη. Ήταν πραγματικά μεγάλη μου τιμή και το ευχαριστήθηκα. Χαίρομαι πάρα πολύ που βάφτισα ένα παιδί, ένα υπέροχο πλάσμα στην Παναγιά της Τήνου.

Πώς προέκυψε αυτή η κουμπαριά;

Με τον Χρήστο είμαστε φίλοι χρόνια, κοντά στα δέκα. Υπάρχει ένας σεβασμός και μια εκτίμηση του ενός προς τον άλλο και νομίζω ότι αυτό κάποια στιγμή θα έπρεπε να επισφραγιστεί με μια κουμπαριά.

Άρα μιλάμε για μια πραγματική φιλία διότι το επάγγελμα σας είναι αρκετά ανταγωνιστικό θα έλεγα.

Ο Χρήστος είναι ένας υπέροχος άνθρωπος που δεν έχει καθόλου εγωισμό μέσα του και δεν έχει στο μυαλό την ίντριγκα και την πονηριά. Είναι καλός με τους καλούς και όπως πρέπει με τους ανθρώπους που δεν φέρονται καλά στη δουλειά μας. Νομίζω κάναμε μια πολύ καλή κουμπαριά και χαίρομαι που αυτός ο άνθρωπος υπάρχει στη ζωή μου και στην καθημερινότητά μου, είναι από τους ανθρώπους που χαίρεσαι να τον έχεις για φίλο.

Μόλις μου ανέλυσες πώς είναι ο Χρήστος Μενιδιάτης. Ο Κωνσταντίνος Αργυρός πώς είναι αντίστοιχα με τους συναδέλφους του;

Είμαι πολύ εύκολος άνθρωπος με όσους μου συμπεριφέρονται ευγενικά. Αν πάλι κάποιος έχει στο μυαλό του αρνητικά πράγματα για μένα και έχει κάποιες εμπάθειες κρατάω μια τυπική στάση. Δεν θα τον κρίνω ούτε θα μιλήσω άσχημα γι’ αυτόν.

Με τα ΜΜΕ τι σχέση έχεις; Σε έχουν φέρει ποτέ σε δύσκολη θέση είτε με ερωτήσεις είτε με κάποια δημοσιεύματα;

Έχουν υπάρξει στιγμές που με έχουν φέρει σε δύσκολη θέση και φορές που υπήρξαν δημοσιεύματα που δεν ίσχυαν αλλά και οι άνθρωποι τη δουλειά τους κάνουν. Είναι μέσα στο παιχνίδι όλο αυτό. Την προσωπική μου ζωή προσπαθώ να την κρατάω λίγο απομονωμένη και αισθάνομαι άσχημα να προωθώ το ερωτικό κομμάτι της. Νομίζω πως αν αισθανθώ έτοιμος να κάνω οικογένεια με κάποια κοπέλα και να προχωρήσω μαζί της τότε θα μιλήσω ανοιχτά, ως τότε νομίζω δεν αφορά και δεν ενδιαφέρει ίσως κανέναν η προσωπική μου ζωή. Εμένα μου αρέσει να μιλάω για την δουλειά μου.

Για κάποιους έχει ενδιαφέρον να γνωρίζουν και κάποια πιο προσωπικά θέματα για τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη… όχι απαραίτητα ερωτικά αλλά ας πούμε για παράδειγμα που πάει διακοπές.

Αυτό είναι πολύ εύκολο… Αν με ρωτήσει κάποιος που πάω διακοπές, θα του πω Λευκάδα, δεν θα το κρύψω αλλά μου αρέσει να μιλάω περισσότερο για την δουλειά μου και ο κόσμος να με γνωρίζει για τις πράξεις και όχι για τους έρωτές μου.

Η Λευκάδα, επειδή μου την ανέφερες, τι είναι για σένα;

Είναι ο τόπος που επιλέγω όταν θέλω να πάω διακοπές γιατί όταν βγω στο μπαλκόνι και δω την απίστευτη θέα της τα ξεχνάω όλα.

Η σχέση σου με τους θαυμαστές σου πως είναι;

Πολύ καλή και το καμαρίνι μου είναι πάντα ανοιχτό για όλους. Το fan club μου είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου και ό,τι μπορώ κάνω γι’ αυτούς διότι αυτοί οι άνθρωποι είναι η έμπνευσή μου.

Το fan club ενός καλλιτέχνη πόση «δύναμη» μπορεί να του δώσει;

Είναι πολύ σημαντικό κομμάτι τουλάχιστον για μένα. Είναι οι άνθρωποι που πλέον θεωρώ μέρος της ζωής μου, της οικογένειάς μου και της ψυχοθεραπείας μου.

Με τα social media τι σχέση έχεις; Πόσο ενεργός είσαι;

Δεν είμαι και χάκερ αλλά θα μπω. Το twitter και το instagram είναι τα προσωπικά μου με τα οποία ασχολούμαι και περισσότερο, ενώ με το facebook δεν ασχολούμαι τόσο συχνά. Έχω μια σελίδα, την οποία ενημερώνω και επικοινωνώ με τον κόσμο.

Είναι αυτός ένας τρόπος ο καλλιτέχνης να έρθει πιο κοντά με τους θαυμαστές του και να νιώσουν πιο οικεία μαζί του;

Ναι, διότι είναι πιο interactive η επικοινωνία και εμένα προσωπικά μ’ αρέσει πολύ αυτό, γιατί αφουγκράζομαι τον κόσμο, τι θέλει να ακούσει από μένα, μπορώ να τους πω τι πραγματικά πιστεύω και να ανταλλάξουμε γενικά συναισθήματα και ιδέες πάνω στη δουλειά μου και την προσωπικότητά μου. Γνωρίζω ανθρώπους που πραγματικά με ακολουθούν, με στηρίζουν και τους οφείλω πολλά.

Το «The Voice» το παρακολούθησες καθόλου;

Ναι, κάποιες φορές. Ήταν ένα talent show που λειτούργησε ως ένα μέσο για ένα νέο καλλιτέχνη να ανοίξει τα φτερά του και να τον βοηθήσει.

Βοήθησε θεωρείς αυτά τα παιδιά όπως βοηθούσε και εσένα παλαιότερα το Fame Story 3;

Εμένα δεν με βοήθησε καθόλου το Fame Story 3. Την δισκογραφία μου την έκανα έπειτα από 6 χρόνια. Όταν βγήκα από το παιχνίδι δούλεψα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη αλλά ποτέ δεν έκανα κάτι ουσιαστικό και μάλιστα αρκετός κόσμος ως σήμερα δεν ξέρει καν πως είχα συμμετάσχει στο Fame Story 3, οπότε δεν μπορώ να πω ότι με βοήθησε και ότι πιάστηκα από κάπου. Δεν παύουν όμως όλα αυτά να είναι shows που κάποιοι καλλιτέχνες μπορούν να πάνε και να δείξουν το ταλέντο τους. Είμαι υπέρ αυτής της κατάστασης και χαίρομαι που υπάρχουν.

Υπάρχει χώρος στη δισκογραφία για όλους αυτούς τους καλλιτέχνες;

Κανείς δεν μπορεί να κόψει τα φτερά κανενός. Οποιοσδήποτε βγει, αξίζει, πάρει στα σοβαρά τη δουλειά του, προσπαθήσει και έχει να δείξει κάτι στον κόσμο και το παλέψει, ο κόσμος θα το καταλάβει κάποια στιγμή.

Θα συμμετείχες στο «YFSF» ή στο «Just The 2 Of Us» σε θέση κριτή ή coach αν σου γινόταν κάποια πρόταση;

Δεν νομίζω, δεν είμαι σε φάση να κάνω κάτι τέτοιο, τουλάχιστον αυτή την στιγμή δεν μου ταιριάζει. Αν μπορούσα όμως στο μέλλον να βοηθήσω κάποιο νέο καλλιτέχνη μέσω ενός τέτοιου τηλεπαιχνιδιού θα το έκανα. Τώρα όμως δεν νομίζω πως θα μπορούσα να προσφέρω κάτι.

Υπάρχει κάποια συνεργασία που θα ήθελες πολύ να πραγματοποιήσεις στο μέλλον;

Πολλές! Ποιον να σου πρωτοπώ;;; Με τον Γιάννη Πάριο, τον Θέμη Αδαμαντίδη, τον Αντώνη Ρέμο, την Νατάσα Θεοδωρίδου, την Άννα Βίσση… Πολλούς!

Πες μου ένα τραγούδι συναδέλφου σου που ακούς στο ραδιόφωνο και θα ήθελες να το είχες πει εσύ.

Αυτό τον καιρό μου αρέσει πολύ το τραγούδι της Νατάσας Θεοδωρίδου «Τι μου συμβαίνει» που είναι σε μουσική του Αντώνη Βαρδή.

Από ξένη μουσική τι ακούς;

Όλα τα ακούω. Περισσότερο μου αρέσει ο Sting και ο Eros Ramazzoti. Μου αρέσουν βέβαια και τα πιο παλιά, όπως Pink Floyd γιατί μεγάλωσα με αυτή τη μουσική.

Βρίσκεις κοινά σε Έλληνες καλλιτέχνες με αυτούς του εξωτερικού;

Όχι. Ο κάθε καλλιτέχνης έχει την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του. Βέβαια είναι καλό κάποιες φορές να παίρνουμε παραδείγματα από καταξιωμένους καλλιτέχνες του εξωτερικού που έχουν αφήσει ιστορία. Αν τραγουδάμε όμως βάζοντας την προσωπικότητά μας νομίζω φαίνεται και αν πάλι δεν το κάνουμε δεν θα είναι ειλικρινές και θα φανεί επίσης. Το θέμα είναι να παίρνουμε παραδείγματα μόνο και όχι να στηριζόμαστε στις καριέρες τους. Εγώ αυτό που μου αρέσει και κάνω κάποιες φορές είναι να ψάχνω να βρω στοιχεία για το πώς έχει πετύχει κάποιος τόσο πολύ και γιατί έκανε μια καριέρα τόσο μεγάλη.

Το τραγούδι που μας εκπροσώπησε φέτος στη Eurovision το άκουσες, πως σου φάνηκε;

Οτιδήποτε εκπροσωπεί την Ελλάδα με ενδιαφέρει και το ακούω. Το “Rise up” ήταν ένα τραγούδι ευχάριστο, με θετική ενέργεια.

Θα σου άρεσε να μας εκπροσωπήσεις κάποια στιγμή;

Σε αυτή την φάση όχι. Αν κάποια στιγμή μπορούσα να πάω με ένα τραγούδι που θα διάλεγα εγώ και αν ο κόσμος το θεωρούσε κατάλληλο ίσως να πήγαινα. Σε αυτή τη φάση όμως ούτε που το έχω σκεφτεί.

Θα ήθελα να μου πεις 3 προτερήματα και αντίστοιχα 3 ελαττώματά σου.

Στα προτερήματα μου είναι πως έχω αρκετή υπομονή, επιμονή και αγαπάω πολύ αυτό που κάνω, δεν με πλήττει και δεν με κουράζει.

Τα ελαττώματα ποια είναι;

Είμαι αρκετά εγωιστής, οτιδήποτε και να θέλω θα προσπαθήσω και θα παλέψω γι’ αυτό και πολλές φορές δεν είναι καλό. Επίσης, πολλές φορές νιώθω μπερδεμένος και λίγο αναποφάσιστος ως προς το πώς θέλω να δω τον Κωνσταντίνο Αργυρό στο μέλλον… Για παράδειγμα, τη μια θέλω να κάνω οικογένεια και την άλλη λέω είμαι μικρός και πρέπει να εστιάσω στα επαγγελματικά μου.

Έχεις σκεφτεί τον εαυτό σου να ασχολείται με κάτι άλλο εκτός της μουσικής;

Όχι δεν θα μπορούσα να σκεφτώ κάτι άλλο. Μακάρι να με αξιώσει ο Θεός και να μου δίνει κουράγιο και δύναμη να έχω πάντα την ίδια όρεξη που έχω και τώρα με τη δουλειά μου.

Μέχρι που μπορείς να φτάσεις για την καριέρα σου, την επιτυχία σου και τη δουλειά σου; Τι είναι αυτό που θα σε κάνει να πεις “Μέχρι εκεί, δεν θυσιάζω κάτι άλλο για την δουλειά μου”;

Όταν έρθει η στιγμή να κάνω και εγώ την οικογένειά μου θα σημαίνει πως πρέπει να έχω και τον ανάλογο χρόνο για να της αφιερώσω. Η οικογένεια είναι κάτι που δεν θα μπορούσα λοιπόν να θυσιάσω και θα με έκανε σίγουρα να μην δίνω το 100% στη δουλειά μου.

Θεωρείς πως ένας καλλιτέχνης μπορεί να έχει ισορροπία παράλληλα στα προσωπικά και τα επαγγελματικά του;

Δεν είναι εύκολο, είναι πολύ δύσκολο εξαιτίας του επαγγέλματός μας. Η γυναίκα που θα είναι μαζί μου πρέπει να είναι «Παιδί γενναίο», αλλά και οποιουδήποτε τραγουδιστή. Ζούμε σε έναν χώρο που καλώς ή κακώς η νύχτα είναι απαραίτητη και είναι δύσκολα τα ωράρια, ειδικά αν δεν δουλεύει και αυτή νύχτα.

Θα μπορούσες να ήσουν με μια γυναίκα του ίδιου επαγγέλματος με σένα; Θα ήταν ίσως πιο εύκολο;

Ανάλογα. Ο έρωτας δεν ξέρεις από που θα σου έρθει. Έχω υπάρξει και με γυναίκα που δουλεύει νύχτα και με γυναίκα που δουλεύει μέρα. Και οι δύο είχαν τις δυσκολίες τους.

Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να μου δώσεις μια ευχή για τον κόσμο που θα μας διαβάσει.

Να υπάρχει διάλογος στον κόσμο γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορούν να λυθούν πολλά προβλήματα και να χαμογελάμε όσον το δυνατό πιο πολύ και να δίνουμε χαρά στο συνάνθρωπο μας.

Συνέντευξη: Σοφία Μπεκιάρη

Φωτογραφίες: Χρήστος Καραγεώργος

Απομαγνηφώνηση: Ελένη Κεφαλληνού