Τι μας απάντησε ο Νίκος Κουρκούλης στην ερώτηση….

Tο ραδιόφωνο ως μέσο ενημέρωσης εξυπηρετεί τη δική μας δουλειά προς τα έξω. Σήμερα ακούμε ραδιόφωνα που για μένα δεν έχουν ταυτότητα. Και τι θέλω να πω;;; Ένας χώρος που ήταν παράδειγμα παιδικός σταθμός, στη συνέχεια έγινε ξυλουργείο και μετά άλλαξε και πουλούσε παπούτσια… Έτσι χαρακτηρίζω και το ραδιόφωνο… υπήρξε ένας επαγγελματικός χώρος και όποιος έδινε τα ποιο πολλά για να νοικιάσει αυτός μας έκανε και αυτόν χρησιμοποιούσαμε. Και φτάσαμε σε ένα άσχημο σημείο ειδικά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη διότι στην επαρχία υπάρχει ποιοτικότερο ραδιόφωνο μιας και υπάρχει η επιλογή του ραδιοφωνικού παραγωγού να κάνει ελεύθερα τις μουσικές επιλογές του. Απ’ την άλλη ακόμη και οι δισκογραφικές εταιρείες μη μπορώντας εδώ στην Αθήνα να κάνουν κάτι παραπάνω, με την υποτιθέμενη καθοδήγηση πιστέψανε ότι θα περάσουν το σουξέ στα ραδιόφωνα, «παίξτε δηλαδή αυτό και όχι το άλλο» και εκεί χάθηκε η ελεύθερη άποψη του ραδιοφώνου. Πιο παλιά θυμάμαι δίναμε το άλμπουμ και ο παραγωγός αποφάσιζε ποιο θα παίξει και έβλεπες πραγματικά την αποδοχή του κόσμου. Με λίγα λόγια πιστεύω πως μέσα στην κρίση των θεσμών και των αξιών που σου προλόγισα υπάρχει και στο ραδιόφωνο μια κρίση και σε όλα τα μέσα ενημέρωσης φυσικά.

Νίκος Κουρκούλης @ tralala.gr