Ευρυδίκη «Ονειρεύομαι ακόμα μαμά», πρεμιέρα στο Σταυρό του Νότου, ρεπορταζ και δηλώσεις!

Παρασκευή βράδυ, ήμασταν εκεί από νωρίς κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε λίγο με την οικοδέσποινα, Ευρυδίκη, αλλά και τον πρώτο καλεσμένο της τον Αντώνη Βαρδή.

Φέτος συμπληρώνει 20 χρόνια στην δισκογραφία και μ’ αυτήν την αφορμή ένιωσε την ανάγκη να μας… ξανασυστηθεί! Όλα ξεκίνησαν λίγα λεπτά μετά τις 11 όταν χαμήλωσαν τα φώτα μέσα στην αίθουσα. Τα τραπέζια γύρω ήταν γεμάτα από φίλους της ερμηνεύτριας, καλλιτέχνες και μη που αντικρίζοντάς την στη σκηνή την υποδέχτηκαν με θερμό χειροκρότημα. Ανάμεσά τους ο Μάκης Πουνέντης, ο Κώστας Καραφώτης και φυσικά ο Δημήτρης Κοργιαλάς και ο Γιάννης Βαρδής.

Πρώτο τραγούδι «Ονειρεύομαι ακόμα μαμά», από την καινούργια της δισκογραφική δουλειά που πρόκειται να κυκλοφορήσει πολύ σύντομα. Τον ίδιο τίτλο έχει όλη η παράσταση. Πολύ όμορφα τα λόγια, πολύ αληθινά, γεμάτα ευαισθησία, τρυφερότητα αλλά και πείσμα για ζωή.

Συγκινημένη αλλά πολύ χαρούμενη μας καλωσόρισε λέγοντας «Σας ευχαριστώ όλους που βρίσκεστε απόψε εδώ. Ας έχουν περάσει 20 ολόκληρα χρόνια από τότε, το «Μόνο που θυμάμαι» με έφερε κοντά σας». Το χειροκρότημα σκέπασε τα λόγια της κι εκείνη μας χάρισε κομμάτι του εαυτού της παρασύροντάς μας με τη ζωντάνια και την ενέργειά της.

Ροκ ο ήχος, φυσικά, όπως ταιριάζει και στον χώρο. Πολλά τα τραγούδια που ακούσαμε από την ίδια, δικά της αλλά και άλλων αγαπημένων καλλιτεχνών. Ανεβασμένη η διάθεση κι όπως τα τραγούδια διαδέχονταν το ένα το άλλο «έπιασα» τον εαυτό μου να χορεύει! Ευτυχώς… δεν ήμουν η μόνη! Μας προκαλούσε και μας προσκαλούσε να δίνουμε ρυθμό. Φυσικά δεν της χαλάσαμε το χατίρι. Μαζί της τραγουδήσαμε τις μπαλάντες της, αλλά και τα ρεφρέν από τα πιο ρυθμικά κομμάτια της. Στα κουπλέ χορεύαμε! Ανάμεσα στα τραγούδια που ακούσαμε ήταν το «Σταγόνα στο Αιγαίο», το «Πιάσε με», το “Comme ci comme ca”, αλλά και το «Μέτρησα» που το γνωρίσαμε από την Αρβανιτάκη και το «Γυφτάκι» που το αγαπήσαμε από την Τσανακλίδου. Την χαρήκαμε ιδιαίτερα στο “Je ne veux pas travailler” αλλά και στο «Δε θέλω να σε ξέρω» των Μπλε.

Από τις ωραιότερες στιγμές της βραδιάς ήταν πιστεύω, η ερμηνεία της στο ολοκαίνουργιο «Μια ζωή για μένα» σε μουσική Γ. Θεοφάνους και στίχους Θ. Παπανικολάου.

Δυνατό χειροκρότημα υποδέχτηκε τον Αντώνη Βαρδή στη σκηνή. «Καλησπέρα σε όλους σας. Είναι μεγάλη τιμή να βρίσκομαι απόψε εδώ. Ευχαριστώ πολύ την Ευρυδίκη αλλά και εσάς», ήταν το δικό του καλωσόρισμα, λίγο πριν πάρει την κιθάρα του να μας ταξιδέψει στις μεγάλες του επιτυχίες.

Ξεδιπλώνοντας αναμνήσεις, αστειευόμενος με τον κόσμο αλλά κυρίως τραγουδώντας μας «πήρε μαζί του» σ’ ένα μουσικό ταξίδι. Αγαπημένα του τραγούδια, διαλέγοντας ίσως τα καλύτερα από τα εκατοντάδες που έχει γράψει, γέμισαν μια ολόκληρη ώρα που, πραγματικά δεν καταλάβαμε πώς πέρασε. Φυσικά ακούσαμε και το ολοκαίνουργιο του «Δεμένος εδώ».

Από τις ωραιότερες στιγμές της βραδιάς ήταν όταν ο Αντώνης κάλεσε τον γιο του Γιάννη Βαρδή στη σκηνή. Μοιράστηκαν το μικρόφωνο, αλλά και μια από τις πιο αγαπησιάρικες σχέσεις στα καλλιτεχνικά, χαρίζοντάς μας το «Ίσως» αλλά και δυο τρία άλλα κομμάτια που είπαν μαζί. Φορτισμένη συναισθηματικά η ατμόσφαιρα, βλέποντας τους έτσι, μπαμπά και γιο, μπορούσα να διακρίνω τη χαρά, το καμάρι, την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση που ένιωθαν. Κι εμείς μαζί τους.

Ένα μουσικό ταξίδι, γεμάτο ευαισθησία, τρυφερότητα, αλήθειες, όνειρα, φίλους, χαμόγελα, μελωδίες, μουσικές κι αναμνήσεις ήταν ολόκληρη η βραδιά εκεί στο Σταυρό του Νότου plus παρέα με την Ευρυδίκη και τον Αντώνη Βαρδή. Ένα ταξίδι που θα συνεχιστεί, γιατί τίποτα δεν σταματά όταν είναι γεμάτο ειλικρίνεια, ουσία, βάθος, ταλέντο και αγάπη.

Ήταν τιμή μας που το μοιραστήκαμε μαζί τους.

Οι καλλιτέχνες λίγο πριν την έναρξη του προγράμματος δέχτηκαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις μας :

ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΡΔΗΣ

Έχετε μια πολυετή πορεία στον χώρο του τραγουδιού. Έχετε γράψει πολλά τραγούδια για εσάς αλλά και για πολλούς καλλιτέχνες μέχρι σήμερα. Πώς εξηγείτε την επιτυχία σας τόσα χρόνια?

Ήμουν τυχερός γιατί τα τραγούδια που έχω γράψει αγαπήθηκαν από τον κόσμο. Ίσως γιατί ήταν καλά, ίσως γιατί τα είπαν καλοί τραγουδιστές. Αυτό βοήθησε να «κατέβουν κάτω στον κόσμο», να τα αγαπήσει. Πιστεύω πως ήμουν περισσότερο τυχερός και λιγότερο ταλέντο.

Από τις συνεργασίες που έχετε κάνει ποια ήταν αυτή που, ευχαρίστως, θα ξανακάνατε?

Η αλήθεια είναι ότι συνεργάστηκα με πολλούς τραγουδιστές τους οποίους θαύμαζα πριν αρχίσω να τους δίνω τραγούδια. Όπως ο Διονυσίου, ο Νταλάρας, η Αλεξίου, ο Πάριος, η Βιτάλη, αργότερα η Γλυκερία, ο Κλωναρίδης, η Πίτσα Παπαδοπούλου, ο Λιδάκης. Ήμουν τυχερός γιατί με όλους αυτούς που θαύμαζα ήρθε η ώρα και συνεργάστηκα. Μέχρι στιγμής δε μου έτυχε να θέλω να δώσω τραγούδια σε κάποιον που θαυμάζω, που θέλω να πει τραγούδια μου και να μην έχω δώσει. Ακόμα και με τους Μανώλη Αγγελόπουλο, Μανώλη Μητσιά, Στέλιο Καζαντζίδη, ακόμα και μ αυτούς που ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστώ, συνεργάστηκα. Θεωρώ τον εαυτό μου πάρα πολύ τυχερό.

Πιστεύετε ότι υπάρχουν διαφορές με το πώς ξεκινήσατε εσείς στο πώς ξεκινάνε τα νέα παιδιά σήμερα που θέλουν να ακολουθήσουν το τραγούδι ή τη μουσική?

Πράγματι έχει διαφορά. Έχουν πληθύνει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, πολλά κανάλια, ραδιόφωνα και λοιπά. Είναι πιο εύκολο να προχωρήσει ένα νέο παιδί. Φυσικά, γίνεται ακόμα ευκολότερο μέσα από τα ριάλιτυ για νέους καλλιτέχνες, για νέους τραγουδιστές, συνθέτες και στιχουργούς. Για παράδειγμα εγώ όταν ξεκίνησα, πριν 35 χρόνια, ήθελα να ακούσουν τα τραγούδια μου οι εταιρείες, οι τραγουδιστές, προσπαθούσα να κλείσω ραντεβού, να με δουν να τα ακούσουν, δε μου απαντούσαν αμέσως, περίμενα… Ενώ τώρα ένα νέο παιδί αν γράφει στίχους, βρίσκει έναν νέο συνθέτη, γράφουν παρέα ένα τραγούδι, το ανεβάζουν στο youtube και το ακούει όλος ο κόσμος. Δεν είναι πιο δύσκολα τώρα απότι παλιότερα, όπως λένε. Για μένα είναι ευκολότερα. Γιατί αν «ανεβάσεις» τραγούδι στο ίντερνετ μπορεί να το ακούσει κι ένας παραγωγός, να του αρέσει, να ψάξει να σε βρει. Παλιά δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση. Τους νέους δεν τους ήξερε κανείς.

Τι θα συμβουλεύατε λοιπόν τα νέα παιδιά? Να προχωρήσουν «ανεβάζοντας» τη δουλειά τους στο youtube?

Ναι. Πιστεύω πως αυτός είναι ένας σωστός τρόπος. Απλά θέλει υπομονή και να μην το βάζουν κάτω. Να προσπαθούν. Αν υπάρχει ταλέντο αυτό θα φανεί. Αν έχεις ταλέντο δεν χάνεσαι.

Απόψε, εδώ στο Σταυρό του Νότου plus, είστε καλεσμένος της Ευρυδίκης. Τι ακριβώς θα παρουσιάσετε?

Πρώτα – πρώτα θέλω να σας πω ότι έχω σταματήσει εδώ και επτά χρόνια να τραγουδάω «ζωντανά». Που και που συμμετέχω σε καμιά συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό. Η Ευρυδίκη είναι φίλη μου. Όταν αγαπάω κάποιους ανθρώπους και μου ζητήσουν να τραγουδήσω δεν μπορώ να τους πω όχι. Όποτε λοιπόν ξεσηκώθηκα, για να παρουσιάσω σήμερα ένα πρόγραμμα περίπου μιας ώρας. Υπ’ όψιν, με την Ευρυδίκη δεν έχουμε συνεργαστεί ποτέ δισκογραφικά. Μόνο κάποια στιγμή τραγουδήσαμε μαζί ένα τραγούδι του Γ. Θεοφάνους πολλά χρόνια πριν. Δικά μου τραγούδια δεν έχει τραγουδήσει. Παλιότερα έτυχε να βρεθούμε στη Θεσσαλονίκη μαζί σ’ ένα μαγαζί. Θυμάμαι εκείνη τη συνεργασία μας γιατί ήταν τέλεια. Άψογη. Είναι πολύ γλυκό παιδί, την αγαπώ πάρα πολύ. Δεν κάνουμε παρέα. Δεν είμαστε «κολλητοί» αλλά αγαπιόμαστε από μακριά.

Σήμερα θα σας ακούσουμε σε κάτι καινούργιο?

Θα πω ένα τραγούδι καινούργιο που δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα σε CD. Έχει παιχτεί λίγο στο ραδιόφωνο. Λέγεται «Δεμένος εδώ». Είναι ένα τραγούδι γεμάτο παράπονα. Εκφράζω κάποια παράπονα που έχει ο ελληνικός λαός για την πατρίδα μας. Είναι αγαπησιάρικη αυτή η σχέση που έχουμε οι Έλληνες με την πατρίδα μας. Δεν θέλουμε να την αλλάξουμε, αλλά με την κατάσταση που επικρατεί, ειδικά σήμερα, η νεολαία αναγκάζεται να ξεσηκώνεται να φεύγει στο εξωτερικό για να βρει μια δουλειά.

Εύχομαι καλή συνέχεια. Η επιτυχία σας να συνεχιστεί, η έμπνευση να έρχεται όποτε χρειάζεται και να είστε υγιής. Σας ευχαριστώ πολύ.

Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές. Μακάρι να έχουμε υγεία όλοι μας.

ΕΥΡΥΔΙΚΗ

Ξεκινάτε σήμερα «ζωντανές» εμφανίσεις εδώ στο Σταυρό του Νότου plus. Τι διαφορετικό θα δούμε αυτή τη φορά?

Καταρχήν ότι με τιμούν με την παρουσία τους φίλοι αγαπημένοι. Μόνη μου έχω ξανακάνει εμφανίσεις, παραστάσεις, βέβαια έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που έστησα μια δική μου παράσταση έτσι όπως την ήθελα. Αυτή τη φορά παρουσιάζω μια καινούργια δουλειά. Έχει τον τίτλο «Ονειρεύομαι ακόμα μαμά».

Ο τίτλος αυτός είναι ένα μήνυμα στην μαμά ή ένα μήνυμα στον εαυτό σας?

Αποτελεί τίτλο της νέας μου δισκογραφικής δουλειάς αλλά και της παράστασης που θα παρουσιάσω εδώ. Είναι μήνυμα στη μαμά, μήνυμα σε όλους τους φίλους και κυρίως στον εαυτό μου. Το «Ονειρεύομαι ακόμα μαμά» είναι ένα πολύ αισιόδοξο τραγούδι κι ας περικλείει μέσα όλα τα συναισθήματα, τους προβληματισμούς, τα άγχη, τις δύσκολες στιγμές όλων των χρόνων. Από τη στιγμή που γεννιέται ένας άνθρωπος, ωριμάζει πια, πατάει γερά στα πόδια του και κοιτάζει πίσω να δει τι κατάφερε. Με αυτήν τη λογική έφτιαξα τον καινούργιο δίσκο και κάλεσα φίλους να γράψουν τραγούδια για μένα. Με αυτή τη λογική ετοίμασα κι αυτή την παράσταση.

Είστε 20 χρόνια στη δισκογραφία. Πώς νοιώθετε που πέρασαν?

Ναι. Είμαι 20 χρόνια στη δισκογραφία κι ας μην το καταλαβαίνω. Η αρχή ήταν σα να ήταν χθες. Θυμάμαι ακόμα τα πρώτα τραγούδια, το πρώτο χειροκρότημα, τα πρώτα καλά λόγια από ανθρώπους που με αγκάλιασαν και με βοήθησαν. Γι’ αυτό είναι πολύ συγκινητικό το ότι βρίσκομαι τώρα εδώ κι έρχονται φίλοι και με τιμούν. Είναι κι αυτός ένας λόγος που μπορώ και γιορτάζω την παρουσία μου 20 ολόκληρα χρόνια στη δισκογραφία.

Όλα αυτά τα χρόνια έχετε κάποιο τραγούδι από τα δικά σας που αγαπάτε περισσότερο? Θα ακούσουμε αγαπημένα σας τραγούδια σήμερα?

Δεν είναι μόνο ένα, είναι πολλά. Από τους πρώτους μου δίσκους μέχρι και τους τελευταίους. Αγαπώ πολλά από τα τραγούδια που έχω πει. Σήμερα θα ακούσουμε πολλά τραγούδια παλιότερα και πιο καινούργια. Απόψε μάλιστα που κάνουμε «πρεμιέρα» ζω μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή γιατί καλεσμένος μου είναι ο Αντώνης Βαρδής. Ξεκινάω μαζί του.

Θέλετε να μας πείτε πως γνωριστήκατε με τον Αντώνη Βαρδή?

Είναι μεγάλος καλλιτέχνης για μένα. Δημιουργός και ερμηνευτής. Έχουν τραγουδήσει δικά του τραγούδια οι μεγαλύτεροι Έλληνες τραγουδιστές κι όλη η Ελλάδα. Γι αυτό θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό, μεγάλη τιμή για μένα, το ότι βρίσκεται σήμερα εδώ.

Έχετε συνεργαστεί μαζί του παλιότερα?

Έχουμε συνεργαστεί πριν πολλά χρόνια. Βρεθήκαμε στην ίδια σκηνή με τον Αντώνη το 1994 στη Θεσσαλονίκη. Πριν 17 χρόνια. Δύο χρόνια μετά κάναμε ένα ντουέτο σε μια δισκογραφική δουλειά δική μου. Με αυτή την αφορμή συναντιόμαστε ξανά.

Αν μπορούσε να γυρίσει ο χρόνος πίσω, τι θα κάνετε ξανά το ίδιο από την αρχή και τι δεν θα κάνετε ποτέ ξανά?

Είμαι ξεροκέφαλος άνθρωπος και δε μου πολυαρέσει να παραδέχομαι τα λάθη μου. (Γέλια) Βέβαια, τα παραδέχομαι κι ελπίζω πως μαθαίνω από αυτά. Πιστεύω πως αυτό δείχνει κι η πορεία μου. Προχωρώ κάνοντας καινούγια πράγματα, διορθώνοντας λάθη του παρελθόντος, ανακαλύπτοντας τον εαυτό μου. Στη διαδρομή των 20 χρόνων έχω αλλάξει αρκετά πράγματα, έχω αναθεωρήσει άλλα. Είμαι πια ευτυχισμένη με αυτά που κάνω. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι κάποια πράγματα θα ήθελα να τα είχα κάνει διαφορετικά αλλά δε νομίζω ότι θα γύριζα πίσω. Πιστεύω πως χάριν ακόμα και στα μικρά λαθάκια βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι σήμερα. Ανακάλυψα τι μου ταιριάζει και τι δε μου ταιριάζει. Είχα μπει πολύ μικρή στο χώρο και στην ουσία ψαχνόμουν. Αυτό είναι καλό. Πέρασαν τα χρόνια και κοιτώντας πίσω μου βλέπω ότι έχω τραγουδήσει υπέροχα τραγούδια, υπάρχουν άνθρωποι που με αγαπάνε, μ’ ακολουθούν. Ελπίζω και στο μέλλον να συνεχίζω με τον ίδιο τρόπο.

Θα μας δώσετε μια συμβουλή για τους καινούργιους που θέλουν ακολουθήσουν το τραγούδι?

Να κάνουν πάντα αυτό που αγαπάνε. Να μην ακούν κανέναν παρά μόνο την καρδιά τους και το ένστικτό τους. Κανένας δεν ξέρει καλύτερα από τον ίδιο τον καλλιτέχνη τι του ταιριάζει. Η ψυχούλα του μόνο ξέρει τι θέλει να τραγουδήσει και πώς θέλει να εκφραστεί. Το λέω μέσα από την καρδιά μου γιατί κι εγώ όταν ξεκίνησα ήμουν μικρή κι υπήρχαν πολλοί που μου έλεγαν «αυτό δεν πρέπει να το κάνεις»… ή «αυτό δεν μπορείς εσύ να το κάνεις». Εγώ όμως μέσα μου ήθελα να κάνω κι άλλα πράγματα. Δεν πρέπει να περιοριζόμαστε. Πρέπει να κάνουμε αυτό που μας λέει η καρδιά μας.

Ευχαριστώ πάρα πολύ. Εύχομαι όμορφες να είναι όλες οι βραδιές στις παραστάσεις σας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για το χρόνο που μας διέθεσατε.

Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ παιδιά. Χάρηκα πολύ που μιλήσαμε. Να είστε καλά!