Architects live! «Μια πιο βίαιη πλευρά της αρχιτεκτονικής…» | Φωτορεπορτάζ
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: παρότι ο ήχος των Architects δεν είναι αυτό που λέμε “επιτυχημένος” ή “αποδεκτός” από τον μέσο οπαδό του ακραίου ήχου, παρολαυτά το Κύτταρο γέμισε με κόσμο, ο οποίος με τη σειρά του έδωσε πολύ ενέργεια στα συγκροτήματα όσο έπαιζαν. Σε γενικές γραμμές ο ήχος ήταν το μελανό σημείο των εμφανίσεων, ωστόσο δεν εμπόδισε κανέναν να δημιουργήσει θετικές εντυπώσεις μιας και οι τρεις μπάντες έβγαλαν αρκετό χαρακτήρα και ικανοποίησαν, αψηφώντας τις τεχνικές λεπτομέριες.
Ξεκίνημα στις 20:40 με τους All Vows Collapse, οι οποίοι ετοιμάζουν το πρώτο τους EP αυτή την περίοδο. Κάπως έτσι πρέπει να παίζει ένα συγκρότημα που θέλει να τραβήξει την προσοχη: αρκούντως κεφάτοι απέδωσαν πολύ πιστηκά το γκρουβάτο και χοροπηδηχτό υλικό τους ανοίγοντας τα πρώτα πιτ. Φωνή δεν ακούγαμε και πολύ, αλλά το κοφτό picking παρέσερνε όμορφα τον κόσμο -ο οποίος δεν ήταν αρκετά εξοικειωμένος με το υλικό της πεντάδας- να ακολουθεί τους καρπούς των κιθαριστών. Η μισή ώρα που έπαιξαν ήταν αρκετή για να μας παίξουν 6 τραγούδια. Τελειώνοντας ανέβασαν κάποιους στη σκηνή για το τελευταίο τους κομμάτι αποχορώντας καταχειροκροτούμενοι…
Δεν πέρασε ένα τέταρτο από όταν κατέβηκαν οι AVC για να δώσουν τη σκυτάλη στους μελωδικότερους και δημοφιλέστερους Fall of Man, οι οποίοι θα έπαιζαν επίσης για μισή ώρα…
Και οι Fall of Man είναι σε διαδικασία ηχογράφησης υλικού με τον τραγουδιστή να δηλώνει ότι θα ακούσουμε τον Σεπτέμβρη το ντεμπούτο τους. Η μπάντα είχε δυο πρωταγωνιστές, τον αεικίνητο τραγουδιστή της και τον lead κιθαρίστα, ο οποίος ήταν πολύ καλός, αλλά ο ήχος δεν επέτρεπε στη βιρτουοζιτέ του να ακούγεται τόσο εύστοχη, καλύπτωντας τους υπολοίπους. Οι υπόλοιποι τρεις ήταν εξίσου ενεργητικοί και έδεναν πολύ καλά ως σύνολο: δυναμικότατοι και με διάθεση να τα δώσουν όλα και να περάσουν καλά. Με κορυφαία στιγμή το “Silence” συνάρπασαν το κοινό, το οποίο γνώριζε το υλικό της, ειδικά τα 3 τελευταία κομμάτια και τραγούδαγε έντονα.
Τα δυο πρώτα συγκροτήματα ήταν δυναμικότατα και παιάνισαν πολύ όμορφα το set των Architects, αλλά και πάλι δεν περιμέναμε τι θα γινόταν όταν στις 22:30 όταν έπαιζε η ανορθόδοξη disco εισαγωγή…
22:31, το “Gravedigger” ξεκινά και όσοι βρίσκονταν στο Κύτταρο χοροπηδούσαν ρυθμικά και χάνονταν στην δίνη της μουσικής των Βρετανών, οι οποίοι δεν είχαν σκοπό να αφήσουν το πόδι από το γκάζι για την μια ώρα που βρέθηκαν στη σκηνή. O Sam Carter ήταν αναμενόμενα η αιχμή του δόρατος των Architects, οι οποίοι παρουσίασαν δέσιμο, ενέργεια και αρκετό πάθος για να κάνουν το κοινό να μη σταματάει να επιδίδεται σε βίαια moshpits, να τραγουδά, να κάνει stagedives και γενικότερα να ρουφάει κάθε στιγμή αυτής της μοναδικής εμφάνισης.
Ο χώρος γινόταν επικύνδινα ζεστός εξ’αιτίας της ασυνήθιστης κινητικότητας και ο ιδρώτας φαινόταν στα πρόσωπα όλων. Η ίδια η μπάντα ενθουσιάστηκε με το κοινό και το εξέφρασε και με σχετικό post της λίγο μετά το τέλος της εμφάνισης.
Αναμενόμενα, το setlist των βρετανών βασίστηκε στο “Lost Forever // Lost Together”, δίσκο που κυκλοφόρησαν τον Ιανουάριο και ήδη έχει ξεπεράσει όλους τους προηγούμενους σε πωλήσεις και ανταπόκριση. 8 στα 14 τραγούδια που έπαιξαν ανήκαν στο στερνό τους πνευματικό τέκνο, ενώ “ξέχασαν” να μας παίξουν κάτι από τα 2 πρώτα τους album. Όλα τα κομμάτια -παρόλαυτα- φαίνονταν οικεία στο κοινό, που δεν είχε πρόβλημα να τραγουδά κάθε φορά που ο τραγουδιστής πάσαρε το μικρόφωνο. Το groove ηγεμόνευε την συναυλία και οι χαμηλοκουρδησμένες κιθάρες κέρδιζαν στο στήσιμο οτιδήποτε άλλο, δρώντας υπέρ όσων ήθελαν να κοπανηθούν, της πλειοψηφίας δηλαδή.
Υπάρχουν μπάντες, σαν τους Watain που είδαμε στον ίδιο χώρο πρόσφατα που σε κερδίζουν με την θεατρικότητα που προσδίδουν στην τέχνη τους. Στο άλλο άκρο οι Architects σε κερδίζουν ιδρώνοντας την φανέλα: είναι καλοδιαβασμένοι, προσεκτικοί στα ακροβατικά τους, αλλά το συναίσθημα που προσφέρουν σε κάποιον που τους παρακολοθεί είναι μια άσβεστη δίψα για να παίζουν τη μουσική τους στο σανίδι και να κατεδαφίζουν όποιον χώρο και να παίζουν κάθε βράδυ. Τρομερό performance, απίστευτοι μουσικοί και πραγματικά θα είναι δύσκολο να περιμένουμε αν χρειαστούν πέντε χρόνια να τους ξαναδούμε…
SETLIST
Grave Digger
C.A.N.C.E.R
Alpha, Rat
Day In Day Out
Naysayer
The Devil Is Near
Dead Man Talking
Follow The Water
Colony Collapse,
Devil’s Island
Early Grave
Broken Cross
Encore
Red Hypergiant
These Colours Don’t Run
ΥΓ1. Εξαιρετική η επιλογή των All Vows Collapse να διασκευάσουν το “Magnolia” των Bury your Dead. Όλοι να πάνε να ακούσουν τα τρια πρώτα πάραυτα συμβούλευσε ο τραγουδιστής και εμείς δεν έχουμε παρά να το μεταδώσουμε…
ΥΓ2. Στο χώρο ακουγόταν πολύ το όνομα των Asking Alexandria σαν απωθημένο όσων ήταν στο Κύτταρο. Ομοίως με παραπάνω, πρέπει να ακούγονται και αυτά…
Ρεπορτάζ: Γιώργος Κορέλης
Φωτορεπορτάζ: Παναγιώτης Τσουλγουνίδης