Πάμε Θέατρο: «Ούτε γάτα… ούτε ζημιά» | Είδαμε την παράσταση!
Το έργο των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου που «ανέβηκε» το 1950 από τον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη και έπειτα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σημειώνοντας ρεκόρ εισιτηρίων, αποτελεί μια κωμωδία παρεξηγήσεων που καθρεφτίζει τις βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις περί ισότητας των δύο φύλων απέναντι στην απιστία.
Η υπόθεση, λίγο πολύ γνωστή, αφορά την περιπέτεια ενός ζευγαριού, του Λαλάκη Μακρυκώστα (Χρήστος Χατζηπαναγιώτης) και της Πόπης (Άβα Γαλανοπούλου). Ο πρώτος, μεγαλοαστός και διευθύνων σύμβουλος σε επιχείρηση, προφασίζεται διαρκώς επαγγελματικά ταξίδια για να καλύψει την παράλληλη σχέση του με τη Λολότα (Μένη Κωνσταντινίδου). Η Πόπη, μαθαίνοντας τυχαία από την υπηρέτριά της (Δανάη Μπάρκα) πως το ταξίδι του Λαλάκη κάθε άλλο παρά επαγγελματικό είναι, αποφασίζει να τον πληρώσει με το ίδιο νόμισμα και ενδίδοντας στο στενό «μαρκάρισμα» του Κουτρουμπά φεύγει μαζί του για τη Θυμαριά, ένα χωριό «κόμβος» στη Βοιωτία. Εκεί θα βρεθούν από διαβολική σύμπτωση και ο Λαλάκης με τη Λολότα. Τα δύο παράνομα ζευγάρια αναγκάζονται να περάσουν τη βραδιά κάτω από την ίδια στέγη στο σπίτι του σταθμάρχη και της γυναίκας του (Κώστας Ευρυπιώτης και Γιάννα Ζιάννη) με την Πόπη να παριστάνει πως δε γνωρίζει τον Λαλάκη και τον τελευταίο να κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα. Όταν πια επιστρέφουν στην Αθήνα, προσπαθούν να εξηγήσουν τα ανεξήγητα επιστρατεύοντας ένα σωρό καινούρια ψέματα.
Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, απολαυστικός, «μάστορας» της κωμωδίας, σε ένα ρόλο ατακαδόρικο και αρκετά απαιτητικό αφού, αν και άπιστος, ο Λαλάκης επιτυγχάνει να γίνεται συμπαθής στον θεατή που καταλήγει να τον συμπονά παρατηρώντας την αγωνιώδη του προσπάθεια να ξεσκεπάσει την αλήθεια. Η Άβα Γαλανοπούλου με την χαρακτηριστική της «σπιρτάδα» και έναν δυναμισμό που είναι φανερός σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, δείχνει να έχει μελετήσει με χειρουργική ακρίβεια τον ρόλο της Πόπης, αφού ακόμα και τα γεμάτα ειρωνεία βλέμματα που ρίχνει στον Λαλάκη έχουν ιδιαίτερη υποκριτική σημασία. Η Μαρία Κατσανδρή υποδύεται εξαιρετικά την Κική, κολλητή της Πόπης, η οποία ρίχνει λάδι στη φωτιά προσπαθώντας να «ξυπνήσει» την ανυποψίαστη φίλη της και της παρέχει την απαραίτητη «κάλυψη» όταν χρειάζεται. Ο Κώστας Ευρυπιώτης αποτελεί την «ψυχή» της παράστασης, προκαλώντας στο κοινό άφθονο γέλιο με την ερμηνεία και τον αυθορμητισμό του. Ο Γιώργος Κοψιδάς έχει μια επιβλητική παρουσία στη σκηνή, ενώ η Μένη Κωνσταντινίδου και η Γιάννα Ζιάννη ερμηνεύουν με ευστοχία τους ρόλους τους. Η πρωτοεμφανιζόμενη Δανάη Μπάρκα πείθει ως αφελής υπηρέτρια δείχνοντας πως έχει πολλά να δώσει στο μέλλον και ο Μάρκος Μπούγιας είναι ιδιαίτερα καλός.
Η σκηνοθετική ματιά του Χρήστου Χατζηπαναγιώτη έδωσε στην παράσταση έναν φρέσκο αέρα με χαρακτηριστικά την ταχύτητα, τις γρήγορες εναλλαγές, αλλά και διάφορα μικρά μεν, ωστόσο σημαντικά για την εξέλιξη «ευρήματα» που συνέβαλλαν στις διαρκείς ανατροπές. Η ανάγκη να «ζωντανέψει» το έργο είναι φανερή και στα σκηνικά της Μαίρης Τσαγκάρη, με την επίπλωση στο σπίτι του Λαλάκη Μακρυκώστα να είναι μινιμαλιστική και με έντονους χρωματισμούς, ώστε να μην αποπνέει την κουραστική ναφθαλίνη παλιάς εποχής. Λεπτοδουλεμένο, απίστευτα ρεαλιστικό και ίσως από τα πιο όμορφα που έχουμε δει τελευταία στο θέατρο είναι το σκηνικό στο σπίτι του σταθμάρχη στη Θυμαριά, που στήνεται σε κλάσματα δευτερολέπτου μπροστά στα μάτια των θεατών.
Τα κοστούμια της Κατερίνας Παπανικολάου κινούνται ανάμεσα στο ρετρό στυλ εποχής και τα μοντέρνα ζωηρά χρώματα, ενώ οι γραμμές, ιδίως στα γυναικεία φορέματα κολακεύουν τις ηθοποιούς, θυμίζοντας στιγμές υψηλής ραπτικής σε πασαρέλα. Το κοινό παρασύρεται και σιγοτραγουδά γνωστές κι αγαπημένες μουσικές επιλογές που ανεβάζουν το κέφι στα ύψη.
Με διάθεση ανάλαφρη, έξυπνες ατάκες και πηγαίο χιούμορ, η διασκευή από τον Θοδωρή Πετρόπουλο βασισμένη στο αρχικά δυνατό πρωτότυπο, καρφιτσώνει το χαμόγελο στα πρόσωπα των θεατών από την αρχή ως το τέλος της παράστασης, ενώ παράλληλα περνά σημαντικά μηνύματα για τις ανθρώπινες σχέσεις. Πόσο έτοιμοι είναι οι άνθρωποι να δεχτούν και να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της απιστίας; Άραγε εξακολουθεί ακόμα και στις μέρες μας να έχει διαφορετική βαρύτητα για τη γυναίκα απ’ ότι για τον άντρα και πώς επιβιώνει μια σχέση μετά την απιστία;
Η παράσταση υπόσχεται να κάνει «ζημιά» στις καυτές καλοκαιρινές βραδιές, προσφέροντας στιγμές διασκέδασης στην ταράτσα του ιστορικού Λαμπέτη, έναν δροσερό και φιλόξενο χώρο που έχει διαμορφωθεί με μεγάλη φροντίδα.
Συντελεστές:
Διασκευή: Θοδωρής Πετρόπουλος
Σκηνοθεσία: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης
Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Κατερίνα Παπανικολάου
Σχεδιασμός φωτισμού: Χρήστος Τζιόγκας
Πρωταγωνιστούν:
Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Άβα Γαλανοπούλου, Κώστας Ευρυπιώτης, Μαρία Κατσανδρή, Γιώργος Κοψιδάς, Γιάννα Ζιάννη, Μένη Κωνσταντινίδου, Μάρκος Μπούγιας, Δανάη Μπάρκα
Ημέρες – ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 21:15
Θέατρο Λαμπέτη
Λεωφόρος Αλεξάνδρας 106,
Τ. 210 6457086