Τερμίτες ροκάνισαν το Ηρώδειο! | φωτορεπορτάζ

Το ζευγάρι ρώτησε ποιος δίνει συναυλία σήμερα και ενημερώθηκαν ότι έπαιζε κάποιος… Μαχαιρίτσας. Φαίνεται πως τους άρεσε αυτό που άκουγαν και αμέσως αγόρασαν εισιτήρια. Εντελώς συμπτωματικά –ανάμεσα στους χιλιάδες θεατές- έκατσαν δίπλα μου και μπήκα στον πειρασμό να τους ρωτήσω από πού ήρθαν και τι ήταν αυτό που τους έκανε να έρθουνε στη συναυλία του Μαχαιρίτσα. Το ζευγάρι ήταν τουρίστες από το Πακιστάν (!!!), οι οποίοι θα συνέχιζαν τις διακοπές τους στη Μύκονο και τη Σαντορίνη. Μη φανταστείτε τίποτα μελαμψά πρόσωπα ή την κοπέλα με μαντήλα. Καμία σχέση. Κόντρα στα στερεότυπα ήταν ένα πολύ όμορφο και μοντέρνο ζευγάρι. Μένουν μόνιμα στο Ισλαμαμπάντ και, απ’ ό,τι μου είπανε, βρήκανε εξαιρετικά ενδιαφέροντα τον ήχο που αποτελούσε μία μίξη ανατολίτικων αλλά και δυτικών στοιχείων. Στη συνέχεια, και κατά τη διάρκεια της συναυλίας, τους μετέφραζα όσα έλεγε ο Μαχαιρίτσας επί σκηνής και τους εξηγούσα τους στίχους των τραγουδιών. Κλείνω εδώ την εισαγωγή και θα επιστρέψω αργότερα στο ζευγάρι.

Ήταν, λοιπόν, 21:10 όταν εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Τερμίτες και η Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας, που μαζί με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα αριθμούσαν 13 μουσικούς στη σκηνή.

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας χαιρέτησε λέγοντας στο κοινό:

Μετά από 13 χρόνια από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (σ.σ. από τότε περάσανε 16 χρόνια και όχι 13) θα προσπαθήσουμε… -μισό λεπτό γιατί το σκέφτομαι (γέλια)- να σας παίξουμε όλη μας τη σκέψη και όλο μας το πιστεύω σε σχέση με την κοινωνικοπολιτική κατάσταση που επικρατεί σε όλο τον κόσμο και σε σχέση μ’ έναν Αρμαγεδδώνα, ο οποίος ήταν διαρκείας. Κάθε μέρα ξυπνάω κι έχω την αίσθηση ότι δεν θα ξημερώσει η επόμενη μέρα. Κάναμε ένα δίσκο πριν από 30 τόσα χρόνια με τα παιδιά, έναν ιδιαίτερο δίσκο, ο οποίος πούλησε εκείνη την εποχή στην Ελλάδα 250 αντίτυπα που τα πήρανε οι συγγενείς μας (γέλια και έντονο χειροκρότημα από το κοινό). Μέχρι που μας πήρε κάποιος από την Κίνα και μας ζήτησε να παίξουμε το δίσκο. Τρελά πράγματα. Ένιωσα σαν την ιστορία αυτή του Sixto Rodriguez, του Sugarman –δεν ξέρω αν έχετε δει αυτή την ταινία- που αυτός δούλευε ας πούμε στο Ντιτρόιτ, στη Φορντ, και ήταν σταρ στη Νότια Αφρική. Τέλος πάντων, η παραγγελία ήρθε από την Κίνα και μας είπε «ξαναπαίξτε το, ηχογραφήστε το, κινηματογραφήστε το και φέρτε το να το δούμε». Σκεφτήκαμε να σας καλέσουμε σ’ αυτό το δίσκο, το «Αρμαγεδδών», να βάλουμε και κάποια τραγούδια που γράψαμε μετά σαν Τερμίτες και που έγιναν επιτυχίες και τα οποία έχουν και κάποια σχέση με το αντικείμενο, και να τα κάνουμε ένα concept. Αν γράφαμε το «Αρμαγεδδών» σήμερα, κάπως έτσι θα το κάναμε. Θα είναι μαζί μας κάποιοι φίλοι από το Βόλο, από τη Νέα Ιωνία, τους οποίους θεωρώ εξαιρετικούς μουσικούς. Ήδη από τις πρόβες το κατάλαβα. Έχουν δώσει μία άλλη αίσθηση σ’ όλο το κόλπο, τη Εστουδιαντίνα εννοώ (έντονο χειροκρότημα από το κοινό).

Αυτό που ακολούθησε είναι αυτό που περιέγραψε με τα παραπάνω λόγια ο Μαχαιρίτσας. Το πρόγραμμα αποτελούνταν από δύο μέρη. Το πρώτο μέρος περιελάμβανε αποκλειστικά από κομμάτια των Τερμιτών, μεταξύ των οποίων και τα αξέχαστα «Πάρε Με Από Δω», «Σκόνη» και «Πόσο Σε Θέλω». Αφηγητής στα ορχηστρικά κομμάτια και ερμηνευτής στη «Σκόνη» ήταν ο Γιάννης Κότσιρας, ντυμένος στα ολόλευκα. Όταν εμφανίστηκε, σείστηκε το Ηρώδειο. Το ζευγάρι των Πακιστανών με απορία με ρώτησε «Ποιος είναι αυτός;». Τους εξήγησα ότι πρόκειται για έναν από τους δημοφιλέστερους Έλληνες τραγουδιστές ενώ ο νεαρός έκανε μία γρήγορα αναζήτηση στο Google πληκτρολογώντας το όνομα Kotsiras. Είχε ήδη πάρει πληροφορίες από την Wikipedia και για τον Μαχαιρίτσα. Μόλις ο Κότσιρας άφησε να βγουν από τα χείλη του οι πρώτες νότες υπό μορφή στίχων, ο Πακιστανός αμέσως γύρισε και μου είπε «Τι υπέροχη φωνή!». Και δεν παρέλειψε να μου πει ότι εντυπωσιάστηκε από τις ικανότητες του Αντώνη Μιτζέλου στην κιθάρα.

Παγκόσμιος, λοιπόν, ο Μαχαιρίτσας, παγκόσμιος ο Κότσιρας, παγκόσμιος και ο Μιτζέλος. Οι εκπληκτικοί μουσικοί της Εστουδιαντίνας αποχώρησαν μετά το πέρας του πρώτου μέρους, αφήνοντας τους Τερμίτες και τον guest Κότσιρα μόνους επί σκηνής για το δεύτερο μέρος, το οποίο ήταν μία επιλογή από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της σόλο καριέρας του Μιτζέλου ως συνθέτη και του Μαχαιρίτσα ως συνθέτη και τραγουδιστή. Ανάμεσα στα τραγούδια του δεύτερου μέρους, ο Μαχαιρίτσας και το κοινό απέτιναν φόρο τιμής στις μεγάλες απώλειες του Σάκη Μπουλά και του Αντώνη Βαρδή, ερμηνεύοντας το «Φλασάκι» και το «Σχήμα Λόγου». Ο ουρανός συννεφιασμένος ήταν πλήρως εναρμονισμένος με τη συγκινητική ατμόσφαιρα. Ωστόσο υπήρχαν και οι ευχάριστες πτυχές καθότι ο Γιάννης Κότσιρας είχε τα γενέθλιά του –ίσως γι’ αυτό φορούσε ολόλευκα. Μπορεί να έκλεισε τα 45, αλλά στην τούρτα που φέρανε επί σκηνής έγραφε… 22! Ο Κότσιρας είπε ότι αισθάνεται τιμή που τον θεωρούνε σαν μέλος των Τερμιτών παρόλο που όπως είπε αστειευόμενος: «δεν είχα γεννηθεί ακόμα».

Το δεύτερο μέρος, που ήταν αναμενόμενα και το πιο δημοφιλές, δεν είχε κάποια ιδιαίτερη έκπληξη –με την έννοια ότι όσοι έχουν παρακολουθήσει συναυλίες του Μαχαιρίτσα ξέρουν σχεδόν με ακρίβεια τα τραγούδια που θα ακούσουν- ωστόσο είναι σαν εκείνη την πετυχημένη συνταγή του αγαπημένου σου γλυκού, που δεν θες ποτέ να αλλάξεις.

Ο Μαχαιρίτσας, που πάντα είναι επικοινωνιακός και αυτοσαρκάζεται, έκανε το κοινό να γελάσει, να τραγουδήσει και να χειροκροτήσει με την ψυχή του. Είμαι σίγουρος ότι όλοι φύγανε ευχαριστημένοι. Άλλωστε αυτό είναι πλέον δεδομένο σε όλες τις συναυλίες του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Δεν θα εκπλαγώ αν ξαφνικά, όπως και ο Sugarman, γίνει φίρμα στο Πακιστάν…

Φωτορεπορτάζ: Κωνσταντίνος Παυλικιάνης