Πάμε Θέατρο: «Μυστικοί Αρραβώνες»| Είδαμε την παράσταση

Συνένοχοι και φρουροί ενός παράνομου έρωτα γινόμαστε από την πρώτη στιγμή της εισόδου μας στο χώρο της πλατείας του θεάτρου. Ο Νάσος και η Θάλεια, ή για αυτόυς που ξέρουν ο Γρηγόρης και η Θεώνη θα ζήσουν σε λίγο μπροστά μας ένας παράφορα παράνομο έρωτα. «Οι Μυστικοί Αρραβώνες», ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα μυθιστορήματα του Ξενόπουλου, είναι και στο μεγαλύτερο μέρος του μια προσωπική εξομολόγηση του ίδιου του συγγραφέα. Πρόκειται για τον παράνομο έρωτα του με τη Θεώνη Δρακοπούλου ή αλλιώς Μυρτιώτισσα, την πολύ γνωστή μας ποιήτρια. Ο Γρηγόριος, αρραβωνιασμένος τότε με τη δεύτερη σύζυγό του συνάπτει ερωτική σχέση με την δεκαοχτάχρονη και ανερχόμενη ποιήτρια. Μια σχέση με πολύτιμο αντίκτυπο και από τις δύο πλευρές στο κόσμο των γραμμάτων και της λογοτεχνίας.

Το μυθιστόρημα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα 1915 σε συνέχειες εώς το 1916 και παρουσιάζει τον έρωτα του διάσημου ζωγράφου Νάσου και της ανερχόμενης ζωγράφου Θάλειας. Οι συνθήκες περιορίζουν αυτόν τον έρωτα σε μερικές κρυφές συναντήσεις και σε πολλές ερωτικές επιστολές, γεμάτες έρωτα, πόθο, πόνο και αβάσταχτη μοναξιά. Σίγουρα θα έχεις αναρωτηθεί πόσο δυνατός μπορείς να είσαι απέναντι στο συναίσθημα. Κι αν όχι ακόμη, θα έρθει η στιγμή εκείνη που θα κληθείς…θα αναγκαστείς να ερωτευτείς. Είναι εκείνη η στιγμή που θα μετρήσεις τις δυνάμεις σου, παραμερίζοντας τα «πρέπει» και ανοίγοντας την πόρτα στα «θέλω». Είναι εκείνη η στιγμή που νιώθεις δημιουργικός, τρωτός και άτρωτος, αδύναμος και παντοδύναμος.. Είναι η στιγμή που «πρέπει» γιατί «θέλεις» να πεις όχι σε μια γνωστή και ασφαλή μιζέρια.

Όσο κι αν απομακρυνόμαστε χρονικά από την εποχή του Ξενόπουλου και τα εθιμοτυπικά που ακολουθούνται στην παράσταση είναι πολύ διαφορετικά από τα τωρινά, το έργο σε μια διασκευή του του Άκη Δήμου, συγκινεί. Νιώθεις, ακόμη κι αν ποτέ δε χρειάστηκε την ανάγκη να αλληλογραφήσεις, να πάρεις ένα χαρτί και μια πένα και να γράψεις. Είναι εκείνη τη στιγμή που η ψυχρή επιφάνεια μιας ηλεκτρονικής συσκευής φαντάζει τόσο ξένη.

Η κουρτίνα ανοίγει και το σκηνικό της Έρσης Δρίνη, σε εντάσσει σε ένα χώρο επιβλητικό και μεγαλόπρεπο. Ήσυχοι χρωματισμοί σε γήινους τόνους, δίνουν στο έργο μια όμορφη μυρωδιά παλιού και πραγματικού. Στην ίδια λογική κινήθηκε η δημιουργός και στα κοστούμια της παράστασης. Κάθε από γραφής ρόλος είχε έναν χαρακτήρα ενδυματολογικά από την αρχή μέχρι το τέλος. Ήρεμοι χρωματικοί τόνοι με καταλυτικές εξάρσεις σε απαιτούμενες σκηνές. Οι πολλές εναλλαγές κοστουμιών δίνουν μια αίσθηση πλούτου και ομορφιάς που τόσο ταιριάζει με το έργο.

Σκηνοθετικά, ο κύριος Χατζάκης άφησε την εποχή να μιλήσει από μόνη της. Αναγνωρίζοντας τη δυναμική του έργου από γραφής και τις δυνατότητες των σπουδαίων ηθοποιών του, δημιουργησε ένα έργο ατμοσφαιρικό,  γεμάτο δυνατά συναισθήματα και ουσιαστικές ερμηνείες. Πολυ συγκινητική και συνάμα σκηνοθετικά λειτουργική η παρουσιά των δύο όμορφων αγγέλων που, αν και ζουν κάπου άλλου, είναι εκεί μαζί μας. Πάντοτε, άλλωστε, οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη να πιστεύουμε ότι οι δικοί μας άνθρωποι που έχουν φύγει είναι με κάποιο τρόπο κοντά μας.

Ένας πολύ μεγάλος θίασος ηθοποιών δίνει τον καλύτερό του εαυτό πάνω στη σκηνή, δείχνοντας απεριόριστό σεβασμό στα «λόγια» του Ξενόπουλου. Ο Άλκις Κούρκουλος στο ρόλο του Νάσου, αποδίδει άρτια το ρόλο του εργένη αριστοκράτη, αλλά κρατά μια συναισθηματική επιφύλαξη. Η Μαρίνα Καλογήρου, φλέγεται από έρωτα και πλάθει έναν χαρακτήρα γεμάτο συναίσθημα και πόνο. Η Ευδοκία Ρουμελιώτη, που κρατά, ίσως τον πιο ιδιαίτερο ρόλο της παράστασης, αυτόν της Αμβροσίας, κατάφερε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του ρόλου μιας δυναμικής και επαναστατικής προσωπικότητας της εποχής, με περισσότερη νευρικότητα ορισμένες φορές. Η Δανάη Σκιάδη, δημιούργησε έναν χαρακτήρα επιπόλαιο, που προκαλούσε το γέλιο σε αρκετά ξεσπάσματά της. Αν και μπορεί να ενόχλησε αυτή η προσέγγιση του ρόλου, θεωρώ πως ένας χαρακτήρας που γελά με τη δυστυχία του είναι πιο τραγικός από εκεινός που κλαίει.

Ο Αλέξης Γεωργούλης και ο Δημήτρης Αλεξανδρής ήταν ακριβείς στις απαιτήσεις των ρόλων τους, χωρίς υπερβολές, διατηρώντας το κατάλληλο ύφος.Ο Γρηγόρης Σταμούλης, ο Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος και ο Βασίλης Ρίσβαςσυμπλήρωσαν με τις ερμηνείες τους το έργο και συνέβαλαν στην άρτια απόδοση του έργου. Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Ντίνας Αβαγιανού και Κατερίνας Γιαμαλή ερμηνεύουν με τη στόμφα και τον αέρα της παλιάς θεατρίνας. Από την άλλη πλευρά το νέο αίμα η Λίλα Μπακλέση έχει μια δυναμική υποκριτική και σκηνική παρουσία, η οποία υπόσχεται πολλά για το θεατρικό της μέλλον. Τέλος, πολύ καλές και μετρημένες ερμηνείες, που ολοκληρώνουν το θεατρικό πάζλ των Μυστικών Αρραβώνων είναι αυτές των Μελέτη Γεωργιάδη και Αργύρη Παυλίδη.

Ολοκληρώνοντας θα μου επιτρέψετε να «κλέψω» ορισμένα από τα λόγια της θεατρολόγου Ειρήνης Μουντράκη, που παρατίθενται μέσα στο πρόγραμμα της παράστασης. Το έργο αυτό πέρα από ένα πολύ όμορφο και ρομαντικό μυθιστόρημα είναι ένα έργο που θέτει ερωτήματα. «Αυτό που προβάλλει ισχυρό και ζητάει απάντηση είναι το δίλημμα μπροστά στη ζωή και πως επιλέγει κανείς να τη ζήσει. Να συνταχθεί με τη νόρμα ή να ακολουθήσει τα όνειρά του; Και πως γνωρίζει κανείς ποια είναι τα αληθινά όνειρά του; Να μείνει πιστός στις επιλογές του ή να αλλάξει ρότα ανάλογα με αυτά που του φέρνει η ζωή; Πόσο η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι εξαρτημένη από τον Άλλον; Και ανεξάρτητα από τις όποιες επιλογές του καθένα από εμάς, ποιος είναι ο κερδισμένος, αν όχι η ίδια η ζώη;» Μαγικά λόγια που αποτυπώνουν το νόημα του έργου, αλλά και το νόημα της ύπαρξής μας.

«…Όλοι του θα μπορούσαν να’χαν ζήσει αλλιώς. Αν τους ρωτούσες, καθένας τους θα’θελε κάτι άλλο. Αλλά έζησαν αυτό που τους δόθηκε. Κι αυτό που ήθελαν το κρατάνε ακόμα κρυμμένο.» Εσείς φροντίστε να ζήσετε αυτό που πραγματικά θέλετε κι όχι αυτό που τυχαία βρέθηκε στο δρόμο σας. Η ευτυχία πάντα αξίζει ένα ρίσκο παραπάνω.

Συντελεστές:

Θεατρική διασκευή: Άκης Δήμου

Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης

Σκηνικά – κοστούμια: Έρση Δρίνη

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Χορογραφία: Κική Μπάκα

Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Ανδρομάχη Δαυλού

Παίζουν:

Ντίνα Αβαγιανού, Δημήτρης Αλεξανδρής, Μελέτης Γεωργιάδης, Αλέξης Γεωργούλης, Κατερίνα Γιαμαλή, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Δημήτρης Γκοτσόπουλος, Ανδρομάχη Δαυλού, Μαρίνα Καλογήρου, Δημήτρης Καραμπέτσης, Άλκις Κούρκουλος, Λίλα Μπακλέση, Αλεξία Μπεζίκη, Αργύρης Παυλίδης, Βασίλης Ρίσβας, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Δανάη Σκιάδη, Γρηγόρης Σταμούλης