Συνέντευξη «Τα Παιδιά από την Πάτρα» (+Ελένη Φιλίνη, Παύλος Χαϊκάλης)
tralala.gr
Posted On 5 Νοεμβρίου, 2011
Το κέντρο όπου παίζετε φέτος γιατί λέγεται «Δραχμές» και όχι… «Ευρώ»; Κρύβεται κάποιος συμβολισμός;
Αργύρης Παπαγεωργίου: Σαφέστατα υπάρχει συμβολισμός. Στην εποχή της δραχμής τα πράγματα ήταν πιο φθηνά, οι σχέσεις πιο ανθρώπινες, και ο κόσμος διασκέδαζε με μεγαλύτερο μεράκι, χωρίς άγχη και χωρίς όλα αυτά που μας δημιούργησε το ευρώ.
Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα στις «Δραχμές»;
Λάμπρος Καρελάς: Περιλαμβάνει τα πάντα όσον αφορά το καλό ελληνικό τραγούδι.
Στην Πάτρα σπουδάσαμε, εκεί περάσαμε τα καλύτερά μας χρόνια και εκεί φτιάξαμε και το συγκρότημα.
Α.Π.: Παλιά μας τραγούδια, καινούργια τραγούδια…
Λ.Κ.: Τραγούδια που έγραψε ο Χρήστος (Παπαδόπουλος), τραγούδια που έγραψα εγώ, τραγούδια που έγραψε ο Αργύρης… Όλα όσα αποτελούν το δημιούργημα που λέγεται Τα Παιδιά από την Πάτρα αποτυπώνονται στη σκηνή, συν την παρουσία των δύο μεγάλων ηθοποιών μας, του Παύλου Χαϊκάλη και της Ελένης Φιλίνη, που βοηθάν και σαν παρουσία αλλά και σαν αυθύπαρκτοι τραγουδιστές και μάλιστα εξαιρετικοί.
Από την αρχή είχατε επιλέξει τον Παύλο Χαϊκάλη και την Ελένη Φιλίνη ή είχατε άλλους ηθοποιούς στο μυαλό σας;
Λ.Κ.: Η ιδέα ήταν του Χρήστου Παπαδόπουλου. Πρώτη επιλογή ήταν η Ελένη Φιλίνη και η Ελένη ήταν αυτή που πρότεινε τον Παύλο Χαϊκάλη.
Το πρόγραμμα είναι αμιγώς λαϊκό ή περιλαμβάνει και άλλου είδους ρεπερτόριο;
Α.Π.: Λαϊκό και έντεχνο.
Λ.Κ.: Συν κάποια παραδοσιακά πράγματα. Έχουμε έναν εξαιρετικό μουσικό και τραγουδιστή, τον Κώστα Αγέρη, ο οποίος τραγουδάει ποντιακά γιατί είναι Πόντιος.
…παλιά δουλεύαμε εφτά μέρες την εβδομάδα και τώρα δουλεύουμε δύο. Παλιά παρακαλούσαμε να κάνουμε κανένα ρεπό και τώρα το έχουμε αναγκαστικά…
Πώς και δεν λέγεται… Αγερίδης;
Λ.Κ.: Κι όμως! Είναι Παπαγερίδης κανονικά και το έκανε Αγέρης.
Ακούγοντας κανείς το όνομα Τα Παιδιά της Πάτρας, ο νους του πάει στις μεγάλες λαϊκές επιτυχίες της δεκαετίας του 1980. Θα ήθελα να μου πείτε το κλίμα που επικρατούσε στα κέντρα που τραγουδούσατε τότε, σε σύγκριση με το κλίμα που υπάρχει σήμερα.
Λ.Κ.: Πρώτα απ’ όλα έχει αλλάξει το κοινό. Βέβαια, αν δεις τον κόσμο που βρίσκεται τώρα στο κέντρο θα διαπιστώσεις ότι μας ακολουθεί η γενιά μας, οι άνθρωποι δηλαδή από 45 έως 50 ετών.
Πάντως εγώ είδα και πολλούς νέους στο κοινό.
Λ.Κ.: Οι νέοι απλά έρχονται να μάθουν. Έρχονται να δουν αυτούς τους ανθρώπους που κάποτε κάνανε μεγάλη επιτυχία. Αλλά οι παλιοί, οι άνθρωποι των 45-50 που αυτοί αν θες είναι και οι οικονομικά εύρωστοι, αποτελούν το κοινό που μας ακολουθεί πιστά μετά απ’ όλα αυτά τα χρόνια. Και διασκεδάζει ακόμα με τον τρόπο που διασκέδαζε τότε.
Α.Π.: Και μία μεγάλη διαφορά είναι ότι παλιά δουλεύαμε εφτά μέρες την εβδομάδα και τώρα δουλεύουμε δύο. Παλιά παρακαλούσαμε να κάνουμε κανένα ρεπό και τώρα το έχουμε αναγκαστικά.
…οι άνθρωποι των 45-50 που αυτοί αν θες είναι και οι οικονομικά εύρωστοι, αποτελούν το κοινό που μας ακολουθεί πιστά μετά απ’ όλα αυτά τα χρόνια.
Πώς προέκυψε η ιδέα να συμπράξετε με ηθοποιούς και όχι με άλλους τραγουδιστές;
Λ.Κ.: Μα το σύνηθες είναι να βάζεις μικρούς τραγουδιστές και ξαφνικά να φαίνεσαι ως μεγάλος και grand στην καλύτερη ώρα του προγράμματος. Ε, δεν είναι έτσι!
Α.Π.: Συνήθως δουλεύαμε μόνοι μας με κάποιες πολύ λίγες εξαιρέσεις, στις οποίες δουλεύαμε με μεγάλους παλιούς τραγουδιστές όπως τον Σταμάτη Κόκοτα, τη Ρίτα Σακελλαρίου, τη Δούκισσα κ.α. Από κει και πέρα είμαστε πάντα μόνοι μας όσον αφορά τις δουλειές. Φέτος είναι και οι εποχές που έχουν ανάγκη και λίγο γέλιο…
Λ.Κ.: Η συνεύρεση με τους ηθοποιούς λειτουργεί και με μία διαφορετικότητα. Ότι εκεί που υπάρχει ένα τραγούδι, ξαφνικά βγαίνει ένας άνθρωπος ο οποίος είναι αγαπητός στο κοινό και 100% αναγνωρίσιμος, και αυτό είναι υπέρ του προγράμματος, ιδιαίτερα που τραγουδάνε τόσο καλά και οι ίδιοι. Κι ένα κοινό σημείο με τον Παύλο Χαϊκάλη είναι ότι είναι Πατρινός. Είναι κι αυτός «Παιδί της Πάτρας»!
Ναι αλλά απ’ ότι ξέρω, εςείς δεν είσαστε πραγματικά από την Πάτρα αλλά ήσασταν εκεί φοιτητές.
Λ.Κ.: Σωστά, αλλά σκέψου ότι εγώ όταν έφυγα από τα Παιδιά της Πάτρας πριν από 15 χρόνια, έχω δουλέψει πάρα πολλές φορές στο καλοκαιρινό «Χάραμα». Δεν ξέρω αν έχεις πάει σ’ εκείνο το χώρο…
Σε οδηγάει κι η ζωή πολλές φορές στο τι πρέπει να επιλέξεις και στο τι πρέπει να κάνεις στη ζωή σου.
Έχω πάει στο «Χάραμα» της Καισαριανής.
Α.Π.: Όχι, εμείς λέμε το «Χάραμα» της Πάτρας.
Λ.Κ.: Είναι ίσως ο ωραιότερος χώρος στην Ευρώπη. Ένα απίστευτο μέρος. Αν βρεθείς ποτέ πήγαινε μόνο και μόνο για να δεις τον χώρο. Είναι έξω από την Πάτρα, πάνω από τα Καμίνια.
Α.Π.: Στην Πάτρα σπουδάσαμε, εκεί περάσαμε τα καλύτερά μας χρόνια και εκεί φτιάξαμε και το συγκρότημα.
Τις σπουδές τις τελειώσατε;
Α.Π.: Άλλοι τελειώσανε και άλλοι όχι.
Λ.Κ.: Ο Αργύρης ήταν στο Φυσικό, εγώ βιολόγος, ο Χρήστος μηχανολόγος μηχανικός…
Α.Π.: … ο Βαγγέλης Δεληκούρας πολιτικός μηχανικός…
Λ.Κ.: Όλοι ήμασταν παιδιά του Πανεπιστημίου.
Ξέρεις γιατί δεν είμαστε κομπανία; Επειδή εμείς δεν παίξαμε ποτέ ρεμπέτικα τραγούδια. Παίζουμε μόνο λαϊκό ρεπερτόριο.
Το μετανιώσατε που δεν ασχοληθήκατε μ’ αυτό που σπουδάσατε;
Λ.Κ.: Εγώ όχι!
Α.Π.: Καθόλου!
Λ.Κ.: Κανένας από μας δεν το μετάνιωσε.
Α.Π.: Η μουσική ήταν το μεράκι μας από μικροί. Δεν το ‘χαμε σκεφτεί όμως από τότε ότι θα το ασκούσαμε ως επάγγελμα.
Λ.Κ.: Σε οδηγάει κι η ζωή πολλές φορές στο τι πρέπει να επιλέξεις και στο τι πρέπει να κάνεις στη ζωή σου.
Α.Π.: Η επιτυχία του πρώτου μεγάλου μας δίσκου μάς οδήγησε να ασχοληθούμε επαγγελματικά. Στην Πάτρα παίζαμε για τους φοιτητές, για το μεροκάματο, για το χαρτζιλίκι, για να ‘χουμε να φάμε, για την πλάκα, για τους φίλους κ.λπ.
Η επιτυχία του πρώτου μεγάλου μας δίσκου μάς οδήγησε να ασχοληθούμε επαγγελματικά. Στην Πάτρα παίζαμε για τους φοιτητές, για το μεροκάματο, για το χαρτζιλίκι, για να ‘χουμε να φάμε, για την πλάκα, για τους φίλους…
Από τα λαϊκά συγκροτήματα και τις κομπανίες που ήταν της μόδας τη δεκαετία του 1980, τα Παιδιά από την Πάτρα είναι ένα από τα ελάχιστα συγκροτήματα που απέμειναν. Τώρα δεν υπάρχει ούτε η Οπισθοδρομική Κομπανία, ούτε η Ρεμπέτικη Κομπανία. Πού οφείλεται το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια είστε ακόμα εδώ;
Λάμπρος Καρελάς: Το ξέρεις ότι εγώ ξεκίνησα με την Οπισθοδρομική Κομπανία; Ήμουν από τα πρώτα μέλη της.
Αργύρης Παπαγεωργίου: Τα Παιδιά από την Πάτρα δεν είναι κομπανία αλλά λαϊκό συγκρότημα.
Λ.Κ.: Ξέρεις γιατί δεν είμαστε κομπανία; Επειδή εμείς δεν παίξαμε ποτέ ρεμπέτικα τραγούδια. Παίζουμε μόνο λαϊκό ρεπερτόριο. Και η Οπισθοδρομική και η Αθηναϊκή Κομπανία παίζανε κυρίως ρεμπέτικα.
Α.Π.: Το ότι είμαστε ακόμα μαζί δείχνει κάποια διαχρονικότητα και όσον αφορά το είδος που υπηρετούμε, δηλαδή το λαϊκό τραγούδι, και όσον αφορά την αγάπη του κόσμου.
Λ.Κ.: Νομίζω ότι αυτό είναι πάρε-δώσε. Αν πραγματικά κάνεις καλά πράγματα και τα αφουγκράζεται ο κόσμος, σου τα επιστρέφει με αγάπη. Σου τα επιστρέφει με την παρουσία του στους χώρους που δουλεύεις. Άρα παραμένεις διαχρονικός και έχεις ένα πελατολόγιο, και δεν το λέω με την κακή έννοια αλλά το λέω με την έννοια ότι έχεις ένα κοινό που σε ακολουθεί.
Αν ξεχωρίζατε κάποιους σταθμούς στα 30 χρόνια πορείας σας, ποιοι θα ήταν αυτοί;
Α.Π.: Ασφαλώς η συνεύρεση με τα Παιδιά και η κυκλοφορία του πρώτου μας δίσκου που γνώρισε και μεγάλη επιτυχία.
Λ.Κ.: Για μένα μεγάλη στιγμή ήταν και η παρουσία μας στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας το 1987, στη μεγάλη συναυλία της MC.
Α.Π.: Η MC ήταν η αντίστοιχη ΑΕΠΙ…
Λ.Κ.: Και έκανε μία συναυλία στο Ολυμπιακό Στάδιο με τον Γιώργο Νταλάρα, την Αλεξίου, τον Διονυσίου, και υπήρχαμε κι εμείς. Το στάδιο ήταν γεμάτο.
Έχετε σκεφτεί ότι ενδεχομένως στον μέσο ακροατή να έχετε συνδεθεί, ως συγκρότημα, με ένα κλίμα διασκέδασης και εξωστρέφειας που πλέον μοιάζει παράταιρο υπό τις παρούσες συνθήκες;
Λ.Κ.: Μπορώ ν’ απαντήσω εγώ; Αυτός ήταν κι ένας λόγος που έφυγα από τα Παιδιά. Η επιλογή για χρόνια της διασκέδασης ως το πρώτο μέλημα του συγκροτήματος, παραβλέποντας έστω σε μικρό βαθμό τη ψυχαγωγία, την αγωγή της ψυχής –κατ’ εμέ άλλο είναι η διασκέδαση και άλλο η ψυχαγωγία- ήταν ένας λόγος που μ’ έκανε να απομακρυνθώ από τα Παιδιά. Νομίζω ότι μεγαλώνοντας πια κι εγώ και τα Παιδιά, αντιληφθήκαμε ότι χωράνε και τα δύο: και η ψυχαγωγία και η διασκέδαση.
Βλέπω πως δεν σου κρατάνε κακία που είχες φύγει τότε.
Λ.Κ.: Μα δεν χωρίσαμε άσχημα. Ποτέ. Σκέψου ότι τα Παιδιά έκαναν πολυσυμμετοχικούς δίσκους και πάντα με φώναζαν να τραγουδήσω. Έπαιζα κι ακορντεόν και γενικά δεν είχα ποτέ προβλήματα με τα Παιδιά. Απλά ήταν επιλογή μου να τραβήξω ένα μοναχικό δρόμο.
Α.Π.: Πάντως η διασκέδαση είναι βασικό κομμάτι ώστε να ξεδίνει ο κόσμος και να ξεφεύγει από τα προβλήματά του. Αλλά κι ένας προβληματισμός δεν είναι άσχημος.
Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού στο φετινό σας πρόγραμμα;
Α.Π.: Πάρα πολύ καλή.
Λ.Κ.: Και με τις συνθήκες που υπάρχουν δεν έχουμε κανένα παράπονο. Και πως να έχουμε όταν ο κόσμος έρχεται εδώ με τα 20€ που έβαλε στην άκρη…
Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε τη γνωστή ηθοποιό και πλέον και τραγουδίστρια Ελένη Φιλίνη.
Με τον Παύλο είμαστε μαζί από τη Δραματική Σχολή και δεν έτυχε ποτέ να συνεργαστούμε στο θέατρο και είναι τρομερό που μετά από τόσα χρόνια συναντιόμαστε σε μουσική σκηνή!
Πριν από τη συμμετοχή σας στο τηλεοπτικό show “Just The Two Of Us” είχατε ασχοληθεί με το τραγούδι;
Ε.Φ.: Κοίτα να δεις, εγώ τραγουδάω χρόνια στο θέατρο και στις ταινίες μου. Το «Just The Two Of Us» ήταν πέρυσι. Εγώ έχω ξεκινήσει το τραγούδι πριν 3 χρόνια με τον Μπάμπη Τσέρτο, στον Κεραμεικό, και την Τζέση Παπουτσή. Μετά ήμουνα με τον Γιώργο Γερολυμάτο. Δηλαδή το «Just The Two Of Us» έγινε μετά από δύο χρόνια αφότου είχα μπει στον χώρο.
Μήπως αυτή ήταν η αρχή για μία στροφή από την υποκριτική καριέρα στην ερμηνευτική;
Ε.Φ.: Πιστεύω ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι πολύπλευρος και όχι μονόπλευρος. Εγώ ήμουνα και επαγγελματίας χορεύτρια, χόρευα από μικρή, και ασχολήθηκα και με το θέατρο και με το τραγούδι. Για μένα αυτό σημαίνει καλλιτέχνης. Δεν μπορείς να κάνεις μόνο ένα πράγμα. Τώρα για μένα είναι πιο φρέσκο το τραγούδι, πιο καινούργιο. Μου αρέσει και περνάω πολύ καλά. Το θέατρο απ’ ό,τι βλέπουμε όλοι γύρω μας έχει φτάσει σ’ ένα πολύ άσχημο επίπεδο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα κάνω θέατρο. Θα το ξανακάνω κάποια στιγμή. Είχα κάποιες συζητήσεις αλλά δεν προχωρήσανε γιατί βασικά δεν προλάβαινα εγώ. Και θα ‘πρεπε να βρω και κάποιο θέατρο που να είναι δίπλα στο μαγαζί ώστε να προλάβω να τα συνδυάσω και τα δύο. Αυτό είναι λίγο δύσκολο να συμβεί. Έκανα όμως μια μίνι σειρά, το «Ya Yi Yio» (Για Γι Γιο)…
«Ya Yi Yio»;
Ε.Φ.: Ναι, είναι μια σειρά-μιούζικαλ του Χρήστου Οικονομίδη που θα προβληθεί τη νέα σεζόν. Θα υποδύομαι μία μάνατζερ-bitch, την Αλέξα, και θα τραγουδάω.
Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού εδώ;
Ε.Φ.: Α, είναι υπέροχη! Το κέφι και το γλέντι που γίνεται εδώ είναι συγκλονιστικό. Έχουμε ανοίξει εδώ και ένα μήνα και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν έρθει ήδη δύο φορές και παραπάνω. Έρχονται και ξαναέρχονται μέσα σ’ ένα μήνα. Περνάνε τόσο καλά που θέλουν να ξανάρθουν. Για μένα αυτό είναι μεγάλη επιτυχία. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Κι είναι πολύ καλές οι τιμές, υπάρχει πολύ κέφι, αγαπάμε αυτό που κάνουμε και ο κόσμος περνάει καλά.
Οπότε είστε ευχαριστημένη κι εσείς και ο κόσμος.
Ε.Φ.: Ακριβώς! Δεν γίνεται αλλιώς. Άμα δεν περνάμε κι εμείς καλά, δεν μπορούμε να μεταδώσουμε κέφι στον κόσμο. Αισθάνομαι πάρα πολύ χαρούμενη που συνεργάστηκα με τα Παιδιά από την Πάτρα, δηλαδή τον Χρήστο Παπαδόπουλο, τον Αργύρη Παπαγεωργίου και τον Λάμπρο Καρελά, οι οποίοι είναι υπέροχοι μουσικοί, συνθέτες και τραγουδιστές. Για μένα αυτό είναι σχολείο. Και με τον Παύλο Χαϊκάλη. Με τον Παύλο είμαστε μαζί από τη Δραματική Σχολή και δεν έτυχε ποτέ να συνεργαστούμε στο θέατρο και είναι τρομερό που μετά από τόσα χρόνια συναντιόμαστε σε μουσική σκηνή! Πέρυσι κάναμε μαζί μόνο ένα επεισόδιο για την «Πολυκατοικία», όπου ήμουνα γκεστ, και φέτος συνεργαζόμαστε στο μαγαζί. Είναι τρελό. Τόσα χρόνια στο θέατρο, κολλητοί φίλοι, στη Δραματική μαζί, και δεν συνεργαστήκαμε ποτέ στο θέατρο. Και βρισκόμαστε να τραγουδάμε μαζί στις «Δραχμές»!
Τι τραγούδια ερμηνεύετε στο πρόγραμμα;
Ε.Φ.: Ξεκινάω στο πρώτο μέρος το πιο μοντέρνο, και στο δεύτερο το λαϊκό. Τα τραγούδια που λέω καλύπτουν μια μεγάλη γκάμα. Από Αρβανιτάκη μέχρι Σακελλαρίου.
Συνεπώς δεν μιλάμε για μια μικρή συμμετοχή ως γκεστ, όπως ενδεχομένως θα σκεφτόταν κάποιος που θα άκουγε ότι εμφανίζεστε με τα Παιδιά από την Πάτρα.
Ε.Φ.: Απεναντίας. Συμμετέχω κανονικά ως τραγουδίστρια.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Ε.Φ.: Να ‘στε καλά. Χαίρομαι κι εγώ πολύ.
Στο τέλος βρήκαμε τον αγαπημένο ηθοποιό Παύλο Χαϊκάλη, που μόλις ήρθε από το θέατρο όπου εμφανίζεται.
Με την Ελένη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και δεν έτυχε ποτέ να συνεργαστούμε. Ήταν όμως αυτή που μου έκανε την πρόταση να παίξω μαζί της και με τα Παιδιά από την Πάτρα.
Ποιος είναι ο ρόλος σας στη συνεύρεση με τα Παιδιά από την Πάτρα και την Ελένη Φιλίνη;
Π.Χ.: Σ’ αυτό το σχήμα συμμετέχω κι εγώ, όπως κι οι υπόλοιποι, ως τραγουδιστής. Λέω διάφορα τραγούδια προσπαθώντας να φτιάξουμε τη διάθεση του κόσμου.
Εκτός από τη συμμετοχή σας στο σχήμα αυτό, εμφανίζεστε και στο θέατρο με την Κάτια Δανδουλάκη.
Π.Χ.: Ναι, παίζω στο έργο «Να Ζει Κανείς Ή Να Μη Ζει». Ευτυχώς το θέατρο είναι πολύ κοντά και μπορώ τελειώνοντας από κει να έρχομαι εδώ και να τραγουδάω.
Ήταν να σας δούμε και στη συνέχεια του «50-50» αλλά σήμερα το πρωί έμαθα ότι τελικά η σειρά δεν θα συνεχιστεί.
Π.Χ.: Ναι αυτό μας είπαν, ενώ ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε τα γυρίσματα. Συμβαίνουν κι αυτά. Τι να κάνουμε…
Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε κάπου αλλού;
Π.Χ.: Όχι. Οι δουλειές έχουν ήδη κλείσει. Θα είμαι λοιπόν στο θέατρο Δανδουλάκη και στις «Δραχμές» με τα Παιδιά από την Πάτρα και την Ελένη Φιλίνη.
Το γεγονός ότι είσαστε από την Πάτρα έπαιξε ρόλο στο να συνεργαστείτε με τα Παιδιά από την Πάτρα ή ήταν συμπτωματικό;
Π.Χ.: Οπωσδήποτε έπαιξε κάποιο ρόλο.
Προηγουμένως μας είπε η Ελένη Φιλίνη ότι παρότι είσαστε φίλοι εδώ και 30 χρόνια, δεν συνεργαστήκατε ποτέ στο θέατρο και συμπτωματικά συνεργαζόσαστε φέτος ως τραγουδιστές.
Π.Χ.: Ναι αυτό είναι αλήθεια. Είναι πράγματι περίεργο. Με την Ελένη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και δεν έτυχε ποτέ να συνεργαστούμε. Ήταν όμως αυτή που μου έκανε την πρόταση να παίξω μαζί της και με τα Παιδιά από την Πάτρα. Και την αποδέχθηκα κι έτσι είμαστε εδώ…
Ποια είναι η σχέση μας με το τραγούδι; Είχατε τραγουδήσει ξανά στο παρελθόν;
Π.Χ.: Έξω από το θέατρο όχι. Είναι η πρώτη φορά αλλά όλα πάνε μια χαρά. Στο πρόγραμμα λέω λαϊκά τραγούδια, απ’ αυτά που μ’ αρέσουν και αρέσουν και στον κόσμο. Και το κοινό ανταποκρίνεται πολύ θετικά.
Σας ευχαριστώ πολύ, καλή συνέχεια!
Π.Χ.: Κι εγώ ευχαριστώ!
Υ.Γ.: Συμπτωματικά, κάνοντας την απομαγνητοφώνηση της παραπάνω συνέντευξης έπαιζε η τηλεόραση την εκπομπή του ALPHA “Chart Show” όπου τα Παιδιά από την Πάτρα κατατάχθηκαν στην τέταρτη θέση των πιο επιτυχημένων ελληνικών συγκροτημάτων όλων των εποχών!
