Πάμε Θέατρο | «Αμάρτησα για το παιδί σου»: Είδαμε την παράσταση!

Ο Τάκης και η Ναταλία (Σωτήρης Καλυβάτσης και Μαρία Ανδρούτσου), ένα ζευγάρι που επιθυμεί όσο τίποτα να αποκτήσει ένα παιδί, ετοιμάζεται όλο αγωνία να υποδεχτεί την υπεύθυνη υιοθεσιών, προκειμένου να κερδίσει την εμπιστοσύνη της. Τότε εμφανίζεται ο δεύτερος αδελφός του Τάκη, ένας χαριτωμένος και καλοκάγαθος απατεωνίσκος, ο Μάκης (Θανάσης Βισκαδουράκης), ο οποίος δανείστηκε το φορτηγάκι της δουλειάς του Τάκη για το Σαββατοκύριακο και φέρνει από τα Τίρανα παράνομα τσιγάρα, κούτες με ουίσκι και… δυο κρυμμένους λαθρομετανάστες. Το ορθάνοιχτο βαν αλλά και το σπίτι του Τάκη, γίνονται στόχος ενός «περίεργου» νεαρού αστυνομικού, που κάνει περιπολία στην περιοχή. Όλα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο, όταν ο μικρότερος αδελφός, ο Σάκης (Ζήσης Ρούμπος), που εργάζεται ως τραυματιοφορέας, φέρνει στο σπίτι μια σακούλα γεμάτη κομμάτια ενός πτώματος από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο, για να τα θάψει στον κήπο, ώστε να πέσει η αξία του σπιτιού και έτσι να βοηθήσει το ζευγάρι να αγοράσει το σπίτι σε φθηνότερη τιμή. Οι ανατροπές διαδέχονται η μια την άλλη, καθώς ο Τάκης προσπαθεί να κρύψει από την ανυποψίαστη σύζυγό του τα λαθραία, το πτώμα, τους δύο λαθρομετανάστες και τον αστυνομικό. 

Η δράση χτυπάει κόκκινο, όταν στο τέλος καταφτάνει ο Φρέντι, ένας Ρώσος εγκληματίας που τους εκβιάζει και κάτω από την απειλή του όπλου συμβαίνει το απροσδόκητο… Η παράσταση αποτελεί τυπικό δείγμα κωμωδίας καταστάσεων, με αρκετό χιούμορ, ταχύτητα στην εξέλιξη και καυστικές ατάκες. Ωστόσο, η προσπάθεια πρόκλησης γέλιου γίνεται αρκετές φορές επιτηδευμένη και λιγάκι κουραστική. Τα «κρύα» κι άστοχα ανέκδοτα των πρωταγωνιστών θα μπορούσαν να λείπουν, χωρίς ιδιαίτερο «κόστος» για το υπόλοιπο κείμενο. Καίριες οι αναφορές στη σύγχρονη πραγματικότητα και οι χαρακτήρες αρκετά οικείοι, με στοιχεία υπερβολής, απαραίτητα στο είδος της φαρσοκωμωδίας.

Ο Σωτήρης Καλυβάτσης κρατάει το μεγαλύτερο «βάρος» της παράστασης, ικανότατος στο είδος και ίσως δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον που θα μπορούσε να ανταποκριθεί καλύτερα στον ρόλο του Τάκη. Ο Θανάσης Βισκαδουράκης είναι μια μορφή κωμική, χωρίς να καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια. Ο Ζήσης Ρούμπος, πολύ καλός επίσης, βρίσκεται σε συνεχή εγρήγορση. Η Μαρία Ανδρούτσου βιώνει τόσο έντονα κι αληθινά την αγωνία της ημέρας, που σχεδόν με άγχωσε. Ο Μάρκος Λεζές προσφέρει άφθονο γέλιο στους θεατές. Δίπλα τους οι Γιάννα Ζιάννη, Πετρούλα Χρήστου, Αιμίλιος Ράφτης και Βασίλης Γιακουμάρος συμπληρώνουν τον θίασο, που, ομολογουμένως, έχει καλή χημεία επί σκηνής.

Η σκηνοθεσία του Γιώργου Βάλαρη δεν επιφυλάσσει ιδιαίτερες εκπλήξεις, είναι λιτή και λειτουργική. Το σκηνικό από τη Χριστίνα Κουλουμπή προδιαθέτει ευχάριστα με τα ζωηρά χρώματα και δίνει προοπτική στη σκηνή, κάνοντάς τη να δείχνει ακόμα μεγαλύτερη. Οι μουσικές επιλογές από τον Γιώργο Βάλαρη είναι εύστοχες και οι φωτισμοί από τον Χρήστο Τζιόγκα αξιοπρόσεκτοι.

Ένα ευχάριστο και «εύπεπτο» θεατρικό έργο, που στοχεύει αποκλειστικά στη διασκέδαση και την ευχάριστη διάθεση του θεατή και, αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κοινού, προφανώς το πετυχαίνει.

Συντελεστές

Απόδοση: Γιώργος Βάλαρης –Στέλιος Παπαδόπουλος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Βάλαρης
Σκηνικά: Χριστίνα Κουλουμπή
Κοστούμια: Εύη Καζάκου
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Βάλαρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Βασίλης Κουλακιώτης
Παραγωγή: ΦΙΛΟΘΕΑΤΟΝ ΑΕ

Πρωταγωνιστούν:
Σωτήρης Καλυβάτσης, Θανάσης Βισκαδουράκης, Ζήσης Ρούμπος, Μαρία Ανδρούτσου, Γιάννα Ζιάννη, Πετρούλα Χρήστου, Αιμίλιος Ράφτης ,Βασίλης Γιακουμάρος, και ο Μάρκος Λεζές