Πάμε Θέατρο | «Το τρένο για τον Άγιο Μαρτίνο»: Είδαμε την επίσημη πρεμιέρα της παράστασης!

Το βαθιά συμβολικό έργο του Θαλή Σταθόπουλου γράφτηκε για τη «Θεατρική Ομάδα Όριο» και πραγματεύεται πληθώρα θεμάτων που αφορούν τη σύγχρονη πραγματικότητα. Κοινός παρανομαστής η ανάγκη για επιβίωση, η ανάγκη ύπαρξης ενός υποτυπώδους προορισμού, ο οποίος, τελικά, ίσως και να αποτελεί αποκύημα της φαντασίας των πρωταγωνιστών. Σε ένα τρένο με παράθυρα κλειστά, συγκεκριμένα σε ένα από τα βαγόνια, τέσσερις άγνωστοι βιώνουν και εσωτερικεύουν τις εξωτερικές αλλαγές, βουλιάζοντας ολοένα και περισσότερο στην αβεβαιότητα. Οι πληροφορίες καταφτάνουν σωρηδόν από τα γύρω βαγόνια, από το μπροστινό τρένο, τα όρια όμως μεταξύ αλήθειας και ψέματος είναι εύθραυστα. Κανείς δεν είναι βέβαιος γιατί το τρένο σταματάει, γιατί δεν υπάρχει νερό, γιατί δεν ανοίγουν τα παράθυρα.

Οι ήρωες δεν έχουν ονόματα. Καθόλου τυχαίο. Τέσσερις διαφορετικοί άνθρωποι, καθηλωμένοι στην ίδια μοίρα, γίνονται τυπικοί εκπρόσωποι διαφορετικών απόψεων και στάσης ζωής, όταν ο καθένας τους στερείται τα κεκτημένα του. Η Φιλιώ Λούβαρη δείχνοντας αρχικά μια επαναστατική διάθεση αντιπροσωπεύει το κομμάτι της κοινωνίας που επιθυμεί διακαώς τη σωτηρία, αλλά τελικά συμβιβάζεται στη μοίρα της, όποια κι αν είναι αυτή. Από νωρίς παραιτημένη και συντηρητική, η γυναίκα που υποδύεται η Ινώ Μενεγάκη, ενώ ο φαινομενικά ξένος Στέφανος Κοσμίδης, κρύβει τα δικά του μυστικά και οι τάσεις φυγής του μόνο δειλία υποδηλώνουν. Ο Γιάννης Χατζηγιάννης, ο γηραιότερος των τεσσάρων, με την εμπειρία να έχει ενσταλάξει στον χαρακτήρα του έναν εμφανή κυνισμό, αντιμετωπίζει την κατάσταση ρεαλιστικότερα από όλους. Μια δεμένη ομάδα ηθοποιών, άρτια υποκριτικά, με έντονη και ακριβή κινησιολογία, την οποία επιμελείται η Φιλιώ Λούβαρη.

Η σκηνοθεσία από τη Δήμητρα Αράπογλου επιτυγχάνει να προσδώσει κίνηση στο στατικό περιβάλλον της σκηνής, δίνοντας έντονα την αίσθηση του βαγονιού που άλλοτε σταματάει, άλλοτε κινείται κι άλλοτε ταλαντεύεται επικίνδυνα. Αποτέλεσμα της λεπτομερούς σκηνοθεσίας είναι η αφύπνιση όλων των αισθήσεων του θεατή, ο οποίος νιώθει στο πετσί του, μαζί με τους ήρωες, τις αλλαγές της θερμοκρασίας, τη δίψα, την αγωνία.

Οι πρωταγωνιστές, κλεισμένοι ο καθένας στη δική του πραγματικότητα, στηρίζουν όλες τους τις ελπίδες σε παράγοντες εξωτερικούς, σε έναν οδηγό ανύπαρκτο, έναν μηχανικό που υπόσχεται να δώσει λύση στην ακυβερνησία και εντέλει τίποτα δεν αλλάζει. Οι ράγες είναι μια ευθεία γραμμή, πορεία προκαθορισμένη. Αργά ή γρήγορα, το τρένο θα φτάσει στον προορισμό του. Θα τα καταφέρουν όμως και οι επιβάτες του; Θα καταφέρει ο σύγχρονος άνθρωπος να επιβιώσει από την κρίση; Κι αν ναι, θα καταφέρει να μη χάσει τον εαυτό του;

Συντελεστές
Σκηνοθεσία-Δραματουργία Δήμητρα Αράπογλου
Σκηνικά-Κοστούμια Αναστασία Αρσένη
Σχεδιασμός ήχων-Μουσική Μάριος Αριστόπουλος
Κίνηση Φιλιώ Λούβαρη
Visual artists Περσηΐς Χατζηγιάννη, Violeta Aguirre
Σχεδιασμός φωτισμών: Σταμάτης Γιαννούλης
Θεατρολόγος Μαρία Γιαννούτσου
Βοηθός Σκηνοθέτη Νίκη Σβώλου

Παίζουν οι ηθοποιοί Στέφανος Κοσμίδης, Φιλιώ Λούβαρη, Ινώ Μενεγάκη, Γιάννης Χατζηγιάννης

Hμέρες και Ώρες Παραστάσεων
Κυριακή: 8.15 μμ.
Δευτέρα & Τρίτη: 9.15μμ

ΑΘΗΝΑΪΣ , Καστοριάς 34-36, Βοτανικός, 104 47 Αθήνα
www.athinais.com.gr