Track-By-Track Review στο νέο album της Rihanna!

Ακούραστη και αφήνοντας πίσω το επιτυχημένο album της «Loud» το οποίο πούλησε 8,000,000 αντίτυπα παγκοσμίως, κυκλοφορεί αυτές τις μέρες το ολοκαίνουριο album της με τίτλο «Talk That Talk», με 11 καινούρια τραγούδια. Ίσως λίγο νωρίς, αλλά μπρος στη χαρά της επιτυχίας τι είναι ο χρόνος….

Στο σύνολο του το νέο album συνδυάζει πολλά είδη μουσικής, από dance μέχρι electro και από hip hop μέχρι R&B, με πολύ καλές αλλά και κάποιες flop στιγμές. Πάμε όμως να δούμε ένα ένα τα tracks.

1) You Da One: Το album ανοίγει με το 2ο single του album, «You Da One», το οποίο θυμίζει το «Man Down» από το προηγούμενο album με λίγο πιο reggae στοιχεία. Μια παραγωγή του Dr.Luke, που έχω την εντύπωση ότι σε σχέση με το «Man Down» υστερεί στο να αγαπηθεί γρήγορα από το κοινό, ενώ σίγουρα υπάρχουν alla tracks που θα μπορούσαν άνετα να πάρουν τον τίτλο του «2ου single». 6/10

2) Where Have You Been: Το συγκεκριμένο track είναι πιο κοντά στο ύφος του 1ου single «We Found Love» (στην παραγωγή και των 2 συμμετέχει ο Calvin Harris). Αγγίζοντας κατά πολύ το ύφος της trance, θα μπορούσε άνετα να επιλεχτεί ως ένα από τα επόμενα singles, σίγουρα ραδιοφωνικό και με εύπεπτο beat, νομίζω θα απασχολήσει στο μέλλον τα charts σε όλον τον κόσμο. 9/10

3) We Found Love (ft Calvin Harris): Το ήδη γνωστό 1o single του album, Νο1 σε USA και UΚ για 3 εβδομάδες μέχρι στιγμής, πολύ καλός προάγγελος και promo για το νέο album. Καθαρό dance-pop track με electro house στοιχεία, με κολλητικό sampling μετά το τέλος του ρεφρέν που για κάποιους μπορεί να είναι μέχρι και ενοχλητικό. Το ρεφρέν θα μπορούσε να περιέχει και παραπάνω στίχους εκτός από το «We Found Love In A Hopeless Place» σε 4πλή επανάληψη. 8/10

4) Talk That Talk (ft Jay Z): Η Rihanna συνεργάζεται ξανά με τον Jay-Z (είχαν συνεργαστεί και στο «Umbrella» το 2007) δίνοντας στο album τον τίτλο του. Με sample το «I Got A Story To Tell» του The Notorius B.I.G. προσπαθεί να προσεγγίσει το στυλ και την επιτυχία του «Umbrella», αλλά έχω την εντύπωση ότι κάπου χάνει. Ίσως στη δυναμική του του ρεφρέν που δεν σου κολλάει εύκολα. 6/10

5) Cockiness (Love It): Ένα dirty r&b track που σίγουρα θα βρει υποστηρικτές αλλά και άτομα που θα το μισήσουν. Μπορεί να θεωρηθεί από next big track των r&b σκηνών μέχρι και το απόλυτο fail του δίσκου. Εγώ κλίνω προς τη 2η άποψη, και ίσως θα το προτιμούσα προς το τέλος του album, και όχι στη μέση μετά από 2 δυναμικά dance τραγούδια που το σκεπάζουν και το κάνουν να φαίνεται αδιάφορο. 4/10

6) Birthday Cake: 2o στη σειρά fail κατά τη γνώμη μου. Ποιος ο λόγος ύπαρξης ενός track διάρκειας 1:18 που το μόνο που σου μένει στα αυτιά είναι το «cake cake cake cake cake cake»; Σε αντίθεση με το «Cockiness», νομίζω πως το συγκεκριμένο δύσκολα θα βρει υποστηρικτές. 3/10

7) We All Want Love: Μια αρκετά όμορφη μπαλάντα, που θα μπορούσε να «ντύσει» και μουσικά οποιαδήποτε φιλανθρωπική καμπάνια, κάτι σαν support στην αγάπη, τη φιλία, την ειρήνη κτλ. Τουλάχιστον σε επαναφέρει στην σωστή ροή του album μετά τα 2 προηγούμενα flops. Ένα μεγάλο συν στους στίχους του. 7/10

8) Drunk On Love: Σας θυμίζει κάτι; Συγκεκριμένα κάτι από μόδα; Καλά θυμάστε, περιέχει το sampling «Intro» των The XX, που χρησιμοποιήθηκε για τους τίτλους αρχής του ελληνικού Next Top Model πέρσι το φθινόπωρο. Κατά τη γνώμη μου το καλύτερο track του album με διαφορά, με εξαιρετικά vocals, ενώ το sampling σου μένει από την 1η ακρόαση. 10/10

9) Roc Me Out: Πολύ κοντά στο στυλ του «Rude Boy», εώς πολύ κοντά μπορώ να πω. Θα μπορούσε κι αυτό με τη σειρά του να αποτελέσει single, άλλωστε όπως συνηθίζει η Rihanna τελευταία βγάζει τουλάχιστον 5 singles από κάθε album, οπότε γιατί όχι και αυτό; Αρκετά καλή στιγμή και track που θα απασχολήσει στο μέλλον. 7/10

10) Watch ‘n’ Learn: Ένα χαρούμενο hip hop κομμάτι με catchy ρυθμό και στίχους, πιο κοντά στο ύφος που έχει χαρακτηρίσει στη Rihanna. Ένα τραγούδι που κατά τη γνώμη μου άνετα θα μπορούσε να ανήκει και σε δισκογραφική δουλειά της Beyonce… 7/10

11) Farewell: Το 11ο και τελευταίο track του album, και ακολουθεί τη συνταγή «το καλό για το κλείσιμο». Μια πολύ ωραία μπαλάντα σε παρόμοιο ύφος με το «California King Bed», δυνατή στιγμή του album και ίσως κι αυτό next single, όταν και αν αποφασίσουν να προωθήσουν μπαλάντα. 8/10

Συνολικά το album χαρακτηρίζεται από πολύ καλές, από μέτριες αλλά και από κακές στιγμές. Ίσως θα έλειπαν ακόμα 1-2 «κράχτες» για την προώθηση του, υπάρχουν τραγούδια που σίγουρα θα γίνουν μεγάλες επιτυχίες ενώ άλλα θα μπορούσαν απλά να απουσιάζουν. Δεν είμαι ωστόσο πολύ σίγουρος αν θα έχει την απήχηση και την επιτυχία του «Loud», τόσο σε πωλήσεις όσο και σε αριθμό επιτυχιών. Let’s see…

Από τον Γιάννη Αμανατίδη