Συνέντευξη | Gadjo Dilo: «Για εμάς τους μουσικούς, η μουσική παίρνει και άλλη μια μορφή: πρόκειται για ανάγκη»

Μας συστήθηκαν για πρώτη φορά με το album τους, Gadjo Dilo: “Manouche De Grec”, ενώ ήδη ετοιμάζουν το επόμενο δισκογραφικό τους βήμα, που θα μας ταξιδέψει σε νέα μουσικά μονοπάτια. Με αφορμή, την επικείμενη εμφάνισή τους στον Ρυθμό Stage την Παρασκευή 23 Ιανουαρίου, συνομιλήσαμε μαζί τους σε μια ευχάριστη συνέντευξη, με τους Gadjo Dilo γεμάτους ενθουσιασμό να απαντούν σε κάθε μας ερώτηση για το τι θα παρουσιάσουν και όχι μόνο. 

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από την επερχόμενη εμφάνισή σας. Την Παρασκευή 23 Ιανουαρίου, λοιπόν, θα σας απολαύσουμε σε ένα μοναδικό live στον Ρυθμός Stage. Τι ετοιμάζετε;

Γεια και χαρά σας! Την Παρασκευή που μας έρχεται θα παρουσιάσουμε τη δουλειά μας, η οποία περιλαμβάνει εκτός από τα κομμάτια του πρώτου μας δίσκου (τις διασκευές που ακούτε και στο ραδιόφωνο), πολλές από τις διασκευές που ακόμη δεν έχουμε κυκλοφορήσει και δε μπορεί κανείς να ακούσει πουθενά αλλού, καθώς και τις ενορχηστρώσεις και ερμηνείες του γκρουπ μας πάνω στο ρεπερτόριο της gypsy jazz. Θα ακούσετε δηλαδή ένα μίγμα της ελληνικής μουσικής με τους ήχους της manouche jazz, και χρώμα πότε τσιγγάνικο, πότε βαλκανικό, πότε παριζιάνικο.

Είστε ένα συγκρότημα που δραστηριοποιείται συνέχεια πραγματοποιώντας live και το κοινό ανταποκρίνεται πάντα στο κάλεσμά σας. Η μουσική σας αποτελεί κάτι το πρωτότυπο για την ελληνική δισκογραφία. Θα ήθελα να μου πείτε, ποια ήταν η αρχική αντίδραση του κόσμου στην αρχή της πορείας σας και ποια σήμερα;

Το να παίζουμε ζωντανά αποτελεί, εκτός από μεγάλη μας χαρά, και το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μας. Κακά τα ψέματα, σε ένα μουσικό είδος που είναι κατά βάση αυτοσχεδιαστικό, τα δισκογραφικά βήματα αποτελούν μόνο καταγραφή μίας στιγμής παιξίματος, ενώ στο live κανείς μπορεί να απολαύσει τις μελωδίες να γεννιούνται και τα μέλη του γκρουπ να δρουν συλλογικά για να φτιάξουν μια ατμόσφαιρα. Δεν πιστεύουμε ότι η μουσική μας αποτελεί πρωτοτυπία, δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι μόνοι που επιχειρούν παντρέματα της ελληνικής μουσικής με κάποιο είδος της τζαζ, παντρέματα μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις πολύ επιτυχημένα. Αγαπούμε όμως πολύ αυτό που κάνουμε, και επενδύσαμε σε αυτό, πράγμα που μας κάνει να το πραγματοποιούμε με μεράκι, κέφι και πολλή μελέτη και σεβασμό, γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι έχει αγαπηθεί τόσο πολύ στο μικρό αυτό διάστημα που ακούγεται σε ευρύ κοινό!

Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία του συγκροτήματος και στη συνέχεια πώς προέκυψε η ιδέα για το ιδιαίτερο μουσικό αυτό πάντρεμα της gypsy jazz με το ελληνικό στοιχείο;

Το σχήμα δημιουργήθηκε το 2009 από τον Κώστα, το Σωτήρη και το Νίκο, φίλους από παλιά, που ξεκίνησαν να μελετούν παρέα τη μουσική του Django Reinhardt. Το συγκρότημα ήταν η αφορμή για παίξιμο, και το παίξιμο ήταν η αφορμή για τη δημιουργία του σχήματος! Αργότερα μπήκε στην παρέα και ο Σέργιος, και όταν το γκρουπ συμπληρώθηκε με το Γιώργο και την Ηλιάνα είχε ήδη αρχίσει να σχηματίζεται η επιθυμία για μπλέξιμο του ρεπερτορίου που το σχήμα ήδη έπαιζε με το ελληνικό στοιχείο. Το πείραμα ήταν επιτυχημένο και οι ιδέες πολλές, κι έτσι σιγά σιγά ηχογραφήσαμε και τον πρώτο δίσκο μας. Βρίσκουμε το μουσικό αυτό ιδίωμα της gypsy jazz πολύ.. εθιστικό, άλλες φορές φλογερό και άλλες γλυκό και νοσταλγικό, μαστόρικο στην κατασκευή και δεξιοτεχνικό στο παίξιμο, πράγματα που συναντώνται και σε πολλά τραγούδια Ελλήνων μουσικοσυνθετών της εποχής. Γιατί λοιπόν να μην δοκιμάσουμε να ταιριάξουμε το ένα μέσα στο άλλο; Πάντα με σεβασμό και προσοχή, και πάντα με την καλύτερη πρόθεση!

Ποιες είναι οι κύριες επιρροές της μουσικής σας;

Η μεγαλύτερη είναι ο μεγάλος κιθαρίστας Django Reinhardt, και ολόκληρη η “σχολή” της gypsy jazz που δημιουργήθηκε μεταγενέστερα, από το παίξιμό του και από τη δουλειά που έκανε με το γκρουπ του τις δεκαετίες του ’30 και του ’40. Φυσικά, επειδή το σχήμα μας αποτελείται από έξι μουσικούς με μεγάλη εμπειρία και διαφορετικές μουσικές καταβολές, θα λέγαμε ότι ο καθένας κουβαλά και μεταφέρει στο παίξιμό του και στις ιδέες που φέρνει στην πρόβα τις δικές του επιρροές και τους δικούς του “δασκάλους”. Τέλος, μεγάλη επιρροή μας ασκούν όλοι αυτοί οι μεγάλοι Έλληνες συνθέτες που διασκευάζουμε, τα τραγούδια των οποίων είναι γραμμένα στο DNA μας και δεν μπορούν παρά να βρίσκουν κάποια διέξοδο στο παίξιμό μας ακόμα κι όταν θα ασχολούμαστε με αμιγώς ξένο ρεπερτόριο.

Υπήρξε κάποια στιγμή που συναντήσατε μια μεγάλη δυσκολία;

Πάντα υπάρχουν δυσκολίες, αν θέλει κανείς να παντρέψει δυο στυλ με τον καλύτερο (για την αισθητική του) τρόπο, προσπαθώντας μεν να δικαιώσει και τα δύο χωρίς να προσβάλλει κανένα, αλλά και επιδιώκοντας ως καλλιτέχνης να εκφραστεί, να προσφέρει δημιουργικά και να αφήσει το στίγμα του. Πολλές φορές αυτή η χρυσή τομή δε βρίσκεται εύκολα, και για αυτόν το λόγο πολλά κομμάτια που έχουμε δοκιμάσει να διασκευάσουμε δεν θα φτάσουν ποτέ σε σας, γιατί παρ’ όλη την προσπάθειά μας θεωρήσαμε ότι κάπου θα έχαναν.

Η κυκλοφορία του πρώτου σας άλμπουμ, φέρει τον τίτλο “Manouche de grec”, πείτε μας μας δυο λόγια, αλλά και μερικά κομμάτια που ίσως για εσάς ξεχωρίζουν λίγο περισσότερο.

Το “Manouche de grec” μεταφράζεται ως “gypsy jazz (manouche jazz) α-λα-ελληνικά”. Στην ουσία πρόκειται για δέκα γνωστές ελληνικές συνθέσεις, ενορχηστρωμένες και ερμηνευμένες με τους τρόπους, τη μέθοδο, τη διάθεση, τις αρμονίες και τους ρυθμούς του μουσικού αυτού ιδιώματος. Οι μουσικές φόρμες λίγο αλλάζουν και πολλά από τα κομμάτια είναι δοσμένα ορχηστρικά, αφήνοντας χώρο στα όργανα να αυτοσχεδιάσουν και να συνομιλήσουν με πολύ όμορφο τρόπο. Από το δίσκο μας ξεχωρίζουμε και αγαπούμε περισσότερο το… ενδέκατο κομμάτι (Miss L), μια όμορφη μπαλάντα, σύνθεση του κοντραμπασίστα μας Νίκου.

Ποια είναι τα προσεχή δισκογραφικά σας σχέδια; Ήδη έχετε παρουσιάσει μερικά ακυκλοφόρητα κομμάτια σε live σας.

Σας βρίσκουμε ενημερωμένους! Βεβαίως παρουσιάζουμε τα ακυκλοφόρητα κομμάτια μας στα live, επειδή πρώτον στο παίξιμο είναι που θα διορθώσουμε ή θα εδραιώσουμε την τελική τους μορφή, και δεύτερον επειδή.. ανυπομονούμε πάντα να τα μοιραστούμε! Το δεύτερό μας άλμπουμ βρίσκεται στα σκαριά και θα κυκλοφορήσει ελπίζουμε σε έναν-δυο μήνες. ‘Ηδη όμως ένα δείγμα του κυκλοφορεί, πρόκειται για το όμορφο “Τα ήσυχα βράδια” του Λάκη Παπαδόπουλου σε στίχους της Μαριανίνας Κριεζή, και προς το παρόν το βρίσκετε στη συλλογή που εξέδωσε το Δεκέμβρη ο Γ. Μουχταρίδης.

Έχετε πραγματοποιήσει εμφανίσεις και σε χώρες του εξωτερικού. Αν σας γινόταν πρόταση για μια καριέρα στο εξωτερικό τι θα απαντούσατε;

Εξαρτάται τι εννοείτε “καριέρα στο εξωτερικό”! Αν, όπως λέτε, μας “γινόταν πρόταση” να γνωρίσουμε και να απευθυνθούμε σε όλο και μεγαλύτερο κοινό και να περιοδεύσουμε στο μισό πλανήτη, τότε… ασφαλώς θα λέγαμε “ναι”! Μπορεί να μην κατοικούμε εκτός Ελλάδος, αλλά θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι έχουμε μια μικρούλα διεθνή παρουσία. Ήδη ο δίσκος μας έχει αγοραστεί από πολλούς ανθρώπους σε χώρες του εξωτερικού, έχει λάβει πολύ καλές κριτικές από καταξιωμένους δισκοκριτικούς του χώρου και κάποια κομμάτια υπάρχουν και σε παγκοσμίου κυκλοφορίας συλλογές. Φυσικά, στην εποχή που ζούμε πολλοί έχουν πλέον τη δυνατότητα εξ ‘αποστάσεως να προωθήσουν τη δουλειά τους σε διεθνές κοινό, μέσω κυρίως του διαδικτύου, και κάτι τέτοιο -που κάνουμε κι εμείς- μπορεί να εννοηθεί ως καριέρα στο εξωτερικό!

Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες που ξεχωρίζετε και θα επιθυμούσατε να πραγματοποιήσετε μια συνεργασία;

Σαφώς υπάρχουν πάρα πολλοί, Έλληνες και ξένοι, και θα έπρεπε να σας παραθέταμε τρεις σελίδες με ονόματα (κι ακόμη θα αφήναμε κάποιους έξω)! Να πούμε απλά ότι, παρά τη γκρίνια που συνήθως γίνεται για το ότι δεν βγαίνουν καινούρια πράγματα στη χώρα μας ή δεν προωθούνται, υπάρχει τεράστιος αριθμός από αξιόλογους ανθρώπους, είτε πρωτοεμφανιζόμενους και ταλαντούχους είτε με χρόνια σημαντικής δουλειάς στην πλάτη τους, που αξίζουν την προσοχή και την εκτίμησή μας. Χρειάζονται απλά υποστήριξη για να μπορέσουν να έχουν ένα βήμα να παρουσιάσουν τη δουλειά τους.

Ποια είναι τα σχέδια, οι στόχοι σας και οι προσδοκίες σας για τη νέα χρονιά;

Επιθυμούμε να έχουμε καλή υγεία και πολλή όρεξη για δημιουργία. Επιθυμούμε να βγάλουμε με το καλό και τον δεύτερο δίσκο μας, και να μπορέσουμε να παίξουμε ζωντανά σε όσο περισσότερους χώρους μπορούμε σε όλη την Ελλάδα και σε φεστιβάλ του εξωτερικού, για να έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε άμεσα σε πολύ κόσμο αυτό που αγαπάμε να κάνουμε. Φυσικά, επιθυμούμε και οι καταστάσεις να μας επιτρέπουν να ζούμε αξιοπρεπώς από τη δουλειά που κάνουμε, χωρίς να χρειάζεται να αναλωνόμαστε σε χίλιες-δυο παράλληλες ασχολίες για τα προς το ζην.

Τέλος θα ήθελα να μου πείτε τι είναι για εσάς η μουσική και κατά πόσο πιστεύετε ότι βοηθάει σε μια δύσκολη περίοδο, όπως αυτή που διανύουμε στη χώρα μας.

Η μουσική ανέκαθεν ήταν τρόπος έκφρασης σε περιόδους χαράς και αποτελούσε φάρμακο σε δύσκολες καταστάσεις. Το τραγούδι και οι μελωδίες γιατρεύουν την ψυχούλα μας, ο ρυθμός και ο χορός τιθασεύουν τα ένστικτά μας. Για εμάς τους μουσικούς βεβαίως η μουσική παίρνει και άλλη μια μορφή: πρόκειται για ανάγκη.

Συνέντευξη: Ελένη Κεφαλληνού