Ένα μαγικό αφιέρωμα για τα «100 χρόνια Βασίλης Τσιτσάνης» με Δήμητρα Γαλάνη & Ελευθερία Αρβανιτάκη | Φωτορεπορτάζ

Η Δήμητρα Γαλάνη συνδεδεμένη με τον Τσιτσάνη απο πάντα, είναι ένα κομμάτι της που το παρουσίασε στις εμφανίσεις της στο Χάραμα-καλλιτεχνικό “στέκι” του Βασίλη Τσιτσάνη– στις αρχές της δεκαετίας του ’90!

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη καταπιάστηκε κι αυτή απο το ξεκίνημά της κιόλας με τα τραγούδια του Τσιτσάνη, κυρίως με τα ανατολίτικα του όπως η “Σεράχ” που κάθε φορά την ερμηνεύει μοναδικά. Το έκανε και τον περασμένο Οκτώβριο στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στο αφιέρωμα που ετοίμασε για τον Τσιτσάνη.

Οι δυό τους συναντιούνται ξανά μετά απο την μαγική τους συνεργασία στο Rex το χειμώνα 2007-2008. Με την καθοδήγηση του κορυφαίου Σταύρου Ξαρχάκου ο οποίος ανανέωσε με τις ενορχηστρώσεις του τα τραγούδια απολαύσαμε όλα τα μεγάλα τραγούδια σε δύο ίσα προγράμματα.

Στο πρώτο πρόγραμμα ξεχωρίσαμε τις στιγμές της Δήμητρας Γαλάνη με τα “Ακρογιαλιές δειλινά”, “Αχάριστη”, “Πέφτεις σε λάθη” ενώ η Ελευθερία Αρβανιτάκη έλαμψε με το -“σχεδόν καινούργιο”- “Της ταβέρνας το ρολόι”, τα “Λερωμένα τα άπλυτα” και το -“σχεδόν δικό της πια”- “Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα”.

Στο δεύτερο μέρος της παράστασης η Δήμητρα Γαλάνη μας συγκίνησε με τα “Μη μου ξαναφύγεις πια”, “Κάνε λιγάκι υπομονή”, “Τα λιμάνια”.

Ίσως η καλύτερη στιγμή της βραδιάς ήταν οι ερμηνείες της Ελευθερίας Αρβανιτάκη στο “Γεννήθηκα για να πονώ” και στις γυναίκες του Τσιτσάνη “Ζαΐρα” και “Γκιουλ Μπαχάρ”. Εξαιρετική όπως πάντα σε αυτά τα τραγούδια που είναι σαν να γράφτηκαν για να τα λέει μόνο αυτή!

Η βραδιά τελείωσε με την “Συννεφιασμένη Κυριακή” και το κοινό ενθουσιασμένο τραγουδούσε μαζί με τις ερμηνεύτριες!

Ρεπορτάζ: Μιχάλης Παπαευθυμίου

Φωτογρφίες: Γιάννης Μαργετουσάκης