Στην παλιά μου την κασέτα: Μεγάλα pop comebacks 2015

Αναρωτιέσαι που βρίσκονται οι αγαπημένοι σου καλλιτέχνες από τα 80’s, τα 90’s και τα 00’s;

Τότε μόλις άνοιξες το κατάλληλο άρθρο μιας και αυτή η στήλη αυτή έχει σκοπό να βάλει τα πράγματα σε τάξη και να σε ενημερώσει για τα πιο παράξενα, ξεχασμένα ή όχι ονόματα των παραπάνω δεκαετιών. Και όχι με έναν οποιοδήποτε τρόπο αλλά με την δημιουργία λιστών για αγαπημένα mix-tapes σαν εκείνα που έλιωνες στο κασετόφωνο σου καραδοκώντας να πετύχεις τις αγαπημένες σου επιτυχίες στο ραδιόφωνο για να πατήσεις το “REC”.

Μιας και η τεχνολογία έχει προχωρήσει (και πέρα από μερικά κλικς), δεν θα κουραστείς καθόλου για να τα διαβάσεις και να τα ακούσεις όλα… εδώ… μόνο εδώ!!!

Και προς αποφυγή παρεξηγήσεων όπως πάντα τονίζω….

ΠΡΟΣΟΧΗ… Το άρθρο αυτό απευθύνεται ΑΥΣΤΗΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ σε όσους διαθέτουν χιούμορ και μπορούν να δεχτούν και να σεβαστούν την άποψη των άλλων! Οι υπόλοιποι… αλάργα! 

Εδώ ταιριάζει ταμάμ η φράση «Ήμανε νιος και γέρασα»! Και πάλι τιμητικά ξεκινάω τη λίστα με ένα όνομα που μας έκανε την τιμή και έδωσε πρόσφατα στο tralala.gr αποκλειστική συνέντευξη αποκαλύπτοντας μας  τα πάντα για την τεράστια επιτυχία που γνώρισε και πολλά άλλα που δεν θα σας πω αφενός γιατί δεν θέλω να είμαι μαρτυριάρης, αφετέρου γιατί αν σας τα πω δεν θα ρίξετε ούτε ένα βλέφαρο στην συνέντευξη και είναι αμαρτία για τον κόπο όλων μας (πιο κάτω θα βρεις τα links). Ace Of Base λοιπόν με μεγάλη δισκογραφική επιστροφή. Ένας δίσκος φτιαγμένος από «κρυμμένα διαμάντια», δηλαδή από B-Sides και άλλα ακυκλοφόρητα τραγούδια που δημιούργησαν με το αρχικό σχηματισμό τους, τουτέστιν με τα 3 αδέρφια Berggren (Linn, Jenny & Jonas –αυτό μου θύμισε ατάκα από ελληνική ταινία τύπου «την Τζένυ, την Τζίνα, την Τζέφυ και την Τζούλια») και τον super-cool, Ulf Ekberg. Το “Hidden Gems” όπως τιτλοφορείται το album, φτιάχτηκε μετά από επίμονα παρακάλια των fans του συγκροτήματος στον αρχηγό τους, τον κυρ-Jonas, και το πρώτο single που το προανήγγειλε είναι το “Would you believe” που ξεθάφτηκε από την εποχή που οι Α.Ο.Β. ηχογραφούσαν το album τους “Flowers”. Κλασσικό, γλυκανάλατο pop που προσωπικά δεν με χαλάει καθόλου καθώς ότι και να κυκλοφορήσουν αυτοί οι τύποι θα μου θυμίζουν πάντα τα νιάτα μου. Πάντως παιδιά εδώ που τα λέμε, μια χαρά βαστάτε ακόμα και οι 4… δεν ετοιμάζεστε για την μεγάλη επανένωση;

Διαβάστε ξανά την αποκλειστική συνέντευξη των Ace of Base στα ελληνικά κάνοντας κλικ εδώ και στα αγγλικά κάνοντας κλικ εδώ… είδατε πόσο εύκολο?!

Ace of Base – Would You Believe

Και κλάμα η κυρία… Εν έτει 1995 ακουγόταν κυριολεκτικά παντού με το μεγαλύτερο του –ως τώρα- δακρύβρεχτο “Mishale” μέχρι που πέρασε η «μπόρα» του και ο κατά άλλος συμπαθέστατος Andru Donalds, συνέχισε την καριέρα του κάπου στα «Αζήτητα» (αν το ψάχνεις στο χάρτη να προσέξεις την βαφή σου). Μέχρι που είδε και απόειδε  το καψερό Τζαμαϊκανό αυτό αγόρι και έγινε ένας από τους lead singers των πασίγνωστων και μυστηριωδών Enigma για να βγάλει και αυτός το ψωμάκι του. Και εκεί δεν μπορείς να πεις… καλά τα πήγε! Βέβαια δεν το έχει βάλει κάτω και το παλεύει ακόμα ως solo καλλιτέχνης. Μετά από μερικές ακόμα δισκογραφικές απόπειρες (αν τις πήρε κανείς χαμπάρι πραγματικά θα του βγάλω το καπέλο) και τώρα επιστρέφει με μια συνεργασία έξω από τα μελαγχολιάρικα κλισέ του. Όχι ότι απέφυγε το πολύ ατμοσφαιρικό στοιχείο αλλά ευτυχώς χάρη στους Soul Seeds με τους οποίους συνεργάστηκε στο τραγούδι “Lately” κατάφερε και έβαλε επιτέλους λίγο beat στην μουσική του. Όσο το ακούω, τόσο περισσότερο το γουστάρω και ευτυχώς έχει και συνέχεια καθώς ο κυρ-Donalds έχει κάνει και δεύτερο featuring στο τελευταίο album των Soul Seeds, “One” με τίτλο “Officially”… Κυρ-Donalds  you are “Officially” one of a kind!!!

Soul Seeds feat. Andru Donalds – Lately

«Θεό, θεό, θεό δε σε λένε (ε δε σε λένε ρε μόρτη, τι να κάνουμε τώρα;) κεριά, κεριά, κεριά δε σου καίνε. Αλλά, αλλά, αλλά τα λόγια σου καίνε»… γιατί είσαι μανεκένε… Τι κι αν μέσα στα χρόνια κατάφερες να κάνεις το όνομά σου ταυτόσημο με τον όρο “falsetto”, τι κι αν μας έχεις χαρίσει στο παρελθόν μεγάλες επιτυχίες τόσο με τα συγκροτήματα των Bronski Beat και των The Communards όσο και σαν solo καλλιτέχνης… Την πρότερη σου επιτυχία που γνώρισες με άσματα τύπου “To love somebody”, “Don’t leave me this way” και “Safe in these arms” θα κάνεις πολύ καιρό να την ξαναδείς. Και αυτό γιατί όπως έλεγες και στο “Read my lips”… “enough is enough”. Έχουμε εμπεδώσει πως γουστάρεις να διατυμπανίζεις ότι είσαι gay, τόσο από τις δηλώσεις σου, τις διαμαρτυρίες σου αλλά και από τα τραγούδια σου! Ντάξ ρε φιλαράκι, δεν τραβάω κανένα ζόρι με το να είσαι gay αλλά μήπως το παρακάναμε λίγο; Κυρ-Somerville καλό το νέο album “Homage” (το cover με το άγαλμα του Άτλαντα που κρατάει μια disco μπάλα τι σου έφταιξε το καψερό;), σου πάει και η disco αλλά για πρώτο single επιλέγεις ένα τραγούδι που λέγεται “Travesty”… πάλι τα ίδια; Βαρέθηκα ήδη… next!

Jimmy Somerville – Travesty

Κυρ-Somerville για ρίξε εδώ ένα βλέφαρο να μαθαίνεις! Φωνάρα, κοπελάρα και με αλμπουμάρα καθώς το να αναβιώνεις το disco αίσθημα απαιτεί πολλά «μούσμουλα» και εδώ η μαντάμ φαίνεται πως το κατέχει ακόμα καλά το άθλημα! Η κυρά-Lisa Stansfield ξανά στις επάλξεις! Μια από τις πιο σημαντικές φωνές που ανέδειξε η μουσική βιομηχανία της Εγγλιτέρας έκανε comeback εδώ και μερικούς μήνες με το album “Seven” και λίγο αργότερα μας έριξε ξανά στις πίστες με την κυκλοφορία του “Seven+” (αν ήταν βαθμός επίδοσης με άριστα το 10, τόσο θα της έβαζα) που περιείχε remix του προηγούμενου και άλλα άκρως χορευτικά άσματα. Πιο πρόσφατο χιτάκι είναι το “There goes my heart” που συνοδεύεται και από ωραίο clipάκι… Και μην αρχίσουμε τώρα ποια είναι η μαντάμ! Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι τίτλοι από αξεπέραστες επιτυχίες της και για περισσότερες συστάσεις υπάρχει πάντα το διαδίκτυο… βουαλά: “All around the world”, “People hold on”, “So natural”, “Never, Never Gonna Give You Up”, “The real thing”, “Someday (I’m coming back)” αλλά και η απόλυτη και αξεπέραστη συνεργασία της με τους Queen και τον George Michael στο θρυλικό “Five Live”.

Lisa Stansfield – There goes my heart

Εσάς ακόμα σας κυνηγάει η ταμπέλα του “Boyband” ε;; Κακώς γιατί ούτε “boys” μπορούμε να σας πούμε πλέον, ούτε “band” καθώς το έχετε κάνει και εσείς κέντρο διερχομένων το μαγαζάκι σας. Ο Κυρ-Robbie Williams γύρισε στην επιτυχημένη του σολο καριέρα –και ευτυχώς δηλαδή γιατί επιτέλους θα κάνει και την βόλτα του από τα μέρη μας το καλοκαίρι- αλλά αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατί την έκανε και ο Κυρ-Jason Orange και σας έδειξε και αυτός «τι να πάρετε»… «Take That-απομεινάρια» ενώθηκαν ωσάν τριάδα και κυκλοφόρησαν κι άλλο album. Για πες Κυρ-Orange βρήκες τίποτα καλύτερο εκεί που πήγες; Α μπράβο! Αυτό σκέφτηκα και εγώ! Γιατί δεν καθόσουνα και εσύ στο συγκρότημα να βγάλεις κανένα σπασμένο; Κάνει «κρίση» έξω δεν ξέρω αν το πληροφορήθηκες, και είναι αμαρτία να βολοδέρνεις ολούθε! Στο λέω αυτό γιατί και αξιοπρεπέστατο ήταν το album “III” των πρώην συναδέλφων σου και super-χιτάκι το πρώτο τους single “These Days” αλλά και το δεύτερο “Get ready for it” και το τρίτο “Let in the sun”. Όπως βλέπεις πάει ήδη μακριά βαλίτσα και εγώ δεν ξέρω σε ποιο τοίχο βαράς τώρα το κεφάλι σου για να καλέσω το ΕΚΑΒ!

Take That – Let In The Sun

Βρε καλώς τα παιδιά από το Αμέρικα!  Τι να (πρώτο)πω τώρα και σε εσάς; Από εκεί που την δεκαετία του 90 καταρρίπτατε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και χτυπάγατε τις πρωτιές ακόμα και με το φτέρνισμά σας, φτάσαμε τώρα στο σημείο να παλεύουμε να σας συστήσουμε στους νεότερους και να μην μπορούμε…. «Οι Boyz II Men είναι εκείνα τα έγχρωμα αγόρια από το Αμέρικα με τα εξαιρετικά φωνητικά που τραγουδούσαν τα ερωτιάρικα R’n’B άσματα “End of Road”, “I’ll make love to you” και “One sweet day” με την κυρά-Mariah Carey (???!!!)»… εις μάτην όμως (για να μην σας πω και «εις φρύδιν» έτσι όπως το πάνε αυτοί εδώ)… καθώς οι νεότεροι έχουν πλήρη μεσάνυχτα και εσείς δεν βοηθάτε καθόλου την κατάσταση για ένα “to know us better”! Ποιο συγκρότημα; Ποια R’n’B; Ποια ξεχωριστά φωνητικά;… Είπαμε είστε καλοί στο R’n’B… αράξτε εκεί… αφήκετε τα αυτά τα απροσδιορίστου τύπου pop που δεν σας πάνε –με την καμία όμως- γιατί σας βλέπω και εσάς στα «Αζήτητα» (αν έβγαλες πάλι τον χάρτη θα αυτοπυρποληθώ, στο λέω!!!) και είναι κρίμα ρε Boyz, για την ιστορία που έχετε!

Boyz II Men – Already Gone

Ξέρει να τραγουδάει και στα αγγλικά και στα ισπανικά (πολύξερο αγόρι). Ξέρει πώς να γίνεται αγαπητός ακόμα και από την θέση του κριτή. Ξέρει να αναστατώνει τις γυναίκες ακόμα και μετά από την δήλωση του πως είναι gay και κυρίως ο κυρ-Martin ξέρει καλά να κουνάει το “bon-bon” του. Ετοίμασε πρόσφατα έναν ισπανόφωνο δίσκο αποκλειστικά «για όσους θέλουν να τον ακούσουν» με τίτλο “A Quien Quiera Escuchar”. (Υποψιάζομαι πως πρέπει να έπεσε στην αντίληψη του το κλασσικό άσμα της Δήμητρας Γαλάνη «Σε όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε» και του ήρθε αυτή η θεϊκή έμπνευση). Γούσταρα αρκετά το “Adios” – κουνήθηκαν πολλά bon-bons γι’άλλη μια φορά-, συμπάθησα –απλά- το “Disparo al Corazón” και βέβαια στο εντωμεταξύ  αναρωτιόμουν «είναι δυνατόν να αφήσει τους μη-ισπανόφωνους fans του παραπονεμένους;» Ε να λοιπόν που ο κυρ-Martin δεν αφήνει κανέναν με το παράπονο και κυκλοφόρησε ολοκαίνουριο single, στα αγγλικά αυτή τη φορά, το οποίο όμως δεν έχει καμία σχέση με τα προηγούμενα! Καμία σχέση με latin. Χορευτικότατο τραγούδι που προμηνύει και αγγλόφωνο album. To “Mr.Put it down” κυκλοφόρησε με την συμμετοχή του «μεγάλο-ράπανου» του κυρ-Pitbull, του οποίου τις κραυγές έχω πραγματικά κουραστεί να ακούω. Κατά άλλα όμως εντάξει μια χαρά τα πάει ο κυρ-Martin. Δεν κυκλοφόρησε και το “Livin’ la vida loca #2” βέβαια αλλά μια χαρά είναι και ο «κυρ-άστο κάτω»!

Ricky Martin feat. Pitbull – Mr. Put it down

Όχι πως το συγκεκριμένο comeback δεν το έχετε πάρει ήδη χαμπάρι αλλά είναι δυνατόν να εξαιρεθεί από αυτήν εδώ την στήλη; Και τι δεν έκανε πάλι η κυρά-Madonna και ολημερίς και ολονυχτίς τα ΜΜΕ έχουν πάρει κυριολεκτικά φωτιά. Νέο album για την Βασίλισσα, νέο single, νέο video clip, νέο εξώφυλλο –το οποίο διακωμωδήθηκε όσο κανένα, δίνοντας της την καλύτερη προώθηση και πάλι-, γενικότερα… ολοκαίνουρια Madonna. Χαίρομαι που προσπερνά τις κακίες και εξακολουθεί να βγάζει νέα πράγματα και παρόλο που το album “Rebel Heart” δεν με χάλασε, δεν με απογείωσε κιόλας! Γνώριμο pop-dance ύφος και στυλ που με κάνει ξαφνικά να νοσταλγώ τις εποχές του “Bedtime stories” και του “Ray of light”! Μια βασίλισσα όμως ξέρει να «πουλάει» ακριβά τον εαυτό της γι’αυτό και το album κρύβει –ευτυχώς- αρκετές ενδιαφέρουσες στιγμές εκτός από το “Living for love” που είναι και το πρώτο της single από αυτόν τον δίσκο! Πάντως κυρά-Madonna μην σκας, εσύ ότι και να κάνεις αμέσως μετά το μιμείται  η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα. Γι’αυτό και μόνο, δεν θα μου φανεί καθόλου παράξενο αν πολλές «Μαντονίτσες-wannabe» αρχίσουν από αύριο να κυκλοφορούν βιντεάκια που αυνανίζονται ή με στημένες «σαβούρες» όπου θα γκρεμοτσακίζονται φορώντας τη μπέρτα του Batman. Εσύ κυρά μου είσαι Βασίλισσα με το «Β» κεφαλαίο. Και στον καμπινέ να σε αποθανατίσουν –που λέει ο λόγος γιατί όπως λέει και ο λαός, εκεί ακόμα και ο Βασιλιάς πηγαίνει μόνος του, πόσο μάλλον μια Βασίλισσα- θα γίνεις αμέσως viral και μιλιούνια ανθρώπων θα σπεύσουν να μας δείξουν πως φαίνεται η μάπα τους στα πιο έντονα «ζόρια» τους! Σε φαντάζομαι μετά να κάθεσαι στην θρονάρα σου να σπας πλάκα και γι’αυτό και μόνο πολύ σε γουστάρω λέμε!

Madonna – Living for love

Τώρα φταίω να αρχίσω; όχι πείτε μου! Είναι δυνατόν κυρά μου να κυκλοφορείς τέτοια πράγματα; Ο λόγος για την συμπαθέστατη κατά άλλα Bette Midler, που σαν ηθοποιός είναι λατρεμένη αλλά σαν τραγουδίστρια προσωπικά με «εγκατέλειψε» μετά από το super-hit της “To deserve you” του 1995. Τι της θες τις διασκευές κυρά-Bette; Χάθηκαν τα νέα τραγουδάκια που μπορούν να είναι προσαρμοσμένα στα μέτρα σου; Με το τελευταίο σου album “It’s the girls” ήρθες και με αποτελείωσες! Ο απόλυτος αχταρμάς! Σουξέ των δεκαετιών του 50, του 60, του 80 και του 90 (του 70 την χαλάγανε!!!), κακοποιημένη RnB σε ακουστικές μελό εκτελέσεις –κυριολεκτικά-, μέχρι και τραγούδι με εβραϊκό στίχο έβαλες μέσα! Πίστευες όμως πως ένα τραγούδι σαν το “Waterfalls” που έμεινε στην ιστορία της δεκαετίας του 90 από τις TLC ως R’n’B ύμνος θα μπορούσε να «αντέξει» την δική σου εκτέλεση που είναι κάτι μεταξύ του «βαριέμαι να το τραγουδήσω γι’αυτό καλύτερα να σας το απαγγείλω», μιας φτωχής ενορχήστρωσης βασισμένη σε πιάνο και βιολιά και μιας χορωδίας που ακούγεται μόνο για ένα ρεφρενάκι; Κρίμα τα 3 Grammy σου! Πρώτα ξενέρωσα και μετά νύσταξα! Sorry!

Bette Midler – Waterfalls

Τώρα μιλάμε σωστά! Είναι ο πιο επιτυχημένος καλλιτέχνης της instrumental μουσικής και ένας από τους πιο εμπορικούς καλλιτέχνες –γενικότερα- στην ιστορία της μουσικής. Και αυτό o κυρ-Kenny G, το κατάφερε παίζοντας μόνο με το όργανο του. Μην σκέφτεστε πρόστυχα! Το σαξόφωνο του εννοώ, με το οποίο καταφέρνει να με ταξιδεύει πάντα στους πιο ρομαντικούς προορισμούς! Τι Αβάνα, τι Αργεντινή, τι Αμερική, τι Ιαπωνία, τι Ισπανία… μόνο στον Πλούτωνα δεν με έχει στείλει ακόμα. Τον πιο πρόσφατο «προορισμό» όμως τον μαρτυράει ο ίδιος ο τίτλος του τελευταίου του δίσκου… “Brazilian Nights”! Ρομαντική διάθεση όπως πάντα μπουρδουκλωμένη με τις ευφάνταστες παραδοσιακές συνθέσεις της Βραζιλίας και τους ήχους του σαξόφωνου που χρήζει αυτόματα τον δίσκο αυτό κατάλληλο για σεξ, διαλογισμό ή ύπνο! Όχι μην το πάρετε στραβά αυτό το τελευταίο, απλά αν δεν είστε συνηθισμένοι σε δίσκους διάρκειας πάνω της μιας ώρας όπου ακούγεται μόνο το σαξόφωνο και καθόλου φωνή, τότε δεν μπορώ να σας εγγυηθώ τίποτα για τις παρενέργειες! Απλά για εμένα ο κυρ-G θα είναι πάντα ο απόλυτος «ξεναγός»!

Kenny G – Bossa Real

Η στήλη “Στην παλιά μου την κασέτα” στο facebook και στο google+