Γιώργος Τσαλίκης: “Προσπαθώ να κοιμηθώ και με έχουν “στοιχειώσει” τα μάτια αυτού του νέου που έφυγε τόσο παραπονεμένος…”

Το δικό του παράπονο και στεναχώρια εκφράζει ο καλλιτέχνης μέσα από την προσωπική του σελίδα στα social media, για την ιστορία του φοιτητή Βαγγέλη Γιακουμάκη. 

Πιο συγκεκριμένα ο Γιώργος Τσαλίκης γράφει:

“Προσπαθώ να κοιμηθώ και με έχουν “στοιχειώσει”τα μάτια αυτού του νέου που έφυγε τόσο παραπονεμένος…
Μπαίνω στο διαδίκτυο ..διαβάζω ..διαβάζω …χάνομαι …
Βλέπω βίντεο , καταγγελίες , αφιερώσεις , διαβάζω κείμενα …

Είναι η πρώτη φορά ,όσα χρόνια θυμάμαι αντιδράσεις της κοινής γνώμης να υπάρχει τόσο μεγάλη μαζική έκφραση θλίψης, πόνου και οργής για το χαμό ενός αγνώστου παιδιού…
Μια αντίδραση εμπεριστατωμένη… Όχι σπασμένες βιτρίνες και καμένα μαγαζιά , όχι ευκαιρία για μπάχαλο …
Ίσως για πρώτη φορά ευκαιρία για ουσία …
Και πριν αρχίσουν κάποιοι να λένε “μας τα πρήξατε με το bullying” (γιατί τέτοιοι είμαστε) ας κάνω ξεκάθαρα τα μηνύματα που για το φτωχό μου μυαλό είναι βασικά 3 έτσι για να τα αποτυπώσω σαν τατουάζ μέσα μου:
– το να περάσουμε στα παιδιά μας ότι αν υποστούν οποιαδήποτε μορφή βίας πρέπει να ΜΙΛΗΣΟΥΝ …
-να προτρεψουμε τα παιδιά μας να μη μένουν αμέτοχα όταν βλέπουν οτι κάποιος άλλος πέφτει θύμα βίας και να ΜΙΛΗΣΟΥΝ …
-να υπάρξει ένα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο σε αυτή τη χώρα στο οποίο θα τιμωρείται παραδειγματικά όχι μόνο αυτός που βιαιοπραγεί αλλα και αυτός που με τις πράξεις του αποτελεί ηθικό αυτουργό στην απόγνωση που οδηγεί εκεί που οδήγησε τη σπασμένη χίλια κομμάτια ψυχή του Βαγγέλη ..
Να τιμωρείται ακόμα κι αυτός που βλέπει , γνωρίζει και δε μιλάει δηλαδή με την απάθεια του συνεργεί …

Έχω πάει σε πολλά μέρη σε όλο τον κόσμο..
Λέω πάντα σε όλους οτι ζούμε στην πιο όμορφη χώρα ..
Με ανθρώπους που αν έχουν τη σωστή παιδεία μπορούν να μεγαλουργήσουν …
Εμείς όμως εδώ σ αυτη την τοσο όμορφη χώρα ξεχνάμε …
Ξεχνάμε πολύ εύκολα …
Πριν γίνει κι αυτή η ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη μια ξεθωριασμένη ανάμνηση σ’ αυτό το κουρασμένο από τις υποχρεώσεις και άγχος μυαλό μας … Ας έχουν τιμωρηθεί όπως πρεπει οι ένοχοι …
Τουλάχιστον αυτοί να μην απολαμβάνουν την ελευθερία που θα τους “προσφέρει” αυτή η τόσο σύντομη μνήμη μας και σε λίγο καιρό κυκλοφορούν άνετα ανάμεσα μας όπως τοοοσοι και τόσοι …
Αν και κανονικά η συνείδηση τους θα έπρεπε να είναι η πιο σκληρή φυλακή ,φαίνεται ότι δεν υπάρχει αυτό σαν ενδεχόμενο γιατί αλλιώς θα είχαν πάει σαν άντρες να παραδεχτούν τα λάθη τους …
Ένα αντριλίκι που μάλλον επιβεβαιώνεται μόνο μεσα απο κουραδομαγκιες , εξευτελισμό και βασανιστήρια σε ένα αδύναμο παιδι …
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΑΡΧΗ
Έτσι …
Γιατί σ’ αυτή την πουτάνα τη ζωή πρέπει μερικές φορές να έρχεται η δικαίωση στην ώρα της …
Καλημέρα”.