Συνέντευξη | Χάρης Κωστόπουλος: «Δύσκολα ο κόσμος αποδέχεται έναν τραγουδιστή από reality, γιατί πάντα θα υπάρχει το στίγμα ενός τέτοιου παιχνιδιού..»

Με την ευαισθησία του δημιουργού βασικά, αλλά και το πάθος του ερμηνευτή έδωσε μια άλλη πνοή στο λαϊκό τραγούδι, κάνοντας τον ακροατή να ταυτιστεί και να «αμαρτήσει» μαζί του. Τα περισσότερα του τραγούδια, που κυρίως είναι ρούμπες και τσιφτετέλια, ούτως ή άλλως κάνουν αναφορά σε αμαρτίες και πάθη, που φτάνουν στα όρια της αυτοκαταστροφής.  

Το tralala.gr υποδέχεται τον ξεχωριστό λαϊκό δημιουργό και ερμηνευτή Χάρη Κωστόπουλο σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του. 

Χάρη είσαι από τους λίγους καλλιτέχνες που δεν γνωρίζει πολλά ο κόσμος για σένα. Ποιός ο λόγος που δε σε βλέπουμε συχνά στα media; Είναι δική σου επιλογή;

Είναι αλήθεια αυτό, δεν βγαίνω πολύ συχνά στις τηλεοράσεις, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είμαι σνομπ. Με τον κόσμο είμαι πολύ ανοιχτός. Θα μιλήσω έξω με όλους, θα βγάλω φωτογραφίες, θα κάνω την πλάκα μου.  Δεν μου αρέσει να εκτίθεμαι χωρίς λόγο. Όλα έχουν ένα μέτρο. Θα βγω μόνο όταν έχω να παρουσιάσω κάτι αναφορικά  με τη δουλειά μου και μόνο. Θεωρώ όμως ότι με την εξέλιξη της τεχνολογίας μεγαλύτερη δύναμη για ένα καλλιτέχνη είναι το διαδίκτυο παρά τα media.  

Μόλις κυκλοφόρησε το νέο σου τραγούδι “Η καταστροφή μου”, μια δημιουργία δική σου, όπως σχεδόν και όλη η δισκογραφία σου. Πως προέκυψε αυτό το τραγούδι και υπό ποιές συνθήκες γράφτηκε;

Την παραγωγή του τραγουδιού επιμελείται ο Χριστόδουλος Σιγανός. Συνήθως τα τραγούδια μου τα γράφω ακούγοντας κάποια ιστορία ενός φίλου ή από ιστορία δική μου. Η σύζυγός μου μόλις άκουσε αυτό το τραγούδι θεώρησε πως μου ταιριάζει, γιατί είμαι λίγο αυτοκαταστροφικός. Είναι βιωματικό τραγούδι. Ο στίχος λέει “Η καταστροφή μου έχει την υπογραφή μου”, που σημαίνει για μένα πως ακόμα και σε ανθρώπους που αγαπάω δεν τους το δείχνω με το σωστό τρόπο, αλλά αυτό το βλέπω κατόπιν εορτής και αυτό είναι το χειρότερο.

Γενικότερα στα τραγούδια σου υπάρχει το στίγμα του πόνου, του πάθους, της αμαρτίας, του έρωτα, αλλά και του παραπόνου. Έτσι λοιπόν λειτουργείς και στις προσωπικές σου σχέσεις;

Ακριβώς, βάζω πολύ το συναίσθημα πάνω απ’ όλα και λιγότερο τη λογική, αλλά ξέρω να βάζω μέτρο στη ζωή μου. Αυτό που λέμε “παν μέτρον άριστον”. Στα τραγούδια υπερβάλω και λίγο παραπάνω. Σίγουρα έχω και τα λάθη μου και τα πάθη μου, αλλά προσπαθώ να μην κάνω κακό στους άλλους.

Ο φετινός χειμώνας ήταν πολύ φορτωμένος επαγγελματικά. Μετά από τις πολύ επιτυχημένες εμφανίσεις σου στο Εμπατή North, μπήκες εμβόλιμα σε ένα ήδη πολύ επιτυχημένο σχήμα στο Caramela. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία ;

Μετά από τις εμφανίσεις μου στο Εμπατή North, είχα στο πρόγραμμα να ανηφορίσω στην ιδιαίτερη πατρίδα μου τη Θεσσαλονίκη, αλλά ο παραγωγός μου ο Χριστόδουλος Σιγανός, μου πρότεινε να συνεχίσω στο Caramela με ένα πρόγραμμα που ήδη έσκιζε με τα υπόλοιπα παιδιά. Θεωρώ πως είναι ένα μαγαζί που αγκαλιάζει πραγματικά τους καλλιτέχνες και χαίρεσαι να δουλεύεις εκεί. Οι συνθήκες είναι ιδανικές και μέχρι στιγμής επικρατεί το αδιαχώρητο. Πάμε πολύ καλά και θα συνεχίσουμε δυναμικά. Όλη η ομάδα δίνει τον καλύτερο της εαυτό. Είναι οι Knock Out, που κάναμε μαζί 2 τραγούδια με πολύ μεγάλη επιτυχία “Την έκανα την αμαρτία” και “Όσο με πληγώνεις”, ο Δημήτρης Καραδήμος, ο Κυριάκος Κυανός και η Ειρήνη Μερκούρη. Ο κόσμος διψάει για πραγματική διασκέδαση και στο Caramela την προσφέρουμε και με το παραπάνω. Πάντα στα προγράμματα που κάνω κύριο μέλημα μου είναι να ξεσηκώνω τον κόσμο και να τον κάνω να χορεύει. Έτσι δέσαμε με το Caramela σαν δύο χωριστά κομμάτια που ενώθηκαν την κατάλληλη στιγμή. 

Όταν ξεκινάς τις εμφανίσεις σου σε νυχτερινό κέντρο έχεις το άγχος αν θα πάει καλά ; Αν θα το στηρίξει ο κόσμος;

Πάντα έχω αυτό το άγχος από μικρό παιδί και ειδικά τώρα εν μέσω κρίσης, που ενώ ο κόσμος θέλει να βγει να διασκεδάσει δεν έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Ακόμα και φίλοι μου που θέλουν να έρθουν να με ακούσουν έχουν περιοριστεί τόσο πολύ και τελικά όλο αυτό είναι μια αλυσίδα που έχει αντίκτυπο σε όλα τα επαγγέλματα. Αυτό είναι το βασικό μου άγχος και όχι τόσο το πώς θα εμφανιστώ στην πίστα και τι τραγούδια θα πω. Μπορώ άνετα να διασκεδάσω και 1000 άτομα, αλλά και 5 παρέες μόνο. Το θέμα είναι να υπάρχει κέφι και καλή διάθεση.

Συμπληρώνεις μια μακρόχρονη καριέρα 25 και πλέον ετών με πολλές και διαχρονικές επιτυχίες. Από τις αντιδράσεις του κόσμου, ποια τραγούδια σου πιστεύεις πως έχουν τη μεγαλύτερη απήχηση και με ποια από αυτά ταυτίζεται ο κόσμος;

Είναι κάποια τραγούδια, που ενώ τα έχω κυκλοφορήσει εδώ και πολλά χρόνια, όπως το «Εδώ σε θέλω καρδιά μου», «Βρείτε μου κάποια», «Πρώτο θέμα», «Τι αμαρτίες έχω κάνει», έχουν τέτοια δυναμική που φαίνονται πάντα φρέσκα και καινούρια. Μεγάλη απήχηση όμως έχουν και τα καινούρια τραγούδια «Την έκανα την αμαρτία», «Όσο με πληγώνεις», «Παρασύρθηκα», «Αφού δεν πίνεις στην υγεία μου». Περιμένει ο κόσμος να τα ακούσει για να ανέβει στα τραπέζια. 

Πως μπήκε η μουσική στη ζωή σου; Σε γνωρίσαμε αρχικά ως μουσικό αλλά στην πορεία μας εξελίχθηκες και σαν τραγουδιστής. Πως έγινε αυτή η μετάβαση;

Κατάγομαι από μουσική οικογένεια. Ο μπαμπάς μου έπαιζε μπουζούκι και έτσι μου μπήκε το μικρόβιο. Επαγγελματικά ξεκίνησα από τα 12 μου να παίζω μπουζούκι σε νυχτερινά μαγαζιά στη Θεσσαλονίκη. Τα πρώτα μου τραγούδια τα έγραψα σε ηλικία 16 ετών για καλλιτέχνες που έκαναν καριέρα εκεί. Τους τα τραγουδούσα για να τα ακούσουν και να τα επιλέξουν και κάπως έτσι μου κόλλησε και εμένα το «ψώνιο» της ερμηνείας. Δεν ήταν ο σκοπός μου να γίνω τραγουδιστής. Μουσικός δηλώνω και αυτό είμαι. Μεταξύ όμως της ερμηνείας και της δημιουργίας πιστεύω πως βρήκα τις ισορροπίες μου σαν καλλιτέχνης. 

Η Αθήνα πως προέκυψε; Ήταν όνειρο σας να κατέβετε στην πρωτεύουσα για μια μεγάλη καριέρα;

Η Αθήνα προέκυψε πολύ αργότερα. Ήρθα για μια εμφάνιση και αμέσως ήθελα να φύγω για τον βορρά. Είχε όμως μεγάλη απήχηση και οι προτάσεις πολλαπλασιάστηκαν. Τα τελευταία χρόνια λοιπόν μένω μόνιμα στην Αθήνα. Στη δισκογραφία είμαι από τα τέλη της δεκαετίας ’80. Κυκλοφόρησα πολλούς δίσκους στη Θεσσαλονίκη, αλλά δυστυχώς τα τραγούδια εκεί δεν έχουν μεγάλη τύχη. Η απήχηση τους είναι μέχρι τα Τέμπη. Αν θες να ακουστούν τα τραγούδια σου σε όλη την Ελλάδα, πρέπει να κάνεις δισκογραφία στην Αθήνα. Πάντως στάθηκα τυχερός ερχόμενος στην πρωτεύουσα γιατί εισέπραξα μεγάλη αγάπη και αποδοχή. Δεν αισθάνθηκα ούτε μια στιγμή ξένος.

Πως βλέπεις την μεγάλη αλλαγή στη δισκογραφία; Από την εποχή του βινυλίου και του cd περάσαμε στη εποχή που όλα είναι πλέον ψηφιακά. Πιστεύεις πως χάθηκε κάπου η μαγεία της δημιουργίας ενός δίσκου, που ήταν κάτι χειροπιαστό με το εξώφυλλο του και με τα πολλά τραγούδια ή είναι καλύτερα τώρα, λόγω της αμεσότητας και της γρήγορης κυκλοφορίας παγκοσμίως μέσω διαδικτύου;

Η μεγάλη αλλαγή κατά τη γνώμη μου δεν αφορά τόσο τα τραγούδια, αλλά τον κόπο και την δουλειά των δημιουργών, που μέσω των φηφιακών κυκλοφοριών πλήττονται ιδιαίτερα. Ο καλλιτέχνης κερδισμένος είναι διότι τα τραγούδια του μέσα σε λίγα λεπτά ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο. Οι δημιουργοί όμως δεν έχουν απολαβές από αυτό. Δίνουν την ψυχή τους και δεν αμείβονται. Για πολλούς είναι μέσω επιβίωσης, καθώς είναι η μόνη τους δουλειά. Αν δεν υπάρχει κίνητρο θα πάψουν πλέον να γράφουν. Είναι πολύ όμορφη η διαδικασία της κυκλοφορίας ενός δίσκου, αλλά χωρίς τα δισκοπωλεία είναι άδικος κόπος. Κυκλοφορεί πλέον ένας δίσκος μέσω μιας εφημερίδας για μια και μοναδική ημέρα. Μετά τι γίνεται όμως; 

Σε αγχώνει το γεγονός πως πρέπει κάθε φορά να κυνηγάς το σουξέ για να είσαι μέσα στα πράγματα;

Είναι πολύ ψυχοφθόρο. Κάθε 6 μήνες πρέπει να παρουσιάσεις κάτι καινούριο, που να πιάσει τον παλμό του κόσμου και αν συμπεριλάβουμε και τον ανταγωνισμό μεταξύ των καλλιτεχνών εκεί τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα.

Ποια η γνώμη σου για τα μουσικά διαγωνιστικά show στην τηλεόραση ; Δίνουν όντως ευκαιρίες για αναγνώριση και καριέρα στα νέα παιδιά;

Είναι όντως μια ευκαιρία για να σε δει το κοινό, αλλά αυτή η εύκολη αναγνωρισιμότητα μέσα σε ένα βράδυ σε βάζει στη διαδικασία ότι πρέπει συνέχεια μετά να εκτίθεσαι, γιατί έτσι σε έμαθε ο κόσμος. Και πάλι ο κόσμος δύσκολα σε δέχεται γιατί δύσκολα θα σου βγάλει το στίγμα του παίκτη ενός τέτοιου παιχνιδιού, ακόμα και καλός τραγουδιστής να είσαι. Μετά από όλη αυτή τη διαδικασία, πρέπει τα παιδιά να περάσουν από πολλές δοκιμασίες και δυσκολίες για να καταφέρουν να σταθούν στα πόδια τους. Αν κάποιος νέος καλλιτέχνης έχει πηγαίο ταλέντο θα βρει το δρόμο του, αλλά σιγά σιγά. Τα πολύ γρήγορα βήματα δεν θα σε καθιερώσουν. 

Τι θυσίες έχει κάνει ο Χάρης Κωστόπουλος για την καριέρα του;

Καμία θυσία. Όλη η ζωή μου πάντα ήταν η μουσική. Από 12 χρονών είμαι στη νύχτα και είναι επιλογή μου. Έκανα από μικρός οικογένεια, παιδιά, στηρίζω και αγαπώ την οικογένεια μου και κατάφερα να ισορροπήσω μεταξύ αυτών των δύο. Το παράπονο της γυναίκας μου είναι ότι δεν πηγαίνουμε ταξίδια. Σε αυτό έχει δίκιο, αλλά από την άλλη εγώ που εμφανίζομαι σε διάφορες πόλεις σε Ελλάδα και Κύπρο ή και εξωτερικό κάνω συνέχεια ταξίδια, υπό άλλες συνθήκες βέβαια και έτσι δεν μου λείπουν. 

Ποιους καλλιτέχνες θαυμάζεις και είναι για σένα σημείο αναφοράς;

Μου αρέσει πολύ η Ελένη Τσαλιγοπούλου, η Ελένη Βιτάλη, αλλά η αγαπημένη μου τριάδα είναι οι θεσσαλονικιοί φίλοι μου, Καρράς-Τερζής- Μελάς. Τραγουδούσαμε μαζί στη Θεσσαλονίκη στα πρώτα μας βήματα. Ξεχωρίζω επίσης τον Σταμάτη Γονίδη. Είναι μεγάλη φωνή. Του έχω γράψει και ένα τραγούδι πριν 23 χρόνια το «Σε μοιραζόμουν», που ακούγεται ακόμα και σήμερα. Όπως και στον Βασίλη Καρρά το «Καρδιά είσαι εσύ ή βάσανο», «Πες του να φύγει», «Περιττό να σου πω», αλλά και το «Ανύποπτα» στον Ζαφείρη Μελά. Από νέους καλλιτέχνες θαυμάζω τον Νίκο Οικονομόπουλο, που αν και έγινε γνωστός μέσα από reality, κατάφερε να χαράξει το δικό του δρόμο, με σωστά βήματα και πολύ καλό ρεπερτόριο. Καλός τραγουδιστής είναι και ο Κώστας Καραφώτης. 

Η σχέση σου με τους νέους καλλιτέχνες; 

Αν αξίζουν και έχουν όνειρο να πάνε ψηλά ναι σταθώ δίπλα τους και θα τους βοηθήσω. Θα δώσω τη συμβουλή μου. Το καλοκαίρι που μας πέρασε έγραψα ένα τραγούδι στην Ελένη Χατζίδου «Δε θα σε περιμένω», που έγινε μεγάλη επιτυχία. Συνήθως δεν γράφω τραγούδια λόγω «τεμπελιάς», παρά μόνο στον εαυτό μου. Η Ελένη επέμενε να της γράψω ένα τραγούδι και μου βγήκε ο στίχος αυτός και έτσι το έγραψα. Δεν έχω έτοιμα τραγούδια. Γράφω εκείνη τη στιγμή. Όλες οι μεγάλες επιτυχίες γράφτηκαν ξαφνικά σε δυο λεπτά. Είναι αυτό που λέμε «η έμπνευση της στιγμής». 

Λαϊκό τραγούδι υπάρχει στις μέρες μας;

Το λαϊκό τραγούδι δέχεται πόλεμο, αν κα τώρα τελευταία νομίζω ότι αποκτά το χαμένο του έδαφος. Ο έλληνας δεν μπορεί να διασκεδάσει χωρίς λαϊκό τραγούδι. Στα ραδιόφωνα πιστεύω πως εστιάζεται το πρόβλημα, που αρνούνται να παίξουν τραγούδι με μπουζούκι στο πρόγραμμα τους. Δεν ακούγονται, ούτε γράφονται πλέον ζεϊμπέκικα ή χασάπικα, αλλά και τα χορευτικά λαϊκά έχουν μοντέρνες ενορχηστρώσεις. Δεν ξέρω αν είναι μόδα και πόσο θα κρατήσει. Έκανα και εγώ 2 τραγούδια με ραπ στοιχεία με τους Knock Out και έκαναν τρομερή επιτυχία, αν και πολύς κόσμος αναρωτήθηκε «τι κάνει τώρα ο Κωστόπουλος». Επομένως, ο κόσμος είναι ο τελικός κριτής. Οφείλουμε να αφουγκραζόμαστε την εποχή, χωρίς όμως να χάνουμε την ταυτότητα μας. 

Όσον αφορά τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, ποια η γνώμη σου ; Με την αλλαγή της κυβέρνησης πιστεύεις πως τελικά γυρίσαμε σελίδα;

Μιλάω με πολύ κόσμο και το συμπέρασμα που βγάζω είναι πως η κατάσταση είναι λίγο τραγική. Μπορεί με τη νέα κυβέρνηση να αναπτερώθηκαν οι ελπίδες μας, αλλά δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση να αλλάξουν τα πράγματα από τη μια μέρα στην άλλη. Όσο καλή πρόθεση και να έχουν οι κυβερνώντες δεν ξέρω κατά πόσο θα τους επιτρέψουν να αλλάξουν την Ελλάδα. Το θέμα είναι ότι δεν βλέπω ομοφωνία στην κυβέρνηση. Υπάρχει διγλωσσία μεταξύ των μελών και αυτό είναι ανησυχητικό. Αυτή η ασάφεια μας μπερδεύει όλους. Το θέμα είναι ότι εξαρτόμαστε οικονομικά από άλλους και ο τοκογλύφος ποτέ δεν πρόκειται να σου χαρίσει τίποτα. Πρέπει πάνω απ’ όλα να αλλάξουμε εμείς πρώτα και νομίζω πως ακόμα δεν το έχουμε καταφέρει. 

Θα ήθελα να θίξουμε ένα πολύ λεπτό θέμα, που βγήκε έντονα στην επιφάνεια, ίσως να ξεσκεπάστηκε θα έλεγα, γιατί πάντα υπήρχε, με αφορμή το θάνατο του φοιτητή Βαγγέλη Γιακουμάκη. Τι είναι τελικά το φαινόμενο bullying-εκφοβισμός και από πού πηγάζει ; Έχεις παιδιά και σίγουρα θα σε απασχολεί το θέμα. 

Όλα πηγάζουν από την οικογένεια. Αν ένα παιδί μεγαλώσει σωστά με δυνατές βάσεις και αρχές δεν θα φτάσει σε αυτό το σημείο, να ασκεί βία σε συνομήλικους του. Δεν είναι πρόβλημα τωρινό, όπως πολύ σωστά ανέφερες. Και η θέση των γονέων είναι πολύ δύσκολη στο πώς να φερθείς σε ένα παιδί. Το παιδί είναι ένα σφουγγάρι, που θα αποστηθίσει συμπεριφορές που έχει βιώσει στο ίδιο του το σπίτι. Από τους γονείς πρέπει να ξεκινήσει αυτή η αναζήτηση. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και οι δάσκαλοι, οι οποίοι πρέπει να παιδαγωγήσουν τους νέους.

Η σχέση σου με την θρησκεία ποια είναι; Πιστεύεις σε κάποια ανώτερη δύναμη;

Βεβαίως και πιστεύω. Ο προστάτης μου είναι ο Άγιος Ραφαήλ στη Μυτιλήνη. Πηγαίνω κάθε χρόνο εκεί. Σε πολύ δύσκολες στιγμές μπορώ να ζητήσω μια βοήθεια, μια φώτιση από ψηλά. 

Τι καλό μας ετοιμάζεις για το καλοκαίρι;

Υπάρχουν πολλές προτάσεις για εμφανίσεις σε διάφορες πόλεις ανά την Ελλάδα και σίγουρα θα προτιμήσω τα νησιά, ώστε να συνδυάσω μαζί και διακοπές. Ετοιμάζω και ένα καινούριο τραγούδι, που μάλλον θα είναι σε καλοκαιρινούς ρυθμούς.    

Κλείνοντας την όμορφη συνέντευξη μας, θα ήθελα να στείλουμε ένα μήνυμα με αποδέκτη τη νεολαία. 

Ας ξεπεράσουμε την εποχή της κατάθλιψης, που μας δημιούργησε η οικονομική ασφυξία. Υπάρχουν τόσο ωραία πράγματα στη ζωή. Διασκέδαση, ψυχαγωγία και να κυνηγάμε τα όνειρα μας. Δεν σημαίνει ότι για να διασκεδάσω θα πρέπει να ξοδέψω μια περιουσία. Υπάρχουν και οικονομικοί τρόποι για να περνάμε καλά. 

Συνέντευξη: Νίκος Ψωμάς