Ακόμη ένα ξεχωριστό βράδυ με τη Ραλλία Χρηστίδου! (φωτορεπορτάζ και δηλώσεις)

Η Ραλλία Χρηστίδου στο Όνομα του Ρόδου! Ετοιμάζομαι λοιπόν και συναντιέμαι εκεί με την φίλη μου την Ηλιάννα και την «επιστήθια φίλη της»… την φωτογραφική της μηχανή!!

Αν και ταλαιπωρηθήκαμε λίγο στην είσοδο μέχρι να μπούμε, η διάθεση μας δεν επηρεάστηκε!! Είχαμε αποφασίσει να περάσουμε μια υπέροχη βραδιά με την φωνή και τα τραγούδια της Ραλλίας! Ο χώρος αν και μικρός, η έλλειψη πολλών τραπεζιών λειτούργησε θετικά στο πρόγραμμα διότι έδινε ελευθερία κινήσεων στον κόσμο που ήταν στο μπαρ και περιμετρικά.

Τα φώτα χαμήλωσαν και το σύνθημα για να ξεκινήσει η βραδιά δόθηκε με το πρώτο τραγούδι! Μόλις ακούστηκε η αρχή από το «Μάτια μου ξεχνάς» όλο το μαγαζί ξέσπασε σε ένα θερμό χειροκρότημα για να καλωσορίσει την Ραλλία Χρηστίδου στην σκηνή! Εκείνη με την σειρά της, μας χάρισε το ζεστό χαμόγελο της και την υπόσχεση ότι θα κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να περάσουμε μια σούπερ βραδιά!

Αν και δεν ήμασταν πολύ μακριά της… ερμήνευσε εξαιρετικά με τον δικό της μοναδικό τρόπο το «Είσαι μακριά» που έχουμε αγαπήσει από την πρώτη δισκογραφική της δουλειά αλλά και την πολύ ενδιαφέρουσα διασκευή του κομματιού «Κρύψου». Έριξα κλεφτές ματιές στους γύρω μου και είδα ότι στην αρχή ξαφνιάστηκαν με αυτή την αλλαγή αλλά μετά έδειξαν μεγάλο ενθουσιασμό και φάνηκε να τους αρέσει ιδιαίτερα αυτή η νέα πινελιά στο τραγούδι! Αρχίσαμε όλοι να χορεύουμε μόλις ακούσαμε το «Θα ‘μαι αυτό που ποτέ μας δεν φτάνουμε» και για την συνέχεια, τι καλύτερο από το «Μια ζωή». Η Ραλλία έχει καταφέρει τα τραγούδια της, να τα αγαπήσει ο κόσμος και μόλις τα ακούει, από την εισαγωγή ακόμη, να σιγοτραγουδάει μαζί της. Είναι μια πολύ ωραία εικόνα όλο το μαγαζί να γίνεται ένα με τα τραγούδια του εκάστοτε καλλιτέχνη.

Πόσες φορές έχουμε αναλογιστεί ότι «Τα είχα όλα μια φορά μα ήθελα παραπάνω»… Έτσι και η φωνή της Ραλλίας μας κάνει να κλείνουμε τα μάτια και να αναπολούμε καταστάσεις του παρελθόντος… Μετά το «Ο,τι πληγώνει» και την «Δίψα» την παρέα έρχεται να συμπληρώσει η Σοφία Βογιατζάκη! Το πάντρεμα τους επί σκηνής καταφέρνει να απογειώσει την βραδιά! Το σκέρτσο και το νάζι της Σοφίας, με τα πειράγματα της Ραλλίας είναι ο ιδανικός συνδυασμός για να μας χαρίσουν στιγμές γέλιου μέχρι δακρύων!

Το «Je veux», ένα από τα κομμάτια που ακούμε σε πολλά μουσικά προγράμματα φέτος, η Ραλλία είναι κατά την γνώμη μου είναι από τις λίγες τραγουδίστριες που μπορούν να το υποστηρίξουν ερμηνευτικά. Έτσι, παρασυρθήκαμε στον πολύ ανεβαστικό ρυθμό του!

Μαζί με την Σοφία ερμηνεύουν το «Η φωτεινή πλευρά της ζωής» το οποίο δίνει ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα στον κόσμο που τις απολαμβάνει με μεγάλο ενθουσιασμό! Το «Πάνε μέρες που δεν σου είπα σ’ αγαπώ» και το «Εγώ για σένα», τα σιγοτραγουδούσε όλο το μαγαζί, όπου στα ρεφρέν οι φωνές γίνονταν ένα!

Με το «Imagine» έρχεται να κλείσει το πρώτο μέρος του προγράμματος! Το διάλειμμα βοηθάει στο να μαζέψουμε δυνάμεις γιατί στο δεύτερο μέρος έρχεται πολύς χορός!!!

Η επιστροφή της Ραλλίας στην σκηνή ξεκινάει με το «Θέλω να τα πω» , όπως πολύ καλά ξέρει να το κάνει. Το σερί τραγουδιών «Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου», «Τα σμυρνέικα τραγούδια», «Χάντρα Θαλασσιά» και το ξεσηκωτικό «Αν μετρηθούμε» ανεβάζει την διάθεση στα ύψη! Όλες οι επιλογές των τραγουδιών έχουν στόχο, να κάνουν τον κόσμο να διασκεδάσει με την ψυχή του! Η συνέχεια είναι ακόμη καλύτερη με μαντινάδες από την Κρήτη, τον «Ικαριώτικο» και το «Τι λείπει»! Τα τσουγκρίσματα των ποτηριών δίνουν και παίρνουν και πλέον όλο το μαγαζί χορεύει! Όπως μου «μαρτύρησαν» πρώτη φορά ακούστηκε μπουζούκι σε αυτό το μαγαζί! Το κέφι όλο και μεγαλώνει! Όλοι έδειχναν να περνάνε πολύ καλά και η Ραλλία έδειχνε να το χαίρεται ακόμη περισσότερο!

Όσο η βραδιά κυλούσε και μας είχε λείψει η Σοφία, κάνει την επανεμφάνιση της με κάτι πολύ διαφορετικό! Την βλέπουμε να ερμηνεύει το «Άπονε» με τον δικό της μοναδικό τρόπο! Το χειροκρότημα μόλις τελειώνει ήταν το κάτι άλλο!! Η Ραλλία ξανά μόνη στην σκηνή ερμηνεύει τραγούδια με τον κόσμο σαν μια μεγάλη ενωμένη παρέα! Στα τραγούδια «τι γλυκό να σ’ αγαπούν» και «κοίτα με στα μάτια» αφήνει τον κόσμο να το πει και η μαγεία που δημιουργείται μας κάνει να θέλουμε να παγώσει ο χρόνος…

Η βραδιά δυστυχώς φτάνει σιγά-σιγά στο τέλος της … Τελευταίο τραγούδι το «Μην το ρωτάς τον ουρανό» . Και κάπου εδώ …Φινάλε!

Η Ραλλία τήρησε την υπόσχεση της και όσοι βρέθηκαν εκεί πέρασαν υπέροχα! Μέσα σε αυτούς φυσικά και εμείς! Όπως λέει και μια φίλη μου «Θρίαμβος» για άλλη μια φορά!! Ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη Παρασκευή!

Μάθαμε ότι υπέγραψες πρόσφατα με την Sony Music! Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Ο Γιάννης Δόξας, που είναι χρόνια στην Sony, είχαμε μια πολύ όμορφη συνεργασία όταν μου έστειλε το κομμάτι «Πάνε μέρες που δεν σου είπα σ’ αγαπώ» που το είπα μαζί με τον Γιώργο Σαμπάνη. Την μουσική την έχει γράψει ο Γιώργος και την μουσική ο Γιάννης Δόξας. Ήταν ένα πάρα πολύ όμορφο κομμάτι και με το που το άκουσα δέχτηκα κατευθείαν. Μου άρεσε πολύ η μουσική αλλά ήταν από τις ελάχιστες φορές που μου άρεσε τόσο πολύ ο στίχος. Χάρηκα πάρα πολύ που είχα πει εκείνο το κομμάτι! Είναι πάρα πολύ καλός φίλος με την στιχουργό του άλμπουμ «Στην Απέναντι πλευρά» , την Λίνα Δημοπούλου και κάποια στιγμή άκουσε την δουλειά ολοκληρωμένα. Του άρεσε πάρα πολύ και μου έκανε πρόταση να το κυκλοφορήσω και με κανονικό τρόπο, δηλαδή να υπάρχει ο φορέας του compact disk. Γιατί εδώ και ενάμιση μήνα που το έχουμε κυκλοφορήσει και διαδικτυακά, δεν  έχει τσουλήσει έτσι όπως θα ήθελα… Λίγο ο κόσμος φοβάται ακόμη τις συναλλαγές μέσω internet, παρότι υπήρχε η δυνατότητα εκτός από πιστωτικής και χρεωστικής κάρτας. Το βασικό παράπονο ήταν ότι δεν μπορούμε να το κατεβάσουμε το κομμάτι για να το αποθηκεύσουμε. Είμαι άνθρωπος που γενικά προσαρμόζεται εύκολα σε τέτοιες καταστάσεις, δεν μένω κολλημένη σε κάτι. Κάναμε μια προσπάθεια, είδαμε ότι δεν τσούλησε έτσι όπως θα ήθελα και τώρα δόθηκε αυτή η ευκαιρία από έναν άνθρωπο που πιστεύει πάνω από όλα στην δουλειά. Όταν μου είπε ο Γιάννης Δόξας θέλω να έρθεις από την εταιρία να μιλήσουμε, εγώ του είπα ότι δεν έχω να κάνω με εταιρίες αλλά με πρόσωπα. Ήρθε στο σπίτι μου, καθίσαμε, ξανακούσαμε την δουλειά, με έπεισε ότι του αρέσει πάρα-πάρα πολύ , οπότε δέχτηκα να του παραδώσω το υλικό με πάρα πολύ μεγάλη αγάπη. Υπογράψαμε πριν λίγες μέρες, το γιορτάσαμε εκεί γενικά. Με το καλό περίπου 20-23 Ιανουαρίου θα είναι στα μαγαζιά!

Η συνεργασία σας θα είναι μόνο για αυτό τον δίσκο ή η ανήκεις πλέον επίσημα στην οικογένεια της Sony Music;

Είναι η πρώτη φορά που έχω υπογράψει τριπλό συμβόλαιο, από την άποψη ότι η σύμβαση είναι πρώτα από όλα δημιουργού, ερμηνευτή και μουσικού. Πρώτη φορά, δηλαδή, αναγνωρίζεται αυτή η τριπλή μου ιδιότητα και χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό! Είναι για αυτή την συγκεκριμένη δουλειά τη «Στην Απέναντι πλευρά» και για μια ακόμη δουλειά η οποία θα είναι είτε ολοκληρωμένο άλμπουμ είτε τέσσερα singles.

Θα ήθελα πολύ να δω νέο τραγούδι: μουσική Ραλλία Χρηστίδου και στίχους Γιάννη Δόξα!

Και εγώ θα ήθελα πολύ αυτό και ήδη ετοιμάζω καινούρια πράγματα. Έχω τρία κομμάτια στα σκαριά. Αυτό δουλεύω δηλαδή αυτή την εποχή. Αυτή η διαδικασία είναι το μοναδικό πράγμα που με ξεκουράζει τόσο πολύ.

Η απόφαση σου να φύγεις από την παλιά σου εταιρία και να σταθείς μόνη σου, στις δικές σου δυνάμεις, σε φόβισε καθόλου;

Με το χέρι στην καρδιά θα σου πω ότι δε με φόβισε ότι δεν θα είμαι σε κάποια εταιρία γι’ αυτό και δεν ασχολήθηκα και τόσο πολύ. Ο Γιάννης ο Δόξας μέσα στο πλαίσιο της καλής μας σχέσης, μου είπε γιατί δεν ήρθες σε εμένα κτλ. Δεν μπήκα καθόλου σε αυτή την διαδικασία. Ιδίως από τα γεγονότα του καλοκαιριού, με όλες αυτές τις συγκεντρώσεις που συμμετείχα και όλα αυτά που έζησα, μπήκα σε μια διαδικασία να πάρω την μεγάλη απόφαση να κάνω αυτό που είμαι στο 100 %, όποιο και αν είναι το κόστος! Όπως έχω ξαναπεί, οποιαδήποτε έκφραση με μορφή τέχνης σε περιόδους οικονομικοπολιτικής  και κοινωνικής κρίσης θεωρείται πολυτέλεια, πράγμα που είναι πολύ δυσάρεστο. Ο πολιτισμός δεν θα πρέπει να θεωρείται σε καμία περίπτωση πολυτέλεια! Ο μοναδικός λόγος που κάνω ακόμη αυτή την δουλειά είναι γιατί θέλω να ασχολούμαι με την μουσική! Δεν είχα ποτέ τη καλή «ψωνάρα» της τραγουδίστριας. Η μαμά μου θα μπορούσε να σου επιβεβαιώσει ότι όταν ήμουν πιτσιρίκι δυο-τριών ετών, ότι αντικείμενο έβρισκα δεν το έκανα μικρόφωνο αλλά κιθάρα! Εγώ με αυτό το πράγμα θέλω να ασχοληθώ! Ο Γιάννης ο Δόξας με ρώτησε κατευθείαν αν με ενδιαφέρει να δίνω μουσικές σε άλλους ανθρώπους και είπα «Φυσικά!». Δεν θέλω να έχω την αποκλειστικότητα! Με ενδιαφέρει να ακούγονται τα τραγούδια μου! Αν μπορέσει να με βοηθήσει να εντυπωθώ στην συνείδηση του κόσμου και σαν δημιουργός, με μεγάλη μου χαρά!! Κάτι ετοιμάζω κιόλας, αλλά δεν το ανακοινώνουμε ακόμα. Ελπίζω δηλαδή να του αρέσει και να επιλέξει το υλικό. Όλοι οι άνθρωποι που συνεργάζομαι σε πολλά επίπεδα αυτή την περίοδο, πάνω από όλα εκτιμούν την δουλειά μου και την εκτιμούν με ειλικρίνεια οπότε δεν με φόβισε ούτε στο ελάχιστο να φύγω από μια εταιρία. Με τους ανθρώπους της εταιρίας είχα πάρα πολύ καλές σχέσεις και ακόμη τους εκτιμώ και έχω πολύ καλά συναισθήματα για αυτούς μέσα μου. Απλά καμιά φορά οι δρόμοι σου πρέπει να χωρίζουνε όταν δεν έχουν κοινό στόχο.

Οι φετινές σου εμφανίσεις έχουν στοιχεία από τα φετινά επεισόδια του Συντάγματος, τα οποία έχεις εκφράσει ότι σε έχουν σημαδέψει. Έχεις σκεφτεί να βγάλει κάποιο τραγούδι ή ακόμη και ολοκληρωμένη δουλειά που να έχει σχέση με αυτά τα γεγονότα;

Σαφώς, αλλά επειδή υπήρξαν άλλοι συνάδερφοι που έβγαλαν τραγούδια εκείνη την εποχή, για τον ίδιο λόγο που δεν θέλησα να τραγουδήσω στην πλατεία, και σε διάφορα πράγματα που διοργανώνονταν τότε, δεν ήθελα επ’ ουδενί να υπάρχει έστω και ένας που θα μου πει ότι εκμεταλλεύομαι αυτό το γεγονός για προσωπική μου διαφήμιση και συμφέρον. Εγώ ήμουν ένα με τον κόσμο που ήταν εκεί, είχα ακριβώς τους ίδιους προβληματισμούς και διαθέσεις, και συνεχίζω να κάνω την δική μου αντίσταση με τον δικό μου τρόπο, μέσα δηλαδή από τις live εμφανίσεις θέλοντας να δώσω στον κόσμο ένα θετικό μήνυμα. Πάντα όταν υπάρχει κατηφόρα, όταν φτάσεις στον πάτο μετά η μόνη πορεία που μπορείς να έχεις είναι ανοδική. Μετά την καταιγίδα πάντοτε βγαίνει το ουράνιο τόξο! Εγώ δεν θέλω να μένουμε στην καταιγίδα αλλά να κοιτάμε το ουράνιο τόξο που έρχεται!

Τις σκέψεις σου αυτές βλέπουμε ότι τις μοιράζεσαι με τα άτομα στην σελίδα σου στο facebook. Βλέπουμε ότι το τελευταίο διάστημα οι καλλιτέχνες έχουν στραφεί στην άμεση επικοινωνία με το κοινό τους, σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια που ήταν πιο απρόσιτοι. Ποια είναι η σχέση που έχεις δημιουργήσει εσύ με τους θαυμαστές σου;

Νομίζω πως η εποχή αυτή επιτάσσει το να είσαι όσο γίνεται πιο ειλικρινής και αληθινός και δεν σου κρύβω ότι χαίρομαι γι’ αυτό! Από την μία χαίρομαι γιατί αυτό δεν είναι μια διαδικασία ξένη από τον εαυτό μου. Μου αρέσει η απλότητα, η αμεσότητα , δεν μου αρέσουν τα πολλά λόγια και το πολύ Θεαθήναι… Χαίρομαι πολύ που μέσα σε αυτά τα λίγα χρόνια που έχω «εκτεθεί» στον κόσμο, υπάρχουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι που το αντιλαμβάνονται και μου δίνει δύναμη για να συνεχίσω.

Τι ετοιμάζεις το επόμενο διάστημα, με τις εμφανίσεις σου στο «Όνομα του Ρόδου»;

Υπάρχουν κάποιες ήδη κλεισμένες ημερομηνίες για εμφανίσεις σε χώρους εδώ στην Αθήνα και συνεχίζεται η χειμερινή περιοδεία η οποία ελπίζω να φτάσει και την άνοιξη, σε διάφορες πόλεις στη Ελλάδα και την Κύπρο.

Το νέο σου video clip για το τραγούδι «Μάτια μου ξεχνάς» πότε θα έχουμε την χαρά να το απολαύσουμε;

Επειδή έχω προσπαθήσει να κάνω κάτι διαφορετικό , κάθε τι διαφορετικό έχει και τις δυσκολίες του. Θέλω να πιστεύω πως μαζί με την κυκλοφορία του δίσκου θα έχουμε και το νέο κλιπ!

Και μια ευχή για τις γιορτές για να κλείσουμε…

Οτιδήποτε έχει να κάνει με τον Χριστό πάντοτε με κάνει να νοιώθω πάρα πολύ ωραία, από την άποψη ότι η πίστη μου θεωρώ είναι μεγάλη και προσπαθώ να την κάνω ακόμη μεγαλύτερη , έτσι ώστε να μην είναι επιφανειακή και σκιώδες αλλά ουσιαστική. Η πίστη για εμένα είναι η ελπίδα για πράγματα που δεν βλέπουμε, αλλά τα ελπίζουμε, γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολο να έχεις πραγματική πίστη. Πάντα νοιώθω πολύ όμορφα και τα Χριστούγεννα και το Πάσχα . Το Πάσχα ίσως ακόμη περισσότερο γιατί Πάσχα στα εβραϊκά σημαίνει πέρασμα . Το πέρασμα για εμένα από ένα πράγμα σε κάτι άλλο, συνήθως θέλω να κάνω καλές αλλαγές. Να βρίσκω ποια είναι τα άσχημα του χαρακτήρα μου, να τα συνειδητοποιώ και να τα μειώνω όσο γίνεται στο ελάχιστο. Προσπαθώ να βγάζω στους γύρω μου τον καλό μου εαυτό και αυτό είναι φυσικά μέρος ευχής. Θα ήθελα το ίδιο πράγμα για όλο τον κόσμο γιατί μου αρέσει η κοινωνία να έχει μια συνοχή. Όσοι περισσότεροι καταλάβουν ότι σημασία έχει ο πλησίον και όχι ο ίδιος μας ο εαυτός, τόση περισσότερη ευτυχία θα νοιώθουμε. Και αυτό που εύχομαι για εμένα, εύχομαι και για όλο τον κόσμο πέρα από την υγεία και την αγάπη που είναι πάρα πολύ σημαντικά. Αν συνειδητοποιήσουμε κάποια μικρά πραγματάκια θα είναι καλύτερη η καθημερινότητα μας όλο το χρόνο. Αν επιδιώκουμε το καλό του συνανθρώπου μας τότε ξαφνικά δημιουργείται ένα νέο κοινωνικό σύνολο και θα επωφεληθούμε και εμείς. Και ο μεγαλύτερος εγωιστής του κόσμου να υπάρχει, αν ζει σε ένα κοινωνικό σύνολο που δεν είναι καλά και ο ίδιος μόνος του θα υπάρχουν στιγμές που δεν θα είναι καλά! Εγώ δεν θέλω επ’ ουδενί να είμαι εγώ καλά και να είναι όλοι οι υπόλοιποι χάλια, γιατί απλούστατα δεν μπορώ να είμαι καλά!

Σε ευχαριστώ πολύ Ραλλία!

Εγώ σε ευχαριστώ!