Συνέντευξη | Γιώργος Δημητριάδης: «Δεν υφίσταται πλέον αυτό που αποκαλούμε “μουσική βιομηχανία”»

Με αφορμή τη κυκλοφορία του επετειακού του άλμπουμ «20 χρόνια δισκογραφία – Γιώργος Δημητριάδης & οι μικροί ήρωες», ο σπουδαίος συνθέτης μίλησε αποκλειστικά στο tralala.gr για την πορεία του στη δισκογραφία,τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις σχέσεις του με τους θαυμαστές του.

Όλα αυτά στη συνέντευξη που ακολουθεί.

Με αφορμή την συμπλήρωση 20 χρόνων στη δισκογραφία, θα ήθελα να μου πείς ποια είναι τα θετικά του συστήματος που έχεις κρατήσει και τι έχεις αφήσει;

Αυτό που έχω κρατήσει είναι όλα όσα έχω κάνει μέχρι σήμερα, ξεκινώντας από το 1994 που ήταν η αρχή της πορείας μου στο τραγούδι και οι κυκλοφορίες των τραγουδιών μου όλα αυτά τα χρόνια. Με λίγα λόγια όλα όσα αποτελούν τη δισκογραφία μου σήμερα.Κρατώ το ότι ο ένας δίσκος έφερνε μετά και άλλα τραγούδια και ότι πάντα έβρισκα και βρίσκω τον τρόπο να κυκλοφορώ τη μουσική μου.Όλα τα άλλα είναι μέσα στη δουλειά αυτή και δεν έχει νόημα για μένα να τα αναφέρω..Όσο περνά ο καιρός μαθαίνεις να ξεκαθαρίζεις τι είναι άξιο αναφοράς και τι όχι.Το πιο σημαντικό απ’όλα είναι πως 2 και 9 Νοεμβρίου διοργανώνω δύο επετειακές συναυλίες στον Ρυθμός Stage με guests μία πλειάδα αγαπημένων κι εξαιρετικών φίλων καλλιτεχνών.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που έχεις συναντήσει στην διάρκεια της καλλιτεχνικής σου πορείας και πώς την αντιμετώπισες;

Η μουσική δημιουργία είναι από μόνη της μία δυσκολία γιατί εκεί μέσα βρίσκεις πράγματα για τον εαυτό σου που μπορεί να σου αρέσουν, μπορεί και όχι. Ωστόσο,είναι μία όμορφη δυσκολία. Ποτέ δεν μου άρεσε η εύκολη λύση γιατί έτσι δεν πλάθονται χαρακτήρες αλλά άνθρωποι που εξαλείφονται στη πρώτη δυσκολία..Οπότε δεν μπορώ να αναγνωρίσω την μεγαλύτερη δυσκολία που συνάντησα στην καλλιτεχνική μου πορεία γιατί χαίρομαι που συνάντησα δυσκολίες. Αυτές ήταν που με ατσάλωσαν,με έκαναν ακόμα πιο πεισματάρη και μου έδωσαν ακόμα μεγαλύτερη πίστη σε αυτό που ονειρεύομαι να κάνω.

Υπάρχει κάτι που σε ενοχλεί στην μουσική βιομηχανία;

Ποια «μουσική βιομηχανία»;….Παλιότερα ήταν « βιοτεχνία» και τώρα «οικοτεχνία»..Ίσως τότε,παλιά,να μην μου άρεσαν κάποια πράγματα,αλλά πότε υπάρχει το ιδανικό..Ενώ τώρα, σήμερα δεν μου αρέσουν ή με ενοχλούν άλλα τόσα και παραπάνω,τώρα ειδικά που δεν υφίσταται πλέον αυτό που αποκαλούμε «μουσική βιομηχανία».

Αν δεν ήσουν τραγουδιστής, ποιο επάγγελμα θα επέλεγες;

Τραγουδοποιός,συνθέτης κι ενίοτε στιχουργός είμαι που ερμηνεύει τα τραγούδια που γράφει.Δεν το διάλεξα αυτό που είμαι,με διάλεξε αυτό.Δεν θα ήθελα να είμαι τίποτε άλλο.Δεν είμαι σε θέση να φανταστώ για μένα κάτι άλλο,κάτι καλύτερο.Αυτό που επιτελώ τόσα χρόνια δεν ήταν αποτέλεσμα επιλογής ανάμεσα σε ετερογενή πράγματα.Ήρθε από μόνο του,δεν το διάλεξα σαν ένα οποιοδήποτε επάγγελμα.

Ποιο είδος μουσικής είναι αυτό που κερδίζει τελικά το μεγαλύτερο πλήθος ακροατών;

Δεν είναι θέμα είδους τόσο, όσο καλής ή κακής ποιότητας μουσικής. Αν προσέξει κάποιος καλά τι τρέχει γύρω του θα καταλάβει τι εννοώ. Κατ’αρχάς, η σημασία της μουσικής στην διαμόρφωση προσωπικοτήτων,χαρακτήρων και συναισθημάτων έχει συρρικνωθεί εξαιτίας πολλών παραγόντων..Ως εκ τούτου έχει πέσει και το κριτήριο,έχει αλλοιωθεί. Η αντίληψη του τι είναι καλό ή κακό περνά πρώτα μέσα από το φαίνεσθαι,την εικόνα.Η μουσική έχει υποχωρήσει στο ρόλο της εκτόνωσης ή του μουσικού χαλιού όπου πάμε και όπου βρισκόμαστε.Η μεγάλη μάζα και είναι μάζα γιατί έτσι της αρέσει να συμπεριφέρεται, δεν ακούει πραγματικά,κοιτάζει στην ουσία.

Ποια είναι η σχέση σου με τα κοινωνικά δίκτυα και πώς πιστεύεις ότι βοηθούν στην προώθηση της καριέρας σου;

Κατά πρώτον αυτό που κάνω και είμαι δεν το θεωρώ καριέρα αλλά τρόπο ζωής κι έκφρασης.Όσον αφορά τα κοινωνικά δίκτυα, υπάρχει σε ένα μεγάλο βαθμό ένας μύθος ότι βοηθούν γιατί εκεί μέσα μπαίνει πολλή μεγάλη ανεξέλεγκτη ποσότητα πληροφορίας κι εν τέλει η μουσική είναι μονάχα ένα από αυτά που ενδιαφέρουν όσους μπαίνουν εκεί,για να μην πω το τελευταίο.Μιλώ εξ’ ιδίας πείρας μιας και τα χρησιμοποιώ.Τα κοινωνικά δίκτυα έπειτα δεν δημιουργήθηκαν για να “σπρώξουν” βασικά τη μουσική δημιουργία αλλά εκ του αποτελέσματος “έσπρωξαν” τα πλήθη σε ένα γενικευμένο “κουτσομπολιό” και μία ψευδαίσθηση σημαντικότητας.

Ποια είναι η συνεργασία που έχεις ξεχωρίσει στην διάρκεια της καλλιτεχνικής σου πορείας και με ποιους καλλιτέχνες θα ήθελες να συνεργαστείς;

Οι συνεργασίες μου κατά βάσιν είναι με μουσικούς,με τους ανθρώπους που παίζουν στους δίσκους μου,με τους παραγωγούς που έχω συνεργαστεί,με τους ηχολήπτες και τους στιχουργούς.Αν κατάλαβα καλά εννοείτε συνεργασίες επί του πάλκου και απαντώ πως μέχρι σήμερα δεν έχει τύχει να συμβεί αυτό είτε γιατί δεν το είχα σκεφτεί είτε και γιατί και οι άλλοι δεν το είχαν σκεφτεί.Μου άρεσε όμως που τα τελευταία χρόνια έχω συνεργαστεί με νέα παιδιά στον χώρο.Φαίνεται πως αυτό με ενδιέφερε πιο πολύ.

Ποια είναι η σχέση σου με τους θαυμαστές σου που είναι και οι τελικοί αποδέκτες της δουλειάς σου;

Η σχέση που έχω με τους φίλους της μουσικής μου, ολοκληρώνεται στις εμφανίσεις,στα live.Κι εκεί νομίζω πως τα πράγματα είναι εξαιρετικά. Ευπρόσδεκτοι όσες κι όσοι παίρνουν κάτι από αυτό που κάνω τόσα χρόνια και τους ευχαριστώ γι’αυτό.

Ποιοι είναι για σένα τελικά οι «Μικροί Ήρωες»;

Η μπάντα μου.

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου βήματα στο χώρο;

Ετοιμάζω ένα καινούργιο άλμπουμ αλλά και πολλές live εμφανίσεις.

Συνέντευξη: Γιώτα Μπούκα