Συνέντευξη | Θάνος Πετρέλης: «Η επιτυχία του “Πες μου” ήταν και μια επιβεβαίωση ότι ακόμα και χωρίς τον Φοίβο μπορώ να τα καταφέρω!»

Αισιόδοξος και απόλυτα δημιουργικός ο Θάνος Πετρέλης αποκάλυψε πολλά στη Σοφία Μπεκιάρη… σε μια συνέντευξη με μεγάλο ενδιαφέρον!

Θάνο χαίρομαι που σε συναντώ. Η τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν περίπου ένα χρόνο πριν. Τι έχει αλλάξει για σένα σε αυτό το χρονικό διάστημα;

Κατ’αρχάς, υπήρξε μια αλλαγή στη δισκογραφική μου εταιρεία. Έγινε μια συνεργασία με ένα label, τη Spin Records, που είναι ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Κωνσταντίνος Παντζής και ο Νίκος Σουλιώτης. Τρία παιδιά,ο καθένας στο δικό του το κομμάτι, που έχουν κάνει μια κοινή προσπάθεια να κάνουν κάποια πράγματα με νέους καλλιτέχνες αλλά και με κάποιους παλαιότερους ώστε να μπορέσει να βγει ένα ωραίο αποτέλεσμα. Ευελπιστώ όλη αυτή η προσπάθεια να πάει καλά και να έχουμε όλοι μαζί θετικά αποτελέσματα γιατί αυτό θα είναι καλό για όλους.

Είσαι ένας καλλιτέχνης που από τα πρώτα σου βήματα συνεργάστηκες με τον Φοίβο και συνεχίσατε μαζί μια κοινή πορεία για χρόνια. Πώς νιώθεις τώρα που χώρισαν δισκογραφικά οι δρόμοι σας;

Δεν έφυγα ποτέ από τον Φοίβο γιατί ο Φοίβος έχει ήδη φύγει από τη Spicy. Όλα αυτά τα χρόνια, από την αρχή που ξεκινήσαμε τη συνεργασία μας στη Heaven, ήμασταν μαζί. Όταν αποφάσισε να κάνει μια καινούργια συνεργασία με τη Spicy τον ακολούθησα. Ακόμα και τώρα πάλι ανήκω στην Spicy μέσω της Spin βέβαια. Όπως έχουμε δεί τις τελευταίες μέρες, ο Φοίβος έχει ξεκινήσει ένα διαφορετικό concept, σύμφωνα με το οποίο δεν γράφει πια αποκλειστικά για μια εταιρεία και δεν ανήκει μόνο σε μια εταιρεία. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η συνεργασία που μας παρουσίασε με τον Γιάννη Πλούταρχο, ο οποίος είναι στη Heaven. Σε καμιά περίπτωση δεν θα «άφηνα» τον Φοίβο γιατί είναι ο άνθρωπος που του χρωστάω αν μη τι άλλο τα περισσότερα απ’όσα μου έχουν συμβεί σε όλη τη διάρκεια της καριέρας μου. Είμαι «πιστός» σε ανθρώπους που με έχουν βοηθήσει μέχρι το τέλος.

Όταν έφυγες από τη Heaven ακολουθώντας και πιστεύοντας τον Φοίβο ήσουν ήδη ένα μεγάλο όνομα στη δισκογραφία. Δεν το θεώρησες ρίσκο να φύγεις από μια τόσο μεγάλη εταιρία;

Όταν φύγαμε από τη Heaven, ήταν περίπου τέλη του 2009 με αρχές του 2010.Τότε τα πράγματα καλλιτεχνικά, ήταν πιο ανθηρά και ήμασταν όλοι σε μια πολλή καλή στιγμή της καριέρας μας. Βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν σκέφτηκα ότι ήταν ρίσκο να ακολουθήσω τον Φοίβο. Ο Φοίβος ήταν ο πρώτος που με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε τα τραγούδια του. Σε ανθρώπους που με εμπιστεύονται,θα είμαι ο τελευταίος που θα τους «αφήσω». Από τη στιγμή που ο Φοίβος μου είπε να κάνουμε ένα καινούργιο εγχείρημα, ήμουνα μαζί του εκατό τοις εκατό.

Πόσο καθοριστικό είναι το άγχος αυτό που δημιουργείται στους καλλιτέχνες ώστε να προχωρήσει σωστά κι επιτυχημένα η καριέρα κι η πορεία τους στο χώρο;

Σαφώς και είναι καθοριστικό για τους καλλιτέχνες. Υπάρχουν και κάποιοι βεβαίως οι οποίοι θέλουν να βρίσκονται στη κορυφή με οποιοδήποτε τίμημα. Υπάρχει όμως και μια μερίδα καλλιτεχνών, στους οποίους πιστεύω ότι ανήκω και εγώ, οι οποίοι θέλουμε να κάνουμε απλά καλά την δουλειά μας χωρίς να χρειάζεται να προδώσουμε κάποιους ανθρώπους οι οποίοι ήταν μαζί μας στις καλές στιγμές. Κοιτάω να είμαι καλά με τους ανθρώπους γύρω μου ώστε οι άνθρωποι που συνεργάζομαι να είναι πάντα ευχαριστημένοι μαζί μου και όσοι με είχαν βοηθήσει στο παρελθόν, να είναι ακόμη φίλοι μου και να λένε ότι αυτό το παιδί είναι όπως το γνωρίσαμε στην αρχή. Αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση. Θέλω να νιώθω πρώτα καλά με τον εαυτό μου και βλέποντας τον στον καθρέφτη, να νιώθω ότι είμαι σωστός και απέναντι στους άλλους.

Έχουν υπάρξει φορές που ο Θάνος που αντίκριζες στον καθρέφτη δεν ήταν αυτός που θα σε ικανοποιούσε;

Όχι δεν έχουν υπάρξει. Για να μην μπορείς να κοιτάξεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη,σημαίνει ότι έχεις κάνει σε κάποιον ηθελημένα κάτι κακό. Αυτό δεν έχει γίνει σε καμία περίπτωση. Αυτό που μπορεί να έχει συμβεί, είναι να έχω πάρει μια απόφαση που ίσως να μην έπρεπε να πάρω γιατί μπορεί να έβλαψα περισσότερο τον εαυτό μου. Αυτό αν μη τι άλλο με κάνει να αισθάνομαι καλά γιατί είναι καλύτερα να «ενοχλήσεις» τον εαυτό σου παρά να «ενοχλήσεις»τους ανθρώπους που είναι γύρω σου.Θέλω οι άνθρωποι που με περιστοιχίζουν να με έχουν σε υψηλή εκτίμηση.

Τι είναι αυτό που περιμένεις από την Spin Records;

Δεν είμαι άνθρωπος που απαιτεί πράγματα πρώτα απ’όλα. Κάνω κουβέντες και αν δώ ότι ταιριάζει η χημεία με κάποιους ανθρώπους, τότε προχωράω σε συνεργασίες. Δεν υπάρχει λόγος να γίνει συνεργασία αν ξεκινάς έχοντας στο μυαλό σου μεγάλες απαιτήσεις. Σίγουρα υπάρχουν κάποια πράγματα που θέλουμε ως standards και οι δύο έτσι ώστε να υπάρχει ένα καλό αποτέλεσμα. Αυτό είναι θεμιτό. Αυτό λοιπόν που με έκανε να κάνω αυτή την συνεργασία με τα παιδιά είναι ότι υπάρχει πολύ καλό κλίμα. Νιώθω ότι τα παιδιά είναι πρώτα φίλοι και μετά συνεργάτες. Αυτό ήταν και κάτι που δημιουργήθηκε και κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μου με τον Φοίβο. Μου αρέσει να δένομαι με τους ανθρώπους που συνεργάζομαι και αυτό αποδείχτηκε και στην περίπτωση του Φοίβου μιας και μετά γίναμε και πολύ καλοί φίλοι αλλά και κουμπάροι. Αν μη τι άλλο αποδεικνύεται δηλαδή ότι μου αρέσει να έχω καλή επαφή με τους ανθρώπους που δουλεύουμε μαζί. Αυτό που βλέπω στoυς συνεργάτες μου, είναι ότι υπάρχει μια πολύ καλή παρέα που έχουν δίψα και θέληση να κάνουν όμορφα πράγματα.Καθίσαμε, συζητήσαμε, βάλαμε ένα πλάνο τουλάχιστον για τον επόμενο χρόνο, είδαμε ότι υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής και αποφασίσαμε να πορευτούμε παρέα. Απο εκεί και πέρα αν υπάρχει καλό αποτέλεσμα είναι ευνόητο ότι η συνεργασία θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό.Υπάρχει ένα ρητό που λέει: « η ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει»! Εγώ αυτό το ακολουθώ πάντα γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να χαλάς κάτι όμορφο.

Θεωρείς ότι εκλείπουν πλέον από τις δισκογραφικές εταιρίες οι άνθρωποι που έχουν την όρεξη να δημιουργούν ωραίες δουλειές;

Νομίζω ότι τελευταία έχει επικρατήσει αυτή η κατάσταση. Όταν πρωτομπήκα στη δισκογραφία το 2003-2004,τα πράγματα ήταν παραπάνω από ρόδινα. Τότε στην Heaven, παρόλο που ήμουν πρωτοεμφανιζόμενος, υπήρχαν άνθρωποι, ο καθένας σε διαφορετικό πόστο, οι οποίοι έτρεχαν και είχαν όρεξη για δουλειά και θέλανε με επίκεντρο πάντα τον εκάστοτε καλλιτέχνη να κάνουν επιτυχία το τραγούδι που έβγαζε με τον οποιοδήποτε τρόπο. Δυστυχώς τα πράγματα τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει επειδή τα έσοδα έχουν συρρικνωθεί, κάτι που είναι λογικό. Έχει χαθεί η όρεξη και κάποια πράγματα γίνονται πλέον στον αυτόματο πιλότο. Και δυστυχώς γίνονται γιατί πρέπει να γίνουν… Για να πετύχει όμως μια εταιρία ή ένας καλλιτέχνης πρέπει να υπάρχει αυτό το κάτι παραπάνω που θα κάνει την υπέρβαση. Αυτό που βλέπω στη συγκεγκριμένη εταιρία είναι ότι οι συνεργάτες μου όλοι μαζί αλλά κι ο καθένας ξεχωριστά στις αρμοδιότητές του κάνουν το καλύτερο που μπορούν. Ο Κωνσταντίνος Παντζής είναι ένας συνθέτης που έχει γράψει πολύ μεγάλες επιτυχίες, συνεχίζει και γράφει και δίνει τον καλύτερο εαυτό του, ο Νίκος Σουλιώτης στο δικό του το κομμάτι έχει κάνει και αυτός μεγάλες επιτυχίες στο παρελθόν και βάζει τη δική του πινελιά στο label και τέλος κι ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έχει και αυτός όρεξη για να μπορέσει να προωθήσει το εγχείρημα. Πέρα από την εταιρία και τον καλλιτέχνη, υπάρχει και η προσωπική δίψα του καθενός να μπορέσει μέσα από το κοινό συμφέρον να κάνει και τη δική του προσωπική επιτυχία. Και νομίζω αυτό είναι και το σημαντικό, να κάνουμε όλοι μαζί επιτυχία αλλά και ο καθένας μόνος του!

Νιώθεις να απομυθοποιήθηκε το επάγγελμα του τραγουδιστή λόγω κρίσης;

Το βλέπω όταν μιλάω με ανθρώπους που είναι φίλοι μου γιατί από φίλους μπορείς να καταλάβεις την πραγματική διάσταση των γεγονότων. Τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης, ο κόσμος έχει άλλες προτεραιότητες γιατί αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης και ίσως δεν τον απασχολεί και πολύ πια τι τραγούδι έβγαλε ο Θάνος και ο εκάστοτε καλλιτέχνης. Πιο παλιά το κοινό περίμενε με αγωνία να ακούσει νέα κομμάτια. Αυτό είναι ευνόητο. Από την άλλη όμως και εμείς δεν μπορούμε να σταματήσουμε να κάνουμε την δουλειά μας και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τη προωθήσουμε.

Ο λόγος λοιπόν που δεν είσαι τόσο ενεργός στα social media -σε σύγκριση με άλλους συναδέλφους σου- είναι γιατί δεν θέλεις να προκαλείς τα σχόλια του κόσμου που περνάει δύσκολα αυτό τον καιρό;

Αυτό που κάνω είναι αυτό που πραγματικά νιώθω. Σε καμία περίπτωση δεν ανεβάζω μία φωτογραφία απλά για να είμαι στο επίκεντρο. Εκτός και αν πρόκειται για κάποια εμφάνιση που αυτό πρέπει να γίνει γιατί πρέπει να προωθήσω τη δουλειά μου.Το να ανεβάσω όμως μια προσωπική στιγμή ή ένα ξεχωριστό μέρος που είδα,το κάνω γιατί θέλω να μοιραστώ αυτή την όμορφη στιγμή και να το θυμάμαι σαν ανάμνηση. Δεν μπαίνω στη λογική του καλλιτέχνη που πρέπει να κάνει πράγματα για να ασχολείται ο κόσμος μαζί του.Κάνω πράγματα που θα τα έκανα έτσι κι αλλιώς είτε έκανα αυτή τη δουλειά είτε κάποια άλλη.

Αποφάσισες να επανακυκλοφορήσεις ένα παλιό και αγαπημένο κομμάτι , το «O Έρωτας γεννήθηκε για μας». Πώς έκανες αυτή την επιλογή;

Υπήρχαν πολλοί λόγοι. Ξεκινώντας το καλοκαίρι τη συνεργασία μου με την Spin Records, λόγω του ότι ο χρόνος μας πίεζε γιατί έτρεχαν και άλλα πράγματα, σκέφτηκα να γυρίσω λίγο πίσω τον χρόνο και να πάρω ένα τραγούδι δικό μου που ήταν πολύ αγαπημένο, ένα τραγούδι το οποίο κυκλοφόρησε στον πρώτο μου δίσκο το 2004. Επειδή δεν θα είχε νόημα να πάρω ένα τραγούδι του Φοίβου μια και είχαν γίνει όλα πολύ γνωστά την εποχή της συνεργασίας μας,σκέφτηκα να πάρω ένα τραγούδι από το πρώτο μου άλμπουμ που ήταν πολυσυλλεκτικό. Ένα τραγούδι που μου άρεσε πάρα πολύ και άρεσε πολύ και στον κόσμο. Είναι ένα τραγούδι που τα τελευταία χρόνια λόγω του ότι είναι περισσότερο ραδιοφωνικό, δεν το ερμηνεύω στις εμφανίσεις μου. Έτσι έχει χαθεί από το κοινό που με ακολουθεί. Αυτή είναι ίσως και μια ευκαιρία να ακουστεί και στην καινούργια γενιά.Του κάναμε σίγουρα ένα φρεσκάρισμα με καινούργια ενορχήστρωση γιατί ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα τότε και νομίζω ότι έχει βγεί καλύτερο απ’ότι είχε βγεί στην αρχή. Είχα λίγο άγχος γιατί όταν ένα τραγούδι έχει γίνει μεγάλη επιτυχία και έχει μπεί στα αυτιά του κόσμου με ένα συγκεγκριμένο ήχο, κάποιες φορές είναι επικίνδυνο να το πειράξεις.

Νιώθεις όμως και μια ασφάλεια εφόσον είναι γνώριμο άκουσμα;

Ναι μεν είναι γνώριμο σε κάποιους ανθρώπους που είναι μεγαλύτερης ηλικίας, από την άλλη όμως υπάρχει και ο κίνδυνος όταν έχεις ακούσει κάτι και έχει «κουμπώσει» στο αυτί σου με ένα συγκεγκριμένο ήχο να μην σου αρέσει το αποτέλεσμα το καινούργιο. Άρα έχει και αυτό το ρίσκο του.Είχα λοιπόν αυτό το άγχος όταν φτιάξαμε το κομμάτι, να το φέρουμε δηλαδή στα σημερινά δεδομένα αλλά να κρατήσουμε την ίδια αίσθηση. Το αποτέλεσμα που άκουσα ήταν καλύτερο από αυτό που περίμενα και ελπίζω ότι ο κόσμος που θα το ακούσει, θα έχει την ίδια άποψη.

Τι προσφέρει τελικά στον καλλιτέχνη μια «επιτυχία»και πώς μπορεί να την αξιοποιήσει με τα σημερινά δεδομένα;

Ένα από τα πρόσφατα τραγούδια μου, το ντουέτο με τη Χριστίνα Μηλιού, το «Πές μου», είναι ένα πολύ ανεβαστικό τραγούδι που συνεχίζει να παίζεται παντού μετά από ενάμισι χρόνο κυκλοφορίας. Ομολουγουμένως, δεν περίμενα την «επιτυχία» που γνώρισε αυτό το κομμάτι, δεδομένου ότι δεν καταβάλλαμε ιδιαίτερη προσπάθεια. Αυτή η «επιτυχία» ήταν και μια επιβεβαίωση ότι ακόμα και χωρίς τον Φοίβο σαν συνθέτη, μπορώ να τα καταφέρω με άλλους. Ωστόσο, είναι όλα σχετικά. Μία επιτυχία σήμερα σου δίνει την επόμενη σεζόν δουλειά. Από την άλλη όμως, μια πολύ μεγάλη επιτυχία σήμερα δεν σου εξασφαλίζει τίποτα γιατί είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα στο χώρο. Εξαρτάται από το πώς θα πάνε τα πράγματα και οι συγκυρίες. Μετά από προίκα 10- 12 ετών στη δισκογραφία που ευτυχώς για μένα λόγω της συνεργασίας με τον Φοίβο ήταν πολλή μεγάλη, έχω φτιάξει πολλά τραγούδια που δεν ήταν σουξέ του διμήνου και του τριμήνου αλλά έχουν μείνει στον κόσμο. Αυτό που κοιτάω -καλλιτεχνικά μιλώντας- δεν είναι να κάνω ενα τραγούδι για να μου δώσει την επόμενη σεζόν δουλειά αλλά κοιτάω να βάζω συνεχώς ένα λιθαράκι ώστε αυτή η πορεία των 10-12 ετών να γίνει μια επιτυχημένη πορεία των 15,20 χρόνων και όσο πιο πολύ μπορεί να τραβήξει.

Ισχύει το γεγονός ότι οι άνθρωποι του χώρου όσο εύκολα σε θυμούνται όταν κάνεις «επιτυχία», τόσο εύκολα σε διαγράφουν στο πρώτο σου «στραβοπάτημα»;

Συμφωνώ και επαυξάνω, φυσικά ισχύει. Όχι μόνο σε θυμούνται πολύ εύκολα όταν κάνεις μια επιτυχία αλλά σε ξεχνούν εξίσου εύκολα και ισοπεδώνουν όσες άλλες επιτυχίες μπορείς να έχεις κάνει για μια σειρά ετών. Αυτό είναι και το παράλογο της υπόθεσης, δηλαδή όταν έχεις κάνει για αρκετά χρόνια κάποιες «επιτυχίες», αυτό σε κατατάσσει σε μια γκάμα επιτυχημένων καλλιτεχνών. Δεν σημαίνει όμως ότι αν βγάλεις δύο, τρία τραγούδια που δεν είχαν την ανάλογη «επιτυχία» του παρελθόντος, τέλειωσες σαν καλλιτέχνης.

Είναι όλη αυτή η κατάσταση που μου περιγράφεις «ψυχοφθόρα» για σας τους τραγουδιστές;

Σίγουρα. Για αυτό πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα όταν μπαίνεις σε αυτόν τον χώρο. Ευτυχώς για μένα, από την αρχή που ξεκίνησα να κάνω αυτή την δουλειά, ήμουν συνειδητοποιημένος.Ο καλλιτέχνης μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρίσκεται στη ταράτσα του πιο ψηλού σημείου και την αμέσως επόμενη στιγμή να πατήσει κάποιος το κουμπί και να βρεθεί στο υπόγειο. Πρέπει να είναι έτοιμος για όλα. Όπως και να είναι έτοιμος να πατήσει κάποιος το κουμπί και να ξανανέβει στη κορυφή. Νομίζω ότι αν είσαι συνειδητοποιημένος, δεν θα έχεις κάποιο πρόβλημα. Το σημαντικό είναι να νιώθεις εσύ καλά σαν καλλιτέχνης και να προσπαθείς να κάνεις πάντα το καλύτερο.Να προσπαθείς να δίνεις το καλύτερο που μπορείς και στον κόσμο που σε ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια και σε έχει φέρει σε ένα επίπεδο.

Η οικονομική κρίση «χτύπησε» και τα νυχτερινά μαγαζιά και τη δισκογραφία και είναι εμφανής σε κάθε έκφανση του χώρου. Είναι, πιστεύεις, σήμερα οι καλλιτέχνες και λίγο… «θύματα του συστήματος»;

Σίγουρα όλα αυτά μετράνε ειδικά στη δουλειά που κάνουμε εμείς. Δεν ξέρω εάν γίναμε θύματα του συστήματος εμείς οι καλλιτέχνες, εκείνο που σίγουρα αναγνωρίζω όμως είναι πως πλέον λίγη σημασία έχει να έχει καλή φωνή κάποιος και να συγκεντρώνει το «πακέτο», όπως λέμε. Οι δημόσιες σχέσεις παίζουν δυστυχώς πρωταρχικό ρόλο και εξυπηρετούν συμφέροντα. Ο παράγοντας του ότι έχεις κάνει επιτυχία ή έχεις κάνει σουξέ δεν τους ενδιαφέρει πλέον.

Είσαι πατέρας τριών παιδιών! Πόσο σε αγχώνει η πιθανότητα -λόγω τις κρίσης που βιώνουμε- να μην μπορείς στο μέλλον να τους εξασφαλίσεις όσα ιδανικά θα ήθελες;

Ναι μεν με αγχώνει αυτή η κατάσταση αλλά αυτό δεν θα μπορούσε να με σταματήσει από το να κάνω μεγάλη οικογένεια. Επειδή και εγώ και η γυναίκα μου η Σοφία, προερχόμαστε από οικογένεια με τρία παιδιά, θεωρούσαμε ότι ήταν κάτι φυσιολογικό να κάνουμε τρία παιδιά. Το είχαμε σαν δεδομένο. Σίγουρα έχω αγωνία για το μέλλον και το δικό μου αλλά κυρίως των παιδιών μου. Αυτό το άγχος είναι και κάτι που με κάνει να θέλω να γίνομαι καλύτερος στη δουλειά μου. Άν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα περιμένω, θα στραφώ σε εναλλακτικές οδούς.

Ήταν δύσκολο να δεσμευτείς από πολύ μικρή ηλικία να κάνεις οικογένεια δεδομένου ότι το επάγγελμα σου, αρέσκεται στους ελεύθερους καλλιτέχνες;

Το σύνηθες σε αυτή την δουλειά είναι ότι όταν κάποιος γίνεται γνωστός και έχει σχέση,να χωρίζει για να γνωρίσει καινούργια πράγματα. Εγώ δεν είχα ποτέ αυτή την λογική γιατί με τη γυναίκα μου είμαστε 20 χρόνια μαζί, από μικρά παιδιά. Είχε έρθει η ώρα να κάνουμε οικογένεια.

Όταν ο ένας από τους δύο στο ζευγάρι είναι αναγνωρίσιμος, πόσο εύκολο είναι να γίνει σωστή διαχείριση αυτής της κατάστασης;

Σίγουρα είναι δύσκολο για μένα αλλά και ακόμα περισσότερο για την γυναίκα μου που πρέπει να αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση. Από την άλλη έχει βοηθήσει το γεγονός ότι ήμασταν μαζί πριν ακόμα ξεκινήσω να κάνω αυτή την δουλειά και το έχει ζήσει από την αρχή. Ξεκινήσαμε να βιώνουμε μαζί τα πρώτα μου βήματα και αυτό έχει συμβάλλει στο να περνάμε τις όποιες δυσκολίες αναίμακτα. Ίσως να ήταν δυσκολότερο αν ήμουν παντρεμένος με μια γυναίκα του χώρου γιατί εκεί υπάρχει και ο ανταγωνισμός στη δουλειά. Είμαι τυχερός που δεν ασχολείται με τον χώρο.

Στην πλειοψηφία τους πια οι καλλιτέχνες διαλέγουν για συντρόφους ζωής ανθρώπους που δεν ανήκουν στο χώρο αυτό. Γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Δεν είναι θέμα επιλογής αλλά κάτι που έρχεται φυσιολογικά. Επειδή είναι τόσο δύσκολη και ψυχοφθόρα η δουλειά μας, πρέπει να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που να ανήκει σε ένα τελείως διαφορετικό κομμάτι για να μπορέσει να σε ηρεμεί και να παίρνει όλη αυτή την ένταση. Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά θα δημιουργούνταν σύγκρουση. Άλλωστε σε αυτή την περίπτωση βγαίνει και σε καλό αφού όποιος είναι εκτός δουλειάς, έχει συνήθως «καλύτερο μάτι» και μπορεί να σε συμβουλέψει καλύτερα από κάποιον που είναι μέσα.

Μίλησε μου για κάποιο «μάθημα» που πήρες τελευταία και θα το έδινες σαν σε συμβουλή σε κάποιον του χώρου;

Δεν πρέπει ποτέ να λες ποτέ. Αυτό είναι ένα λάθος που το βλέπουμε να επαναλαμβάνεται για χρόνια στις συνεργασίες.

Τι άλλο ετοιμάζεις φέτος και που θα μπορούμε να σε συναντήσουμε;

Έκανα κάποιες συζητήσεις για εμφανίσεις σε ένα νέο μαγαζί στην Ιερά Οδό αλλά πίστεψα ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για ένα τέτοιο εγχείρημα. Πέρα από την επανακυκλοφορία του καινούργιου κομματιού, έχω προγραμματίσει εμφανίσεις ανά την Ελλάδα που ήδη έχουν ξεκινήσει, στη Θεσσαλονίκη, στην Ρόδο, την επαρχία γενικά, Κύπρο αλλά και εμφανίσεις στην Αμερική. Πολύ σύντομα φεύγω για Βαλτιμόρη και θα μείνω για λίγο διάστημα στην Νέα Υόρκη γιατί έχω πολλούς φίλους εκεί και μετά θα γυρίσω και θα πάω Κύπρο. Κάποια πράγματα που έχω προγραμματίσει ήδη είναι μια εμφάνιση στην Βουλγαρία, ίσως γίνει και μια δεύτερη εμφάνιση στην Σόφια γιατί λόγω του κομματιού που κάναμε με το «Πες μου» και το «Θέλεις δε θέλεις», τα οποία είναι διασκευές τους έχει ανοίξει ήδη μια σχέση με τους ανθρώπους εκεί και συζητάμε για κάποιες εμφανίσεις και ό,τι άλλο προκύψει στην πορεία. Υπάρχει μια ακόμη συζήτηση για Αυστραλία για την ερχόμενη χρονιά αλλά είναι πολύ νωρίς να μιλήσω για αυτό. Από την καινούργια χρονιά σίγουρα σχεδιάζω να κάνω ένα καινούργιο τραγούδι και να συνεργαστώ με κάποιο νυχτερινό σχήμα.

Συνέντευξη: Σοφία Μπεκιάρη
Απομαγνητοφώνηση: Γιώτα Μπούκα
Φωτογραφίες: byRon