Συνέντευξη | Ραλλία Χρηστίδου: «Είμαι χρόνια οργανωμένη στο ΣΥΡΙΖΑ… θεωρώ πως η διάσπαση που επήλθε, επήλθε για πολύ καλό λόγο τελικά.!»

Διαβάστε αμέσως τώρα όλα όσα αποκάλυψε η Ραλλία Χρηστίδου στο Tralala.gr και στη δημοσιογράφο Σοφία Μπεκιάρη!

Ραλλία χαίρομαι που σε συναντώ ξανά και τα λέμε… πως είσαι;

Είμαι σε εγρήγορση! Κυκλοφόρησε μόλις το νέο μου κομμάτι που λέγεται «Εγώ θα ΄ρθω σα να μην έχω πληγωθεί ποτέ μου». Είναι ένα τραγούδι που έχουμε φτιάξει μαζί με τη Σάννυ Μπαλτζή από τις αρχές του καλοκαιριού, αισθάνομαι πάρα πολύ χαρούμενη και τυχερή που την έχω γνωρίσει και συνεργαζόμαστε. Το να πω ότι είναι καλή στιχουργός νομίζω πως είναι πολύ λίγο, έχει αποδείξει την αξία της όλα αυτά τα χρόνια. Όσο μεγαλώνω αντιλαμβάνομαι πόσο μεγάλη σημασία έχει ο στίχος για τον έλληνα και γίνομαι πιο προσεκτική πια. Τη Σάννυ τη θεωρώ πια φίλη μου, έχουμε κάνει παρέα, είχε το σενάριο του τραγουδιού στο μυαλό της και το μετέφερε στο χαρτί.

Ο τίτλος «Εγώ θα ‘ρθω σα να μην έχω πληγωθεί ποτέ μου» είναι λίγο μακροσκελής και αυτό είναι κάτι που δε συνηθίζεται. Τις περισσότερες φορές οι καλλιτέχνες επιλέγουν σύντομες εκφράσεις.

Πήραμε την απόφαση να δώσουμε αυτό τον τίτλο από κοινού. Ο τίτλος πρέπει να φανερώνει το σενάριο του τραγουδιού. Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος που δεν έχει πληγωθεί ποτέ του; Και ποιος είναι ο άνθρωπος που μπαίνει σε μια νέα γνωριμία έχοντας αποβάλλει όλα τα βάρη του παρελθόντος; Σχεδόν κανείς… Είναι δύσκολο να το καταφέρει αυτό ένας άνθρωπος αλλά νομίζω ότι αυτός είναι κι ο στόχος, να καταφέρουμε να προχωράμε μπροστά χωρίς να μας απασχολούν τα λάθη κι οι παραλείψεις του παρελθόντος. Πρέπει να συγκεντρωνόμαστε στο τι συμβαίνει τώρα και στο πως μπορούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό.

Μου ανέφερες πως σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα ο στίχος των τραγουδιών σου. Συμβαίνει το ίδιο με όλους τους καλλιτέχνες σήμερα;

Είμαι άνθρωπος που δε μ’ αρέσει να κρίνω γενικότερα, δηλαδή δε θα σου πω κάτι κακό. Θα σου πω αυτό που πιστεύω για μένα, όσο μεγαλώνω θέλω να ασχολούμαι περισσότερο με το στίχο γιατί πιστεύω ότι είναι αυτός που μπορεί να αγγίξει πραγματικά έναν άνθρωπο. Το κοινό εκπαιδεύεται και η κουλτούρα καλλιεργείται… Δε σου λέω ότι κάνω την ύψιστη τέχνη, αλλά σύμφωνα με τις δικές μου καταβολές και εμπειρίες επιθυμώ να περνάω τη δική μου αλήθεια. Δεν με ενδιαφέρει τι είναι αυτό που συνηθίζεται να κάνει επιτυχία. Το νέο μου τραγούδι είναι η δική μου αλήθεια, είναι αποτέλεσμα συζητήσεων που είχαμε με τη Σάννυ για διάφορα ζητήματα -δικά της και δικά μου-. Ήρθε ένα βράδυ και μου είπε «Θέλω να γράψω αυτό…», όλο το τραγούδι ξεκίνησε απ’ τον τίτλο του και στήθηκε εκεί πάνω.

Είναι εύκολο, όσο περνούν τα χρόνια, να επικεντρώνεσαι μόνο σε αυτό που θέλεις εσύ να κάνεις και να μην σε επηρεάζει το περιβάλλον γύρω σου;

Πολλές φορές διερωτώμαι για πολλά. Άλλες φορές καταλαβαίνω κι άλλες δεν μπορώ να καταλάβω κάποιες επιλογές, δεν μπορώ όμως να τις κρίνω αλλά και να τις αφήνω να με επηρεάζουν. Σημασία έχει ο στόχος που βάζει ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του. Αυτό ισχύει σε όλα τα επαγγέλματα, σε όλες τις σχέσεις –φιλικές ή μη-. Ο στόχος σου πρέπει να είναι να δείξεις αυτό που είσαι εσύ, να αποκτήσεις καλύτερη θέση στη δουλειά σου, να πάρεις προαγωγή, να έχεις καλό όνομα, να βγάλεις λεφτά… ανάλογα με τον κάθε άνθρωπο. Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει τι κάνει ο διπλανός μας για να πετύχει το στόχο αυτό. Από τότε που ξεκίνησα μέχρι τώρα, αυτό που συναγωνίζομαι είναι ο εαυτός μου. Θέλω σε κάθε τι καινούριο που παρουσιάζω, σε κάθε τι καινούριο που κάνω να αντικατοπτρίζεται αυτό που πραγματικά είμαι. Ποτέ δε κυνήγησα τη μαζικότητα…

Δυσκόλεψε αυτή σου η επιλογή την πορεία σου;

Δεν ξέρω αν τη δυσκόλεψε ή τη διευκόλυνε. Σημασία έχει τι σου ταιριάζει, αν μου ταίριαζε θα το έκανα γιατί ο στόχος παραμένει ο ίδιος. Θέλεις να επικοινωνήσεις τη δουλειά σου κι είναι μέρος της ψυχής σου και του εαυτού σου. Κάθε άνθρωπος διαφέρει, δεν κατακρίνω αυτούς που είναι διαφορετικοί από μένα, ο καθένας βάση της ιδιότητάς του και του χαρακτήρα του βαδίζει με την αισθητική που του ταιριάζει. Όλα χρειάζονται, είμαι ανοιχτή και δεν έχω θέμα κομπλεξισμού. Ξέρω τι μπορώ να υποστηρίξω και τι όχι και δεν είμαι συμπλεγματική σε αυτό, δεν κατακρίνω κανέναν που δε συμφωνεί με αυτό.

Έχεις εξελιχθεί έτσι όπως ονειρευόσουν όταν ξεκινούσες στο χώρο αυτό;

Πιστεύω πως ναι. Ακούγοντας παλιές ηχογραφήσεις, όπως το «Εγώ για σένα» που βγήκε πριν δέκα-έντεκα χρόνια, εννοείται πως διαπιστώνω μεγάλη διαφορά προς το καλύτερο γιατί πάνω απ’ όλα υπάρχει εμπειρία τώρα. Την εμπειρία δε μπορεί να σου την μάθει κανένας δάσκαλος. Τα χιλιόμετρα που έχεις γράψει στα studios και στις πίστες σου παρέχουν τεράστια εμπειρία με τα χρόνια κι αυτό είναι κάτι που αλλιώς δεν κερδίζεται.

Μπαίνοντας στο Fame Story φαντάζομαι πως ήθελες να πετύχεις κάποιους στόχους. Τελικά κατάφερες να τους πραγματοποιήσεις; Πως το κρίνεις σήμερα;

Παρότι συμμετείχα σε reality show, δεν έπαιξα reality κι αυτό είναι από τα ελάχιστα πράγματα που αναγνωρίζω στον εαυτό μου. Εμένα ο στόχος μου ήταν άλλος. Τότε ήμουνα παιδάκι, 25 χρονών, και συμπεριφέρθηκα με πολύ μέτρο. Έτσι ήμουν κιόλας, παρά την τρομερή έκθεση που είχαμε, νομίζω το διαχειρίστηκα σωστά γιατί πάντα ήμουν ρεαλίστρια σε σημείο υπερβολής. Για το λόγο αυτό, μόλις βγήκα από το παιχνίδι εξαφανίστηκα από τα media για ένα χρόνο και επανεμφανίστηκα όταν βγήκε το «Εγώ για σένα» κι ο πρώτος μου δίσκος.

Αυτό ήταν συνειδητή επιλογή δική σου;

Καθαρά δική μου. Δεν ήθελα να ταυτιστώ ως τηλεπερσόνα. Ήθελα να ξαναβγώ στα media για να απασχολήσω, να προβληθώ κ.λ. έχοντας μία συγκεκριμένη ιδιότητα. Για να έχω αυτή τη συγκεκριμένη ιδιότητα, έπρεπε να έχω δουλέψει και να έχω δισκογραφία. Αρνήθηκα διαφημιστικές προτάσεις και δεν έβγαλα λεφτά από αυτή την υπόθεση, το έκανα πολύ συνειδητά.

Υπήρξαν συμπεριφορές του τύπου «Η Ραλλία μπήκε στο παιχνίδι, πήρε όσα ήθελε από αυτό και τώρα κάνει αυτό που θέλει» από ανθρώπους του κύκλου σου;

Όχι, δεν το νομίζω. Ίσως να υπήρξαν κι άνθρωποι στους οποίους η συμπεριφορά μου φάνηκε περίεργη αλλά εγώ δεν είχα ποτέ διάθεση να ενοχλήσω κανέναν, έκανα απλά αυτό που αισθανόμουν.

Ένιωσες ποτέ όλα αυτά τα χρόνια να χάνεις τον εαυτό σου λόγω της επιτυχίας;

Ποτέ! Δεν το αισθάνθηκα. Πίεση έχω νιώσει κι απογοήτευση επίσης. Μπήκα πολύ ρομαντική στη δουλειά και συνεχίζω να είμαι, τα πάντα στη ζωή είναι αγώνας κι αφού έχεις επιλέξει να αγωνίζεσαι για κάτι συγκεκριμένο πρέπει να είσαι προετοιμασμένος. Δε σου κρύβω ότι θα ήθελα να είμαι λίγο πιο χαλαρή για να το ευχαριστιέμαι…

Σου στερεί πράγματα αυτή σου η στάση;

Από τον εαυτό μου στερεί, ναι. Μπορεί να καταφέρνεις πράγματα πολύ σημαντικά κι επειδή είσαι τελειομανής και θες να κυνηγάς πάντα το καλύτερο, θες να μάχεσαι και να αγωνίζεσαι, να μην επιτρέπεις ο ίδιος στον εαυτό σου να ευχαριστηθεί την επιτυχία. Έρχεται μια στιγμή όμως που αναρωτιέσαι εάν χαίρεσαι τίποτα από όλα αυτά. Αυτό είναι βασανιστικό για πολλούς ανθρώπους γιατί είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα. Δεν πρέπει να συνδέουμε αυτό που κάνουμε εμείς με την αποδοχή του περιβάλλοντός μας.

Εξήγησε το μου αυτό που λες… Νιώθεις συχνά την ανάγκη να ψαχθείς εσωτερικά και να ανακαλύψεις τον εαυτό σου;

Συνέχεια το κάνω. Είμαι υπεραναλυτική και στρέφω πάντοτε τα φώτα προς εμένα. Θέλω να εξελίσσομαι εγώ κι έτσι θα καταφέρνω να επικοινωνώ και με τους ανθρώπους γιατί ο καθένας τους είναι διαφορετικός. Σχετικά μ’ αυτό που έλεγα πριν, όταν αισθανόμαστε χαρά, ευτυχία, λύπη, άγχος δεν έχει να κάνει με αυτό που νιώθουμε για τον εαυτό μας. Έχει να κάνει με αυτό που αποδεχόμαστε από τους άλλους γύρω μας, είτε είναι φίλοι, είτε είναι οικογένεια, είτε είναι fans. Άλλοι σε μικρότερο, άλλοι σε μεγαλύτερο βαθμό αναζητούμε την αποδοχή κι αυτό συμβαίνει ασυνείδητα στον κάθε άνθρωπο. Λάθη θα κάνουμε, παραλείψεις θα κάνουμε… μέσα στο πρόγραμμα είναι. Όταν ξέρουμε ότι δώσαμε το εκατό τοις εκατό του εαυτού μας πρέπει να το ευχαριστιόμαστε για να γεμίζουμε έτσι και τις μπαταρίες μας.

Είχες ποτέ λάθος συνεργάτες στο πλευρό σου; Κι αν ναι, σου στοίχισε αυτό επαγγελματικά;

Φυσικά και σου το λέω με πλήρη βεβαιότητα. Ο κόσμος πολλές φορές πιστεύει ότι είναι εύκολο να βγάλεις ένα τραγούδι ή να κάνεις αυτό το επάγγελμα. Είναι λάθος και δε φταίει το κοινό σε αυτό, θα έπρεπε να υπάρξει μια εμπεριστατωμένη καμπάνια σχετικά με αυτό για να ενημερωθεί επιτέλους σωστά όποιος ενδιαφέρεται. Εάν κάνεις αυτό το επάγγελμα για να βιοποριστείς κι όχι απλά για να έχεις ένα hobby, τότε σίγουρα τα πράγματα ούτε εύκολα είναι, ούτε απλά. Εγώ τραγουδάω για να μπορώ να ζήσω κι ιδίως τα χρόνια της κρίσης το ότι μπορώ και ζω αξιοπρεπώς το οφείλω κυρίως στους ανθρώπους της περιφέρειας. Τα τελευταία χρόνια είμαστε με μια βαλίτσα στο χέρι, οι εμφανίσεις που κάνουμε στα αστικά κέντρα είναι πολύ λιγότερες από αυτές που κάνουμε στην περιφέρεια και στο εξωτερικό. Κι είναι φυσιολογικό, την οικονομική κρίση τη βιώνουν τα αστικά κέντρα πολύ πιο έντονα. Οι άνθρωποι «εκτός των τειχών» με στηρίζουν και μου δίνουν δουλειά. Προσωπικά κάνω ότι καλύτερο μπορώ -μέσα στα εξουθενωτικά προγράμματα που ακολουθούμε τις περισσότερες φορές- για να ευχαριστήσω τον κόσμο, φέρνω την καλύτερή μου ενέργεια και δίνω όλο μου το είναι. Είναι δουλειά αυτό, κι είναι πολύ σκληρή μάλιστα.

Ο κόσμος πιστεύει ότι το επάγγελμα του τραγουδιστή αποφέρει πολύ καλά χρήματα και σε περίοδο κρίσης ίσως να σας αντιμετωπίζει λίγο περίεργα για το λόγο αυτό. Το έχεις νιώσει;

Βεβαίως. Είναι όμως στα πλαίσια του κοινωνικού αυτοματισμού κι έγινε πολύ στοχευμένα. Στρέφουμε, δηλαδή, το ένα επάγγελμα εναντίον του άλλου. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν είναι όλοι οι γιατροί ίδιοι, ή δεν είναι όλοι οι καλλιτέχνες ίδιοι. Κάποιοι είναι γιατροί χωρίς σύνορα κι άλλοι παίρνουν φακελάκι. Δεν έχει σημασία το επάγγελμα που κάνεις, ο σεξουαλικός προσανατολισμός ή η θρησκεία… δεν βάζουμε ταμπέλες και ταυτότητες στους ανθρώπους. Κατά την προεκλογική περίοδο με ρωτούσαν τι πιστεύω ότι μπορεί να προσφέρει ένας καλλιτέχνης στην πολιτική, παρόλο που τους είχα τονίσει πως δεν επρόκειτο να ασχοληθώ επαγγελματικά με την πολιτική. Προσωπικά θεωρώ ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά κι αυτό γιατί ένας άνθρωπος που έχει σπουδάσει, έχει δουλέψει κι έχει δει πως βγαίνει το μεροκάματο, α μη τι άλλο είναι πειθαρχημένος κι έχει ανοιχτούς ορίζοντες. Όταν κάποιος μαθαίνει μουσική, ανοίγουν νέοι νευρώνες στον εγκέφαλό του, γι’ αυτό προτρέπω τα παιδιά να μάθουν μουσική και γι’ αυτό είμαι καθηγήτρια και σε ωδεία. Δεν το κάνω για λεφτά, το κάνω γιατί το αγαπώ πολύ. Δεν έχει σημασία λοιπόν τι επάγγελμα κάνει κάποιος, αλλά πως το κάνει.

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πάρεις την απόφαση και να μπεις πιο ενεργά στο χώρο της πολιτικής;

Αρχικά για να ξεκαθαρίσω κάτι, η πολιτική ούτε αρχίζει αλλά ούτε και τελειώνει στα έδρανα της Βουλής. Αν μας το μάθαιναν αυτό, θα έπρεπε κανονικά να ασχολούμαστε όλοι με τα κοινά για να είμαστε πολίτες κι όχι ιδιώτες όπως έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Αυτό μπορεί να πραγματωθεί σε πολλά επίπεδα. Το να δηλώνει κάποιος απολιτίκ στις μέρες μας είναι μόδα, απολιτίκ εκ πεποιθήσεως είναι κάποιοι άνθρωποι που ανήκουν στον αναρχικό χώρο κι είναι ελάχιστοι. Εμένα με απασχολούσε από μικρή πολύ έντονα το όλο θέμα κι είμαι χρόνια οργανωμένη στο ΣΥΡΙΖΑ, πριν καν γίνει ΣΥΡΙΖΑ. Ήμουν λοιπόν το καλοκαίρι στην Κύπρο για συναυλία με το Δημήτρη Μπάση και με πήρε τηλέφωνο η υπεύθυνη της τοπικής οργάνωσης. Μου είπε ότι σε δύο ώρες κλείνουν τα ψηφοδέλτια και θέλουν να είμαι στο ψηφοδέλτιό τους γιατί χρειάζονται τη βοήθειά μου και χρειάζονται κυρίως γυναίκες. Μου είπε επίσης ότι θα είμαι υποψήφια στη Β’ Αθήνας σε μη εκλόγιμη θέση, δηλαδή δεν υπήρχε περίπτωση να βγω, κι άρα ουσιαστικά θα ήταν μια ανοιχτή δήλωση συμπαράστασης. Αυτό ούτως ή άλλως το έκανα με διάφορους τρόπους κι ήταν φανερό σε όλους όσους παρακολουθούσαν τη δουλειά μου. Δεν κρύφτηκα ποτέ σχετικά με τον πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκω.

Ποιος ήταν, λοιπόν, ο στόχος σου μπαίνοντας στο ψηφοδέλτιο; Τι ευελπιστούσες να πετύχεις;

Να βοηθήσω χωρίς δεύτερη σκέψη! Αν το σκεφτείς λογικά, ήταν υπερέκθεση για μένα γιατί στις εκλογές κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει. Αυτό συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, στο εξωτερικό όλοι δηλώνουν ανοιχτά σε ποιον πολιτικό χώρο ανήκουν. Γιατί στην Ελλάδα να δηλώνουμε τι είμαστε μόνο στη μπάλα;

Στην Ελλάδα πολλοί καλλιτέχνες ασχολήθηκαν κατά καιρούς με την πολιτική. Η κοινή γνώμη ήταν, όμως, τις περισσότερες φορές αντίθετη με πολύ έντονο τρόπο. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Δεν συμφωνώ καθόλου με αυτό. Πιστεύω ότι όποιο κι αν είναι το καλλιτεχνικό σου μέγεθος, δεν έχει να κάνει με την ιδιότητά σου. Έχεις δικαίωμα κι υποχρέωση να συμμετέχεις στα κοινά εάν θέλεις να είσαι πολίτης. Μου ζητήθηκε η βοήθειά μου και θα ήταν υποκρισία να την αρνηθώ.

Κλείνοντας το θέμα της πολιτικής κι επειδή μου λες ότι είσαι χρόνια οργανωμένη στο ΣΥΡΙΖΑ, θέλω να μου πεις τι πιστεύεις ότι έχει αλλάξει στο κόμμα από τότε που το γνωρίζεις εσύ ως σήμερα;

Θεωρώ πως η διάσπαση που επήλθε, επήλθε για πολύ καλό λόγο τελικά. Ξεκαθάρισε πολύ το τοπίο απ’ την άποψη ότι πια δεν υπάρχει ένα πιο μικρό κόμμα μέσα στο κόμμα. Αυτό δημιουργούσε πολλά ζητήματα κι όχι μόνο ζητήματα ταυτότητας αλλά κυρίως πρακτικά. Εγώ προτιμώ μια αριστερά που θέλει να κυβερνήσει, δε θέλω μια αριστερά που θέλει μόνο να κάνει αντιπολίτευση, να κρίνει και να βρίσκει τα λάθη. Αυτό είναι το εύκολο. Όπως έχω πει και σε παλιότερη συνέντευξή μου στο tralala.gr, δεν πιστεύω ότι η κρίση είναι οικονομική μονάχα, είναι συνολική, κοινωνική, πολιτισμική. Όσο δύσκολος κι αν είναι ο δρόμος, είμαι πεπεισμένη ότι μπορούν να γίνουν μεγάλες αλλαγές. Ο δρόμος είναι μακρύς κι οι μάχες μεγάλες.

Θέλω τώρα να γυρίσουμε στο νέο σου τραγούδι και να μιλήσουμε για τη συνεργασία σου με τη σπουδαία Πίτσα Παπαδοπούλου. Πως είναι να συνεργάζεσαι μαζί της και τι πήρες από τη συνεργασία σας;

Η Πίτσα Παπαδοπούλου είναι για μένα ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Πρόκειται για μια γυναίκα αυθεντική, γενναιόδωρη και γενναιόψυχη. Είναι δυνατή προσωπικότητα κι αυτό διακρίνεται εύκολα. Δέχθηκε πολύ εύκολα την πρόταση για τη συνεργασία και μου έκανε μεγάλη χαρά αλλά κι εντύπωση γιατί είναι μια καλλιτέχνιδα που έχει ζήσει τελείως διαφορετικές εποχές στο τραγούδι. Είναι μεγάλη μου τιμή και το αποτέλεσμα ήταν πολύ δυνατό, ταίριαξαν οι φωνές μας και της άρεσε κι εκείνης πολύ το κομμάτι. Είπε «ναι» σχεδόν πριν το ακούσει το τραγούδι, της τηλεφώνησε πρώτα η Σάννυ και μετά εγώ για να την ευχαριστήσω που δέχθηκε. Μου είπε ότι δεν το περίμενε τόσο ωραίο και όταν το ηχογραφούσαμε έκανε πολύ εύστοχες παρατηρήσεις. Περιμένω τα σχόλια και την κριτική του κόσμου!

Τι θέλεις να καταφέρει αυτό το τραγούδι στην πορεία του; Τι περιμένεις;

Θέλω να φτάσει σε όσο γίνεται περισσότερα αυτιά γιατί έχω καταλάβει ότι σήμερα ο κόσμος έχει ανάγκη από ωραία τραγούδια.

Ολοκληρώνοντας τι άλλο ετοιμάζεις; Ποια είναι τα επόμενά σου βήματα;

Έχω κι άλλα τραγούδια έτοιμα αλλά θα τα βγάλουμε σιγά σιγά γιατί κυκλοφορούν από δικό μου label πια, την RMC. Θα τα βγάλουμε ένα – ένα για να μην πάνε χαμένα, να έχουν περισσότερες πιθανότητες να επικοινωνηθούν καλύτερα και να φτάσουν σε περισσότερα αυτιά. Όσον αφορά εμφανίσεις, συζητάω κάτι που θα είναι κι αυτό πολύ ιντριγκαδόρικο. Θα το μάθετε σύντομα.

Συνέντευξη Σοφία Μπεκιάρη

Φωτογραφίες byRon

Απομαγνητοφώνηση Αθανασία Βογιάρη

Θερμές ευχαριστίες στο «Garage» στην Ηλιούπολη για την όμορφη φιλοξενία..!