Ευσταθία: Έχουμε ξεχάσει να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν και πρέπει να απολογούμαστε γι αυτά!

Η ανταπόκριση του κόσμου στη μουσικοθεατρική παράσταση ‘’Το υγιές βλάπτει σοβαρά την υγεία’’ ήταν μεγάλη και οδήγησε  στην παράτασή της. Πώς αισθάνεσαι για αυτό?

Αισθάνομαι όμορφα και είμαι ικανοποιημένη  για  το αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας προσπάθειας που έκανα, ώστε ν’ ανεβάσω αυτό που είχα  στο μυαλό μου. Αυτό το ταξιδάκι ξεκίνησε με την έκδοση του βιβλίου μου «τέρμα για σήμερα ο μύθος» (εκδ.ιανός ο μελωδός το Μάρτη του 2011 ), συνέχισε με μία παράσταση στα υακίνθεια  με την Πέγκυ Τρικαλιώτη και ολοκληρώθηκε με τη μορφή που γνωρίζετε τώρα, στο Ελιάρτ.

Πες μας λίγα λόγια για αυτή τη παράσταση. Πόσο ‘’βλάπτει το υγιές’’ τελικά στις μέρες μας?

Tο υγιές, με την έννοια του ψυχαναγκασμού και του «πρέπει», βλάπτει το σύνολο της υγείας του κάθε ανθρώπου. Έχουμε ξεχάσει να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν και μας χαλαρώνουν και πρέπει να απολογούμαστε γι αυτά. Η καλλιέργεια των ενοχών και του φόβου είναι ένα μέσο καθοδήγησης των μαζών από το σύστημα. Η παράσταση αποτελείται από τραγούδια και από λόγο. Ο λόγος ετοιμάζει το έδαφος κάθε φορά για το επόμενο τραγούδι. Έχει να κάνει με την ελαφρότητα και το πώς την αντιλαμβάνονται διαφορετικοί χαρακτήρες, άλλες θέσεις τη συντηρούν και άλλες αντιστέκονται σ’ αυτή.

Για πόσο καιρό ακόμα θα μπορεί αν έρχεται το κοινό για τις ‘’ιατρικές ‘’σας συμβουλές στο θέατρο Eliart στο Κεραμεικό?

Δυστυχώς για μας, όχι για πολύ ακόμα για άλλα δύο Σάββατα, 14 κ 21 Ιανουαρίου.

Συνεργάζεσαι με ένα ιδιαίτερο cast σε αυτό το βήμα σου. Πές μας λίγα λόγια για αυτά τα άτομα.

Ο Δημήτρης Χουντής στο σαξόφωνο και στα ξύλινα πνευστά, ο Στράτος Σπηλιωτόπουλος στην κιθάρα, ο Σπύρος Καραμήτσος στα τύμπανα και τα κρουστά και ο Κωστής Πατσιώτης στο κοντραμπάσσο, είναι οι 4 υπέροχοι μουσικοί της παράστασης, που το παίξιμό τους χαρακτηρίζεται από εξαιρετική ευαισθησία, έχοντας ανακαλύψει εδώ και χρόνια το μεγαλείο της λιτότητας. Η ανερχόμενη ηθοποιός Ανδρομάχη Μαρκοπούλου που ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει μέτρο πάνω στη σκηνή, ο ευρηματικός – δαιμόνιος φωτιστής με τις σκηνοθετικές ικανότητες, Γιώργος Χαραλάμπους και τέλος, ο sui-generis σκηνοθέτης μας Αντώνης Καλογιάννης.

Πόσο σημαντική είναι μια αρμονική συνύπαρξη με το άτομο που συνεργάζεσαι κάθε φορά και πάνω αλλά και κάτω από τη σκηνή?

Είναι απαραίτητο να συνυπάρχεις αρμονικά με τους συνεργάτες σου. Πριν βγεις να παίξεις, η οικογένειά σου είναι οι συνεργάτες σου. Έχω ανάγκη να με κάνουν να αισθάνομαι ασφαλής, όπως κι εγώ προσπαθώ από τη μεριά μου να κάνω το ίδιο.

Τι ετοιμάζει δισκογραφικά η Ευσταθία ?

Κάτι ετοιμάζω, ακόμα δεν έχει «ψηθεί» η ιδέα. Μόλις βγει από το φούρνο τα ξαναλέμε!

Μετράς ήδη αρκετά χρόνια στην ελληνική μουσική σκηνή. Πώς αισθάνεσαι κάθε φορά που πατάς σε ένα stage? Υπάρχει πάντα το άγχος της πρώτης φοράς?

Βεβαίως και υπάρχει! Κάθε φορά πριν βγω στη σκηνή έχω το ίδιο άγχος.

 Μας έχεις συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τα τραγούδια σου να μιλάς αυτό που λέμε-έξω από τα δόντια- κάτι που αγγίζει το κοινό. Πώς καταφέρνεις να ‘αιχμαλωτίζεις ‘ το κοινό αίσθημα και να το κάνεις τέχνη?

Οι στίχοι μου είναι οι περισσότεροι σαν ταινίες μικρού μήκους, περικλείουν μια ιστορία. Αυτή η ιστορία είναι σε πολύ μικρό ποσοστό καθαρά προσωπική, συνήθως με εμπνέουν οι ξένες ιστορίες. Όταν λοιπόν ένα τραγούδι διηγείται μία ιστορία, σίγουρα θα βρει πολλούς αποδέκτες μιας και την ίδια ιστορία θα την έχουνε βιώσει και άλλοι. Είναι παρήγορο όταν ταυτίζεσαι με ένα τραγούδι αισθανόμενος ότι δεν είσαι ο μόνος που υποφέρει.

Αυτό συμβαίνει κατά κόρον και στα λαϊκά τραγούδια και είναι τόσο δημοφιλή. Υπάρχουν πολλοί στίχοι λαϊκών τραγουδιών που έχω θαυμάσει…

Αν σου ζητούσαν να αλλάξεις το ήδη υπάρχον μουσικό σου στυλ  με ένα άλλο ενδεχομένως πιο εμπορικό που πιθανόν να μην σε εξέφραζε απόλυτα ποια θα ήταν η αντίδρασή σου?

Το στυλ δυστυχώς ή ευτυχώς δεν αλλάζει έτσι εύκολα. Είναι σαν να αλλάζεις δέρμα, αδύνατον! Επομένως και να ήθελα θα ήμουν σκέτη αποτυχία …

Τέλος θα ήθελα να μας πεις από πού αντλείς κάθε φορά τα συναισθήματα για να γράψεις ένα καινούργιο κομμάτι και αν υπάρχει κάποιο που άκουσες και το ‘ζήλεψες’.

Τα συναισθήματα όπως είπα και παραπάνω τα συλλέγω από τους ανθρώπους γύρω μου και τις «πονεμένες» ιστορίες τους. Πολλά κομμάτια έχω ακούσει και έχω ζηλέψει, δεν μπορώ να σου πω μόνο ένα.

Να ευχαριστήσουμε πολύ την Ευσταθία για τον χρόνο που μας αφιέρωσε και να της ευχηθούμε κάθε δυνατή επιτυχία στα μελλοντικά επαγγελματικά της σχέδια. Άλλωστε το αξίζει!

Σας ευχαριστώ κι εγώ πολύ! Καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνετε.

Από τη Ναταλία Αρχοντάκη