ΕΙΔΑΜΕ…  

(από τη Κατερίνα Μαθιουδάκη) 

«Aθώος ή ένοχος» του Jeffrey Archer  

Δεν είχα ξεχάσει τις καλές εντυπώσεις που μου άφησε η παράσταση «Αθώος ή ένοχος» στο θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη» πριν δύο χρόνια. Οπότε όταν έμαθα ότι επανήλθε δριμύτερη στο θέατρο «Κάππα» δεν υπήρχε λόγος να την αγνοήσω. Πόσο μάλλον όταν είδα ότι υπήρξαν βασικές αλλαγές στο καστ των ηθοποιών και αυτό σίγουρα με οδήγησε να διαπιστώσω αν υπάρχει συνέχεια στη καλή «χημεία» και στο καλό αποτέλεσμα! Θυμάμαι τη πρώτη φορά που εντυπωσιάστηκα από τη σκηνοθεσία, την ερμηνεία του σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή Κώστα Σπυρόπουλου και τη σκηνική παρουσία σε συνδυασμό με τη ξεχωριστή ερμηνεία της Λίνας Σακκά, που έβλεπα για πρώτη φορά στο θέατρο. Φέτος η τελευταία δεν μπορούσε να συνεχίσει λόγω εγκυμοσύνης και αντικαταστάθηκε από τη Κλέλια Ρένεση – εκ πρώτης όψεως σίγουρα η πιο ενδιαφέρουσα αντικατάσταση ρόλου!

Κυριακή απόγευμα και το φουαγιέ του θεάτρου γέμισε ασφυκτικά πολύ γρήγορα και απ’ όσο παρατήρησα, απ’ όλες τις γκάμες των ηλικιών – να ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τις «στριγμωμένες» μέρες που ζούμε. Όπως επίσης αξίζει να σημειώσουμε πως το προσωπικό του θεάτρου, από άκρη σε άκρη, ήταν απίστευτα ευγενικό, ανθρώπινο και εξυπηρετικό. Σ’ αυτό φαντάζομαι πως έχει μεγάλη ευθύνη και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Άλκις Κούρκουλος που διακατέχεται από πίστη, αγάπη και σεβασμό προς το αντικείμενό του και τιμά το όνομα που άφησε ο πατέρας του στο ελληνικό θέατρο. Εξάλλου πολιτισμός δεν είναι μόνο να επιλέξουμε να ανεβάσουμε μια καλή παράσταση, είναι η στάση και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τη ζωή και αυτό που αγαπάμε, ακόμα και στα πιο απλά πράγματα. Απέναντι από τη πόρτα που οδηγεί στη κεντρική σκηνή, στο video-wall του τοίχου, εναλλάσσονται φωτογραφίες από παλιότερες παραστάσεις της ιστορίας του θεάτρου «Κάππα», όπου η πλειοψηφία ανήκει σε αυτές που πρωταγωνιστούσε ο Νίκος Κούρκουλος. Νοσταλγία και συγκίνηση μαζί…

«Κυρίες και κύριοι! Ονομάζομαι Τζον Καρτράιτ και θα είμαι ο πρόεδρος του δικαστηρίου στην υπόθεση για την οποία έχετε επιλεγεί ως ένορκοι! Στη δίκη αυτή θα ερευνηθεί μια υπόθεση δολοφονίας…» Αυτή είναι η αρχή του απόλυτου δικαστικού δράματος του Jeffrey Archer διά στόματος του προέδρου του δικαστηρίου και στη σκηνή εμφανίζεται η επιβλητική παρουσία, με στεντόρεια φωνή, του ηθοποιού Δημήτρη Χαβρέ. Μια παράσταση που όλα τα γεγονότα έχουν διαδραματιστεί, γι’ αυτό και όταν ανοίγει η αυλαία βρισκόμαστε σε μια αίθουσα δικαστηρίου στην οποία οι μάρτυρες καλούνται να καταθέσουν αυτά που γνωρίζουν για την υπόθεση. Η εξέλιξη προχωράει μέσα από τις καταθέσεις των παρευρισκομένων καθώς και μέσα από τα βιντεάκια που παίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης (πολύτιμη η αρωγή του Γιάννη Μπέζου και της Μαρίνας Ασλάνογλου που είναι ο επιθεωρητής Payne και η Elizabeth Sherwood αντίστοιχα) και φανερώνουν τα γεγονότα και τις αλήθειες του κάθε ήρωα. Και αυτό είναι το «κλειδί» που κάνει τη παράσταση αβανταδόρικη και τη δράση συναρπαστική! Στο τέλος οι θεατές – ως ένορκοι του δικαστηρίου – καλούνται να συμμετάσχουν και να «επηρεάσουν» την εξέλιξη της υπόθεσης ψηφίζοντας αν θεωρούν το κατηγορούμενο αθώο ή ένοχο… Το τέλος αιφνιδιάζει και συγκλονίζει! Σε σύγκριση όμως με τη πρώτη φορά που το παρακολούθησα, σημειώθηκαν κάποιες αλλαγές… Η αλήθεια είναι πως το προτιμώ με τη προηγούμενη εκδοχή του γιατί ήταν ένα τέλος πιο δυναμικό, πιο έντονο, πιο ανατρεπτικό, αν και στο σύνολο του κρίνεται ως μια αμελητέα ποσότητα με την έννοια πως μόνο αν κάποιος έχει δει τη πρώτη μορφή της παράστασης πριν δύο χρόνια μπορεί να το καταλάβει και να κάνει τη σύγκριση.

Ο Κώστας Σπυρόπουλος έστησε μια πολύ καλοφτιαγμένη παράσταση. Ως ηθοποιός «άγγιξε» με στοχευόμενες κινήσεις και μεγάλη ακρίβεια το γιατρό Patrick Sherwood, ο οποίος κατηγορείται για τη δολοφονία, με δηλητήριο, της άτυχης γυναίκας του. Με άλλα λόγια, προκάλεσε το έλεος και έπεισε το κοινό αφού και τις δύο φορές που το είδα …η πλειοψηφία ψήφισε αθώος! Ως σκηνοθέτης από την άλλη όψη δεν κατέφυγε σε τερτίπια αλλά βασίστηκε καθαρά πάνω στο ίδιο το έργο που είναι από μόνο του ένα «δυνατό χαρτί» και εκεί έχτισε αυτό που ήθελε να δώσει στο θεατή. Ακόμα και τα σκηνικά ακολούθησαν την ίδια λιτή γραμμή, χωρίς ωστόσο να περνούν απαρατήρητα. Από την άλλη πλευρά, είναι αλήθεια πως λειτούργησαν βοηθητικά στους ηθοποιούς σε σχέση με τον τρόπο που έπρεπε να κινηθούν στο χώρο. Ανεξάρτητα όμως απ’ αυτό, μου δόθηκε πάντως η εικόνα ότι το θέατρο «Κάππα» κρίθηκε απ’ όλες τις απόψεις καταλληλότερο για τις απαιτήσεις μιας τέτοιας παράστασης. Σε σχέση με τους υπόλοιπους ηθοποιούς του θιάσου, η Υρώ Λούπη ήταν για μένα μια ευχάριστη έκπληξη, καθώς τη πρώτη φορά του ανεβάσματος του έργου τη θεώρησα λίγο υπερβολική σ’ όλες τις εκφάνσεις του ρόλου της. Αντίθετα τώρα τη βρήκα δυναμική στα πλαίσια που έπρεπε και ιδιαιτέρως εκφραστική, ισορροπώντας εύστοχα ανάμεσα στις αντίθετες πλευρές του χαρακτήρα του υποδύεται. O Μιχάλης Μαρίνος (James Barrington) με μια γήινη αμεσότητα υποστήριξε με άνεση το ρόλο του. Διευθετούσε με μαεστρία το «πέρασμα» από το κωμικό στο δραματικό και νομίζω πως ανέδειξε ιδιαίτερα αυτό που κλήθηκε να βγάλει εις πέρας. Σίγουρα θα τον παρακολουθούσα  με μεγάλο ενδιαφέρον ξανά στη σκηνή και όπως και να έχει, μου άρεσε η αύρα του! Η Κλέλια Ρένεση είναι η Jennifer Alice Mitchel, μια πληγωμένη γυναίκα που παρασύρθηκε στη δύνη του μεγάλου έρωτα και αψήφησε την επικίνδυνη μορφή του. Μια δυναμική προσωπικότητα με κλονισμένη ψυχή που όσο προχωράει η πλοκή, φαίνεται να στήνει στο τοίχο τη σωματική και τη ψυχική της παρόρμηση που την έμπλεξε σε ανομολόγητες περιπέτειες. Οι εξάρσεις της έμοιαζαν αυθεντικές και οι υποκριτικοί της χειρισμοί προσωπικά δεν με άφησαν ανικανοποίητη, παρόλο που η σύγκριση με τη Λίνα Σακκά ήταν αναμενόμενη μέσα στο μυαλό μου. Μπορώ να πω όμως σίγουρα, βλέποντας πλέον τη Κλέλια Ρένεση στο θέατρο, ότι η κάθε μία έδωσε ένα διαφορετικό στίγμα στο ρόλο χωρίς ωστόσο να χάσουν και οι δύο τους αυτό που λέμε σκηνικό ήθος… Και αυτό νομίζω είναι και το πιο σημαντικό! Οι υπόλοιποι ηθοποιοί ανταποκρίθηκαν υποδειγματικά στους ρόλους τους, σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα πως κάποιος υστερούσε ή έμενε μερικά βήματα πίσω από τον άλλον… Όσο για το τραγούδι της παράστασης σε μουσική του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου και στίχους της Ελεάνας Βραχάλη, νομίζω πως αν τα ραδιόφωνα είχαν αποφασίσει να το προωθήσουν περισσότερο …θα το είχαν κάνει μεγάλο «σουξέ»!

Παίζουν: Κώστας Σπυρόπουλος, Μιχάλης Μαρίνος, Υρώ Λούπη, Κλέλια Ρένεση, Κώστας Ανταλόπουλος, Δημήτρης Χαβρές, Νάσια Κυριάκου, Δημήτρης Τσέλιος.

ΘΕΑΤΡΟ: ΚΑΠΠΑ

• Σκηνοθεσία – Απόδοση – Παραγωγή: Κώστας Σπυρόπουλος
• Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
• Koστούμια: Μαρία Κοντοδήμα
• Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
• Interactive Video Art: Δημήτρης Ζόγκας
• Παραγωγή: Κώστας Σπυρόπουλος
• Οργάνωση παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη
• Διεύθυνση: Κυψέλης 2, Κυψέλη
• Τηλέφωνο: 210.8813068

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00

Σάββατο στις 18:00 (λαϊκή απογευματινή)

Κυριακή στις 19:00

Τιμές εισιτηρίων:

22€

17€ (φοιτητικό)

Ακούστε εδώ το τραγούδι της παράστασης:

 

 

ΕΙΔΑΜΕ…

 (από την Άννα Χαρμαντζή) 

«Το μαγαζάκι του τρόμου»

Πήγα στη παράσταση έχοντας στο μυαλό μου ότι θα δω κάτι ανάμεσα σε ένα μιούζικαλ, μια μαύρη κωμωδία ή κάτι ενδιάμεσο. Πόσο εύκολο είναι, σκέφτηκα, να ανεβάσει κανείς ένα μιούζικαλ στη Θεσσαλονίκη την εποχή της κρίσης; Χωρίς χρηματοδότηση και χωρίς φανφάρες και επιδειξιομανίες; Και όμως τελικά αποδείχτηκε ότι δεν είναι… Η δυνατότητα νέων ηθοποιών με μεράκι, όρεξη και φαντασία να δημιουργήσουν πάνω στη σκηνή φάνηκε και με το παραπάνω! Το έργο είναι γνωστό από την ομώνυμη ταινία που βγήκε στους κινηματογράφους το 1960 και η υπόθεση του έργου είναι ένα σαρκοβόρο φυτό που ωθεί τον άνθρωπο που το φροντίζει …να μετουσιωθεί ουσιαστικά σε «σήριαλ killer»! Το ανθοπωλείο του Μούσνικ στη Νέα Υόρκη δεν πάει καλά και τότε ο Σίμουρ, ένας νεαρός ντροπαλός υπάλληλος του καταστήματος, βάζει ένα παράξενο φυτό στη βιτρίνα για να προσελκύσει πελατεία και τα καταφέρνει. Στην υπόθεση εμπλέκεται επίσης η Όντρει, η άλλη κοπέλα που εργάζεται στο μαγαζί, με την οποία είναι κρυφά ερωτευμένος ο Σίμουρ καθώς και ο αρραβωνιαστικός της Όντρει που τη κακομεταχειρίζεται… Στο έργο όμως υπάρχουν και τρείς άλλοι ρόλοι. Τρία κορίτσια που παίζουν το ρόλο του αφηγητή, του χορού ή του ενδιάμεσου κρίκου!

Η ζωντανή μπάντα που υπήρχε επί σκηνής έδινε ζωντάνια και ενέργεια στο κείμενο και στο έργο. Οι ερμηνείες ήταν καλές με αυτή του Κυριάκου Δανιηλίδη να ξεχωρίζει στους πολλαπλούς ρόλους που κλήθηκε να εκτελέσει, με κυρίαρχο το ρόλο του αρραβωνιαστικού της Όντρει. Τα σκηνικά του Νίκου Καλαϊτζή ήταν εξαίσια και έδιναν πολύ έντονα στο κοινό την ιδέα της όλης παράστασης. Σκηνοθετικά υπήρχαν κάποια λάθη που θα μπορούσαν θεωρώ με λίγο περισσότερη προσοχή να διορθωθούν, όπως οι εναλλαγές μεταξύ των σκηνών με τη κουρτίνα. Όπως και να έχει, είναι μια καλή παράσταση και αξίζει να τη δει κανείς γιατί πρέπει να βλέπουμε τι μπορεί να κάνει και η Θεσσαλονίκη για το θέατρο…!

Παίζουν: Κώστας Γακίδης, Παυλίνα Χαρέλα, Κυριάκος Δανιηλίδης, Χρήστος Μαστρογιαννίδης, Κατερίνα Μαυροφρύδου, Χρύσα Ιωαννίδου, Εβελίνα Οικονομίδου, Γιάννης Πλακίδης, Χριστόφορος Χριστοφορίδης.

Μουσικοί επι σκηνής:

Ίωνας Πάγκαλος – πλήκτρα

Γιώργος Τζιαφέττας – πλήκτρα

Περικλής Χαμαλίδης – μπάσο

Παύλος Γεωργιάδης – ηλεκτρική κιθάρα

Δημήτρης Ζήκας – ντραμς

ΘΕΑΤΡΟ: ΣΟΦΟΥΛΗ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)

• Σκηνοθεσία – Μετάφραση: Άγγελος Κλωνάρης
• Χορογραφίες: Λένια Τσιγερίδου
• Σκηνικά – Koστούμια: Νίκος Καλαϊτζίδης
• Μουσική διδασκαλία: Βασιλική Αλεξίου
• Διεύθυνση: Τραπεζούντος 5, Καλαμαριά
• Τηλέφωνο: 2310.423925

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:00

Τιμές εισιτηρίων:

Κάθε Πέμπτη (εκτός πρεμιέρας) λαϊκή με γενική είσοδο 12€.

Κανονικό: 18€

Φοιτητικό, νεανικό, άνω των 65 ετών, πολυτέκνων και εκπαιδευτικών: 15€

Δείτε το παρακάτω video από τη παράσταση:

http://www.youtube.com/watch?v=7lLMhjU03YI

  

 

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ…

(από τη Κατερίνα Μαθιουδάκη)

Α) «Θείος Βάνιας» του Άντον Τσέχωφ

(Από το ιστορικό Θέατρο της Μόσχας)

3, 4 & 5 Φεβρουαρίου 2012

ΘΕΑΤΡΟ BADMINTON 

ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΕΡΤΙΤΛΟΥΣ

ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΩΝ 150 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ ΤΟ 2010

Όταν ένα από τα σημαντικότερα θέατρα της Ευρώπης, του Ευγένιου Βαχτάγκοφ (Vakhtangov) και ένας σκηνοθέτης με μοναδικό όραμα (Rimas Tuminas) ενώνουν τις δυνάμεις τους, τότε δεν μπορούμε παρά να μιλάμε για ένα απίθανο, μεγαλοφυές αποτέλεσμα.

Μία νέα ανατρεπτική ματιά σε ένα κλασικό αριστούργημα της Ρωσικής δραματουργίας κι ένα θέατρο ανατρεπτικό, ιστορικό, μυθικό, που κουβαλά στις περγαμηνές του τη δόξα και το άρωμα όλου του Ρωσικού θεάτρου. Μια υπέροχη, σχεδόν μυστικιστική, συνάντηση που θα έχουμε την μοναδική ευκαιρία να  απολαύσουμε στο «Badminton», ακριβώς όπως παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ίδιο το θέατρο Eugene Vakhtangov στις 2 Σεπτεμβρίου του 2009. Τότε που η δραστήρια αντίδραση του κοινού, καθώς και των Ρώσων αλλά και ξένων κριτικών, οδήγησε ακόμη και τον Υπουργό Πολιτισμού A.Avdeev να πει  χαρακτηριστικά πως «…η παραγωγή αυτή αποτελεί μια καταπληκτική επανεξέταση του Τσέχωφ…»  εκφράζοντας παράλληλα και τη βεβαιότητα για την παγκόσμια μεγάλη της επιτυχία. Φυσικά και δικαιώθηκε!

Οι χαρακτήρες του Τσέχωφ, όπως ενσαρκώνονται από τους ηθοποιούς, θυμίζουν έντονα κομμάτι του εαυτού μας. Ζουν σε συνθήκες συγκρουόμενων φιλοδοξιών, φιλοσοφούν, δουλεύουν σκληρά ή τεμπελιάζουν, υπηρετούν και καταναλώνουν. Είναι πολύ διαφορετικοί, αλλά και παρόμοιοι – η ζωή του καθενός πήγε στραβά. Γιατί; Αυτό το ανακαλύπτουμε από σκηνή σε σκηνή, από τους διαλόγους, τους τσακωμούς, τις αποκαλύψεις και το σαρκασμό. Ο κόσμος ανακαλύπτει τις αρχές του θεάτρου του παραλόγου στα έργα του Τσέχωφ. Οι χαρακτήρες του λένε κάτι και μετά κάνουν κάτι άλλο, ενώ σκέφτονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Ο Θείος Βάνιας ασχολείται με το τι σκέφτονται οι χαρακτήρες και με το τι  εξομολογούνται σε περιόδους πνευματικής αναταραχής. Κάποιες φορές είναι ασυνάρτητοι, σαν τον θείο Βάνια ή πολύ βίαιοι, όπως ο Astrov. Όμως οι εξομολογήσεις τους ξεσπούν από τις ψυχές τους τόσο ορμητικά, σαν να βγαίνει κάποιος από ένα αποπνικτικό δωμάτιο στον καθαρό αέρα. Στη καλύτερη παράσταση για τα 150 χρόνια του Τσέχωφ, από το σπουδαίο Θέατρο Βαγκτάγκοφ με τα 100 χρόνια θεατρικής ιστορίας πρωταγωνιστούν, μεταξύ άλλων, οι βραβευμένοι «Καλλιτέχνες του Λαού» Sergey Macovetsky, Ludmila Maksakova, Vladimir Simonov, Anna Dubrovskaya, Yury Kraskov και Galina Konovalova.

ΔΙΑΝΟΜΗ:

Vladimir Simonov (Serebryakov Alexander Vladimirovich / συνταξιούχος καθηγητής)

Anna Dubrovskaya (Elena Andreevna / η σύζυγός του)

Yevgeniya Krevzhde/ Maria Berdinskikh (Sofya Alexandrovna –Sonya / η κόρη του από τον πρώτο γάμο)

Ludmila Maksakova (Voynitskaya Maria Vasilyevna / χήρα ενός Μυστικού Συμβούλου, μητέρα της πρώτης συζύγου του καθηγητή)

Sergey Makovetsky (Voynitsky Ivan Petrovich / ο γιος της)

Vladimir Vdovichenkov/Artur Ivanov (Astrov Mikhail Lvovich / Γιατρός)

Yury Kraskov (Telegin Ilya Ilyich / γαιοκτήμονας που κατέληξε φτωχός)

Galina Konovalova (Marina / γκουβερνάντα)

Sergey Yepishev (Yefim / εργάτης)

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Παραγωγή: Rimas Tuminas

Σκηνογραφία & κοστούμια: Adomas Atsovskis

Σύνθεση: Faustas Latenas

Στην παράσταση ακούγεται ένα απόσπασμα του Kol Nidrei του M.Bruch που ερμηνεύει ο T.Dockschitzer

Διοργάνωση: ADaM Productions

3 & 4 Φεβρουαρίου στις 21:00
5 Φεβρουαρίου στις 19:00

Θέατρο Badminton

Για προπώληση εισιτηρίων επικοινωνήστε στo τηλ.: 210.8840600

 

Β) «Ποιος κοιμάται απόψε»; της Χρύσας Σπηλιώτη

“Κανείς” απαντούν οι άστεγοι Έλληνες που έχουν κατακλύσει τις πλατείες της Αθήνας. Και είναι εκατομμύρια πια αυτοί, μιας που το έργο παρακολουθεί τα δεινά μας σε λίγο πιο μελλοντικά χρονικά καρέ. Όσοι έχουν ακόμη στέγη πάνω απ’ το κεφάλι τους, προσπαθούν να δραπετεύσουν με κάθε τρόπο. Οι πιο τυχεροί με κανένα αεροπλάνο κι η πλειονότητα με τη φαντασία και τη ψευδαίσθηση. Όσο για το ιστορικό κέντρο της πόλης και την Ακρόπολη, αυτά προστατεύονται σθεναρά απ’ τα τζάνκια και τους εθνοσωτήρες.

Μια αστεία, άγρια, λυτρωτική κωμωδία για τα όσα ζούμε και θα ζήσουμε. Κοιτώντας όχι λοξά, αλλά κάθετα την πραγματικότητα, που αν μη τι άλλο δεν πρόκειται να μας αφήσει να πλήξουμε ούτε δευτερόλεπτο από δω και πέρα. Με κεντρικό μοτίβο ένα ακτιβιστικό δρώμενο συμπαράστασης στους αναξιοπαθούντες των Αθηνών, που έχουν διοργανώσει κάποιες ευαίσθητες κυρίες των βορείων προαστίων στο Λόφο του Στρέφη, παρακολουθούμε εκ παραλλήλου τις ιδιωτικές και μυστικές στιγμές πολλών διαφορετικών Ελλήνων στα σπίτια και τις δουλειές τους.

Παίζουν με αλφαβητική σειρά: Λένα Γιάκα, Αγγελική Δημητρακοπούλου, Καλλιρρόη Μυριαγκού, Σήφης Πολυζωίδης.

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012

ΘΕΑΤΡΟ: 104 (Σκηνή 104+1)

• Κείμενο-σκηνοθεσία: Χρύσα Σπηλιώτη
• Μουσική: Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος
• Τραγούδι: Νίκος Καρίμαλης
• Σκηνικά-κοστούμια: Δήμητρα Παναγιωτοπούλου
• Φωτισμοί: Κώστας Σταμούλης
• Χορογραφίες: Άρτεμις Ιγνατίου
• Φωτογραφίες: Χριστίνα Γεωργιάδου
• Βοηθός σκηνοθέτη: Φοίβη Κωνσταντινίδου
• Σκηνοθεσία video wall: Πηγή Δημητρακοπούλου

• Διεύθυνση: Θεμιστοκλέους 104, Εξάρχεια
• Τηλ.: 210.3826185

 Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Σάββατο και Κυριακή στις 21:30 (για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων)

Τιμές εισιτηρίων:

15€ και 10€ (μειωμένο)  

 

ΕΡΧΕΤΑΙ…

(από τη Κατερίνα Μαθιουδάκη)

«Nίνα 2»

Kάθε Πέμπτη και Παρασκευή η Κάτια Σπερελάκη θα είναι η Νίνα. Μια σύγχρονη γυναίκα που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της και συχνά αναμετριέται με τον ίδιο της τον εαυτό. Έναν ευατό που άλλοτε θα βλέπουμε δυνατό και άλλοτε αδύναμο και ενίοτε θα αναγνωρίζουμε μέσα απ’ αυτόν πτυχές του δικού μας «εγώ». Γιατί όσα μας προβληματίζουν γύρω μας είναι πράγματα που προβληματίζουν όλους τους ανθρώπους, ξεκινώντας από τις ανατρεπτικές στιγμές που τριβελίζουν το παρόν μας για να καταλήξουν στα σημεία που καθορίζουν την αβέβαιη ματιά ενός γλυκόπικρου μέλλοντος. Για τη Πέμπτη 26 Ιανουαρίου έχει οριστεί η επίσημη πρεμιέρα, στο πολυχώρο «104» των εκδόσεων Καστανιώτη. Τη σκηνοθεσία επιμελείται ο Θέμης Μουμουλίδης, τη μουσική επιμέλεια ο Κώστας Θωμαΐδης.

 

«Cuba Libre»

Στις 24 Απριλίου κάνει πρεμιέρα στη πρωτεύουσα και συγκεκριμένα στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα» το δράμα του Κουβανού συγγραφέα Nilo Cruz «Cuba Libre». Ένα έργο που στην εξέλιξή του και μέσα απ’ τις ζωές δυο γυναικών που στη προκειμένη περίπτωση θα υποδυθούν η Αντιγόνη Δρακουλάκη και η Παναγιώτα Βλαντή, σκιαγραφεί τη ζωή δύο αδερφών που επιμένουν να «στριμώχνουν» τις μέρες και τις στιγμές τους στις κρύες γωνιές της απομόνωσης και της στέρησης. Στη θεατρική τους παρέα θα προστεθεί και ο Βασίλης Μπισμπίκης, ενώ η Αναστασία Ρεβή καταφθάνει από το εξωτερικό για να τους σκηνοθετήσει… Δεν θα κρύψουμε πως μας ιντριγκάρει ιδιαίτερα η προσπάθεια τους, από την επιλογή του έργου ως το «πάντρεμα» των ηθοποιών που αναμένουμε σε λίγο καιρό να το δούμε επί σκηνής!

 

“ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΦΙΛΟΥΣ – ΤΕΡΑΤΩΔΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ”

(από τη Κατερίνα Μαθιουδάκη)

Αν έχετε τερατώδη προβλήματα …μην τα αγνοήσετε! Πηγαίνετε να τα δείτε να ορθώνονται μπροστά σας …στη Β’ σκηνή του θεάτρου «Άλμα»! Πρεμιέρα σε μια βραδιά για φίλους πραγματοποίησε η ανατρεπτική και cult κωμωδία – παρωδία του Martin Downing και ανάμεσα στους προσκεκλημένους φίλους των ηθοποιών αναγνωρίσαμε τους: Ορφέα Αυγουστίδη, Θάλεια Ματίκα, Ορέστη Τζιόβα, Τζένη Θεωνά, Ρούλα Ρέβη, Πυγμαλίων Δαδακαρίδη. Σας παραθέτουμε και τις ανάλογες φωτογραφίες!

ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ – «Θα ‘σαι ‘δω ξανά του χρόνου»

(από τη Κατερίνα Μαθιουδάκη) 

Ξανά στο θεατρικό προσκήνιο της Αθήνας η συγγραφική πένα του Bernard Slade και του φημισμένου του έργου, που αυτή τη φορά παίρνει το τίτλο – παίζοντας με το πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο – «Θα ‘σαι ‘δω ξανά του χρόνου» που παρουσιάζεται στο θέατρο «Βρετάνια», με το Θοδωρή Αθερίδη και τη Γωγώ Μπρέμπου στους δύο βασικούς ρόλους. Η πρεμιέρα τους συνέπεσε με την έναρξη των παραστάσεων, στην οποία κατέφθασαν πολλοί φίλοι και άνθρωποι του χώρου για να ευχηθούν στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι «καλή επιτυχία»! Για του λόγου το αληθές, ορίστε και οι παρακάτω φωτογραφίες ενώ σας προτρέπουμε να ξαναθυμηθείτε τη κριτική του συνεργάτη μας Τάσου Μπιμπισίδη για τη παράσταση:

 

ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ…  

(από τη Κατερίνα Μαθιουδάκη)

Τη βασιλόπιτα για τις παραστάσεις του θεάτρου «Κάππα» «Σωτηρία Μπέλλου – Η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας» και «Αθώος ή ένοχος» έκοψαν πριν μερικές μέρες οι συντελεστές της παραστάσεων Ντίνα Κώνστα και Κώστας Σπυρόπουλος, που μοιράζονται φέτος την ίδια σκηνή σε διαφορετικές μέρες της εβδομάδας. Μάθαμε πως ο τυχερός που κέρδισε το φλουρί ήταν ο τεχνικός σκηνής, ο οποίος επιβραβεύτηκε για τη τύχη του από το καλλιτεχνικό διευθυντή του θεάτρου Άλκι Κούρκουλο με ίδιο το γούρι που έδινε εδώ και χρόνια ο πατέρας του Νίκος Κούρκουλος, ακολουθώντας και κρατώντας πιστά τη παράδοση… Επίσης, στο θέατρο «Χώρα» τη πρωτοχρονιάτικη πίτα έκοψε η παράσταση του έργου «Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη» υπό το άγρυπνο βλέμμα της Δήμητρας Παπαδοπούλου που, απ’ όσο μαρτυρά και η φωτογραφία, έδωσε άλλη νότα στην ατμόσφαιρα με το απολαυστικό χιούμορ της!

 

---

 

Δείτε αναλυτικά Θεατρικές παραστάσεις που προτείνουμε ΕΔΩ

---

Για αναφορές, δημοσιεύσεις και δελτία τύπου, μην ξεχνάτε να επικοινωνείτε μαζί μας στο [email protected]

---