Συνέντευξη | Νίκος Βέρτης: «Έχω στείλει πελάτες μου σε μουσικό σχήμα που είδα και μου άρεσε!»

Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ με τίτλο «Νίκος Βέρτης» παραχωρεί στο Tralala.gr και στη δημοσιογράφο Σοφία Μπεκάρη μια από τις σπανιότατες συνεντεύξεις του… άλλωστε ο ίδιος δηλώνει «μιλάω μόνο όταν έχω να πω κάτι για τη δουλειά μου»!

Πολλά και ενδιαφέροντα τα θέματα που συζητήθηκαν… με ένα Νίκο Βέρτη να απαντά σε όλα χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος! Απολαύστε τον!

Νίκο χαίρομαι πολύ που κάνουμε αυτή τη συνέντευξη, ήταν κάτι που το λέγαμε αρκετό καιρό. Ξέρω ότι είσαι από τους καλλιτέχνες εκείνους που μιλούν σπάνια και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει ιδιαίτερα.

Μιλάω… Απλά όπως εσύ γνωρίζεις επιλέγω να το κάνω όταν έχω κάτι να πω, όταν έχω να παρουσιάσω κάτι σημαντικό, σχετικό πάντα με τη δουλειά μου!

Τσαντίζομαι όταν πάω να δω ένα πρόγραμμα και νιώθω ότι κάνουν «αρπαχτή»!

Αρχικά θέλω να μου πεις πως είσαι σε αυτή την περίοδο της ζωής σου. Πώς είναι ο Νίκος Βέρτης σήμερα;

Είμαι καλά!!! Τελειώνει η σεζόν στο «Κέντρο Αθηνών» και περιμένω να έρθει ένα δίμηνο – τρίμηνο που θα ξεκουραστώ λίγο. Φέτος το καλοκαίρι δεν θα δουλέψω στην Αθήνα αλλά θα ανέβω στη Θεσσαλονίκη κοντά στις 12 Αυγούστου, στο «Όραμα». Νομίζω πως μέχρι τότε – εκτός από λίγες προγραμματισμένες εμφανίσεις στο εξωτερικό, σε Κύπρο και Βουλγαρία κυρίως – δεν θα κάνω κάτι άλλο, θα είμαι αρκετά ξεκούραστα. Πιστεύω πως κάποιες φορές για να φτάσεις στη φάση της δημιουργίας, χρειάζεσαι και λίγο χρόνο με τον εαυτό σου.

Είμαι σίγουρη πως μόλις το κοινό σου διαβάσει πως δεν θα εμφανιστείς φέτος το καλοκαίρι κάπου στην Αθήνα, θα στεναχωρηθεί. Είσαι από τους καλλιτέχνες που θέλουμε να βλέπουμε live…

Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες και μάλιστα πάρα πολλοί καλοί καλλιτέχνες στην Αθήνα φέτος το καλοκαίρι! Θα ανοίξουν πολλά σχήματα στην παραλιακή και θα περάσετε πολύ όμορφα και χωρίς εμένα (γέλια).

Φθάνοντας στο «Κέντρο Αθηνών» λίγο πριν ξεκινήσουμε τη συνέντευξη, παρατήρησα το χώρο και τον κόσμο που βρίσκεται εδώ. Όλα αποπνέουν ηρεμία και θετική ενέργεια! Πιστεύεις ότι από εκεί ξεκινούν όλα; Από την πρώτη στιγμή που θα έρθει σε επαφή το κοινό με το μαγαζί;

Βέβαια! Όλα έχουν να κάνουν με την ενέργεια και γι’ αυτό πρέπει να ξεκινήσεις τη βραδιά σωστά ενεργειακά. Πρέπει να προδιαθέσεις θετικά τον κόσμο με τη μουσική, με την ατμόσφαιρα στο μαγαζί, με το προσωπικό… όλα παίζουν ρόλο. Πιστεύω ότι αν κάνεις ένα γκάλοπ στο προσωπικό του μαγαζιού, όλοι θα σου πουν ότι είναι πολύ ευχαριστημένοι με τη δουλειά τους. Δεν το λέω μόνο από οικονομικής πλευράς, η καλή διάθεσή τους είναι αυτή που κυρίως το αποδεικνύει. Χαίρομαι ιδιαιτέρως όταν πολλοί από τους ανθρώπους με τους οποίους δουλεύουμε μαζί, έρχονται και μου λένε πως το απολαμβάνουν.

Τον επιτυχημένο καλλιτέχνη υπάρχουν πολλοί που θα τον… περιμένουν στη γωνία!

Εσύ Νίκο κατά πόσο «εμπλέκεσαι» στην επιμέλεια ολόκληρου του προγράμματος του μαγαζιού;

Οπωσδήποτε το σημαντικότερο είναι να προσέξεις το πρόγραμμα που θα στήσεις. Από τα κομμάτια που θα επιλέξεις, μέχρι τις ενορχηστρώσεις… όλη η ομάδα εργάζεται σκληρά για το καλύτερο αποτέλεσμα. Ο κόσμος βλέπει τον Βέρτη και τον θεωρεί υπεύθυνο για όλα, δεν είναι όμως έτσι ακριβώς, πίσω από τον Βέρτη υπάρχουν εκατό με εκατόν είκοσι άτομα που συμβάλουν με τον τρόπο τους στο στήσιμο αυτού που παρουσιάζουμε. Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη «συνταγή» απλά ότι μου έρχεται στο μυαλό κάθε φορά προσπαθούμε να το υλοποιήσουμε. Ο Θοδωρής Σπάθης κάνει τις χορογραφίες και τα σκηνικά, ο Δημήτρης Δέκος είναι ο μαέστρος μας και ο Γιάννης Τσακουμάκος ο επιχειρηματίας… είμαστε μία δυνατή και δεμένη ομάδα. Υπάρχει δίψα και μεράκι για να κάνουμε κάτι όμορφο. Δεν ξεκινάμε μία σεζόν λέγοντας «Πάμε να βγάλουμε λεφτά!», ξεκινάμε σκεπτόμενοι ότι πάμε για να περάσουμε ωραία. Το πρώτο πράγμα που μας ενδιαφέρει είναι να είναι όμορφο το αποτέλεσμα!

Αντιλαμβάνεται ο κόσμος την πρόθεσή σας αυτή;

Εννοείται! Εάν περνάει όλη η ομάδα καλά, φαίνεται και προς τα έξω. Εγώ δε θέλω να μου λένε τα καλά, δε θέλω να με παινεύουν οι συνεργάτες μου. Θέλω να μου λένε και αυτό που δεν τους αρέσει, να μη ντρέπονται να μου δείξουν τι κατά τη γνώμη τους δεν είναι καλό. Από κει και πέρα, είμαι κι εγώ σε θέση να το επεξεργαστώ και να σκεφτώ πως μπορεί να αλλάξει ή να βελτιωθεί.

Πόσο εύκολα αποδέχεται ένας καλλιτέχνης την αρνητική κριτική;

Δύσκολο είναι να ακούσεις κάτι αρνητικό την ώρα που ετοιμάζεσαι να βγεις στη σκηνή. Εκείνη την ώρα πρέπει να είσαι σε πολύ καλή διάθεση και ενέργεια για να καταφέρεις να την μεταδώσεις και στο κοινό. Όταν έχεις στο μαγαζί δύο χιλιάδες άτομα, από τη στιγμή που θα βγεις στη σκηνή θα πρέπει να έχεις μία… «λάμπα» μέσα σου, ικανή να φωτίσει μέχρι και τον τελευταίο. Αν δεν έχεις τη δύναμη να ανάψεις τη «λάμπα», οι άλλοι θα σε σβήσουν κατευθείαν. Μόνο τότε δεν μπορείς να ακούσεις κάτι αρνητικό, τις υπόλοιπες στιγμές ακούς την γνώμη όλων!

Δε θέλω να με παινεύουν οι συνεργάτες μου… θέλω να μου λένε και αυτό που δεν τους αρέσει!

Τι συνηθίζεις να κάνεις λίγο πριν βγεις στη σκηνή;

Θα κάνω σίγουρα την προσευχή μου και εκείνες τις δύο ώρες πριν βγω στη σκηνή, θα είμαι χαλαρός στο καμαρίνι μου κάνοντας το ζέσταμά μου. Συνήθως έρχονται οι μουσικοί μου για να κάνουμε μία μικρή πρόβα κι έτσι ξεκινάει… το γλέντι. Δεν θα βγω ποτέ στη σκηνή χωρίς πρώτα να έχω προετοιμαστεί και να έχω περάσει καλά στο καμαρίνι (γέλια)! Κάποιοι συνάδελφοί μου, μου έχουν πει ότι πηγαίνουν στο καμαρίνι τους, αλλάζουν και βγαίνουν κατευθείαν, εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Δεν είναι ωραίο, είναι σαν να το κάνεις από αγγαρεία. Πρώτα θέλω να μπαίνω εγώ στο «γλέντι» και στην κατάλληλη διάθεση και μόλις φθάσω στο επιθυμητό σημείο, βγαίνω στη σκηνή για να δώσω αυτό που έχω να δώσω!

Επειδή σε γνωρίζω θεωρώ πως είσαι τελειομανής με τη δουλειά σου.

Θέλω όταν βλέπω τον εαυτό μου στη σκηνή ή σε ένα video, να μην με ενοχλεί πολύ το αποτέλεσμα! Τις περισσότερες φορές βέβαια υπάρχει πάντα κάτι που με ενοχλεί και σκέφτομαι ότι πρέπει να το αλλάξω, ώστε να γίνει καλύτερο (γέλια).

Αυτό που παρουσιάζεις κάθε φορά είναι πολύ προσεγμένο, κάτι που σίγουρα χρειάζεται κόπο αλλά και χρήματα. Έτυχε ποτέ – λόγω και της κρίσης που βιώνουμε – να σου ζητηθεί να μειωθεί το κόστος αυτό, να κάνεις έκπτωση σε αυτό που θα παρουσιάσεις;

Βεβαίως! Έχει συμβεί και το σκέφτομαι και εγώ ο ίδιος πολλές φορές. Οι εποχές έχουν αλλάξει πολύ πια, τα νυχτερινά μαγαζιά προσφέρουν διασκέδαση ώστε ο κόσμος να ξεφύγει για λίγο από την καθημερινότητα και τα προβλήματά του, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι όλοι έχουν λεφτά για να διασκεδάσουν! Μη νομίζεις όμως πως και εμείς οι καλλιτέχνες περνάμε εύκολα… με τις φορολογίες που έχουν επιβληθεί σε εμάς και στα μαγαζιά, έχουν γίνει πολύ δύσκολα τα πράγματα. Παλαιότερα τα λεφτά ήταν πολύ περισσότερα, δεν το κρύβω, τώρα όμως φθάσαμε στο άλλο άκρο, στη θηλιά στο λαιμό. Σήμερα δουλεύει ένα μαγαζί και αλλοίμονο του εάν πάει μέτρια γιατί απασχολούνται σίγουρα κοντά στις εκατό οικογένειες εκεί. Το κάθε μαγαζί λειτουργεί σαν ένα εργοστάσιο και χρειάζεται και λίγη βοήθεια. Δεν μπορεί να ξέρει ο καθένας τι τραβάει ένας επιχειρηματίας για να στήσει και να κρατήσει όρθιο ένα μαγαζί. Εμείς εδώ είμαστε τρομερά τυχεροί που πάμε τόσο καλά, υπάρχουν όμως δυστυχώς πολλά μαγαζιά που έχουν «γονατίσει». Η εφορία δεν μπορεί να περιμένει, θα έρθει και θα σου ζητήσει αυτά που της οφείλεις και πρέπει να τα έχεις για να τα δώσεις. Δυστυχώς έτσι όπως έχει γίνει το φορολογικό στον Ελλάδα, δεν μπορείς να επιζήσεις εάν δεν γεμίζεις με κόσμο.

Προτιμώ να με «κράζουν» οι επιχειρηματίες παρά οι πελάτες γιατί ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.

Είναι άδικο λοιπόν σε κάποιες περιπτώσεις που δεν πάνε καλά τα μαγαζιά να χρεώνουμε τον τραγουδιστή και μόνο;

Σίγουρα έχει μερίδιο, ωστόσο δεν φταίει μόνο αυτός. Παίζουν πολλά πράγματα ρόλο, δεν μπορείς να πεις πως επειδή ένα μαγαζί έκλεισε, έφταιγε μόνο ο τραγουδιστής. Φταίει κι ο επιχειρηματίας, φταίει και το υπόλοιπο πρόγραμμα, φταίει και το προσωπικό… Τι να το κάνω να είναι πολύ καλός ο καλλιτέχνης επάνω στη σκηνή, εάν οι σερβιτόροι βρίζουν και δεν φέρονται καλά στον κόσμο; Η Ελλάδα είναι μία πολύ μικρή χώρα γι’ αυτό και η επιτυχία ενός μαγαζιού εξαρτάται από το πόσα κομμάτια θα πρέπει να μοιραστεί η πίτα. Υπάρχουν χιλιάδες μαγαζιά, μπαράκια, clubs, εστιατόρια και άλλα. Ο κόσμος είναι επιλεκτικός πια και επειδή βγαίνει σπάνια, θα επιλέξει να πάει στο καλύτερο μαγαζί ώστε να περάσει και όμορφα. Άρα πρέπει ο καθένας από εμάς να έχει ετοιμάσει την καλύτερη πρόταση.

Είναι, όμως, εύκολο να τα ελέγξει κανείς όλα αυτά;

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ανοίγουμε την πόρτα στο καμαρίνι μας το πρωί και δεχόμαστε τον κόσμο, συζητάμε μαζί του και ακούμε όσα έχει να μας πει. Έτσι ακούμε και τα παράπονα! Ευτυχώς που σήμερα έχουμε και τα social media μέσω των οποίων εύκολα μπορεί κανείς να διαβάσει και το αρνητικό σχόλιο. Έχει πολλή δουλειά και πολύ τρέξιμο όλο αυτό για να το ελέγξεις και να το κρατήσεις όρθιο έτσι όπως πρέπει. Και θέλει και πολλή τύχη… Το ότι δουλεύει ένα μαγαζί και πάει πολύ καλά, οφείλεται και κατά ένα μεγάλο ποσοστό στην τύχη. Γνωρίζω συναδέλφους μου οι οποίοι δούλεψαν πάρα πολύ για να στήσουν ένα όμορφο πρόγραμμα αλλά παρόλα αυτά δεν τους πήγε καλά. Στενοχωρήθηκα πολύ γιατί είμαι υπέρ του να πηγαίνει καλά εκείνος ο οποίος έχει κοπιάσει πολύ γι’ αυτό, δεν με νοιάζει αν είναι «αντίπαλός» μου ή εμφανίζεται απέναντί μου. Θέλω κι εγώ όταν θα πάω να δω ένα πρόγραμμα να πω «Μπράβο!».

Τελικά υπάρχει εκτίμηση και στήριξη μεταξύ των καλλιτεχνών του χώρου;

Ναι υπάρχει, εγώ τουλάχιστον το νιώθω αυτό. Τσαντίζομαι όταν πάω να δω ένα πρόγραμμα και νιώθω ότι κάνουν «αρπαχτή», εκεί θυμώνω πολύ και αποφασίζω ότι δεν θα ξαναπάω. Εκείνη την ώρα πάω σαν πελάτης, σαν Νίκος, κι όχι σαν ανταγωνιστής. Πάω για να πιώ το ποτό μου και θέλω σαν πελάτης να περάσω καλά. Τις ίδιες απαιτήσεις που έχω από τον εαυτό μου, θα έχω και από τον καλλιτέχνη που θα πάω να δω. Αν δω κάτι πολύ καλό, την επόμενη μέρα θα βγω και θα το διαφημίσω περισσότερο από μένα. Έχει τύχει να πάω σε σχήμα και να δω στοιχεία που μου άρεσαν πολύ και μετέπειτα έστελνα πελάτες μου εκεί!

Στις δύσκολες αυτές εποχές ξεχωρίζουν καλλιτέχνες εύκολα;

Στην Ελλάδα έχουμε την τάση – ανάγκη κάθε φορά να θεωρούμε Νο1 έναν καλλιτέχνη για μια συγκεκριμένη περίοδο! Αυτό δεν γίνεται να ισχύει όμως γιατί και αυτόν που θεωρείται Νο1, θα υπάρχουν κάποιοι που δεν τον συμπαθούν και προτιμούν κάποιον άλλο. Δεν υπάρχουν, νομίζω, νούμερο ένα καλλιτέχνες, υπάρχουν καλοί καλλιτέχνες… η Α’ Εθνική, ας πούμε. Είναι δύο, τρεις, πέντε καλλιτέχνες που την απαρτίζουν και αυτοί δεν έχουν μόνο φωνή ή προσωπικότητα αλλά συγκεντρώνουν όλο το πακέτο.

Δεν έφταιγε η προηγούμενη εταιρεία μου που έφυγα, μπορεί να είχα στερέψει και εγώ σε ιδέες και επειδή άκουσα κάτι όμορφο και δημιουργικό από τη Heaven, αποφάσισα να πάω εκεί!

Ο κόσμος έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια πως σε κατατάσσει σε αυτή την Α’ Εθνική καλλιτεχνών.

Δεν μπορώ εγώ να πω κάτι πάνω σε αυτό!!! Εγώ προσπαθώ πάντοτε να πιάσω την Α’ Εθνική, να γίνομαι καλύτερος και να δίνω το εκατό τοις εκατό του εαυτού μου. Δουλεύω για να… την πλησιάσω! Εάν αποδεχτώ αυτό που μου λες ίσως εφησυχαστώ και τεμπελιάσω!

Πόσο σε αγχώνει το γεγονός πως ο κόσμος σε αγαπά τόσο πολύ και σε θεωρεί απόλυτα επιτυχημένο;

Εάν σε θεωρήσουν κάποιοι επιτυχημένο, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα γιατί θα έχουν πολύ μεγάλες απαιτήσεις. Για παράδειγμα, αν το μαγαζί που εμφανίζεσαι χωρά δύο χιλιάδες άτομα και μία μέρα μαζέψει μόνο χίλια, θα βγουν και θα πουν «Αυτός δεν πάει καλά!». Την ίδια στιγμή μπορεί άλλα μαγαζιά με πεντακόσια άτομα να φαίνονται γεμάτα… Τον επιτυχημένο καλλιτέχνη υπάρχουν πολλοί που θα τον… περιμένουν στη γωνία! Αυτός που θέλει να είναι νούμερο ένα, πρέπει να δουλέψει πιο σκληρά από ποτέ για να διατηρηθεί εκεί.

Στη σκηνή ο Νίκος Βέρτης θεωρείται star… κατεβαίνοντας από αυτή πως είναι;

Νομίζω είμαι αρκετά αντι-star. Δε θα με χαρακτήριζα ποτέ «star», θα έλεγα πως είμαι… εργάτης και ειδικά όσον αφορά τη λεπτομέρεια στη δουλειά μου. Στους δίσκους μου, στα τραγούδια μου, στις παραγωγές μου… ακόμη και στο χώρο που εμφανίζομαι δε θέλω να υπάρχουν αρνητικά στοιχεία. Προσπαθώ να δημιουργώ μια θετική αύρα και διάθεση σε όποιον έρθει να με δει. Γι’ αυτό το λόγο νομίζω ότι μπορεί να έχει βγει και η φήμη στην αγορά ότι «Ο Βέρτης είναι λίγο παράξενος και δύσκολος σ’ αυτά!». Προτιμώ όμως να με «κράζουν» οι επιχειρηματίες παρά οι πελάτες γιατί ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.

Πρόσφατα κυκλοφόρησες το νέο σου album με τίτλο το όνομά σου.. «Νίκος Βέρτης», έχει ήδη γίνει χρυσό και μάλιστα ξεχώρισαν αρκετά κομμάτια ήδη όπως το «Όνειρο Ήσουν» , το «Κοντά Σου», το «Θα Μετανιώσεις» και τώρα το τέταρτο single «Φοβάμαι για σένα»

Ήταν ιδέα της Heaven! Μου είπαν ότι μετά από τόσα χρόνια ήρθε η ώρα να βγάλω και ένα album με το όνομά μου. Έχω γράψει εγώ τη μουσική σε όλα τα τραγούδια του album και ήταν ευκαιρία λοιπόν να το ονομάσουμε έτσι. Είμαι πολύ χαρούμενος που ο κόσμος το αγκάλιασε και δείχνει να πηγαίνει τόσο καλά!

Η Heaven είναι η νέα σου δισκογραφική εταιρία. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πάρεις την απόφαση αυτή;

Να σου πω την αλήθεια δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο, δεν είναι πως είχα παράπονα από την προηγούμενη εταιρία μου. Απλά κάποιες φορές προκύπτουν κάποιες καταστάσεις, βλέπεις κάτι στο πρόσωπο κάποιου ανθρώπου και αποφασίζεις να κάνεις την αλλαγή. Θεωρώ πως οι αποφάσεις που παίρνω στη ζωή μου – ακόμα και στραβά να μου πάνε – είναι αποτέλεσμα δικών μου επιλογών και δεν τις μετανιώνω. Εκείνη την περίοδο θεώρησα πως έπρεπε να το κάνω, δεν μου υποσχόταν κανείς ότι θα πάει καλά ή άσχημα. Αποδείχθηκε εν τέλει ότι έγινε για καλό… Όλα τα χρόνια που ανήκα στη Universal ήμουν υπερικανοποιημένος με τη συνεργασία μας και είμαι και άνθρωπος ο οποίος δένεται πάρα πολύ και δύσκολα φεύγει. Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη ορισμένες φορές, όχι γιατί είναι κακό αυτό που είχες αλλά γιατί μπορεί έτσι να βρεις κάτι ακόμη καλύτερο.

Έχεις ήδη την δικλη σου, δυνατή ομάδα και τον έλεγχο όσων σε αφορούν. Τι παραπάνω μπόρεσε να σου προσφέρει η Heaven από την προηγούμενη εταιρεία;

Θέλω να πω ότι δεν έφταιγε η προηγούμενη εταιρεία μου που έφυγα, μπορεί να είχα στερέψει και εγώ σε ιδέες και επειδή άκουσα κάτι όμορφο και δημιουργικό από τη Heaven, αποφάσισα να πάω εκεί γι’ αυτό που μου πρότεινε. Μπορεί κάτι από την κουβέντα που κάναμε να κατάφερε να με εξιτάρει ώστε να σκεφτώ τα πράγματα αλλιώς. Δεν σημαίνει πως το επόμενο βήμα που θα κάνει κάποιος είναι καλύτερο από τα προηγούμενα, όμως το κάνει για να δει και κάτι καινούριο, χωρίς βέβαια να ξεφύγει από αυτό που είναι ο ίδιος.

Λειτουργείς γενικά έτσι σαν άνθρωπος;

Έτσι ακριβώς!

Όπως μου είπες, η μουσική σε όλα τα τραγούδια του δίσκου είναι δική σου. Πως προέκυψε αυτό;

Έτυχε να βρεθώ σε μία τέτοια συναισθηματική κατάσταση που μπόρεσα να γράψω, είχα έμπνευση! Αν κάτσω τώρα να γράψω, μπορεί να μην καταφέρω και τίποτα, δεν μπορώ να λειτουργήσω μηχανικά. Ήταν η περίοδος τέτοια και νομίζω πως με τη φόρα που είχα θα μπορούσα να γράψω και δεύτερο δίσκο, αλλά σταμάτησα για να ξεκουραστώ! Επίσης δεν σου κρύβω πως έχω γράψει πολλά τραγούδια τα οποία μελλοντικά θα ήθελα να τα δώσω σε άλλους τραγουδιστές που εκτιμώ και μου αρέσουν.

Πόσο ικανοποιημένος είσαι, λοιπόν, από το αποτέλεσμα εφόσον έχεις βάλει και την υπογραφή σου στη σύνθεση;

Αυτό θα σου το πω μετά από μερικά χρόνια!!! Η δισκογραφία και τα τραγούδια είναι σαν το κρασί, πρέπει να παλιώσουν λίγο για να καταλάβεις τι έκανες. Για παράδειγμα το «Δεν πάει να λέει» ήταν ένα τραγούδι που κόλλησε στο νούμερο ένα για πολλές εβδομάδες πέρσι. Εμένα όμως αυτό δεν με συγκινεί, η επιτυχία του δεν μου λέει κάτι στη δεδομένη στιγμή. Τα πιο διαχρονικά τραγούδια μου, αυτά που τραγουδάω ακόμη εδώ και δώδεκα – δεκατρία χρόνια, δεν πήγαν ποτέ στο νούμερο ένα. Η διάρκεια και το κύρος ενός τραγουδιού δεν κρίνεται από τα charts,αυτά είναι και λίγο εικονικά. Ένα τραγούδι αναδεικνύεται όταν έχει διάρκεια στο χρόνο! Αυτός ο δίσκος θα μου δείξει αν πήγε καλά ή όχι μετά από πέντε χρόνια τουλάχιστον. Όταν μετά από πέντε χρόνια βγω να πω ένα τραγούδι του δίσκου αυτού και ο κόσμος είναι σε θέση να συνεχίσει το ρεφρέν με πάθος, τότε θα διαπιστώσω την επιτυχία. Δεν είναι όμως μόνο τα λόγια, το θέμα είναι το κοινό να μπορεί να νιώσει το τραγούδι ή να έρθει να μου το ζητήσει από μόνο του, εάν δεν το έχω στο πρόγραμμα.

Κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες και το video clip του νέου σου single «Φοβάμαι για σένα». Σου αρέσει αυτή η διαδικασία των γυρισμάτων;

Δεν τα πηγαίνω και πολύ καλά με τα video clips, δεν θεωρώ πως είμαι και πολύ καλός ηθοποιός, οπότε κάθε φορά προσπαθώ να βρω μία λύση για να «μπαλώνω» την εικόνα μου. Έχω βρει έναν σκηνοθέτη και μία ομάδα παραγωγής, οι οποίοι νιώθω ότι «μπαλώνουν» την αμηχανία μου μπροστά στο φακό.

Μίλησε μου λίγο για το ύφος του τραγουδιού, είναι λίγο διαφορετικό θα λέγαμε;

Το «Φοβάμαι για σένα» είναι ένα λαϊκό τραγούδι και στον κόσμο θα θυμίσει πιθανότατα τραγούδια από τα τέλη της δεκαετίας του ’80. Είναι «μπουζουξίδικο» τραγούδι και με μία διαφορετική ενορχήστρωση θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει παλαιότερα. Ήθελα όμως να πάω και σε αυτό το στυλ γιατί ενώ υποστηρίζω και το πιο μοντέρνο ύφος θεωρώ πως είμαι λαϊκός τραγουδιστής και η βάση μου είναι το λαϊκό τραγούδι. Από τα views στο YouTube και τα γκάλοπς που γίνονται, φαίνεται πως το τραγούδι αγαπιέται. Γι’ αυτό κι είπαμε να κάνουμε ένα video clip! Σήμερα οι προτιμήσεις του κόσμου αντικατοπτρίζονται πολύ καθαρά στις προβολές και στην επισκεψιμότητα στο διαδίκτυο, οπότε θα φανεί αν θα αρέσει και το οπτικό αποτέλεσμα.

Νίκο μου ολοκληρώνοντας δεν μπορώ να μην σου ζητήσω και την άποψή σου πάνω στο προσφυγικό. Είναι ένα θέμα που απασχολεί όσο κανένα άλλο σήμερα και διχάζει…

Ποια από τις δύο πλευρές έχει άδικο;;; Πες μου εσύ…!! Εγώ θεωρώ ότι και οι δύο έχουν δίκιο. Δεν αντέχεται το να βλέπεις να πεθαίνουν μικρά παιδιά αλλά παράλληλα και η Ελλάδα βρίσκεται ήδη σε μία ιδιαίτερα κακή κατάσταση. Οτιδήποτε περνάμε στη ζωή μας -και σαν άνθρωποι αλλά και ως χώρα – αποτελεί δοκιμασία την οποία πρέπει να βιώσουμε επιτυχώς. Ο Έλληνας δείχνει τη φιλοξενία του ακόμη και στην πιο δύσκολη στιγμή. Έχουμε τόσα προβλήματα να αντιμετωπίσουμε αλλά τα σύνορα δεν τα κλείσαμε. Εδώ πεινάνε δικοί μας άνθρωποι, ζουν οικογένειες με εξευτελιστικές συντάξεις και τα ποσοστά της ανεργίας αυξάνονται ραγδαία και εμείς κάνουμε ότι μπορούμε. Η Ελλάδα είναι ήδη γονατισμένη, ο νέος κόσμος φεύγει μαζικά στο εξωτερικό και παρόλα αυτά έχουμε αγκαλιάσει τους πρόσφυγες γιατί ξέρουμε πολύ καλά τι πάει να πει αυτό. Ο Έλληνας την έχει ζήσει την προσφυγιά… και στο λέει αυτό ένας άνθρωπος όπως εγώ, ο οποίος έχει ζήσει τη μισή του ζωή σαν μετανάστης. Σήμερα χρειαζόμαστε προσωπικότητες πολιτικών και άτομα άξια να μας κυβερνήσουν, διαφορετικά ας έχουμε εκλογές και κάθε μέρα. Νομίζω ότι αυτός που θα αναλάβει τα ινία της χώρας πρέπει να συγκεντρώνει πολλά καλά στοιχεία στο πρόσωπό του. Δεν θα σου πω ούτε για «δεξιά», ούτε για «αριστερά», επιλέγω να μην πολιτικοποιούμαι γιατί στη χώρα μας αυτό έχει καταντήσει αστείο. Σε ένα καζάνι είναι όλοι και βράζουνε μαζί. Αν κλείσεις τα μάτια και πας να δεις το λογαριασμό σου στην τράπεζα, θα ξέρεις αν σε κυβερνά «αριστερά» ή «δεξιά» τα τελευταία πέντε χρόνια; Όχι! Άρα λοιπόν έχουμε ανάγκη από προσωπικότητες, ανθρώπους οι οποίο πριν πάνε να διαπραγματευτούν να έχουν προετοιμαστεί πολύ καλά για να μπορέσουν να περάσουν αυτό που πρέπει. Ναι μεν δείχνουμε τον πολιτισμό μας υποδεχόμενοι τους πρόσφυγες, ωστόσο θέλουμε και τη βοήθεια των πλουσίων χωρών. Συγκινούμε όταν βλέπω τον κόσμο να πηγαίνει να δώσει ένα πιάτο φαΐ στους πρόσφυγες. Ποιοι άλλοι από τους δυτικούς λαούς θα το έκαναν αυτό;;; Πίστεψε με, η ανθρωπιά που δείχνουμε και η καλοσύνη μας, θα μας ανταποδοθούν κάποια στιγμή. Όλα είναι ενέργεια, κάνεις καλό, θα σου έρθει καλό!

Συνέντευξη & επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη
Απομαγνητοφώνηση: Αθανασία Βογιάρη