Χρήστος Μενιδιάτης: Συνέντευξη

Αρχικά θα ήθελα να μάθω πως μπήκε στη ζωή σου το μικρόβιο της μουσικής;

Σίγουρα το μικρόβιο της μουσικής προέρχεται από το γεγονός ότι πατέρας μου είναι ο Μιχάλης Μενιδιάτης. Γεννήθηκα μέσα σε μια μουσική οικογένεια που κάποιοι όροι, κάποιες λέξεις όπως μουσική, τραγούδι, στούντιο ηχογραφήσεων, νύχτα, ήταν στην καθημερινότητα μας. Αν και τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησα σχολείο δεν έδειχνε να με επηρεάζει ή δεν είχα αντιληφθεί την επιρροή που ασκούνταν πάνω μου. Μου βγήκε σε μεγαλύτερη ηλικία, είχα τελειώσει το σχολείο και κάπου στα φοιτητικά μου χρόνια προέκυψε μια αγάπη και μια ροπή προς το τραγούδι και την επαγγελματική μου ενασχόληση μ’ αυτό. Νιώθω πολύ ευτυχισμένος γιατί πραγματικά κάνω κάτι που μ’ αρέσει πάρα πολύ και δεν με κουράζει. Ίσως στα μάτια κάποιων να ακούγεται παράξενο το γεγονός πως κάποιος που ξενυχτάει δεν κουράζεται αλλά είμαι από τους τυχερούς, έχουν έρθει τα πράγματα καλά στην επαγγελματική μου πορεία και το διασκεδάζω.

Το ότι έφερα το επίθετο Μενιδιάτης ήταν ένα σημείο αναφοράς που κέντρισε το ενδιαφέρον σε κάποιους ανθρώπους αλλά ως εκεί…

Δυσκολεύτηκες καθόλου στην ως τώρα πορεία σου, υπήρξαν στιγμές που μετάνιωσες γι’ αυτή σου την επιλογή;

Φυσικά και δυσκολεύτηκα αλλά δε το μετάνιωσα ποτέ!!! Θα υπήρχαν ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες αν δεν ήμουν ο γιος του Μιχάλη Μενιδιάτη διότι άνοιξαν πιο εύκολα κάποιες πόρτες. Το ότι έφερα το επίθετο Μενιδιάτης ήταν ένα σημείο αναφοράς που κέντρισε το ενδιαφέρον σε κάποιους ανθρώπους αλλά ως εκεί… Μη φανταστείς πως άνοιξαν ορθάνοιχτα οι πόρτες και με υποδεχτήκανε με ιδιαίτερες τιμές.

Κουβαλάς όντως ένα τεράστιο επίθετο και είσαι γιος του μεγάλου ερμηνευτή Μενιδιάτη… Τελικά είναι θετικό αυτό ή έχει και τα αρνητικά του;

Αυτό το δείχνει η πορεία… στην αρχή σίγουρα είναι θετικό γιατί όπως σου είπα και πιο πριν άνοιξαν πιο εύκολα κάποιες πόρτες αλλά στην πορεία πρέπει να αποδείξεις ότι είσαι σ’ αυτό το χώρο όχι απλά και μόνο επειδή φέρεις αυτό το επίθετο και ήρθες να συνεχίσεις κάτι αλλά γιατί έχεις τα προσόντα, την αγάπη, το κέφι για να κάνεις κάτι δικό σου ανεξάρτητα από την καριέρα και την πορεία του πατέρα σου. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν πιστεύω πως το τραγούδι και γενικότερα η καλλιτεχνία πρέπει να κληρονομείται από γενιά σε γενιά.

Ο πατέρας σου πως αντιμετώπισε αρχικά την απόφαση σου να γίνεις τραγουδιστής;

Συμφωνούσε αλλά επειδή τη δουλειά αυτή τη γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα και ξέρει τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες της, είχε τις επιφυλάξεις του, σίγουρα όμως μου είχε εμπιστοσύνη εξ αρχής. Ακόμη και σήμερα τον έχω στο πλευρό μου με ένα δικό του πολύ διακριτικό τρόπο σε κάθε καλή και κακή στιγμή μου, βρίσκεται πάντα στο πλευρό μου για να διορθώνει τα κακώς κείμενα.

Τον ακούς δηλαδή και λαμβάνεις υπόψη σου τα όσα σου λέει;

Βέβαια!!! Παρότι ξέρεις είναι μιας άλλης γενιάς, μιας προχωρημένης ηλικίας, είναι πολύ μοντέρνος στις μουσικές του απόψεις και στα ακούσματα του.

Είσαι από τους καλλιτέχνες που διατηρούν χαμηλούς τόνους στο χώρο αυτό. Δεν απασχολείς ποτέ με τα προσωπικά σου. Είναι στάση ζωής για εσένα γενικότερα αυτό;

Ποτέ δεν θα έμπλεκα τη δουλειά μου με τα προσωπικά μου… Καταρχήν είμαι παντρεμένος εδώ και τέσσερα χρόνια, έχω κατασταλάξει συναισθηματικά, πιστεύω ότι έχω βρει τον άνθρωπο μου και είμαι πολύ καλά μαζί του οπότε δεν έχω κάτι να απασχολήσω. Πίστεψε με όμως πως όσο καλά μπορεί να αισθάνομαι εγώ με όλα όσα σου προανέφερα άλλο τόσο ανούσια μπορεί να ακούγονται για τα ΜΜΕ που ενδιαφέρονται για άλλα πράγματα, πιο πικάντικα.

Γεννήθηκα μέσα σε μια μουσική οικογένεια που κάποιοι όροι, κάποιες λέξεις όπως μουσική, τραγούδι, στούντιο ηχογραφήσεων, νύχτα, ήταν στην καθημερινότητα μας.

Παρόλα αυτά δεν σε ενδιαφέρει να βγαίνεις, να κάνεις δημόσιες σχέσεις ώστε και το όνομα σου να ακούγεται περισσότερο και τα τραγούδια σου να προωθούνται πιο εύκολα στα ραδιόφωνα.

Και από αυτή την άποψη θεωρούμε από τους ευνοημένους κυρίως στο ραδιοφωνικό κομμάτι. Θεωρώ πως από τους καλλιτέχνες της κατηγορίας μου είμαι τυχερός, έχω πολύ καλή «μεταχείριση» από την πλειοψηφία των ραδιοφωνικών σταθμών, κάθε καινούριο μου τραγούδι, κάθε καινούρια μου δουλειά την υποστηρίζουν αρκεί βέβαια να είναι καλή και να την αγαπήσει ο κόσμος.

Αδικημένος νιώθεις ή έχεις νιώσει στη μέχρι τώρα πορεία σου… και πως το διαχειρίζεσαι αν συμβεί;

Όχι, ποτέ!!! Καταρχήν όταν αισθάνομαι ότι αδικούμαι φεύγω, σε οποιοδήποτε επίπεδο… είτε σε προσωπικό, είτε σε επαγγελματικό. Είπες πριν ότι είμαι ευγενική φυσιογνωμία… ευγενική φυσιογνωμία είμαι με τους ευγενικούς, στις καταστάσεις που αισθάνομαι ότι κάτι δε γίνεται σωστά είμαι πολύ σκληρός. Δεν με κουράζει καθόλου να πάρω το «καπελάκι» μου και να φύγω, δεν έχω πολύ υπομονή. Πιστεύω στον λόγο, πιστεύω ότι οι συμφωνίες είναι για τηρούνται και όταν δεν τηρούνται σπάνε πολύ εύκολα και ο καθένας τραβάει το δρόμο του. Έτσι λοιπόν δεν έχω νιώσει αδικία ως σήμερα διότι ξεκαθαρίζω από την αρχή τη θέση μου… οι συνεργάτες μου, αυτοί που έχω απέναντι μου ξέρουν πως συμπεριφέρομαι, ξέρουν τα όρια μου και γι’ αυτό πάνε όλα καλά.

Καταρχήν όταν αισθάνομαι ότι αδικούμαι φεύγω, σε οποιοδήποτε επίπεδο… είτε σε προσωπικό, είτε σε επαγγελματικό.

Αδικία προς το λαϊκό τραγούδι δεν υπάρχει στις μέρες μας, δεν έχει παραμεριστεί λιγάκι;

Σίγουρα αντιλαμβάνομαι ότι συμβαίνει αυτό αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται. Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν θα δούμε πως υπήρξε μια έξαρση του λαϊκού κα του ελαφρό- λαϊκού τραγουδιού την περασμένη δεκαετία, με πάρα πολλούς νέους τραγουδιστές, με πάρα πολλές λαϊκές παραγωγές και ροπή του κόσμου προς τα λαϊκά μαγαζιά όμως όλο αυτό έκανε τον κύκλο του. Δεν θέλω να πιστεύω πως αυτό είναι προσχεδιασμένο με σκοπό να αφανιστεί το λαϊκό τραγούδι. Πρόκειται απλά για μια άλλη συγκυρία, μια άλλη κατάσταση η οποία θα κάνει και αυτή τον κύκλο της. Το λαϊκό τραγούδι δεν θα τελειώσει ποτέ και πίστεψε με όσο τα πράγματα δυσκολεύουν και όσο οι κρίσεις σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας αναπτύσσονται τόσο πιο πολύ ισχυροποιείται το λαϊκό τραγούδι.

«Τώρα σε ψάχνω παντού», νέο single ή μάλλον νέα εκτέλεση… Πως πρόεκυψε να επιλέξεις ένα τραγούδι που είχες ήδη κυκλοφορήσει και δεν δημιούργησες ένα καινούριο;

Είναι νέα εκτέλεση, ακριβώς!!! Είναι ένα παλιότερο τραγούδι που πιστεύω του συνέβη αυτό που απασχολεί τους περισσότερους τραγουδιστές, το γεγονός δηλαδή ότι το τραγούδι δεν είχε την τύχη ή την αναγνώριση που θα έπρεπε να έχει… ίσως γιατί τότε δεν αποφασίσαμε με την εταιρεία να το προωθήσουμε ή ίσως γιατί κάναμε κάποια λάθη εντέλει. Επειδή όμως έβλεπα από τον κόσμο ότι μου το ζητούσε, επιπλέον ήταν ένα τραγούδι πολύ γλυκό, πολύ αισθαντικό αποφασίσαμε να κάνουμε μια επανεκτέλεση… όχι όμως πολύ διαφορετική από την αρχική εκτέλεση και να βγει προς τα έξω.

http://www.youtube.com/watch?v=mdUFPiqCyEI

Είναι πλέον η νέα τάση της μόδας να κυκλοφορούν οι καλλιτέχνες μεμονωμένα singles και όχι ολοκληρωμένα album ή είναι και αυτό επακόλουθο της οικονομικής κρίσης;

Αν εξαιρέσουμε την πρώτη γραμμή καλλιτεχνών που έχουν παγιώσει τις θέσεις τους και είναι σε συγκεκριμένες εταιρείες οι οποίες εξακολουθούν και επενδύουν πάνω τους, οι υπόλοιποι καλλιτέχνες στους οποίους ανήκω και εγώ έχουν πρόβλημα. Οι εταιρείες πια δεν επενδύουν, δεν κάνουν ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές. Παρατηρώντας και το γεγονός ότι από μια δουλειά με 12-15 τραγούδια θα είμαστε ευτυχισμένοι αν ακουστεί το 1,5 τότε μιλάμε για χαμένο χρόνο και χαμένο χρήμα. Επιπλέον όπως γνωρίζεις και η ίδια τώρα πια επιβαρυνόμαστε και εμείς οι τραγουδιστές για τις παραγωγές και δυσκολεύουν ακόμη πιο πολύ τα πράγματα. Όλα αυτά λοιπόν συνηγορούν στην κυκλοφορία μεμονωμένων singles!

Το λαϊκό τραγούδι δεν θα τελειώσει ποτέ και πίστεψε με όσο τα πράγματα δυσκολεύουν και όσο οι κρίσεις σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας αναπτύσσονται τόσο πιο πολύ ισχυροποιείται το λαϊκό τραγούδι.

Άρα δηλαδή η δισκογραφικές εταιρείες σήμερα παίζουν κάποιο ρόλο, βοηθάνε με κάποιο τρόπο;

Βοηθάνε ελάχιστα!!! Δεν πρέπει όμως να τις αδικήσουμε διότι υπάρχουν σοβαροί λόγοι όπως η πειρατεία, η οικονομική κρίση, η υψηλή τιμή του Cd που ίσχυε ως σήμερα με αποτέλεσμα να μην έχουν τα κέρδη που είχαν παλιότερα και έτσι να μην μπορούν να επενδύουν τόσο σε παλιότερους καλλιτέχνες όσο και σε νέα ταλέντα. Πάλι καλά που οριακά πρόφτασα και είδα κάποια πράγματα… είδα τη δισκογραφία έστω για λίγο στην καλή της εποχή διότι τα πολύ καινούρια παιδιά, τα πρωτοεμφανιζόμενα που θέλουν να κάνουν κάτι είναι το φορτίο πολύ βαρύ.

Εσύ με την εμπειρία που πλέον έχεις με ποιο τρόπο ή κριτήριο επιλέγεις τα τραγούδια που θα ερμηνεύσεις; Σκέφτεσαι ας πούμε «θα τραγουδήσω ένα κομμάτι που αρέσει σε μένα και μάλλον θα το αγαπήσει και ο κόσμος» ή βάζεις την επιλογή «Να επιλέξω κάτι που θα είναι επίκαιρο και πιο «χαρούμενος / εύκολος ο στίχος» ώστε να το ακούσει σίγουρα ο κόσμος»;

Αυτά πάνε μαζί… Για μένα κριτήριο είναι η άποψη 10 – 15 φίλων μου, όχι οι ίδιοι κάθε φορά που ακούνε τα τραγούδια μου, οι οποίοι να είναι τελείως άσχετοι με τη μουσική. Διότι το κοινό το οποίο φτάνει στ’ αυτιά του ένα τραγούδι και είτε το αποδέχεται είτε όχι είναι αυτό που τις περισσότερες φορές δεν έχει μουσική άποψη, μουσική παιδεία, είναι ο απλός κόσμος , αυτός θα αποφασίσει αν ένα τραγούδι θα στεφθεί με επιτυχία ή όχι. Ίσως ο γνώστης των πραγμάτων, ένας άνθρωπος που είναι μέσα στο χώρο έχει διαφορετικό κριτήριο… πολλές φορά άλλωστε η γνώση δεν κάνει και τόσο καλό.

Σου αρέσει να πειραματίζεσαι μουσικά ή σε φοβίζουν οι έντονες αλλαγές;

Κοίταξε νομίζω πως έχω ήδη πειραματιστεί μουσικά… Παλιότερα έχω πει δύο τραγούδια τα οποία είναι τελείως διαφορετικά από το δικό μου ύφος. Μάλιστα το περσινό κομμάτι «Μέχρι το πρωί» ήταν ένα dance κομμάτι πιο διαφορετικό από τα συνηθισμένα για εμένα. Όπως και πιο παλιά το «Και τι έγινε» που είχα επίσης τραγουδήσει με πιο reggae στοιχεία. Αλίμονο, δε με ενοχλεί καθόλου να πειραματίζομαι.

… δεν πιστεύω πως το τραγούδι και γενικότερα η καλλιτεχνία πρέπει να κληρονομείται από γενιά σε γενιά

Πιστεύεις πως για να θεωρείτε ένας καλλιτέχνης ολοκληρωμένος είναι απαραίτητο να έχει κάνει μουσικές σπουδές;

Πιστεύω πως έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό και προσωπικά νιώθω πολύ άσχημα… άσχημα διότι σπούδασα κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που κάνω και δεν έχω γνώσεις μουσικές. Αν τα πέντε χρόνια που διέθεσα από τη ζωή μου και σπούδασα κάτι το οποίο ναι μεν μου άρεσε πάρα πολύ αλλά δεν έχει καμία σχέση με αυτό που τελικά ασχολήθηκα… τα είχα διαθέσει για να θωρακιστώ με μουσικές γνώσεις σίγουρα θα ήμουν σε άλλο μουσικό επίπεδο.

Πιστεύεις πως το ραδιόφωνο μπορεί να «χτίσει» καριέρες;

Όχι δε το πιστεύω!!! Σίγουρα όμως μπορεί να συμβάλλει κατά πολύ διότι η δύναμη του ραδιοφώνου εξακολουθεί να είναι πολύ σημαντική, να παίζει καθοριστικό ρόλο. Είναι το πιο αυθεντικό μέσο για μένα που στέλνει στο αυτί του κόσμου οτιδήποτε καινούριο υπάρχει αλλά από μόνο του πια δεν αρκεί. Ίσως παλαιότερα αρκούσε, τώρα πιστεύω θέλει ένα κύκλο πραγμάτων γύρω από τον καλλιτέχνη που να ισχυροποιεί και τον καλλιτέχνη αλλά και οτιδήποτε υπάρχει γύρω από αυτόν.

είναι προτιμότερο απ’ το να έχεις μόνο μια καλή φωνή και τίποτε άλλο να διαθέτεις λίγο απ’ όλα… φωνή, παρουσία, γνωριμίες, ανθρώπους να σε στηρίζουν.

Στις μέρες μας πιστεύεις πως υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν απλά μια καλή εμφάνιση χωρίς να διαθέτουν φωνή;

Κανένας δεν πιστεύει πως έχει μέτρια φωνή και κανένας δεν πιστεύει πως είναι άσχημος (γέλια)!!! Ακόμη λοιπόν και αυτός που δεν έχει το ταλέντο που ίσως έπρεπε να έχει με βάση την αναγνωσιμότητα και την επιτυχία του δεν πιστεύει ότι είναι μέτριος… αν το πίστευε δεν θα είχε κάνει τίποτα. Πλέον όμως χρειάζεται να διαθέτεις ένα σύνολο πραγμάτων, δηλαδή είναι προτιμότερο απ’ το να έχεις μόνο μια καλή φωνή και τίποτε άλλο να διαθέτεις λίγο απ’ όλα… φωνή, παρουσία, γνωριμίες, ανθρώπους να σε στηρίζουν. Μόνη της η καλή φωνή σήμερα δε μπορεί να κάνει τίποτα!!!

Με ένα σωστό image maker δηλαδή τα πράγματα μπορούν να κατευθυνθούν πιο εύκολα;

Σίγουρα μπορούν να μπουν στο σωστό δρόμο… εξαρτάται βέβαια και από το ύφος της μουσικής που πρεσβεύει ο καθένας. Δηλαδή στην pop μουσική οι απαιτήσεις όσον αφορά τις φωνητικές ικανότητες είναι λιγότερες. Ίσως το λαϊκό τραγούδι απαιτεί μεγαλύτερες φωνητικές ικανότητες.

Τα talent shows που περάσανε τελικά από τη χώρα μας πιστεύεις πως τελικά ανέδειξαν πραγματικά καλές φωνές;

Απεδείχθη τελικά ότι αναδειχθήκανε καλλιτέχνες οι οποίοι αξίζανε, κάνουν πλέον καριέρα πολύ σημαντική και έχουν την αγάπη του κόσμου. Ο Νίκος Οικονομόπουλος, ο Κώστας Καραφώτης, η Τάμτα, ο Νίνο, ο Θάνος Πετρέλης, γενικά υπάρχουν οχτώ με δέκα παιδιά τα οποία βγάλανε από πάνω τους τη στάμπα του talent show και στέκονται πολύ γερά στα πόδια τους.

Αν τα πέντε χρόνια που διέθεσα από τη ζωή μου και σπούδασα κάτι το οποίο ναι μεν μου άρεσε πάρα πολύ αλλά δεν έχει καμία σχέση με αυτό που τελικά ασχολήθηκα… τα είχα διαθέσει για να θωρακιστώ με μουσικές γνώσεις σίγουρα θα ήμουν σε άλλο μουσικό επίπεδο.

Πιστεύεις ότι ο καλλιτέχνης κάνει το τραγούδι επιτυχία ή ένα καλό τραγούδι φτιάχνει τον καλλιτέχνη;

Εγώ πιστεύω στο τραγούδι… ένα πολύ δυνατό τραγούδι και ένας μέτριος τραγουδιστής να το πει είναι πολύ πιθανό να γίνει επιτυχία. Ένας πολύ καλός τραγουδιστής είναι λίγο δύσκολο να αναδείξει ένα μέτριο τραγούδι… βέβαια υπάρχουν και οι εξαιρέσεις καλλιτεχνών οι οποίοι παίρνουν ένα μέτριο τραγούδι και με την ερμηνεία τους το απογειώνουν αλλά αυτό είναι μια ειδική περίπτωση.

Εσύ πιστεύεις στο διαχωρισμό μεταξύ «Εμπορικού» και «Ποιοτικού» καλλιτέχνη;

Πιστεύω ότι δεν είναι κατάλληλες οι λέξεις που έχουμε συνηθίσει να χαρακτηρίζουμε αυτές τις διαφοροποιήσεις, δηλαδή ο «έντεχνος» και ο «άτεχνος», ή ο «εμπορικός» και ο «ποιοτικός»!!! Ωστόσο όμως υπάρχουν διαφορές από ανθρώπους οι οποίοι ρεπερτοριακά ακολουθούν άλλο δρόμο στο στίχο, στη μουσική, στο ύφος και στους χώρους που εμφανίζονται. Για παράδειγμα ο Δημήτρης Μπάσης είναι ένας κορυφαίος λαϊκός τραγουδιστής με πολλές επιτυχίες, μεγάλο κοινό, αποδεκτός από όλους και έχει διαλέξει να ακολουθεί τον μη εμπορικό δρόμο με την έννοια που τον έχει διαλέξει για παράδειγμα κάποιος άλλος τραγουδιστής όπως ο Γιάννης Πλούταρχος ας πούμε, ο οποίος είναι εξίσου ένας πολύ μεγάλος τραγουδιστής με πολύ δυνατό κοινό επίσης… είναι σε διαφορετικούς χώρους, ακολουθούν διαφορετικό ρεπερτόριο αλλά κανείς δεν αμφισβητεί ότι είναι και οι δύο μοναδικοί σε αυτό που κάνουν. Όμως ναι, πιστεύω πως υπάρχει αυτή η διαχωριστική γραμμή!!!

Η οικονομική κρίση που επικρατεί εσένα προσωπικά σε αγχώνει;

Όχι, σίγουρα δε με αγχώνει η οικονομική κρίση και θα σου πω το γιατί… διότι παρότι είμαι νέος σε ηλικία έβλεπα ότι θα ερχόταν. Όλα τα πράγματα κάνουν τον κύκλο τους και επειδή ζήσαμε δυο – τρεις δεκαετίες πολύ όμορφες και πολύ ξέγνοιαστες σε βαθμό μάλιστα που πολλά ξεφύγανε από τη λογική το περίμενα πως θα φτάναμε ως εδώ. Αν είναι στημένο ή όχι βέβαια όλο αυτό δεν το ξέρω και δεν με αφορά να γνωρίζω κάτι το οποίο είναι πολύ μακριά από εμένα. Πιστεύω όμως ότι θα τα βγάλουμε πέρα, δεν αγχώνομαι.

ο Δημήτρης Μπάσης είναι ένας κορυφαίος λαϊκός τραγουδιστής με πολλές επιτυχίες, μεγάλο κοινό, αποδεκτός από όλους και έχει διαλέξει να ακολουθεί τον μη εμπορικό δρόμο με την έννοια που τον έχει διαλέξει για παράδειγμα κάποιος άλλος τραγουδιστής όπως ο Γιάννης Πλούταρχος ας πούμε, ο οποίος είναι εξίσου ένας πολύ μεγάλος τραγουδιστής με πολύ δυνατό κοινό επίσης…

Πόσο έχει επηρεάσει την καθημερινότητα σου η οικονομική κρίση;

Πάντα είχα μέτρο στη ζωή μου… είναι κάτι που με χαρακτηρίζει! Σε όλες τις κινήσεις μου και σίγουρα και στις οικονομικές. Εμένα με προβληματίζουν άλλα πράγματα, υπάρχουν άλλες κρίσεις πολύ πιο σοβαρές. Πολλά πράγματα και πολλές αξίες που υπήρχαν παλιότερα μέσα από την ευημερία που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια ξευτιλίστηκαν και μιλάω για την υγεία, τη παιδεία, την οικογένεια, την πίστη, πράγματα τα οποία έχουν αλλοιωθεί. Αυτά δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να τα επαναφέρουμε ως έθνος εκεί που πρέπει. Όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι πιστεύω πως και με τα λιγότερα θα ζήσουμε, για το πόσο έχει σαπίσει το υπόβαθρο μας δεν ξέρω ώστε να αντέξουμε να χτίσουμε κάτι καινούριο.

Θα μπορούσατε ίσως εσείς οι καλλιτέχνες να βοηθήσετε με κάποιο τρόπο, να πείτε δημόσια τη γνώμη σας για όσα συμβαίνουν όπως κάνει ο Νότης Σφακιανάκης για παράδειγμα;

Όταν είσαι ο Σφακιανάκης μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα… πόσο μάλιστα όταν έχεις την πορεία του συγκεκριμένου. Πάντα ο Νότης Σφακιανάκης ήταν ένας καλλιτέχνης ο οποίος ποτέ δεν κώλωσε να πει αυτό που ένιωθε είτε ήταν σωστό είτε ήταν λάθος. Αν όμως κάποιος άλλος τραγουδιστής που δεν έχει αυτό το εκτόπισμα πει κάτι αντίστοιχο κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως γραφικός, δεν μπορούν όλοι να υποστηρίξουν τέτοιες θέσεις… θέλει ιστορία, θέλει παρελθόν, θέλει πολλά βήματα!

Παρόλα αυτά υπήρξαν συνάδελφοι σου οι οποίοι όταν γινόντουσαν οι διαδηλώσεις στο Σύνταγμα, συμμετείχαν και εκείνοι.

Μη μου λες γι’ αυτά, εγώ δεν τα πιστεύω καθόλου, τις πορείες με τους αγανακτισμένους και τα σχετικά!!! Επαναστάσεις της πλατείας και της πλάκας με χορούς και με σουβλάκια δεν υπάρχουν! Όλα αυτά είναι αστεία πράγματα και είμαι πολύ χαρούμενος που πολύ γρήγορα εξαφανίστηκαν. Οι πραγματικές επαναστάσεις όταν γίνονται συνοδεύονται πάντα με απώλειες αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ως λαός είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε αυτές τις απώλειες ακόμη και της ίδιας μας της ζωής προκειμένου να ανακτήσουμε κάποια πράγματα! Δεν ξέρω αν πρέπει να το πω αλλά θα το πω… έχουμε αποδεχθεί το ρόλο της «πόρνης» ως λαός και έχουμε απέναντι μας τους πελάτες και τις «τσατσάδες»!!! Καθόμαστε χωρίς να μιλάμε, περιμένουμε τους επόμενους πελάτες οι οποίοι μπαινοβγαίνουν στη χώρα μας επιβάλλοντας μέτρα, ωθώντας τον κόσμο προς τη δυστυχία χωρίς τέλος. Οι αντίστοιχες «τσατσάδες» όλου αυτού είναι η εκάστοτε ηγεσία η οποία επιτρέπει σ’ αυτούς τους κυρίους να μπαινοβγαίνουν. Δεν έχουμε καταλάβει που μας οδηγούν γι’ αυτό αντιδρούμε τόσο ήρεμα και φιλειρηνικά… καμία επανάσταση φιλειρηνική δεν απέδωσε ποτέ. Δυστυχώς δε μ’ αρέσει αυτό που λέω αλλά για να γίνει κάτι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα θα πρέπει να χυθεί αίμα. Άλλωστε αν ανατρέξουμε στην παγκόσμια ιστορία όλες οι επαναστάσεις που είχαν αποτέλεσμα ήταν αυτές που χύθηκε αίμα.

Επαναστάσεις της πλατείας και της πλάκας με χορούς και με σουβλάκια δεν υπάρχουν! Όλα αυτά είναι αστεία πράγματα και είμαι πολύ χαρούμενος που πολύ γρήγορα εξαφανίστηκαν.

Για να αλλάξουμε λίγο κλίμα… η σχέση σου με το internet ποια είναι αλήθεια; Είσαι ενεργός στα social media, βοηθάνε πιστεύεις την δουλειά σου;

Εντάξει τα παρακολουθώ αλλά ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα ενεργός. Σίγουρα όμως βοηθάει πολύ τη δουλειά μας το internet. Μετά το ραδιόφωνο που αναφέραμε και πιο πάνω και λέγαμε πόσο πολύ βοηθάει στη προώθηση οποιουδήποτε τραγουδιού τώρα πια σπουδαίο ρόλο έχει και το διαδίκτυο… μπορεί κάποιος να ενημερωθεί πολύ εύκολα και γρήγορα για όλα τα νέα πράγματα.

Εκτός από τα θετικά του διαδικτύου πιστεύεις πως ίσως έπαιξε και αρνητικό ρόλο όσον αφορά τις μειωμένες πωλήσεις των δίσκων;

Εννοείται!!! Ποτέ δεν ελήφθησαν δραστικά μέτρα για να καταπολεμηθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα. Ίσως δεν υπήρχαν τα κατάλληλα μέσα, ίσως δεν ήθελαν τελικά κάποιοι να καταπολεμηθεί όλο αυτό και φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο. Το λέγαμε και πιο πριν, ο αφανισμός της δισκογραφίας από ‘κει ξεκίνησε… όταν πλέον ο καθένας μπορεί να μπαίνει σε οποιοδήποτε Blog και να βρίσκει όποιο τραγούδι θέλει πως θα έχει έσοδα μιας δισκογραφική εταιρεία, πως θα δώσει το κίνητρο σε κάποιον να αγοράσει ένα cd αφού όποιος θέλει το βρίσκει έτοιμο μπροστά του, στο γραφείο του, στο σπίτι του.

Κλείνοντας θα ήθελα να σου κάνω μερικές χαλαρές και γρήγορες ερωτησούλες…

Τι μουσική ακούς στον ελεύθερο χρόνο σου;

Οτιδήποτε… είμαι αλλοπρόσαλλος τελείως!!! Ανάλογα τις περιόδους της ζωής μου, δηλαδή τις περιόδους που δουλεύω δεν θέλω να ακούω τίποτα δεδομένου ότι κ’ εδώ στο Frangelico είμαστε πολλές μέρες, το αυτί μη νομίζεις είναι ένα όργανο το οποίο κουράζεται. Όταν όμως είμαι στο αυτοκίνητο προτιμώ να ακούω ήρεμη μουσική που να ρίχνει τους τόνους.

Τι σε χαλαρώνει;

Καταρχήν πολύ δύσκολα με χαλαρώνει κάτι διότι είμαι πολύ νευρικός αλλά μάλλον δε μου φαίνεται σωστά;;; (γέλια)! Είμαι όμως τόσο νευρικός που δεν μπορώ να πάω πουθενά, ένα σινεμά, ένα θέατρο, διότι μετά τη μια ώρα αρχίζω και τρελαίνομαι. Το μόνο που με χαλαρώνει όμως είναι μια φορά την εβδομάδα ο καθιερωμένος πλέον καφές με τους φίλους μου, την παρέα που είμαστε από δημοτικό και γυμνάσιο μαζί… περιμένουμε όλοι το Σάββατο μεσημέρι να καθίσουμε, να πούμε τα δικά μας και να περάσουμε ένα πολύ χαλαρωτικό δίωρο.

Τι είναι αυτό που δεν αποχωρίζεσαι ποτέ;

Τη γυναίκα μου!!!

Μια ευχή για τους αναγνώστες μας μιας και μπήκαμε προσφάτως στη νέα χρονιά;

Από ευχές κάθε χρόνο τις ίδιες δίνω… αλλά δυστυχώς μέχρι τώρα δεν έχουν εισακουστεί!!! Τι να πω ;;; Μη χειρότερα, μακάρι αυτό το κακό που μας συμβαίνει μέσα στο 2012 να σταματήσει και να γίνει η αφορμή για ένα νέο ξεκίνημα, κάτι καλύτερο διότι σίγουρα αυτό που συμβαίνει δεν το αξίζουμε!

Συνέντευξη στη Σοφία Μπεκιάρη

Φωτογραφίες Ανδρέας Παπαγιαννάκης