Ο Χρήστος Θηβαίος παρέσυρε με τη θεατρική ερμηνεία του το Σταυρό του Νότου
Πριν συναντηθούμε για τις δηλώσεις άκουγα από τα καμαρίνια γέλια και φωνές. Πολύ ωραίο κλίμα σκέφτηκα, λες να διατηρηθεί και πάνω στη σκηνή; Έτσι κ έγινε γιατί οι άνθρωποι που βρίσκονται κ κάνουν μουσική μαζί με αγάπη και πραγματικό μεράκι γι αυτό που συμβαίνει καταφέρνουν να βάλουν το κοινό στην ίδια διάθεση και να μοιραστούν μαζί του αυτή την κατάσταση.
Στην κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου απολαύσαμε μ ένα ποτήρι κρασί αγαπημένα τραγούδια όπως «το ημερολόγιο», τις «μέρες αδέσποτες», «κορώνα γράμματα», «κόκκινο θολό φεγγάρι»… Το πρόγραμμα δεν ήταν τόσο ηλεκτρικό όπως στις προηγούμενες εμφανίσεις του μαζί με τους b project, αλλά περισσότερο ακουστικό, μελωδικό και η φωνή της ‘Αννας Λινάρδου έφερε και το διαφορετικό στην ομάδα.
Τη βραδιά άνοιξε ο Καλλίστρατος Δρακόπουλος με την κιθάρα του ξεχωριστός και ατμοσφαιρικός όπως τον ξέρουμε, ύστερα κάθισε στα ντραμς, βγήκε η υπόλοιπη ομάδα και το πρόγραμμα ξεκίνησε.
Ο Χρήστος Θηβαίος (με φοβερή μπλούζα Μπάουι κ νέο τατουάζ) στην αρχή λίγο μαζεμένος, διστακτικός αλλά μόλις βρήκε το ρυθμό του περιπλανήθηκε στο γνωστό του ήχο και πήρε κ εμάς μαζί. «Περικοπές ενός απόκρυφου», «κορώνα γράμματα» από την Άννα Λινάρδου μία ωραία βαθειά φωνή, μεστή, δυνατή, με συναίσθημα και παρουσία πάνω στη σκηνή που σε αιχμαλωτίζει. Ταιριάζει ακουστικά με τον ήχο του Χρήστου και συνυπάρχει εξαιρετικά στα τραγούδια μαζί του. Εντύπωση έκανε ένας αμανές που τραγούδησε η Άννα στο τέλος του πρώτου μέρους. Αγαπημένο μου τραγούδι είναι το «απ τον παράδεισο» που δυστυχώς δεν μπόρεσα να απολαύσω γιατί ο κόσμος τριγύρω μου μιλούσε πολύ δυνατά τη στιγμή που ο Θηβαίος έδινε μια πολύ όμορφη ερμηνεία στην μπαλάντα αυτή. Ευτυχώς αργότερα τους συνεπήρε η μουσική και σταμάτησαν!
Το πρόγραμμα συνεχίζεται με το δεύτερο μέρος να είναι αρχικά πιο ηλεκτρικό, με ένα μικρό αφιέρωμα στο Τζεφ Μπάτλευ (αλλά μικρό όχι όπως στις προηγούμενες παραστάσεις) με τη Βάσω Δημητρίου να αυτοσχεδιάζει και να συνομιλεί μουσικά με το μπάσο. «Θέλω τη μέρα που θα φύγεις». «ο Άμλετ της σελήνης», «πόσο πολύ σ αγάπησα»…όλα τα τραγούδια που αγαπάμε κ μας αρέσει να ακούμε πάντα ζητάει ο κόσμος και ο Χρήστος λέει «Θα τα παίξουμε όλα» από το μικρόφωνο, ο κόσμος χειροκροτεί και συμμετέχει τραγουδώντας.
Ο ήχος είναι πάρα πολύ καλός και ο φωτισμός δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα, η θεατρική ερμηνεία του Θηβαίου παρασέρνει, το ροκ που έχει μέσα του ξεσηκώνει, το συναίσθημα που βγάζει συγκινεί και φεύγοντας από κει μουρμουρίζω…. «Μην πεις ποτέ ποτέ πως όλα ήτανε μια πλάνη, περιπλανήθηκα μαζί σου και μου φτάνει. Βάλε σημάδια μες στη νύχτα μη χαθείς είναι πιο εύκολο να κλαις παρά να ζεις»…
Ο Χρήστος Θηβαίος μας μίλησε πριν βγει στη σκηνή για τις εμφανίσεις του και το καινούργιο αυτό πρόγραμμα….
Ξεκινάτε απόψε στην κεντρική σκηνή στο Σταυρό του Νότου, τι θα μας παρουσιάσετε;
Χ.Θ. Η βραδιά εδώ ξεκίνησε από το όνειρο της Βάσω Δημητρίου όπου με ενέπνευσε μετά το b-project που παρουσιάσαμε στο Σταυρό του Νότου club. Με βάση αυτή την ηχητική ιδέα το προχωρήσαμε καλλιτεχνικά ως τον ηλεκτρικό ήχο, πάνω στην τραγουδοποιία μου και εκτός από ένα μικρό αφιέρωμα στο Τζεφ Μπάτλεϋ, παίζουμε όλα μου τα τραγούδια με αυτό τον τρόπο. Δηλαδή τα περισσότερα από την τραγουδοποιία μου και αυτά που έχει αγαπήσει ο κόσμος, από τον Άμλετ της σελήνης, από το μυστήριο τρένο, από τη μικρή πατρίδα από το μεγάλο θυμό.. Επίσης είναι και ένας νέος τρόπος να ακούσω αυτά τα τραγούδια από την εκπληκτική ερμηνεία της Άννας Λινάρδου η οποία τραγουδάει ακόμα κ τραγούδια που δεν έχουν παιχτεί ποτέ ζωντανά όπως το «μόνο νερό στη ρίζα» με ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο.
Συμμετέχουν οι ίδιοι μουσικοί;
Στη μεγάλη αυτή η ομάδα πρωτοστατούσης της Βάσως Δημητρίου έχουμε τον Μιχάλη Ευδαίμων στο μπάσο, τον Καλλίστρατο Δρακόπουλο που ανοίγει το πρόγραμμα και είναι και στα ντραμς, το Μάνο Αναστασάκη που μας κάνει περήφανους στο εξωτερικό με τις κιθάρες που φτιάχνει και εκθέτει εκεί, και το συγκλονιστικό Μάξιμο Δράκο στο πιάνο και τα πλήκτρα που μαζί με τη Βάσω Δημητρίου ευθύνονται για τις ενορχηστρώσεις.
Τι θα ακούσει ο κόσμος που θα έρθει αυτή τη φορά;
Πάμε ένα βήμα παραπέρα εδώ. Για μένα το πιο εύκολο πράγμα είναι να παρουσιάζω τα τραγούδια μου, το πιο αβίαστο, παρ’ όλη την αγωνία μου και το αίσθημα ευθύνης που αισθάνομαι κάθε φορά που τραγουδάω. Θέλω να έχω διαρκώς ένα καινούργιο ήχο και να δίνω μια ώθηση ηχητική στα πράγματα που έχω γράψει και έχω τραγουδήσει και θέλω όσο μπορώ και όσο γίνεται κ όσο ο κόσμος το αποδέχεται να είμαι απρόβλεπτος.
Στον κόσμο να πούμε ότι θα ακούσει όλα όσα έχει αγαπήσει, όλα και όσα έχει πιστέψει από εμένα σαν τραγουδοποιό.
Το ίδιο και η Άννα Λινάρδου
Πως σας φαίνεται αυτή η συνεργασία; Πως αισθάνεστε;
Είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζομαι με το Χρήστο Θηβαίο. Η πρώτη ήταν με τις συναυλίες που κάναμε με το Θάνο Μικρούτσικο στις οποίες αισθάνθηκα ότι μπήκα σε μια οικογένεια και ο Χρήστος είναι εκτός από συνεργάτης κ φίλος πια. Είμαι πολύ χαρούμενη
Δεύτερη συγκυρία για την οποία είμαι ευτυχής είναι η μπάντα που συνεργάζομαι, καθένας από αυτούς είναι πολύ ιδιαίτερος μουσικός και είναι πολύ μεγάλη τύχη που όλοι αυτοί συνυπάρχουν σε ένα γκρουπ και θα το ακούσετε αυτό στον ήχο μας. Εδώ έχει πολύ περισσότερα τραγούδια του Χρήστου. Είναι διευρυμένο το πρόγραμμα Είμαι πολύ περήφανη για αυτό τον ήχο κ είμαι πολύ τυχερή που είμαι μέρος αυτής της ομάδας τους.