Συνέντευξη | Κυριάκος Κυανός: «Βίωσα μια μεγάλη απώλεια στη ζωή μου, έχασα τον πατέρα μου»

Επιστροφή στο Caramela για σένα Κυριάκο!

Ναι, με πήραν πίσω! Αδυνάτισα και γι’ αυτό με πήραν! (γέλια)

Ήταν ο όρος που τέθηκε για να γυρίσεις πίσω;

Όχι μωρέ εντάξει!

Στο Caramela σε μάθαμε καλύτερα, σε συνηθίσαμε, έχουμε διασκεδάσει μαζί σου… Επιστρέφεις στον… «τόπο του εγκλήματος»!

Εντάξει, έκανα ένα διάλειμμα, χρειαζότανε για όλους μας. Πέρασα και εγώ τα προσωπικά τα δικά μου. Βίωσα μια μεγάλη απώλεια στη ζωή μου, έχασα τον πατέρα μου και είναι κάτι το οποίο με πήγε λίγο πίσω. Ένα πράγμα που θα λέω παντού από δω και στο εξής είναι να λέτε «Σ’αγαπώ» στους γονείς σας κάθε μέρα.

Είναι μάθημα για ‘σένα αυτό;

Ναι, και γι’ αυτό προσπαθώ να το περάσω στον κόσμο. Πρέπει να το κάνουμε συνέχεια ακόμη και χωρίς να υπάρχει λόγος. Δεν είναι τίποτα δεδομένο. Γενικά δεν περίμενα να βρω το Θεό τον ίδιο, αλλά με το που τον έχασα τον πατέρα μου τα κατάλαβα όλα. Τα είδα όλα διαφορετικά, δηλαδή ήταν κάτι που δεν περίμενα κι όμως με άλλαξε. Ο πατέρας μου ήταν πολύ χαμηλών τόνων και ταπεινός. Αυτά που έφτιαχνε δεν τα ήξερε κανένας μας στην οικογένεια. Εγώ το ‘χα παράπονο, του έλεγα συχνά «Έλα κάτω, έλα να με δεις, να μ’ ακούσεις, να με χειροκροτήσεις…» κι εκείνος δεν αντιδρούσε, μου ‘δειχνε ότι δεν τον ενδιέφερε. Αφού τον χάσαμε, βρήκα κρυμμένη στην αποθήκη μια κούτα με συλλογή από τα cds μου, φωτογραφίες μου από εφημερίδες και ότι είχε γραφτεί για μένα.

Γιατί το έκανε αυτό χωρίς να το ξέρεις;

Ήταν υποστηρικτικός χωρίς να δείχνει όμως την αδυναμία του. Οι τελευταίες του κουβέντες γι’ αυτά τα θέματα ήτανε «Και να φύγω από τη ζωή, εσύ θα ‘σαι ικανός να πετάξεις με τα δικά σου τα φτερά. Δε σε φοβάμαι, δεν θα κοπούν τα φτερά σου».

Πόσο σε άλλαξαν αυτές οι δυσάρεστες καταστάσεις που έζησες το τελευταίο διάστημα;

Την ανάσα μου την ίδια άλλαξαν, ολόκληρη τη ζωή μου, το οξυγόνο μου… Άλλαξαν το χρώμα και γεύση της καθημερινότητάς μου.

Ας προχωρήσουμε τότε σε κάτι πιο ευχάριστο…

Μα είναι ευχάριστο, στην ουσία θα πρέπει να χαιρόμαστε. Όταν ένας άνθρωπος φεύγει, είναι στον παράδεισο.

Τι καινούριο θα δούμε από σένα φέτος στο Caramela;

Tώρα εγώ τι να πω; Στα ίδια είμαι, νιώθω ο ίδιος είτε είμαι 50 κιλά πάνω, είτε είμαι 50 κιλά κάτω… Είμαι ο ίδιος, δεν αλλάζει κάτι από μέσα μου, απλά θα μπορέσω να δώσω μια άλλη ενέργεια τώρα, κάτι που είχα μαζεμένο μέσα μου καιρό. Θα δώσω και κίνηση και θα χορέψω κιόλας. Με το Γιώργο ειδικά έχουμε ξαναδουλέψει και θέλουμε να δώσουμε όση περισσότερη ενέργεια γίνεται στον κόσμο.

Μίλησέ μου λίγο για το νέο σου τραγούδι «Να μ’ αγαπάς», τι σε έκανε να το επιλέξεις; Γιατί αυτό το συγκεκριμένο τραγούδι;

Είναι το τραγούδι του μπαμπά μου, όλα εκεί γυρνάνε, δε θέλω να μιλάω συνεχώς γι’ αυτό, αλλά ήταν η επιλογή του. Του άρεσε, τον πήρα για να το ακούσει τελειωμένο πριν βγει στο ραδιόφωνο. Δεν πρόλαβε να το ακούσει στο ραδιόφωνο τελικά, αλλά ήταν η επιλογή του, του άρεσε πάρα πολύ… Γενικά ήταν η ατάκα του!

Σε αγχώνουν οι δύσκολες καταστάσεις που βιώνει η χώρα;

Δεν με αγχώνει ποτέ. Δεν με άγχωσε το δύσκολο, δύσκολα έχουμε μάθει, δύσκολα έχουμε μεγαλώσει. Δεν έχουμε μεγαλώσει πλούσια, έχω κάνει τα πάντα στη ζωή μου, έχω κοιμηθεί στο αμάξι δύο εβδομάδες για να παραμείνω στην Αθήνα. Ήμουν μες στο αυτοκίνητο για να μπω και να γνωρίσω τον άνθρωπο τον οποίο ο Θεός μου έστειλε, πραγματικά στο λέω, έχω δυο μπαμπάδες… Εκτός από τον βιολογικό μου πατέρα, έχω και τον Μαρμαρά τον Στέλιο και είμαι ευγνώμων που είμαστε αγκαλιά και παρέα και με έχει στην καρδιά του και με βοηθά.

Θεωρείς ότι ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε είναι που περιπλέκει τα πράγματα;

Μα φυσικά! Γι’ αυτό κι αδυνατούμε να λύσουμε μόνοι μας τα προβλήματα μας και χρειαζόμαστε πάντα τη συμβολή των γύρω μας. Βέβαια υπάρχουν και οι άνθρωποι που πραγματικά βιώνουν εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις και εκείνα όντως είναι προβλήματα. Τι να πεις για τον παππού που δεν έχει λεφτά να πάρει ένα κουλούρι στο εγγονάκι του; Θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι, να χαμογελάμε και να τα αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι… Θα ήταν καλό να μην αντανακλάται στην ψυχολογία μας η κρίση, γιατί η κρίση είναι πιο πολύ στα χαρτιά.

Είναι εύκολο όμως αυτό σε μια χώρα που έχει βάλει για τα καλά την λέξη «κρίση» στην καθημερινότητά της;

Τίποτα δεν είναι εύκολο, μας έχουνε μάθει έτσι, μας «ψεκάζουν» που λένε… Η παιδεία μας δυστυχώς είναι να κλαιγόμαστε!

Ολοκληρώνοντας, θέλω να μου πεις τι ευχή θα έδινες στον κόσμο αλλά και σε αυτούς που θα έρθουν να σας απολαύσουν στο Caramela.

Η ευχή μου πλέον είναι μία, να αγαπάτε τους γονείς σας, να τους το λέτε όμως κάθε μέρα ακόμα και χωρίς λόγο. Μην παίρνετε τηλέφωνο να πείτε «Μαμά, τι φαγητό έχεις;»… Να λέτε «Μαμά σ’ αγαπώ». Υγεία πάνω από όλα και αγάπη στη συνέχεια.

Τι υπόσχεση δίνεις σε όσους έρθουνε να σε ακούσουν στο μαγαζί;

Υπόσχομαι να είμαι ο ίδιος που αγαπήσανε, χοντρούλης και γλυκούλης σε άλλο καλούπι, σε άλλο όχημα, σε άλλο αμάξι… (γέλια) Θα περάσουν τέλεια, θα διασκεδάσουν… το ξέρουν το θέμα εδώ πέρα άλλωστε.

Συνέντευξη: Σοφία Μεκιάρη

Απομαγνητοφώνηση: Χριστίνα Σαμπανη

Φωτογραφίες: byRon