Απολαύσαμε τον Φίλιππο Πλιάτσικα σε μια μελωδική βραδιά Δίεση! (αποκλειστικό φωτορεπορτάζ και video)
Γύρω στις 20.30, φτάσαμε στο νεοκλασικό κτίριο της οδού Θεμιστοκλέους στα Εξάρχεια που αν και καθημερινή, εντούτοις είχε αρχίσει να καταφθάνει κόσμος και να γεμίζει τον περιορισμένο θέσεων χώρο. Κανά τέταρτο μετά κατέφθασε στην αίθουσα και ο Φίλιππος Πλιάτσικας, φορώντας ένα μαύρο t-shirt που έγραφε πάνω τον τίτλο της νέας του δισκογραφικής δουλειάς «Προσοχή στο Κενό».
Απλός στην συμπεριφορά, άμεσος με το κοινό, αληθινός, ο Φίλιππος Πλιάτσικας ανέβηκε πάνω στη σκηνή και μαζί με την 5μελή νεανική μπάντα, του, μας τραγούδησε με αρκετά ηλεκτρικό ήχο κάποια καινούργια κομμάτια, όπως το «Λάθος άνθρωπος», «Με τα χέρια ψηλά», «Που να πάμε», «Χλωμοί πιτσιρικάδες», «Προσοχή στο Κενό», νέα τραγούδια με διαφορετικές ιστορίες, που η μία μπαίνει μέσα στην άλλη, προλογίζοντας ή συνεχίζοντας, όπως συμβαίνει και στη ζωή..
Επικεντρώθηκε επίσης και σε γνωστά αγαπημένα τραγούδια από την εποχή των Πυξ Λαξ που το κοινό λατρεύει και έτσι όλοι μαζί σιγοτραγουδήσαμε «Να με θυμηθείς», «Έπαψες αγάπη να θυμίζεις», «Μοναξιά μου όλα», «Μια συνουσία μυστική». Φυσικά ακούσαμε και τραγούδια από την επιτυχημένη προσωπική του πορεία όπως το «Πόλη Χιόνι» και το «Ποιος έχει λόγο στην αγάπη».
Ο Φίλιππος Πλιάτσικας για το τέλος κράτησε να μας χαρίσει το «Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα» και μας αποχαιρέτησε με μια παρουσίαση των ταλαντούχων μουσικών που συνόδεψαν με τις νότες τους τη βραδιά και όπως είπε παίξανε μαζί του στη σκηνή για πρώτη φορά: Διονύσης Κωνσταντινίδης στην ηλεκτρική κιθάρα και τα φωνητικά, Βασίλης Τριανταφυλλόπουλος στα πλήκτρα, Αντώνης Καναράς στα τύμπανα, Κική Κριμιτζά στο μπάσο και τα φωνητικά, Ελευθερία Ναθαναήλ στα πλήκτρα, το ακορντεόν και το βιολί.
Φύγαμε με την αίσθηση ότι βρεθήκαμε σε μια «μυστική» συναυλία ανάμεσα σε φίλους, φίλοι κι εμείς και περάσαμε όμορφα, γιατί τελικά σε μια τέτοια δύσκολη εποχή που βιώνουμε, αυτό που μας ενώνει είναι η ανάγκη μας για καλή μουσική χωρίς αμφιβολία! Ο Φίλιππος Πλιάτσικας θα ξαναβγεί στο δρόμο για να μας διηγηθεί μια ιστορία, μέσα από άλμπουμ που σημαίνουν πάρα πολλά για εκείνον: δύο από την Πυξ Λαξ εποχή, ένα από την προσωπική του δισκογραφία και φυσικά από τον πρόσφατο δίσκο του «Προσοχή στο Κενό». Για το καλοκαίρι, έχει στο πρόγραμμά του συναυλίες ανά την Ελλάδα, περισσότερα όμως, στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Προτού ξεκινήσει η μουσική βραδιά Δίεση, συναντήσαμε τον Φίλιππο Πλιάτσικα και μας έδωσε μια μικρή συνέντευξη αποκλειστικά στο tralala.gr!
Σας συναντάμε με αφορμή την κυκλοφορία του νέου σας δίσκου σε μια βραδιά Δίεση. Η καινούργια σας δισκογραφική δουλειά έχει τίτλο «Προσοχή στο Κενό». Πότε κυκλοφορεί; Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο;
«Η νέα μου δουλειά κυκλοφορεί από αύριο 24 Φεβρουαρίου. Ο τίτλος του δίσκου είναι μια επιλογή της φράσης που εδώ και δύο χρόνια βγαίνει συνεχώς μπροστά μου. Αν φύγουμε από το πρώτο επίπεδο που είναι η οικονομικό –πολιτική κρίση που βιώνουμε όλοι μας, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, βλέπω κι αισθάνομαι ότι αν έχουμε να προσέχουμε από κάτι είναι κυρίως το κενό με όλες τις μορφές του (συναισθηματικές, ψυχολογικές, ηθικές, πνευματικές), και θεωρώ ότι είναι αυτό το κενό που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια και που μας οδήγησε στην κατάσταση που ζούμε σήμερα. Έτσι, επέλεξα να βάλω αυτή τη φράση στο δίσκο μιας που τη βρίσκω μπροστά μου όλα αυτά τα χρόνια, κι εγώ προσωπικά αισθάνομαι ότι αν έχω να προσέξω κάτι είναι αυτό το κενό».
Στο τραγούδι σας «Που να πάω» καθρεφτίζεται η ανάγκη που έχουμε τελευταία για φυγή και η σκέψη απόδρασης από την Ελλάδα. Θα τα καταφέρουμε λέτε στο τέλος να απαλλαγούμε από «ψεύτικες αγκαλιές και δανεικά φτερά» όπως λέει και ο στίχος;
«Εγώ από τη φύση μου ήμουνα πάντα αισιόδοξος, άλλωστε και το τραγούδι τελειώνει με τη φράση .. «θα βρούμε αλλιώτικα φτερά για να πετάμε». Νομίζω ότι μέσα από τα λόγια του τραγουδιού φαίνεται και η θέση μου για τα πράγματα. Αν δει κανείς ότι ακόμη και μεταξύ μας δεν ερχόμασταν κοντά, δεν κοιτάγαμε ο ένας τον άλλον, αισθάνομαι ότι σιγά σιγά έχουμε αρχίσει να κοιτάμε τους ανθρώπους γύρω μας και αυτό είναι ένα καλό σημάδι μέσα στη δυσκολία».
Στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού «Που να πάω» μέσα από δύο ιστορίες με τη συμμετοχή της Πέννυς Ραμαντάνη από τους Όναρ και του Μανώλη Afolanio Yinka, αποτυπώνεται η σημερινή σκληρή πραγματικότητα που μας έχει περικυκλώσει. Ήταν δική σας αυτή η ιδέα;
«Η ιδέα του βίντεο κλιπ ήταν του Περικλή Μαθιέλλη και δική μου. Σκεφτήκαμε ότι θα ήταν καλύτερα να επιλέξουμε πρόσωπα οικεία, που θα το έκαναν με πολύ αγάπη και θα έβγαζαν αυτό που φανταζόμασταν. Με την ευκαιρία της ερώτησης σου να ευχαριστήσω την Πέννυ Ραμαντάνη και τον Mc Yinka που δουλέψανε πολύ για να βγει η ιστορία στο βίντεο κλιπ, δείχνοντας δύο παράλληλες ιστορίες που ως θεατής νομίζω δεν απέχει και πολύ από την σημερινή πραγματικότητα. Η μία ενός αγοριού που είναι μετανάστης αλλά παρόλο αυτά βλέπει τα πράγματα από τη θετική τους πλευρά και από την άλλη η ιστορία μιας κοπέλας η οποία ζει μια βίαιη και δύσκολη πραγματικότητα και δεν βρίσκει τον τρόπο να ανταπεξέλθει, βλέποντας τα πράγματα από την αρνητική τους πλευρά. Στο τέλος όμως βρίσκεται το χέρι του ενός για να πιάσει το χέρι του άλλου και κάπως έτσι η ζωή συνεχίζεται».
Τολμήσατε να δώσετε τα τραγούδια του προηγούμενου σας δίσκου δωρεάν στο διαδίκτυο. Πώς γεννήθηκε αυτή η απόφαση; Θα το ξανακάνατε; Αυτή η γενναία κίνησή σας θα έπρεπε πιστεύετε να γίνει παράδειγμα προς μίμηση και για άλλους καλλιτέχνες;
«Δεν αισθάνομαι ότι θα μπορούσα να θέσω τον εαυτό μου ως παράδειγμα για κανέναν. Αυτό έγινε στον προηγούμενο δίσκο όπου έβλεπα μια εποχή με φοβερή ανάπτυξη του διαδικτύου σε σχέση με το πώς οι άνθρωποι μάθαιναν και άκουγαν μουσική. Ήταν μια κίνηση που περιείχε πολλά από αυτά που ήθελα να πω γι’ αυτήν την εποχή. Είναι μεγάλη η κουβέντα αυτή τώρα, πολύς κόσμος δεν γνωρίζει για την πειρατεία στη μουσική και έχει επιλέξει να βρίσκει τα τραγούδια μέσα από το διαδίκτυο, οπότε κι εγώ θεώρησα τότε καλύτερο να δωρίσω τα τραγούδια μου. Στον νέο μου δίσκο δεν νομίζω να γίνει αυτό πάλι γιατί η επανάληψη και η μανιέρα γενικά δεν κάνει καλό. Έτσι κι αλλιώς το γνωρίζουμε εξαρχής ότι τα τραγούδια θα βγουν στο διαδίκτυο. Αλλά αν ισοπεδωθεί τελείως κι αυτό τότε θεωρώ ότι πάμε σε μια ασυδοσία που δεν ξέρω τι αποτέλεσμα θα έχει στο τέλος».
Το περσινό καλοκαίρι σφραγίστηκε με μια πολύ επιτυχημένη περιοδεία αφιερωμένη στη μνήμη του Μάνου Ξυδούς. Περιμένατε αυτή τη μεγάλη προσέλευση του κόσμου; Μια εικόνα που θυμάστε και θα θέλατε να τη μοιραστείτε μαζί μας;
«Έχω να θυμάμαι πολλές εικόνες, όχι μόνο μία. Ήταν όλη αυτή η κοσμοσυρροή και η πρώτη στιγμή που ανεβήκαμε πάνω στη σκηνή. Δεν το περιμέναμε τόσο πολύ και για εμάς ήταν μεγάλη έκπληξη. Δείχνει ότι ο κόσμος αντέχει να αγαπά αυτά που αισθάνεται ο ίδιος ότι αγαπά, ανεξάρτητα από το τι ακούγεται, από το πέρασμα του χρόνου και από τις κριτικές».
Τα σχέδιά σας για το καλοκαίρι ποια είναι; Θα κάνετε κάποιες συναυλίες για την προώθηση του νέου σας δίσκου;
«Από 30 Μαΐου ξεκινάμε την καλοκαιρινή μας περιοδεία στην Αλεξανδρούπολη και θα συνεχίσουμε και σε άλλες πόλεις όπως Κομοτηνή, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Βόλο, Γιάννενα για να καταλήξουμε στην Αθήνα. Τα τραγούδια της περιοδείας θα βασίζονται σε τρία άλμπουμ, δύο από την εποχή των Πυξ Λαξ «Ο Μπαμπούλας τραγουδάει μόνος τις Νύχτες»(1996) & «Στίλβη» (1998) και ένα από την προσωπική μου δισκογραφία το «Όμνια» (2007) και φυσικά από τον τελευταίο μου δίσκο «Προσοχή στο Κενό» (2012).