“Τραγούδια που μεταναστεύουν…” : Κεφάλαιο 3o
Λέω να ξεκινήσουμε με κάτι πιο καινούριο, πιο φρέσκο, αν θέλετε, και πολύ πολύ αγαπημένο. Η Έλενα Παπαρίζου πρωτοτραγούδησε στο MadWalk 2011 μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τις καριέρας της, ένα κομμάτι που πέρσι μονοπώλησε τα ραδιόφωνα κι όχι μόνο. Δεν είναι άλλο από το «Baby It’s Over» που αγαπήθηκε παράφορα, όχι όμως μόνο από έλληνες. Στη Ρωσία λοιπόν, το τραγούδι έγινε «Ne pomnju», επιτυχία δεν γνωρίζουμε αν γνώρισε αλλά η περίπτωσή του είναι χαρακτηριστική.
Μετακινούμαστε ταχύτατα σήμερα και πάμε αμέσως στο αγαπημένο Ισραήλ που τόσες φορές έχουμε αναφέρει. Εκεί λοιπόν το τραγούδι «Πίστα από φώσφορο», τραγουδιέται από άνδρα καλλιτέχνη, μετονομάζεται σε «יואב יצחק» και γνωρίζει επιτυχία ανάλογη με εκείνη του ελληνικού τραγουδιού που αγαπήσαμε με τη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου.
http://www.youtube.com/watch?v=Vz06-Ttm-wQ
Συνεχίζουμε με ένα όνομα που επίσης μας είναι γνωστό. Συναντάμε τη Sarit Hadad, όπως και σε προηγούμενο κεφάλαιο, μόνο που αυτή τη φορά διασκευάζει Πέγκυ Ζήνα και το κομμάτι της «Τρέξε». Το σίγουρο είναι πως η ίδια αποτελεί μεγάλη θαυμάστρια της ελληνικής μουσικής και το αποδεικνύει σε κάθε της βήμα. Μετά λοιπόν τον Νίκο Βέρτη και τον Νίκο Οικονομόπουλο, σειρά έχει η Πέγκυ Ζήνα.
Σε αυτό το σημείο, κάνουμε το μεγαλύτερο ως τώρα ταξίδι μας, πεταγόμαστε μια βολτίτσα μέχρι την Αφρική. Ναι καλά διαβάσατε, μέχρι την μακρινή Αφρική. Εκεί συναντάμε το boyband Hi- 5 που επιχειρεί να διασκευάσει στη γλώσσα του το «My Number One», τραγούδι με ξεχωριστή θέση στις καρδιές πολλών ελλήνων καθώς έφερε για πρώτη και μοναδική, μέχρι στιγμής φορά, την πρώτη θέση στον διαγωνισμό της Eurovision για τη χώρα μας. «Θύμα» και πάλι λοιπόν, η Έλενα Παπαρίζου που… μάλλον θα γελάσει, μόλις δει το παρακάτω video.
Πολύ ιδιαίτερη περίπτωση η επόμενη κι αυτό γιατί δεν θα χρειαστεί να πάμε πολύ μακριά. Το συγκρότημα K- Otic πριν μερικά χρόνια τραγούδησε το «No Perfect World». Κι αν το τραγούδι αυτό δεν σας θυμίζει κάτι, η ελληνική version του σίγουρα σας λέει πολλά. Οι δικές μας Hi- 5 λοιπόν, διασκεύασαν τους K- Otic και μετέτρεψαν το τραγούδι τους σε «Υπάρχει ένα Αστέρι», κυκλοφορώντας ένα από τα μεγαλύτερα hits της εποχής.
Μια και μιλάμε για ελληνικές διασκευές, ας δούμε άλλη μια χαρακτηριστική. Η Ελευθερία Αρβανιτάκη κυκλοφόρησε το 2008 το τραγούδι της «Μην ορκίζεσαι». Γνωρίζατε πως το κομμάτι λίγο νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει στην Ιταλία από τον Mango με τίτλο «Comme Monna Lisa»; Πρόκειται για τραγούδια που η απήχησή τους ήταν πολύ μεγάλη και στις δυο χώρες, καθώς ερμηνεύτηκαν από πολύ αγαπητούς στο κοινό καλλιτέχνες.
http://www.youtube.com/watch?v=RoFaeEGzXb0
Και κλείνοντας και το σημερινό κεφάλαιο θέλω να πάμε σε μια πολύ ξεχωριστή διασκευή. Και γιατί είναι ξεχωριστή; Μα γιατί αποτέλεσε ύμνο ποδοσφαιρικής ομάδας. Στην Τουρκία λοιπόν, το «Συρματόπλεγμα» του Γιώργο Αλκαίου δεν είναι ένα τυχαίο τραγούδι. Μετονομάστηκε σε «Te Quiero Galatasaray», τραγουδήθηκε μισό στα Ισπανικά, μισό στα Τουρκικά και έγινε ο ύμνος των φιλάθλων της ποδοσφαιρικής ομάδας Galatasaray.
Φτάσαμε στο τέλος και για σήμερα. Τα ταξίδια πολλά, οι μουσικές ακόμη περισσότερες… Όπως όλα δείχνουν όμως αποτελούν συνδετικό κρίκο για λαούς πους δεν συνορεύουν ούτε γεωγραφικά, αλλά ούτε και «πνευματικά». Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την μεθεπόμενη Παρασκευή με πιο πολλά παραδείγματα για να πειστούν ακόμη και οι δυσκολότεροι…
Επιμέλεια Αθανασία Βογιάρη