Βιογραφία | Elton John, μια εκκεντρική προσωπικότητα, ένας καλλιτέχνης με ευαισθησίες
Το πραγματικό του όνομα είναι Reginald Kenneth Dwight. Ο πατέρας του, Stanley Dwight ήταν υποσμηναγός της RAF και μουσικός (έπαιζε τρομπέτα). Χώρισαν με τη μητέρα του Sheila το 1962 και όχι υπό τις καλύτερες συνθήκες. Τον πατριό του Fred Farebrother, με τον οποίο η μητέρα του παντρεύτηκε σχεδόν αμέσως μετά το διαζύγιο, τον αποκαλεί ακόμα και σήμερα τρυφερά «Derf» και πάντα, τονίζει πόση βοήθεια του πρόσφερε, στεκόμενος δίπλα του σαν αληθινός πατέρας.
To «καλλιτεχνικό» του όνομα προέρχεται από το συνδυασμό των μικρών ονομάτων του blues θρύλου Long John Baldry και του σαξοφωνίστα των Bluesology, Elton Dean.
Μια υπερεπιτυχημένη καριέρα 40 και πλέον χρόνων, μία προσωπικότητα εκκεντρική που αρέσκεται να σοκάρει και να προκαλεί, ένας καλλιτέχνης με ευαισθησίες. Ποιος είναι τελικά ο 65χρονος «Rocket Man»;
Η αρχή…
Η πρώτη επαφή του Elton με το πιάνο ήταν στα 4(!) του χρόνια, ενώ εισήχθη στη Royal Academy of Music σε ηλικία 11 χρόνων. Αν και φοίτησε για 5 χρόνια, δεν την τελείωσε ποτέ και αργότερα, παραδέχθηκε ότι βαριόταν αφόρητα και δε μελετούσε σχεδόν καθόλου.
Στο πρώτο του γκρουπ, τους Bluesology, μπήκε στα 14 του. Οι δικοί του δε συμπαθούσαν ιδιαίτερα το ύφος της μουσικής του. Ο πατέρας του τον ήθελε να αφοσιώνεται στην κλασική μουσική, ενώ και η μητέρα του χαρακτήριζε το ύφος των τραγουδιών του «τραχύ». Από τα 16 έπαιζε κάθε Σάββατο βράδυ σε μία τοπική παμπ, και εκεί ήταν που τον ανακάλυψε η πρώτη του δισκογραφική εταιρία.
Ο Elton John εμφανίστηκε με τη μπάντα του Baldry, στα τέλη της δεκαετίας του ’60.
Η συνεργασία του με τον -έκτοτε μόνιμο- στιχουργό και συνεργάτη του, Bernie Taupin, εγκαινιάστηκε το 1967. Μάλιστα, όταν πρωτοξεκίνησε, δεν είχαν ακόμη συναντηθεί και επικοινωνούσαν μέσω ταχυδρομείου, αφού η συνεργασία τους ξεκίνησε επειδή απάντησαν στην ίδια αγγελία, ο ένας σαν συνθέτης και ο άλλος σαν στιχουργός.
Κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι πως ο Elton είχε συμμετάσχει στα τέλη των 60s σε audition για τη θέση του τραγουδιστή, τόσο στους ήρωες του progressive rock King Crimson, όσο και στους -επίσης έντεχνους rockers- Gentle Giant, ωστόσο απορρίφθηκε(!) και από τους δύο.
Καριέρα
Ο Έλτον Τζων κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ το 1969, αλλά αυτό πέρασε λίγο – πολύ απαρατήρητο. Ήταν, όμως, με το δεύτερο άλμπουμ του, Elton John, που κυκλοφόρησε το 1970, έγινε μια διεθνής διασημότητα.
Το 1972 με το άλμπουμ Honky Chateau επιβάλλει ένα νέο μουσικό ύφος. Είναι σε θέση να γράψει και να ηχογραφήσει άλμπουμ γρήγορα, και μεταξύ άλλων, η σύμβασή του με τον DJM, επιβάλλει την κυκλοφορία δύο άλμπουμ το χρόνο καθώς και συναυλίες σε όλο τον κόσμο, όπως τις Ηνωμένες Πολιτείες, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και την Ιαπωνία.
Με το Goodbye Yellow Brick Road (1973), ο Έλτον Τζων ταράζει τα νερά της δεκαετίας του 70 αλλάζοντας για πάντα την μουσική σκηνή της εποχής. Αυτό το διπλό άλμπουμ περιλαμβάνει τίτλους σταθμούς, όπως τα: “Candle in the Wind”, “Bennie and the Jets”, ή “Goodbye Yellow Brick Road”.
http://www.youtube.com/watch?v=U7wwZVB4yMI
Μεταξύ 1972 και 1975, ο Έλτον Τζων ζει κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής γίνεται όλο και πιο γνωστός και στην άλλη μεριά του Ατλαντικού (Αν και το μεγάλο μπαμ στις Η.Π.Α. θα γίνει την δεκαετία του 90 με το Sacrifice). Γοητευμένος από το Χόλιγουντ, είναι σαν να βρίσκει τον εαυτό του, μιας και οι συναυλίες του εκφράζουν πια τέλεια τις εικόνες, τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα του, καθώς και του Bernie Taupin, του στιχουργού του, μέσα από τα τραγούδια τους.
Ο Έλτον Τζων και η ομάδα του προσφέρει επίσης δύο άλλα αριστουργήματα, Captain Fantastic and the Brown Dirt Cowboy (1975) και Blue Moves (1976), συχνά θεωρείται ότι αποτελούν με το Goodbye Yellow Brick Road τους τρεις πυλώνες της καριέρας του.
Μετά από πολλά προβλήματα με τα ναρκωτικά, και την εγχείρηση στους πολύποδες που είχε εξ’ αιτίας αυτών το 1986, ο Έλτον Τζων επέστρεψε σε μία περίοδο ακμής.
Το 1995 κερδίζει το Όσκαρ καλύτερου soundtrack για την ταινία Ο Βασιλιάς των λιονταριών της Disney. Επίσης έχει στην κατοχή του 5 Grammy awards. Το 1998 χρίστηκε ιππότης από την βασίλισσα της Αγγλίας για την προσφορά του στην χώρα και στην μουσική, καθώς και στην φιλανθρωπία. Από τότε, ο «Rocket Man» αναφέρεται και επισήμως ως «Sir John Elton».
Σε 40 χρόνια καριέρα έχει πουλήσει πάνω από 250 εκατομμύρια άλμπουμ, και είναι ο καλλιτέχνης με τις περισσότερες ζωντανές εμφανίσεις στην ιστορία της μουσικής.
Παγκόσμια καταξίωση και επιτυχία
Βρίσκεται ανάμεσα στους 7 πιο επιτυχημένους -από άποψη πωλήσεων δίσκων- καλλιτέχνες στον πλανήτη, μαζί με τους Beatles, τον Elvis Priesley, το Michael Jackson και τη Madonna. Οι δίσκοι του έχουν ξεπεράσει ήδη σε πωλήσεις τα 250 εκατομμύρια αντίτυπα.
Το τραγούδι του «Candle in the Wind ’97» (διασκευή παλιάς του επιτυχίας από το 1973), που εκδόθηκε ως φόρος τιμής για τον χαμό της πριγκίπισσας Νταϊάνα και ερμηνεύτηκε από τον Elton στην κηδεία της, είναι το single με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της μουσικής. Πούλησε παγκοσμίως πάνω από 30 εκατομμύρια κόπιες.
Το περιοδικό Rolling Stone τον κατέταξε το 2004 στο Νο 49 της λίστας των 100 μεγαλύτερων καλλιτεχνών όλων των εποχών.
Έχει κερδίσει 6 βραβεία Grammy (το πρώτο το 1986), 4 Βρετανικά Βραβεία, ένας βραβείο της αμερικανικής Ακαδημίας, μία Χρυσή Σφαίρα και ένα Tony Award.
Η άλλη πλευρά του «Rocket Man»
Στα 1973 έγινε πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας Watford (τότε αγωνιζόταν στην Δ’ Κατηγορία της Αγγλίας) και έκλαψε δημόσια όταν η Watford έχασε από την Έβερτον με 2-0 στον τελικό του Αγγλικού Κυπέλλου το 1984.
Το 1975, υποδύθηκε τον Pinball Wizard στην προσαρμογή της rock όπερας των Who για τη μεγάλη οθόνη από τον Ken Russell.
Τον Σεπτέμβρη του 1988, ο Elton δημοπράτησε πάνω από 2000 κομμάτια από την προσωπική του συλλογή στον οίκο Sotheby’s, συγκεντρώνοντας συνολικά 4 εκατομμύρια ευρώ για την καταπολέμηση του AIDS.
Το Elton John Aids Foundation έχει συγκεντρώσει από το 1992 -οπότε και ιδρύθηκε- πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια.
Από το 2004 και μετά, «ανοίγει» κάθε χρόνο για μικρό διάστημα ένα «κινητό» μαγαζί -σε διαφορετική πόλη κάθε χρόνο- με κομμάτια από τη γκαρνταρόμπα του, πάλι για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Η ιδιωτική «σφαίρα» του Sir Elton
Δήλωσε δημόσια αμφισεξουαλικός σε μια συνέντευξή του στο περιoδικό Rolling Stone το 1976.
Παντρεύτηκε το 1984 τη Renate Blauel (είχε ήδη στο ενεργητικό του ένα γάμο από τα τέλη των 60s με την τότε γραμματέα του Linda Woodrow), μία Γερμανίδα που εργαζόταν ως μηχανικός ήχου στις ηχογραφήσεις του, ωστόσο τέσσερα χρόνια αργότερα χώρισαν και λίγο μετά, ο Elton John δήλωσε δημόσια ότι είναι ομοφυλόφιλος.
Το 2001, εκμυστηρεύτηκε στην αγγλική εφημερίδα Sun ότι σπαταλάει περισσότερές από 200.000 λίρες Αγγλίας τη φορά, όταν ψωνίζει ρούχα. Ποτέ δε μπόρεσε να υπολογίσει πόσα χρήματα δαπάνησε λόγω του εθισμού του στα ναρκωτικά, αλλά έχει εξομολογηθεί σε δημοσιογράφο πως, όποτε πετάει πάνω από τις Άλπεις, το χιόνι του θυμίζει τις τεράστιες ποσότητες κοκαΐνης που έχει καταναλώσει στη ζωή του…!!
Βρίσκεται σε σύμφωνο συμβίωσης από το Δεκέμβρη του 2005, με τον εδώ και πολλά χρόνια -από το 1993(!)- σύντροφό του, David Furnish.
Ο Άγγλος καλλιτέχνης αρνιόταν να υιοθετήσει ένα παιδί μαζί με το σύντροφό του, λόγω της διαφοράς ηλικίας που τους χωρίζει (15 χρόνια). Τελικά, τον Δεκέμβριο του 2010, γεννήθηκε από παρένθετη μητέρα ο γιος τους Zachary Jackson Levon Furnish – John.
Δηλώσεις και «κόντρες»…
Ο Elton John αποδίδει τα εύσημα στη Watford, για τη βοήθεια που του έδωσαν οι ιθύνοντες της ομάδας για να υπερβεί τις εξαρτήσεις του. Ο Graham Taylor, manager της ομάδας και φίλος του, του επεσήμαινε πολλές φορές ότι «ξέφευγε» με το ποτό και τον συγκρατούσε… Όπως έχει δηλώσει, «Αν δεν ήταν η Watford, πραγματικά δεν ξέρω τι θα μου είχε συμβεί…»
Η παγκόσμια περιοδεία του το 1976 είχε τον αυτοσαρκαστικό τίτλο «Louder than Concorde (But Not Quite as Pretty)».
Ο Sir Elton έγινε ο πρώτος δυτικός pop star που περιόδευσε στη Σοβιετική Ένωση το 1979.
Κάποτε, εκνευρισμένος με ένα διαφημιστικό μπαλόνι που «προπαγάνδιζε» συναυλία του Rod Stewart σε δικιά του ανοιχτή εμφάνιση, έβαλε να το «σκάσουν» στον αέρα.
Δεν του αρέσει καθόλου να κάνει μουσικά βίντεο. Τα θεωρεί μάλιστα «απεχθή», όπως έχει δηλώσει σε ντοκιμαντέρ της αγγλικής τηλεόρασης…
Ο David Bowie ξεκίνησε μια 20χρονη κόντρα με τον Sir Elton στα 70s, όταν ο τελευταίος τον αποκάλεσε «βασίλισσα της πεντάρας του ροκ», ενώ ο Rod Stewart τον αποκαλεί «Sharon» και «τσιγκούνη».
Για τον Elvis Presley, τον οποίο γνώρισε στην Ουάσιγκτον στα μέσα της δεκαετίας του ’70, o Elton έχει δηλώσει: «Ήταν ήδη μισοπεθαμένος. Δεν υπήρχε ίχνος ζωής πια μέσα του και αυτό ήταν κάπως στενάχωρο σαν θέαμα».
Συνεργασίες
Ο αείμνηστος Beatle, John Lennon, παίζει στο concept άλμπουμ του Captain Fantastic and the Brown Dirt Cowboy (του 1975) – αλλά στα credits αναφέρεται ως Dr Winston O’Boogie.
Ο στιχουργός Bernie Taupin έγραψε τους στίχους της μπαλάντας «Someone Saved My Life Tonight», με αφορμή μια προσπάθεια του Sir Elton να αυτοκτονήσει, κάτι που απεφεύχθη με την παρέμβαση του ίδιου. Στους στίχους γίνεται αναφορά και στην πρώτη γυναίκα του Elton.
Η υποψηφιότητα του «Can’t Go On (Living Without You)» που ο John προόριζε για να αποτελέσει την αγγλική συμμετοχή στη Eurovision το 1969, είχε «πατώσει». Ήρθε τελευταία από τα έξι τραγούδια που συμμετείχαν!
http://www.youtube.com/watch?v=utwbCKoR3gk
Έχει κάνει ντουέτα μεταξύ άλλων με τους George Michael, Kiki Dee, Gladys Knight, Cliff Richard και Blue.
Οι John και Taupin έγραψαν το «Don’t Go Breaking My Heart» με τα ψευδώνυμα Ann Orson και Carte Blanche αντίστοιχα.
http://www.youtube.com/watch?v=CtO_jSbNN6I
Ο Justin Timberlake εμφανίστηκε υποδυόμενος το νεαρό Elton John στο βίντεο για το «This Train Don’t Stop Here Any More».
Ο Elton John έχει δηλώσει πως θα ήθελε πολύ, στην επερχόμενη ταινία που θα γυριστεί με βάση τη ζωή του (έχει ήδη έτοιμο το σενάριο και έχει δρομολογήσει τα σχέδια για τη δημιουργία της) να τον ενσαρκώσει ο Timberlake.
Τον Μάρτιο του 2012 ανακοινώθηκε ότι ο Elton John, ολοκλήρωσε τον τριακοστό πρώτο του δίσκο, με τίτλο The Diving Board. Το album πρόκειται να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2012, ενώ την παραγωγή του είχε ο T-Bone Burnett.
Δισκογραφία:
1960s
Empty Sky (1969)
1970s
11-17-70 (1970)
Elton John (1970)
Tumbleweed Connection (1970)
Friends (Soundtrack (1971)
Madman across the Water (1971)
Honky Chateau (1972)
Don’t shoot me, I’m only the Piano Player (1973)
Goodbye Yellow Brick Road (1973)
Caribou (1974)
Greatest Hits (1974)
Captain Fantastic and the Brown Dirt Cowboy (1975)
Rock of the Westies (1975)
Blue Moves (1976)
Here And There (1976)
Greatest Hits Volume 2 (1977)
A Single Man (1978)
Victim of Love (1979)
1980s
21 at 33 (1980)
The Fox (1981)
Jump up (1982)
Too low for Zero (1983)
Breaking Hearts (1984)
Ice on Fire (1985)
Leather Jackets (1986)
Reg strikes back (1988)
Sleeping with the Past (1989)
1990s
The Very Best Of (1990)
To Be Continued (1991)
Rare Masters (1992)
The One (1992)
Duets (1993)
Reg Dwight’s Piano Goes Pop (1994)
The Lion King Soundtrack (1994)
Made in England (1995)
Love Songs (1996)
The Big Picture (1997)
Elton John And Tim Rice’s Aida (1999)
The Muse Soundtrack (1999)
2000s
One Night Only The Greatest Hits Live (2000)
Songs from the West Coast (2001)
Greatest Hits 1970-2002 (2002)
Peachtree Road (2004)
The Captain and the Kid (2006)
Rocket Man: The Definitive Hits (2008)
The Red Piano Show (2009)
2010s Elton John Live feat. Ray Cooper (2010)
Πηγές:
el.wikipedia.org
www.clickatlife.gr
Επιμέλεια-προσαρμογή: Σοφία Παφτούνου