Συνέντευξη | Έλλη Κοκκίνου: «Το βρίσκω πολύ άδικο να βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους!»

Με πολύ καλή διάθεση και με την ευγένεια που την χαρακτηρίζει η γλυκιά τραγουδίστρια μίλησε για όλα στην αρχισυντάκτρια του Tralala.gr, Σοφία Μπεκιάρη!

Η Έλλη Κοκκίνου αποκάλυψε πολλά… αν είναι δύσκολη συνεργάτης, αν εμπιστεύεται εύκολα τους ανθρώπους, ποιος είναι το μεγαλύτερο πειραχτήρι στο Your Face Sounds Familiar, τι θα κάνει φέτος το καλοκαίρι και φυσικά αναφέρθηκε και στο νέο της single «Το παράπονο μου» που απολαμβάνουμε αυτή την περίοδο στα ραδιόφωνα.

Έλλη χαίρομαι πάρα πολύ που σε συναντώ ξανά και κάνουμε αυτή τη συνέντευξη! Πως είσαι αυτό τον καιρό; Είσαι πιο ξεκούραστη;

Είμαι εντελώς το αντίθετο (γέλια), δεν είμαι καθόλου ξεκούραστη! Είναι το τέλος μιας πολύ παραγωγικής χρονιάς που – δόξα τω θεώ – δεν έχει σταματημό! Ημερολογιακά δηλαδή είναι το τέλος της σεζόν διότι και το καλοκαίρι για μένα θα είναι πολύ γεμάτο. Όλο το χειμώνα είχα τις εμφανίσεις μου στο Cabaret, κάποιες συναυλίες στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, μετά ήρθε το «Your Face Sounds Familiar» που έχει πάρα πολλές υποχρεώσεις και συνεχίζω να το έχω μέχρι 13 Ιουλίου, είχα την προετοιμασία του άλμπουμ και παράλληλα ετοιμάζω και κάποιες καλοκαιρινές εμφανίσεις.

Χαρακτήρισέ μου τη σεζόν αυτή με τις τρεις πρώτες λέξεις που σου έρχονται στο μυαλό!

«Ταξιδιάρα» γιατί πήγα αρκετά ταξίδια ολιγοήμερα μεν, όμορφα δε!«Δύσκολη» με την έννοια ότι έπρεπε να προλάβω πάρα πολλά πράγματα χρονικά και τέλος «δημιουργική».

Ας ξεκινήσουμε με το ολοκαίνουργιο άλμπουμ σου που ο τίτλος του και μόνο τα λέει όλα… «Αυτή είμαι εγώ». Θέλω να μου πεις δυο πράγματα γι’ αυτή τη δουλειά. Τι περιλαμβάνει και… ποια είσαι εσύ τελικά;

Είναι μια δουλειά πολύπλευρη! Aν κάποιος έχει το χρόνο και καθίσει να ακούσει το άλμπουμ, θα απολαύσει διαφορετικά είδη τραγουδιών. Ούτε pop μπορείς να το χαρακτηρίσεις, ούτε λαϊκό, ούτε ροκ όμως… έχει στοιχεία από πολλά είδη μουσικής που μου αρέσουν! Έχει και τσιφτετέλι… το πιο λαϊκό μου τραγούδι! Έχει pop και λαϊκές μπαλάντες, έχει νησιώτικο, έχει και πιο ακουστική pop, και φλαμένγκο αλλά και ρούμπα. Αυτή την περίοδο για παράδειγμα απολαμβάνουμε «Το Παράπονο μου» ως το νέο μου single και πραγματικά εύχομαι να σας αρέσει.

Θέλεις να χαρακτηρίζουν έτσι και την Έλλη Κοκκίνου, πολύπλευρη;

Αν μου πεις να ερμηνεύσω δημοτικό που είναι πάρα πολύ δύσκολο και δεν το ‘χω μάθει, δεν το έχω σαν άκουσμα… ίσως να μην το κάνω. Μου αρέσει, όμως, όταν κάποιοι καλλιτέχνες μπορούν να υποστηρίξουν αρκετά είδη. Εγώ ούτε καθαρά pop τραγουδίστρια είμαι, ούτε καθαρά λαϊκή, μπορώ να πω αρκετά είδη… και pop και λαϊκό και ξένο ρεπερτόριο, είτε είναι πιο ελαφριά ροκ, είτε πιο soul ή και r’n’b. Γιατί να δεσμεύσω το τρόπο που θέλω να εκφραστώ; Γιατί να βάλω μια ταμπέλα σε μένα ενώ δεν υπάρχει λόγος; Και οι ηθοποιοί… δεν είναι μόνο κωμικοί, παίζουν και δράμα, κοινωνικά, κωμικά.

Έχουν την τάση οι Έλληνες να βάζουν «ταμπέλα» στους καλλιτέχνες;

Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες – ιδίως οι λαϊκοί τραγουδιστές – που όντως δεν τους πάει να τους ακούσουμε σε pop τραγούδια, ούτε οι ίδιοι το επιθυμούν, νομίζω. Είναι όμως λίγο άδικο όταν ένας άνθρωπος διαθέτει κάποια ταλέντα, να τον αποτρέπουμε από το να τα εξελίξει σε διάφορους τομείς. Γιατί να μην το κάνει; Κι αν είναι πολύ καλός στη ζωγραφική; Γιατί να μην ζωγραφίσει; Μπορεί να έχει ταλέντο πηγαίο ή να το έχει σπουδάσει και μπορεί κάποια στιγμή να κάνει μία έκθεση ζωγραφικής, θα του το απαγορεύσουμε επειδή τον γνωρίζαμε σαν τραγουδιστή; Δεν μπορεί να γράψει ένα βιβλίο; Δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει μία εκπομπή ψυχαγωγική ή ένα talent show; Δεν μπορεί ένας ηθοποιός να κάνει το μοντέλο ή ένα μοντέλο να γίνει ηθοποιός; Ή να έχει πολύ καλή φωνή και να μην το έχει εκμεταλλευτεί και να βρεθεί κάποιος που θα του δώσει το ερέθισμα να το κάνει και με πολύ μεγάλη επιτυχία; Στο εξωτερικό είναι πολύ πιο ανοιχτόμυαλοι, γι’ αυτό το βρίσκω πολύ άδικο να βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους. Ένας άνθρωπος που μπορεί να κάνει πολλά πράγματα είναι προικισμένος γιατί δεν βαριέται. Κάνοντας διαφορετικά πράγματα, ζει συνέχεια σε μία δημιουργία και το πνεύμα και το μυαλό του είναι σε συνεχή εγρήγορση για να τα κάνει όλα. Αυτό του δημιουργεί μια επιθυμία για ζωή, για να κάνει καινούργια πράγματα. Είναι ευτυχισμένος άνθρωπος, γιατί να το καταστρέψουμε αυτό βάζοντας απλά μία ταμπέλα;

Έχεις νιώσει όλα αυτά τα χρόνια να έχεις εγκλωβιστεί σε κάτι αντίστοιχο;

Όταν έκανα την αλλαγή αυτή από τα καθαρόαιμα μπουζούκια – που τα έκανα πολύ καλά και είχα πολύ αγάπη απ’ τον κόσμο – κάποια στιγμή εγκλωβίστηκα και ήθελα να κάνω κάτι άλλο. Υπήρχε ένας άνθρωπος, ο Γιάννης Μωράκης, ο οποίος με πίστεψε και άλλος ένας, ο Τόνυ Κονταξάκης, που με ήξερε από τότε που ξεκίνησα να τραγουδάω. Αυτοί έκαναν λίγο πιο εύκολη αυτή την «στροφή» που ήθελα να κάνω. Βέβαια δεν ήρθε μόνο του, το να μιλήσω με τον Γιάννη το κυνήγησα πολύ. Αν το ψάξεις και το κυνηγήσεις, έρχεται η ευκαιρία.

Δυσκολεύτηκες όμως;

Εγώ δυσκολεύτηκα στο να βρω τον άνθρωπο που θα το πιστέψει, που θα πιστέψει στο «όραμά» μου. Οι επιχειρηματίες είχαν τη δυσκολία στο να πειστούν γιατί δεν υπήρχαν και πολλοί χώροι που να το κάνουν αυτό που σκεφτόμουν. Εδώ και τρία χρόνια έχει ανέβει αυτό το είδος διασκέδασης γιατί είδαν ότι πάει καλά, ο κόσμος επιλέγει αυτόν τον τρόπο διασκέδασης και του αρέσει. Μέχρι τότε ήταν μόνο ένα μαγαζί που έκανε κάτι παρόμοιο. Από τη στιγμή που το πίστεψε ο Γιάννης και το φτιάξαμε, ο κόσμος το υποδέχτηκε πιο ζεστά απ’ ότι περίμενα, ήταν σα να το έκανα χρόνια. Θυμάμαι ότι βγήκα πρεμιέρα στο Cabaret και είχα πάρα πολύ άγχος. Έπαιζα κιθάρα… ήταν άλλο πράγμα και άλλο ρεπερτόριο και ήταν κάτι πολύ δικό μου, το’ χα φτιάξει εγώ με τον Κονταξάκη, το ‘χαμε φτιάξει τραγούδι -τραγούδι και κάναμε πολύ καιρό πρόβες. Τελικά ο κόσμος το αγκαλιάζει τρία χρόνια τώρα, είναι πιο ανοιχτός… στην αρχή μόνο οι επιχειρηματίες ήταν δύσπιστοι.

Διακρίνει ο κόσμος, πιστεύεις, κάτι το οποίο ο καλλιτέχνης κάνει με πραγματική αγάπη και όρεξη;

Ναι, αλλά πρέπει να έχεις κι ένα σύμμαχο να σε βοηθήσει, εγώ ήμουν τυχερή που είχα τους σωστούς ανθρώπους δίπλα μου. Αν, όμως, δεν υπάρχει ένας χώρος να παρουσιαστεί το όλο εγχείρημα, ο κόσμος πως θα το δει; Πρέπει να υπάρχει μια ομάδα που θα μπορεί να σου παρέχει ασφάλεια, εγώ δίνω όσα μπορώ… μου δίνεις και εσύ το χώρο και έρχεται ο κόσμος και το βλέπει.

Σου δημιουργήθηκαν ποτέ αμφιβολίες γι’ αυτή την επιλογή σου;

Όχι! Γενικώς φιλτράρω πάρα πολύ το αν θα κάνω αυτό που θέλω γιατί δεν ξέρω αν θα είναι και σωστό, αν θα πάει καλά. Μπορεί να ονειρεύομαι κάτι τρελό που δεν θα πάει καλά, άρα πρέπει να το συζητήσω και με άλλους ανθρώπους. Ήξερα ότι μπορώ να το υποστηρίξω αυτό εκατό τοις εκατό και δεν είχα καμία αμφιβολία. Είχα τόσο πολύ μέσα μου την ανάγκη να το κάνω και ήρθε μετά από μία παύση, μία κακή σεζόν κατά την οποία αντιμετωπίσαμε αντίξοες συνθήκες. Δουλεύαμε δυο μέρες μόνο σε ένα μαγαζί και είχα απογοητευτεί γιατί δεν μπορούσα άλλο έτσι, ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό.

Πόσο γερό στομάχι πρέπει να διαθέτει κανείς για να μπορέσει να ασχοληθεί με το χώρο αυτό;

Τώρα έχει περισσότερες απογοητεύσεις απ’ ότι παλιά, τώρα έχουν αλλάξει πάρα πολύ τα πράγματα. Άλλαξαν τα στάνταρντς στα ραδιόφωνα, η μεγαλύτερη δυσκολία πλέον είναι αυτή. Ο κόσμος έχει χιλιάδες άλλα θέματα και δεν ενδιαφέρεται κι αυτός τόσο πολύ, ότι του σερβίρουν δεν το ψάχνει παραπέρα εκτός και αν δεν του αρέσει καθόλου. Τα περιοδικά δεν είναι τόσα όσα στο παρελθόν και έχουν αλλάξει, δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Οι εκπομπές έχουν μειωθεί πάρα πολύ, οι τρόποι για να διαφημίσεις τη δουλειά σου έχουν περιοριστεί κι αυτοί. Ο κόσμος βγαίνει λιγότερο κι άρα είναι όλα αρνητικά, πιστεύω. Όλη αυτή η «παρακμή» το μοναδικό καλό που έκανε είναι να μας βάλει να σκεφτούμε και να κάνουμε περισσότερα πράγματα, να κουραστούμε γι’ αυτό που θέλουμε. Πλέον αυτό που θα παρουσιάσουμε πρέπει να έχει δουλευτεί σωστά ώστε ο κόσμος να το εκτιμήσει και να μπει σε μια εποχή άλλων ιδεών. Ο άνθρωπος στα δύσκολα εμπνέεται με ωραίες ιδέες!

Νομίζω ότι πρόλαβες τις «καλές» εποχές της δουλειάς σας. Νιώθεις πια ότι πρέπει να μπεις στη λογική του να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεις καταστάσεις και δρας επαγγελματικά, υπό τις νέες αυτές συνθήκες που προκάλεσε η κρίση;

Όλοι εμείς οι πιο παλιοί κι αυτοί που δουλεύουν στις δισκογραφικές… φωτογράφοι, σκηνοθέτες, ραδιοφωνικοί παραγωγοί, τηλεοπτικά πρόσωπα λέμε μεταξύ μας «Ρε συ, τι ωραία που ήταν τότε;». Κάναμε τα video clips μας χωρίς δεύτερη σκέψη ανεξάρτητα από το κόστος, ούτε χορηγίες ψάχναμε, ούτε τίποτα. Έβγαζες άλμπουμ; Το ραδιόφωνο το άκουγε όλο και ρώταγε την εταιρεία ποιο από τα τραγούδια ήθελε περισσότερο. Τα τραγούδια ξεκινούσαν μόνα τους την πορεία τους όπως και τα albums, δεν σηκώναμε το τηλέφωνο να τους το ζητήσουμε. Τώρα με τα χίλια ζόρια προωθείται ένα τραγούδι… οπότε ναι έχω αλλάξει τον τρόπο που λειτουργώ.

Πόσο εύκολο είναι να γίνουν σήμερα καλές δουλειές; Έχουν ρίξει οι «περικοπές», πιστεύεις και την ποιότητα;

Όλοι προσπαθούν να «κόψουν» από όπου μπορούν, από παντού. Κάποια στιγμή όμως συνειδητοποιείς ότι και το αποτέλεσμα δεν είναι το ίδιο. Πώς θα σου βγει καλό ένα clip όταν δεν έχεις το σωστό σκηνικό, τα σωστά εφέ…; Είναι εικόνα, η διαφορά φαίνεται!

Μετά από τόσα χρόνια παρουσίας ο κόσμος ξέρει καλά την καλλιτέχνιδα Έλλη Κοκκίνου;

Πολύ καλά με ξέρουν όσοι με ακολουθούν τα τρία τελευταία χρόνια στο Cabaret. Εκεί δείχνω στην ολότητά του την καλλιτεχνική μου προσωπικότητα. Μου δόθηκε ελευθερία στο χώρο αυτό και το κοινό σηκώνει αυτή την ιδέα. Όπως λέει και το album «Αυτή είμαι εγώ» αλλά έχω κι άλλα που τα κρατάω για να φτιαχτεί ένα πρόγραμμα όπως πρέπει.

Έχεις άγχος… Πώς καταφέρνεις να το διαχειρίζεσαι;

Στις πρόβες πάντα είμαι πολύ πιο χαλαρή. Δεν έχω το άγχος του κόσμου, έχω το άγχος του να δέσουμε σωστά τα τραγούδια, να τα βάλουμε στην κατάλληλη σειρά. Αυτό πιστεύω ότι είναι το Α και το Ω για ένα πρόγραμμα γι’ αυτό κι είναι εξαιρετικά δύσκολο το να στηθεί σωστά. Τον κόσμο εγώ τον αντιμετωπίζω σαν θάλασσα με τα κύματά της, όπως πάνε τα κύματα έτσι πηγαίνει και η διάθεση του κόσμου και εμείς οφείλουμε να κινούμαστε αντίστοιχα.

Είσαι τελειομανής; Επιδιώκεις να επιβλέπεις κάθε τι που αφορά τη δουλειά σου;

Είμαι παρθένος στο ωροσκόπιο…! (γέλια) Δεν γίνεται να μην ελέγξω το κάθε τι γιατί δεν θέλω να γίνει κάτι που δεν θα μου αρέσει. Θέλω να έχω άποψη αλλά δέχομαι φυσικά και την βοήθεια όλων των ανθρώπων που παρέχουν όλα όσα χρειάζονται για να παρουσιαστεί σωστά η δουλειά μας, τους φωτιστές, τους σκηνογράφους και τα λοιπά. Αλλά ναι, είμαι τελειομανής!

Σαν συνεργάτης, είσαι δύσκολη; Τι εικόνα θεωρείς πως έχουν σχηματίσει για σένα όσοι δουλεύουν μαζί σου;

Πιστεύω ότι έχουν την εικόνα του ότι είμαι δουλευταρού, δεν είμαι καθόλου τεμπέλα. Δεν διαμαρτύρομαι για την κούραση, είμαι συνεπής και τυπική και είμαι κι αυστηρή. Είμαι απαιτητική γιατί είναι κι οι άλλοι απαιτητικοί απέναντί μου.

Εμπιστεύεσαι εύκολα ανθρώπους του χώρου;

Έχω μαζευτεί πάρα πολύ, δεν ήμουν έτσι πριν είκοσι χρόνια. Αυτό όμως δεν το κάνει η δουλειά, το κάνει η ίδια η ζωή.

Όταν σβήνουν τα φώτα κι αποχωρεί ο κόσμος, πόση μοναξιά έχει το επάγγελμά σας;

Την έχει τη μοναξιά του. Είναι μοναχικό επάγγελμα και είναι των άκρων αυτό που ζεις… ή θα είσαι ολομόναχος, ή θα είσαι με πάρα πολλούς ανθρώπους δίπλα σου. Εγώ τη μοναξιά την επιζητώ, δίνω και παίρνω τόση πολλή ενέργεια που μετά θέλω αποσυμφόρηση. Πολύ σπάνια θα βγω μετά τη δουλειά, ίσως μόνο τα καλοκαίρια.

Και κάπου εδώ μπαίνει και το Your Face Sounds Familiar στη ζωή σου. Έχεις ξαναϋπάρξει κριτής σε talent show αλλά ο ρόλος σου φέτος εδώ είναι κάτι διαφορετικό. Πώς νιώθεις;

Ανυπομονώ να έρθει η Πέμπτη κάθε εβδομάδα και στεναχωριέμαι πάρα πολύ που τελειώνει στις 13 Ιουλίου. Δεν θέλω να τελειώσει γιατί περνάμε τέλεια.

Πόσο εύκολα δέχονται την κριτική σας οι συμμετέχοντες του show, τη στιγμή που είναι ούτως ή άλλως επιτυχημένοι στο επάγγελμά τους;

Δεν έχει δείξει κάποιος να εκλαμβάνει περίεργα την κριτική μας, ίσως είναι κι ο τρόπος που λέμε τα σχόλιά μας… Δεν έχει φανεί να παρεξηγείται κάποιος. Σίγουρα θα έχουν υπάρξει απογοητεύσεις, γιατί κάποιες φορές είναι τόσο κόντρα οι ρόλοι που όσο κι αν έχουν δουλευτεί δεν ταιριάζουν με τίποτα. Εμείς κρίνουμε με έντονη δόση χιούμορ και προσπαθούμε να είμαστε αντικειμενικοί και δίκαιοι. Οι πιο δύσκολες μεταμορφώσεις είναι όταν κάποιος καλείται να κάνει κάποιον σταρ αντίθετου φύλου, εκεί η δυσκολία έγκειται και στη φωνή… είναι δύσκολο να την πλησιάσεις. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρετικά παραδείγματα που όχι μόνο πλησίασαν αλλά μας συγκίνησαν κιόλας, όπως η Ιρένε Τροστ που είναι καταπληκτική και καταφέρνει να αλλάζει τη φωνή της κάθε βδομάδα. Σου την αναφέρω γιατί δουλεύει υπερβολικά…

Από όλο το παρεάκι που έχετε δημιουργήσει εκεί, ποιος είναι το μεγαλύτερο «πειραχτήρι»;

Νομίζω ότι μετά από τόσα lives έχουμε καταλάβει ότι ο Φώτης είναι αυτός που θα δώσει όλο το βιογραφικό του καλλιτέχνη που θα υποδυθεί ο εκάστοτε παίκτης. Ο Σταμάτης θα το δει από τη σκοπιά της ηθοποιίας και της θεατρικότητας λόγω και της τεράστιας εμπειρίας που έχει. Εγώ θα το δω τραγουδιστικά κι εκφραστικά στο ογδόντα τοις εκατό και στο υπόλοιπο ποσοστό θα το δω κινησιολογικά. Ο Νίκος θα τα δει όλα με το αστείρευτο χιούμορ του και με τις συγκλονιστικές ατάκες του που με κάνουν να «λιποθυμώ» από τα γέλια.

Το live κάθε εβδομάδας είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό του show και ο κόσμος βλέπει μόνο αυτό. Πόσο εξαντλητικές είναι όλες οι υπόλοιπες προετοιμασίες για εσάς;

Να σκεφτείς ότι πρέπει δύο με τρεις φορές την εβδομάδα να πάω στο κέντρο για να κάνω πρόβα στα ρούχα! Πρέπει να μελετήσουμε μαλλιά και make up ανάλογα με τα ρούχα μερικές μέρες πριν… Μας στέλνουν όλα τα links και τα βιογραφικά που αφορούν τον κάθε καλλιτέχνη που θα κληθούν οι συμμετέχοντες να υποδυθούν στο live και εγώ κάθομαι συνήθως κάθε Τετάρτη περίπου τρεις ώρες και τα μελετάω. Βλέπω τα videos, ακούω τη φωνή, την άρθρωση, κοιτώ τις εκφράσεις του προσώπου και κρατάω σημειώσεις. Δεν με κουράζουν όμως όλα αυτά… Για μένα είναι ξεκούραση! Κάθομαι με το laptop στο μπαλκόνι μου και σημειώνω. Είναι το διάλειμμά μου! Πιο πολλή κούραση μου προκαλεί το να τρέξω δυο – τρεις φορές την εβδομάδα Βούλα – Κέντρο για τα ρούχα, παρά το να μελετήσω όλα αυτά. Στο ξαναλέω, θα τελειώσει και στεναχωριέμαι πάρα πολύ… είναι το πάρτυ μου!

Κάνεις όλα αυτά, έχεις τον παιδικό σταθμό κι έχεις κι έναν μικρό γιο… Πώς τα προλαβαίνεις όλα και πόσος χρόνος σου μένει για να αφιερώσεις στον εαυτό σου;

Είμαι πολύ ενοχική μαμά, έχω κι εγώ τα θέματά μου… Θέλω να είμαι σπίτι όταν γυρνάει από το σχολείο για να τον περιμένω εγώ η ίδια, σπάνια επιστρέφει και δεν είμαι εκεί. Θέλω το απόγευμα να μην λείπω από το σπίτι και προσπαθώ να τα κάνω όλα νωρίς… έχω και τον παιδικό σταθμό και κάθε δεκάλεπτο για το πρόγραμμά μου είναι πολύτιμο. Πρέπει να προλάβω να κάνω τόσα πολλά πράγμα σε πολύ λίγες ώρες κι είναι δύσκολο γιατί έχω και το ξενύχτι το βράδυ. Η πολυτέλειά μου είναι η μία ώρα που θα πάω στο γυμναστήριο.

Ολοκληρώνοντας έρχεται καλοκαίρι και εσύ θα πραγματοποιήσεις κάποιες εμφανίσεις θα έχεις όμως και χρόνο για να ξεκουραστείς καθόλου;

Οπωσδήποτε! Παράλληλα με τη δουλειά και τις διακοπές μου θα κάνω και στο εξοχικό μου θα πάω, που είναι η βάση μου τα καλοκαίρια…

Το χειμώνα θα σε βρούμε πάλι στα γνωστά σου στέκια;

Τίποτα δεν αποκλείεται. Είμαστε σε συζητήσεις για το χειμώνα, έχω διάφορα πράγματα κατά νου αλλά δεν ξέρω ακόμα σίγουρα. Το σίγουρο είναι πως φροντίσω να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό.

Συνέντευξη & επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη
Απομαγνητοφώνηση: Αθανασία Βογιάρη & Κατερίνα Γκίνη