O Nίκος Πορτοκάλογλου παρουσιάζει ζωντανά το βινύλιο “Εισιτήριο” στο Public Συντάγματος στις 6/11!

Με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του βινυλίου για το άλμπουμ «Εισιτήριο» (Feelgood Records), ο Νίκος Πορτοκάλογλου θα βρεθεί τη Δευτέρα 6 Νοεμβρίου στο Café του Public Συντάγματος για να το υπογράψει και να παίξει ζωντανά μερικά από τα καινούργια τραγούδια που έχουν αγαπηθεί ιδιαίτερα από το κοινό.

Μαζί του, θα βρίσκονται δύο από τα μέλη της μπάντας του, «Ευγενείς Αλήτες», η Αγάπη Διαγγελάκη και ο Βύρων Τσουράπης αλλά και ο παραγωγός του Μελωδία 99,2 Ξενοφών Ραράκος, σε ρόλο δημοσιογράφου.

Το 1996 κυκλοφόρησε ο «Ασωτος Υιός», ένα απο τα πιο σημαντικά άλμπουμ της 35χρονης διαδρομής μου. Ήταν η τελευταία δουλειά μου που εκδόθηκε σε βινύλιο.

Τώρα, 21 χρόνια μετά, έχω τη χαρά να σας προσκαλέσω στην έκδοση του νέου μου άλμπουμ, “Εισιτήριο”, σε βινύλιο.
Ελάτε να το γιορτάσουμε μαζί!

Νίκος Πορτοκάλογλου

Είσοδος ελεύθερη

Λίγα λόγια για τον δίσκο

Τρία χρόνια μετά τα «Λιμάνια Ξένα» με διασκευές παλιών ελληνικών τραγουδιών, ο αγαπημένος τραγουδοποιός κυκλοφορεί τον 18ο προσωπικό του δίσκο με νέο ακυκλοφόρητο υλικό. Ξεκινώντας από το «Θα Περάσει Κι Αυτό», το δημιουργικό ταξίδι του άλμπουμ μετρά σχεδόν δύο χρόνια προετοιμασίας με αμέτρητες ώρες στο στούντιο, ώστε να «γεννηθούν» 13+1 κομμάτια σε μουσική και στίχους του ίδιου του Νίκου Πορτοκάλογλου.

Μερικούς μήνες πριν, κυκλοφόρησε το ομότιτλο κομμάτι, το οποίο και αγαπήθηκε πολύ από τα ελληνικά ραδιόφωνα, ενώ πιο πρόσφατα ακούσαμε το νέο single «Μαζί» που βρίσκεται σταθερά στο top100 του ελληνικού airplay chart. Το άλμπουμ επίσης περιλαμβάνει το τραγούδι «Αν Μια Φορά Ρωτούσες», το «Πότε Θα Σε Δω» ντουέτο με την νεαρή ταλαντούχα ερμηνεύτρια Αγάπη Διαγγελάκη, καθώς και τη διασκευή, 20 χρόνια μετά, του εμβληματικού «Χωρίς Αμορτισέρ».

Το άλμπουμ «Εισιτήριο» κυκλοφορεί τώρα και σε βινύλιο από τη Feelgood Records ενώ έχει ταξιδέψει μαζί με τον Νίκο Πορτοκάλογλου σε ολόκληρη την Ελλάδα.

«Πότε θα σε δω; Χρόνια τώρα προσπαθώ να κλείσω εισιτήριο για να ταξιδέψω σαν αστροναύτης στον μαγικό πλανήτη σου. Να περπατήσουμε ξανά στον κήπο σου. Στην πρώτη μας πατρίδα. Να χορέψουμε μαζί στ’ ουρανού το πανηγύρι. Χρόνια τώρα προσπαθώ να στο πω μα δεν ακούς: είμαι ο δρόμος σου. Κι ίσως να σου ‘λεγα πολλά αν μια φορά ρωτούσες. Μα εσύ δεν ρωτάς. Και τραβάς τη σκανδάλη. Και χτυπάς στην καρδιά. Πάντα φταιν’ οι άλλοι για τη συμφορά. Κι όμως η φωνή από μέσα επιμένει: μην τα παρατάς. Πες μου γιατρέ, θα σηκωθώ ποτέ; Θα περάσει κι αυτό; Καλή ακρόαση συνταξιδιώτες»
Ν. Π.