Συνέντευξη | ΒΟ: «Το μόνο πράγμα που με φόβιζε πριν πάω στο Survivor ήταν μη χάσω κιλά!»

Οι εμφανίσεις του στο “Club 22” στο πλευρό του Πάνου Κιάμου και του Αντύπα στέφονται με επιτυχία ενώ τα τραγούδια του ξεχωρίζουν στις καρδιές του κοινού… μάλιστα ο ίδιος δηλώνει πως πλέον θα τον συναντάμε και σε πιο λαϊκά μονοπάτια… σε ρόλο τραγουδιστή!

Διαβάστε παρακάτω όλα όσα αποκάλυψε αποκλειστικά στο Tralala.gr & στη Σοφία Μπεκιάρη! 

Καλησπέρα Bo, χαίρομαι πολύ που σε συναντώ! Πως είσαι αυτή τη περίοδο;

Η αλήθεια είναι πως από τη μέρα που βγήκα από το παιχνίδι δεν έχω ξεκουραστεί πάρα πολύ εκτός από κάποια διήμερα. Γενικά πάρα πολλή δουλειά! Ετοιμάζαμε τραγούδια, κάναμε περιοδεία, κλείσαμε σε σχήμα στην Αθήνα, κανονίζουμε και για άλλους καλλιτέχνες που θα έχουμε υπό την προστασία μας. Πολυάσχολο το πρόγραμμα με πολλές υποχρεώσεις αλλά είναι ευχάριστη η ταλαιπωρία αυτή γιατί κάνουμε και πράγματα που θέλαμε και πριν το παιχνίδι να παρουσιάσουμε. Μετά από αυτό που έχει συμβεί μέσω του Survivor, είναι πιο εύκολο να δείξουμε κι άλλες πτυχές καλλιτεχνικά.

Δεν έχεις ξεκουραστεί καθόλου κι αντιλαμβάνομαι πόσο έντονη είναι η καθημερινότητα σου πλέον. Υπάρχουν στιγμές που να θέλεις να σταματήσεις ό,τι κάνεις και να χαλαρώσεις;

Όχι, νομίζω ότι αν δεν έχω να κάνω τίποτα θα πεθάνω από κατάθλιψη. Το να μην έχεις να κάνεις τίποτα είναι τραγικό, οπότε όταν υπάρχουν στιγμές που δεν έχεις να κάνεις πολλά… δημιουργείς πράγματα! Μπορεί να δημιουργήσεις ένα τραγούδι, νέους ήχους ή προτάσεις. Αν δεν έχω κάτι να κάνω, ανοίγω τον υπολογιστή για να φτιάξω μια μελωδία, ίσως κάνω γυμναστική ή μπορεί και να πάρω την συνεργάτιδα μου να της πω να οργανώσουμε κάτι, ένα πλάνο. Το να σηκωθώ μια μέρα και να μην κάνω τίποτα, νομίζω ότι θα είναι πολύ κακό για την ψυχολογία μου.

Μετά τη συμμετοχή σου στο Survivor και αφού έχουν περάσει όλοι αυτοί οι μήνες, νιώθεις να έχεις κουραστεί να μιλάς γι’ αυτό;

Σχεδόν κάθε μέρα μιλάω γι’ αυτό το κομμάτι αλλά δεν έχω κουραστεί γιατί σίγουρα το παιχνίδι έδειξε – αρκετά κοντά – αυτό που είμαστε στο κόσμο. Υπήρχαν βέβαια και πράγματα που αλλιώς φάνηκαν και αλλιώς έγιναν. Σε πολλές ερωτήσεις -επειδή εγώ ξέρω ακριβώς τι έγινε- είναι μερικές φορές και χαρά μου να δίνω μια εξήγηση, δεν έχω κανένα πρόβλημα… μ’ αρέσει να μιλάω γι’ αυτό. Όποιος θέλει να με ρωτήσει κάτι, μπορεί να με βρει στο Club 22.

Τα πράγματα ήταν τόσο δύσκολα όσο φαινόταν κι από την τηλεόραση;

Ήταν πάρα πολύ δύσκολα, όπως τα βλέπατε ακριβώς. Το μόνο που δεν μπορούσατε να καταλάβετε είναι πόσο πεινούσαμε ή το πόσο ταλαιπωριόμασταν για να κοιμηθούμε στο σανίδι. Είναι άλλο να το βλέπεις από τον καναπέ σου χορτάτος κι άλλο να πεινάς και να έχεις ξυπνήσει από το σανίδι το οποίο σε ταλαιπωρεί και γυρνάς σβούρες όλο το βράδυ. Δεν είδατε σημεία όπως το ότι τρώγαμε μία μπανάνα ή έναν ανανά μόνο πριν το αγώνισμα.

Έχεις αντοχές όταν δεν τρως σωστά;

Αντέχεις. Μας έπιασα αρκετές φορές πριν το αγώνισμα να κοιτιόμαστε με το Ντάνο και το Χρανιώτη και να είμαστε σε κακή κατάσταση. Προσπαθούσαμε με τις κραυγές να ξυπνήσουμε και δεν ξυπνάγαμε με τίποτα. Με το που ξεκινούσε ο πρώτος γύρος και παρόλη την ταλαιπωρία, ξυπνούσε μέσα μου ένα μαγικό συναίσθημα το οποίο δεν μπορώ να εξηγήσω με λόγια. Με κάποιο μαγικό τρόπο τερματίζαμε πάρα πολύ καλά και με αναγκαστική αντοχή για 2-3 γύρους ακόμα γιατί στο τέλος παίζαμε 3-4 φορές ο καθένας.

Η πείνα και η κακουχία διαχειρίζονται στη καθημερινότητα ή σου προκαλούν για παράδειγμα άσχημες αντιδράσεις, όπως για παράδειγμα νευρικότητα;

Σίγουρα σου δημιουργούν νεύρα, δηλαδή το παραμικρό μπορείς να το παρεξηγήσεις. Θέλει πάρα πολύ καλή διαχείριση ψυχολογίας και όλα ξεκινάνε και τελειώνουν στο μυαλό. Όταν όλη μέρα δεν έχεις φάει τίποτα και την προηγούμενη εβδομάδα έτρωγες τα πάντα, ξαφνικά σε φέρνει αντιμέτωπο με υπέρμετρες δυσκολίες. Δεν είσαι ο κανονικός σου εαυτός, αλλά προσπαθείς να δείχνεις τον καλό σου εαυτό προς τα έξω. Λόγω της πείνας και της ταλαιπωρίας βγαίνει και ο άλλος μπροστά. Έχει να κάνει και με το χαρακτήρα του ανθρώπου, πολλές φορές μπορεί να λειτουργήσει και ως καθρέπτης… δηλαδή στα εύκολα και στα ωραία όλοι καλοί είμαστε κι εγώ ας πούμε άμα έχω 5 εκατομμύρια στην τράπεζα και δεν έχω ανάγκη κανέναν σας αγαπάω όλους, άμα δεν έχω να φάω όμως; Μπορεί να γίνω κακός, ρουφιάνος μπορεί να γίνω όλα αυτά που κατακρίνω όταν είμαι καλά. Το παιχνίδι έδειξε περίπου πως είναι ο καθένας… αλλά όχι απόλυτα.

Πότε καταλάβατε ότι εδώ στην Ελλάδα το Survivor είχε πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις;

Ποτέ, ακόμα κι όταν βγήκαμε και μας τα εξηγούσαν και μας έδειχναν πράγματα, υπήρχαν τεράστια ερωτηματικά στο κεφάλι μας. Απ’ την αρχή του παιχνιδιού είχαμε μια εικόνα, μας έλεγαν απ’ τη παραγωγή ότι πάει καλά. Ξέφυγε όμως από κάθε λογική και πραγματικότητα. Βέβαια πήραμε ένα πολύ καλό δείγμα του ότι γίνεται χαμός όταν ήρθε ο Σάκης Ρουβάς στην παραλία! Μας είχαν πει ότι μας έχουν μία έκπληξη από τη παραγωγή και θυμάμαι είχαμε τσακωθεί με τους μαχητές εκείνη τη μέρα, δεν είχαμε καμία διάθεση… κι ήρθε ο «καημένος» ο Σάκης. (γέλια) Βοήθησε η παρουσία του στο να καλμάρουν λίγο τα πνεύματα, και επειδή δεν ήρθε απλά να κάνει το κομμάτι του και να φύγει στο ξενοδοχείο και στις ανέσεις, εκεί είπα «Παιδιά πρέπει να γίνεται σκοτωμός έξω, για να είναι εδώ ο Σάκης». Μέχρι εκεί! Όταν βγήκαμε ήταν μεγάλη σφαλιάρα, δεν το πιστεύαμε.

Τι ήταν αυτό που σου έλειψε τους μήνες που ήσουν εκεί;

Να μπορώ να επικοινωνήσω με την οικογένεια μου! Μου έλειψαν και οι κολλητοί μου γιατί είναι αδέρφια μου. Δεν μου έλειψε κάτι άλλο γιατί η ζωή μου είναι αρκετά μοναχική και έχω περάσει δύσκολα από μικρός. Δεν ζούσα πολύ άνετα, έτσι και το Survivor ήταν ένα δύσκολο αλλά γνώριμο τοπίο με διαφορετικές πτυχές. Δεν είχες αρκετό φαγητό ή άνετο ύπνο… το ‘χω περάσει κι αυτό. Το μόνο που με δυσκόλεψε πάρα πολύ είναι ότι δεν είχα επικοινωνία ανά πάσα ώρα και στιγμή. Από κει και πέρα όλοι περιμέναμε το πως θα βγούμε και πως θα συνεχίσουμε τη ζωή μας για να μπορέσει όλη αυτή η ταλαιπωρία να είναι προς όφελος μας.

Οι δυσκολίες που έχει βιώσει ένας άνθρωπος από μικρός, πόσο τον ευαισθητοποιούν μεγαλώνοντας;

Αυτό έχει να κάνει με την προσωπικότητα, το χαρακτήρα που δημιουργείς και την ανατροφή που έχεις από την οικογένεια σου. Προτιμώ μεγαλώνοντας να γαλουχείσαι ώστε να γίνεις πιο σκληρός ώστε να αμύνεσαι στις δύσκολες επιθέσεις, να είσαι πιο προετοιμασμένος, λίγο πιο καχύποπτος χωρίς να είσαι κακός όμως. Το μότο «Ότι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό» είναι σίγουρα σωστό. Όσα περισσότερα πάθεις στη ζωή σου, αν τα μετατρέψεις σε προτέρημα, θα σε κάνουν πιο προσεχτικό και έξυπνο στην πορεία, στο να μπορείς να προβλέψεις και κάποια πράγματα. Το παιχνίδι με βοήθησε στο να ξαναθυμηθώ πράγματα που είχαν «κοιμηθεί» μέσα μου.

Πόσο καχύποπτος έχεις γίνει ύστερα από τόσα χρόνια στο χώρο; Εμπιστεύεσαι τις γνώμες των άλλων;

Είναι ωραίο να έρχεται ο άλλος και να εκφράζει την αλήθεια του -είτε είναι θετική, είτε αρνητική-. Αρχικά δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους, αν έρθει ο άλλος και μου πει «Δεν μου αρέσεις» είναι πάρα πολύ σεβαστό. Αυτό που δεν αρέσει σε σένα τυχαίνει να αρέσει σε μένα, έχω ρίξει κόπο και ιδρώτα για να το κάνω. Δεν μπορώ να σου αφαιρέσω το δικαίωμα να κατακρίνεις -γιατί δεν μας κρίνεις εσύ αλλά ο θεός- μπορείς να έχεις άποψη, αρκεί να έχει όμως βάσεις. Υπάρχουν πολλά καλά και κακά σχόλια, δεν είναι μόνο τα «Είσαι καταπληκτικός»… γιατί είμαι καταπληκτικός; Επειδή πήγα 4 μήνες σε ένα παιχνίδι και με έβλεπες κάθε μέρα και ξαφνικά έγινα καταπληκτικός; Ή επειδή σου αρέσουν τα λόγια που είπα σε ένα κουπλέ το 1996 και σου έμειναν και σε βοήθησαν να κάνεις κάτι; Για όλα πρέπει να υπάρχει ένας λόγος. Προσωπικά μ’ αρέσει να ακούω τη γνώμη του κόσμου, ότι κάνω το κάνω για τον κόσμο, όχι για μένα… γιατί αν το έκανα για μένα μπορεί να έκανα κάτι διαφορετικό, πιο extreme. Απ’ την άλλη πλευρά, πολλοί καλλιτέχνες αποστασιοποιούνται απ’ τον κόσμο. Εγώ είμαι αρνητικός σε αυτό. Δεν μπορεί εγώ να κάνω ένα τραγούδι, να θέλω να το ακούσεις, να το παίξεις στο ραδιόφωνο, να έχει likes στο youtube και μετά να έρθεις να μου μιλήσεις και να σου πω «Άσε με τώρα τρώω, δεν μπορώ». Δεν έχει δεν μπορώ, ο άνθρωπος ήρθε να σου δείξει τη χαρά του. Αν δεν το κάνεις με την καρδιά σου είναι μισό το καλό, αλλά είναι χρέος σου τουλάχιστον να ασχοληθείς μαζί του έστω ένα λεπτό. Αυτό που σου δίνουνε πρέπει να είναι αμοιβαίο γιατί κάποια στιγμή θα το πληρώσεις.

Γνωρίζοντας σε και πριν τη συμμετοχή σου στο παιχνίδι, ήσουν ένας άνθρωπος που διατηρείς χαμηλούς τόνους. Σήμερα βλέπω πάλι τον ίδιο άνθρωπο. Υπήρξαν κάποιοι που να σου ζήτησαν να αλλάξεις; Θα το έκανες;

Όχι δεν υπήρξαν και δεν θα το έκανα. Δεν κάνω τίποτα που δεν με εκφράζει και δεν είναι κοντά σε μένα για να μπορώ να το κάνω δικό μου, είτε αφορά συνεργασία σε κάποιο τραγούδι, είτε σε κάποιο μαγαζί. Δεν πρόκειται να μπω σε καμία διαδικασία να αλλάξω τίποτα απ’ τη ζωή μου… ούτε τον τρόπο ζωής, ούτε την συμπεριφορά απέναντι στον κόσμο. Έχω τους ίδιους φίλους που είχα, έχω αρκετό κόσμο που τώρα έχει προσέξει τις δουλειές μου… στην ουσία αυτό είναι το κέρδος για μένα, έχουν δει τη δουλειά που είχα κάνει κι αυτή που θα κάνω στη συνέχεια, οπότε αν τη κάνω καλά νομίζω ότι θα κερδίσω. Το να αλλάξω ξαφνικά και να μην είμαι ο εαυτός μου, το να γίνω ένας… βλάκας, νομίζω είναι πολύ λάθος.

Γενικά δίνεις την εικόνα ενός πολύ ήρεμου ανθρώπου απ’ τον τρόπο που μιλάς, από τον τρόπο που χειρίζεσαι καταστάσεις… εκνευρίζεσαι ποτέ;

Όταν ακούω άτοπα πράγματα εκεί μπορεί να γίνω έξω φρενών. Το «έξω φρενών» του Bo δεν είναι να αρχίσω να σε βρίζω… είναι να σου πω «Άσε μας ρε μεγάλε» και να σηκωθώ να φύγω. Προτιμώ να φεύγω απ’ το πρόβλημα. Όταν έχω εκρήξεις, θεωρώ τον εαυτό μου επικίνδυνο. Προτιμώ να τις αποφεύγω εκτός κι αν με απασχολεί… δηλαδή είσαι η κοπέλα μου, η αδερφή μου ή κάποιο άτομο που αγαπώ και σε πείραξε κάποιος; για σένα μπορεί να κάνω κάτι κι όχι αν πουν κάτι για μένα, δεν με απασχολεί. Από μια φασαρία είτε λεκτική, είτε φτάσει σε χειροδικία… κερδίσεις ή χάσεις, μόνο κακό μπορεί να γίνει. Καλύτερα να φύγεις και να τα αφήσεις στην ευχή του θεού. Ο θεός είναι μεγάλος, τα βλέπει όλα και θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους.

Όσο βρισκόσουν στο παιχνίδι, έχασες πολλά κιλά. Κατά πόσο άλλαξε τη ζωή σου αυτό; Θέλεις να διατηρηθείς σε αυτά τα κιλά που είσαι τώρα;

Είναι καλύτερα και για την υγεία μου! Δεν το είχα καταλάβει προτού μπω στο παιχνίδι, να σου πω την αλήθεια. Ήμουν 118 κιλά και δεν ήθελα να χάσω βάρος. Το μόνο πράγμα που με φόβιζε πριν πάω στο Survivor ήταν αυτό, μου το είχανε πει ότι θα χάσω εκεί πολλά κιλά. Περίμενα να χάσω 10, το πολύ 15 κιλά… ζυγίστηκα μετά από δυόμιση μήνες στο παιχνίδι και ήμουν 85 κιλά. Έπαθα κατάθλιψη, εγκεφαλικά… όλα μαζί! Αυτό συνέβη όταν πήγαμε να δούμε τους Μαχητές στο νοσοκομείο μετά το ατύχημά τους. Κοιτάχθηκα στον καθρέφτη και τρόμαξα! Ένιωθα ότι είχα χάσει αλλά δεν με είχα δει στον καθρέφτη. Δεν το πίστευα, πρέπει να έχασα 34 κιλά το μέγιστο. Το τελευταίο διάστημα στο παιχνίδι είχαμε καλά έπαθλα και τρώγαμε περισσότερο, βγήκα 88 κιλά. Τώρα που μιλάμε είμαι 90 κιλά σταθερά, νομίζω ότι είμαι καλά, εδώ θα μείνω.

Και κάπως έτσι, μετά από όλα αυτά… ήρθε μια καλοκαιρινή περιοδεία και έπειτα σε συναντάμε στο Club 22!

Όντως μεσολάβησε μια καλοκαιρινή περιοδεία με πολλούς σταθμούς, στην οποία η αντιδράσεις του κόσμου ήταν ανεπανάληπτες. Ήθελαν να με γνωρίσουν, να πούμε πέντε κουβέντες… βγήκα άπειρες φωτογραφίες φέτος, βγήκα με όλους όσους ήθελαν. Κάναμε μιάμιση ώρα live, και άλλη μιάμιση ώρα έβγαινα φωτογραφίες με τον κόσμο. Προτάσεις ήρθαν αρκετές, τις μελετήσαμε μία προς μία με σοβαρότητα και νομίζω πως επιλέξαμε την καλύτερη.

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να επιλέξεις το Club 22 και την παρέα των Κιάμου – Αντύπα;

Το μεγαλύτερο κίνητρο για μένα ήταν το target group που έχει το συγκεκριμένο μαγαζί. Το επέλεξα γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο! Ο Πάνος Κιάμος είναι πάρα πολύ κοντά στον κόσμο που κι εγώ είμαι κοντά, οπότε ήθελα να με δει αυτό το κοινό. Στα δικά μου lives δεν ξέρω αν θα ερχόταν αυτός ο κόσμος να με δει. Αν συνεργαζόμουν με άλλους καλλιτέχνες, μπορεί να μην συνέβαινε αυτό. Νομίζω ότι εκ του αποτελέσματος, κάναμε σωστή επιλογή!

Εμφανίζεστε Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο… τριήμερο! Δύσκολο κατόρθωμα για την Αθήνα!

Είμαστε από τα λίγα μαγαζιά που κάνουν τόσες πολλές εμφανίσεις και ξεκινήσαμε και πιο μπροστά από όλους.

Είσαι ικανοποιημένος με όλο αυτό που συμβαίνει εδώ; Περνάς καλά;

Γνωρίζω και τον Πάνο Κιάμο καλά, αλλά και τον Αντύπα. Και να μην τους γνώριζα όμως, νομίζω ότι θα ήμουν σε θέση να πω πόσο όμορφα περνάμε εδώ. Ο Πάνος Κιάμος είναι ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ και αν του κάνω μια πλάκα, θα μου κάνει δέκα. Ο Αντύπας είναι… παιδί, δεν του το ‘χεις αλλά είναι πολύ πλακατζής. Πάει πολύ καλά το μαγαζί και αυτό βοηθάει και στο να είναι ακόμη πιο καλό το κλίμα, και οι καλλιτέχνες που ηγούνται έχουν δουλέψει αλλά και εγώ έχω προσπαθήσει ώστε να δίνουμε κάθε βράδυ τον καλύτερο εαυτό μας. Εύχομαι να πάμε και στη συνέχεια έτσι! Όλες μου τις συνεργασίες τις θυμάμαι, ακόμα και τις λιγότερο επιτυχημένες. Από όλες έχω πάρει κάτι και βγήκα κερδισμένος.

Αυτό που σχολιάζουν όλοι οι καλλιτέχνες για σένα είναι ότι είσαι ένα πραγματικά καλό παιδί!

Τους έχω πληρώσει όλους, γι’ αυτό δεν έχω λεφτά! (γέλια)

Είναι κάτι που έχεις κερδίσει μόνος σου, πως σε κάνει να νιώθεις;

Όταν ήμουν πιο νέος κι έπαιζα με διάφορα γκρουπάκια στη Θεσσαλονίκη, άκουγα συνέχεια «Είσαι πολύ καλός!», «Μπράβο!», «Πώς το κάνεις αυτό;» και άλλα. Μπήκα στη λογική να σκεφτώ τι κάνω και λένε όλοι τόσα καλά λόγια, ήθελα να το βρω… μετά κατέληξα ότι αν ψάξω να το βρω, κατά πάσα πιθανότητα θα το χάσω οπότε δεν το συνέχισα. Αν κάτι γίνεται σωστά, άσ’το να πάει μόνο του, μην το ψάχνεις! Δεν θέλω να κρύβομαι πίσω από τον τίτλο «το καλό παιδί», είμαι καθρέφτης. Αν είσαι καλός μαζί μου, είμαι κι εγώ αντίστοιχα. Μάλλον συναναστρέφομαι με καλούς ανθρώπους…

Στα δισκογραφικά σου τώρα… το single «Μόνο Εσύ» πήγε πάρα πολύ καλά!

Το «Μόνο Εσύ» βοηθήθηκε από το Survivor! Με το που μου είπανε ότι έχω επιλεχθεί να συμμετέχω, σκέφτηκα ότι στον «πόλεμο» δεν πάμε χωρίς όπλα. Κάναμε το τραγούδι με τον Μάριο Ψιμόπουλο και τον Δημήτρη Τσάφα και γυρίσαμε και το video clip στην Κύπρο. Τα παρέδωσα έτοιμα στην Panik Records και τους είπα ότι μπορούν να τα κυκλοφορήσουν όποτε θέλουν. Μετά από κάποιους μήνες βρέθηκα σε ένα πασίγνωστο club στον Άγιο Δομίνικο και από την παραγωγή μου είπαν να βγω και να τραγουδήσω το τραγούδι αυτό! Στο club αυτό στήνονται υπερπαραγωγές, εμφανίζονται μίμοι του Michael Jackson κ.α. και ήταν η πρώτη φορά που ακούστηκαν ελληνικά εκεί. Με βάλανε στη μέση και από την άλλη πλευρά δείχνανε το video clip μου, το οποίο δεν το είχα δει εγώ ολοκληρωμένο. Ήμουν με το μαγιό του Survivor, άπλυτος και πολλά κιλά μείον από το clip… όλοι μέσα στο club ήταν καλοντυμένοι. Έβλεπα τον κόσμο που κοιτούσε από τη μία το clip κι από την άλλη εμένα με απορία και τους έδειχνα τα τατουάζ για να τους αποδείξω ότι είμαι ο ίδιος άνθρωπος. Εκεί πληροφορήθηκα ότι πήγαινε καλά το τραγούδι, σίγουρα βοήθησε το παιχνίδι. Αφού βγήκα, πήρε ακόμη περισσότερη φόρα γιατί το στήριξα κιόλας με διάφορες εμφανίσεις μου. Είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό, ελπίζω να πάει και το καινούριο το ίδιο καλά!

Και ήρθε λοιπόν το καινούριο single, «Τίποτα να μην αλλάξει», όμως έχουν αλλάξει πολλά…

Φυσικά και θα αλλάξουν κι άλλα στην πορεία. Θέλω να κάνω πράγματα που θα είναι πρόκληση για μένα προσωπικά, όχι τόσο για την αγορά. Δεν είναι μόνο το τι γίνεται, αλλά και το από ποιον… είναι συνδυασμός πραγμάτων. Είναι πιο ενδιαφέρον πια το να τραγουδάω μια γέφυρα κι ένα ρεφρέν, από το να ραπάρω μόνο και να συμμετέχει κάποιος άλλος στα φωνητικά του τραγουδιού. Κάτι που δεν ξέρει ο κόσμος είναι ότι όλα μου τα τραγούδια, ακόμη κι αυτά που έχω δώσει, όταν τα πρωτοφτιάχνουμε στο studio τα τραγουδάω εγώ σε όλους για να τα ακούσουν και μετά να προχωρήσουμε. Δεν είμαι τραγουδιστής, αλλά είμαι μελωδοποιός. Στην προκειμένη περίπτωση είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, μόνο που δεν ήρθε κάποιος άλλος να τραγουδήσει το ρεφρέν. Νομίζω ότι ήταν πια καιρός να το κάνω αυτό γιατί στα σαράντα κάτι που είμαστε πια πρέπει να ωριμάσουμε.

Οι πρώτες αντιδράσεις πως είναι;

Θετικές, αρέσει πολύ! Μου έχουν πει πολλά σχόλια του τύπου «Σε εκείνο το σημείο μοιάζεις με τον Μαζωνάκη…!», για μένα που δεν είμαι τραγουδιστής αυτό είναι κολακευτικό. Υπάρχουν, βεβαίως, και τα σκληροπυρηνικά σχόλια που με χαρακτηρίζουν πουλημένο που άφησα το ραπ.

Ο κόσμος του ραπ είναι πιο σκληρός;

Αν έκανα μόνο ραπ, θα το καταλάβαινα. Εγώ από τότε που ξεκίνησα, κάνω ποπ ή λαϊκά τραγούδια με κάποια ραπ στοιχεία. Το αν ξέρω να ραπάρω και το εάν είμαι καλός σε αυτό, είναι κάτι διαφορετικό. Τώρα θα αφαιρέσω το ραπ και απλά θα τραγουδάω μόνος μου, ουσιαστικά δεν θα έχει και τόσο μεγάλη διαφορά. Και για να σου πω και κάτι που δεν έχω πει πουθενά, το επόμενό μου τραγούδι θα είναι μπαλάντα… ήθελα πάρα πολύ να το κάνω αυτό. Θα είναι ερωτική μπαλάντα του θανατά, πράγμα που δεν περιμένει κανείς. Δεν θα έχει καθόλου ραπ… αν δεις τα τελευταία τραγούδια που έχω κυκλοφορήσει με τη σειρά, καταλαβαίνεις που βαδίζω. Πρέπει βέβαια να είναι κι αξιοπρεπές το αποτέλεσμα, εγώ με μένα και με τους συνεργάτες μου είμαι ιδιαιτέρως αυστηρός.

Ανέφερες ότι ετοιμάζεις και τραγούδια για άλλους καλλιτέχνες, τι ακριβώς θα κάνεις; Ετοιμάζεις κάποιο label;

Ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι, νομίζω ότι είναι πιο σωστό να τους αναλάβω εγώ που τους ξέρω… η Γεωργία Βρανά είναι η κοπέλα που τραγουδάει το «Μόνο Εσύ» μαζί μου και θα είναι ένα από τα άτομα με τα οποία θα συνεργαστούμε σε αυτό το επίπεδο. Σε πρώτη φάση θα της βγάλουμε το νέο της κομμάτι με τον Μάριο Ψιμόπουλο και βλέπουμε… η ομάδα θα είναι η ίδια με αυτή που συνεργάζομαι όλα αυτά τα χρόνια. Αρκεί βέβαια ο καλλιτέχνης να είναι καλλίφωνος, είμαι αυστηρός σε αυτό. Δεν αρκεί να είναι κάποιος μέτριος, εκεί κλείνω το τηλέφωνο. Όταν λες ότι είσαι τραγουδιστής, δεν πρέπει να πιάνεις απλά τον τόνο. Είναι και τα ακούσματα που έχω, της r’n’b και της rap μουσικής, που με κάνουν ακόμη πιο σκληρό σε αυτό, εκεί υπάρχουν άνθρωποι με απεριόριστο ταλέντο. Οι καλλίφωνοι καλλιτέχνες είναι ευπρόσδεκτοι για να κάνουμε μια τίμια συνεργασία. Έρχονται πολλές φορές και μου λένε «Να κάνω ένα ντουέτο μαζί σου για να ακουστώ, να με πάρει και καμιά εταιρία!», αν έχεις το ταλέντο, να το κάνουμε το ντουέτο αλλά γιατί μετά να μην συνεχίσουμε τη συνεργασία μας και να πας αλλού; Επαγγελματισμός είναι αυτό, θέλεις να επεκτείνεις τη δουλειά σου εφόσον βλέπεις ότι πάει καλά κι αξίζει.

Υπήρξες όμως γενναιόδωρος με τους συναδέλφους σου ως προς αυτό το κομμάτι.

Χαίρομαι που παιδιά όπως ο Stan, η Χριστίνα Σάλτη ή η Ιουλία Καλλιμάνη, μετά από τη συνεργασία μας κατάφεραν κι έκαναν πράγματα. Δεν θεωρώ ότι μου χρωστάει κάποιος κάτι… αναγνωρίζω ότι όλοι αυτοί ήταν άξιοι και αυτό το είδε ο κόσμος και προχώρησαν. Από κει και πέρα, αφού υπάρχει μια καλή χημεία και μια συνεργασία κάποιων μηνών ήδη, νομίζω ότι είναι καλό και τίμιο, να κάνουμε και τα επόμενα βήματα μαζί και να δούμε που μας πάει.

Κλείνοντας, θέλω να σε ρωτήσω αν είσαι ικανοποιημένος με όσα έχεις επιτύχει προσωπικά κι επαγγελματικά.

Προσωπικά, όχι αλλά επαγγελματικά, ναι… δεν είμαι αχάριστος. Θα μπορούσα να μην έχω κάνει τίποτα από όλα αυτά. Ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει σ’ αυτή τη ζωή και δόξα το θεό είμαι ευχαριστημένος. Είναι και η εποχή που ζούμε τέτοια που ούτε πολύ μεγάλος και τρανός να γίνεις μπορείς, ούτε σε βοηθάει να βγάλεις χρήματα. Πριν 20 χρόνια ήταν τελείως αλλιώς τα πράγματα… Στην προσωπική μου ζωή δεν είμαι ευχαριστημένος από τις επιλογές που έχω κάνει τα τελευταία 10-15 χρόνια, θα μπορούσα να έχω ένα φιλαράκι – παιδί στην ηλικία των 18 ετών τώρα και να καθόμαστε και να τα λέμε παρέα. Απ’ την άλλη και πάλι κάποιος λόγος υπάρχει που ήρθαν έτσι τα πράγματα, δεν βρέθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος. Δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει αύριο, πάμε όπου μας πάει…

Συνέντευξη & Επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη
Απομαγνητοφώνηση: Αθανασία Βογιάρη – Κατερίνα Γκίνη

Ευχαριστούμε θερμά το Dames στη Γλυφάδα για την άψογη φιλοξενία!