Πάμε Θέατρο; Τι είδαμε, τι προτείνουμε, τι έρχεται… (25-04)

tralala.gr Posted On 25 Απριλίου, 2012

630 Προβολές

Κοινοποιήσεις

ΕΙΔΑΜΕ…

(από την Άννα Χαρμαντζή)

«Iδιωτικές ζωές» του Noel Coward

Ένα ζευγάρι που έχει χωρίσει και ο καθένας τους αποφασίζει να φτιάξει ξανά τη ζωή του με διαφορετικό σύντροφο, βρίσκονται ξαφνικά την πρώτη νύχτα γάμου τους στα διπλανά δωμάτια ενός ξενοδοχείου. Τι πρόκειται να συμβεί όταν θα συναντηθούν; Η φλόγα της αγάπης τους είχε σβήσει ή μήπως έμεινε μια μικρή σπίθα που μπορεί να αναζωπυρώσει το πάθος; Κι αν έμεινε όντως η σπίθα, τελικά μπορούν δύο άνθρωποι που έχουν χωρίσει να είναι μαζί ξανά χωρίς καυγάδες ή σε λίγο καιρό βγαίνουν ξανά τα προβλήματα στην επιφάνεια; Όλα αυτά και άλλα πολλά ανακαλύπτει κανείς στην παράσταση που έκανε πρεμιέρα πριν λίγες μέρες στο θέατρο «Αυλαία» στη Θεσσαλονίκη. Ένα έργο το οποίο γράφτηκε το 1930 από τον Βρετανό συγγραφέα Νόελ Κάουαρντ και στο οποίο βασίστηκε κατά κύριο λόγο και η ταινία «Νύχτα γάμου» του Γιάννη Δαλιανίδη με τον Κώστα Βουτσά, την Μάρθα Καραγιάννη, τον Φαίδωνα Γεωργίτση και την Μπέτυ Αρβανίτη να κρατούν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Στη θεατρική παράσταση οι σκηνοθετικές οδηγίες του Πέτρου Φιλιππίδη ξένισαν το θεατή καθότι αν και προκαλούσαν γέλιο, είχαν διατηρήσει την βρετανικό στυλ υποκριτικής και πολλές φορές η συχνή εναλλαγή φωνών και κίνησης των ηθοποιών φαινόταν υπερβολική… Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της παράστασης ήταν η συνύπαρξη επί σκηνής των τεσσάρων ηθοποιών στην αρχή και στο τέλος του έργου και η συνεχής εναλλαγή προσώπων και δράσεων! Η Θάλεια Ματίκα, ως Αμάντα, κατάφερε ωστόσο να ακολουθήσει πιστά τις οδηγίες του σκηνοθέτη και να παρουσιάσει την Αμάντα ως μια γυναίκα που θα ήθελε να έχει κάθε άντρας. Από την άλλη πλευρά ο Τάσος Ιορδανίδης, ως Έλιοτ, αποτέλεσε για μένα την έκπληξη της παράστασης καθώς ο τρόπος με τον οποίο περνούσε από τον αστείο κωμικό ρόλο του σε κάτι εντελώς σοβαρό, έδειχνε ηθοποιό που έχει δουλέψει το ρόλο του και αν μη τι άλλο έχει ταλέντο στην συνεχή εναλλαγή σκηνών, ρόλων, δράσεων και συναισθημάτων. Ο Ορέστης Τζιόβας απέδωσε πολύ καλά το ρόλο του ως Βίκτορ, δίνοντας στο κοινό να καταλάβει ότι πολλές φορές ακόμη και οι «αθώοι και μαλθακοί» άντρες πολλές φορές μπορούν να βγουν εκτός εαυτού με την κατάλληλη γυναίκα. Τέλος, η Νικολέτα Κοτσαηλίδου ήταν εξαιρετική στο ρόλο της ως Σίμπιλ, μιας ερωτευμένης νέας γυναίκας με τις υστερίες της και τις χαριτωμενιές της. Το μοναδικό πρόβλημα που είχα, ήταν ο τόνος της κατά τη διάρκεια που έκλαιγε, καθώς δεν ακουγόταν καθαρά στο κοινό. Μια παράσταση πολύ καλή και προσεγμένη σε γενικές γραμμές, αρκεί να είναι κανείς εξοικειωμένος με τη σκηνοθετική ματιά της βρετανικής υποκριτικής…

ΘΕΑΤΡΟ: ΑΥΛΑΙΑ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)

Μετάφραση: Πέτρος Φιλιππίδης, Χρήστος Σιμαρδάνης
Σκηνοθεσία: Πέτρος Φιλιππίδης
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
Ενδυματολόγος: Βασίλης Ζούλιας
Κινησιολογία: Ελπίδα Νίνου – Φιλιππίδη
Φωτισμοί: Μπάμπης Αρώνης
Μουσική επιμέλεια: Ιάκωβος Δρόσος
Σκηνοθεσία trailer: Αλέξανδρος Ζαρμπής
Διεύθυνση: Κεντρικό κτίριο Χ.Α.Ν.Θ. (είσοδος από Τσιμισκή)
Πληροφορίες / Κρατήσεις θέσεων: 2310.237700

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:00

Τιμές εισιτηρίων:

Γενική είσοδος: 15€

Φοιτητικό: 12€

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ…

(από την Κατερίνα Μαθιουδάκη)

«Λήθη» του Δημήτρη Δημητριάδη

Η “Λήθη” είναι γυναίκα.

Η “Λήθη”, ο υπαρξιακός μονόλογος του σπουδαίου και αναγνωρισμένου διεθνώς Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου ανεβαίνει για δεύτερη φορά, από την Πέμπτη 26 Απριλίου, στη σκηνή του Θεάτρου Πορεία. Μετά την τεράστια περσινή επιτυχία και την καθολική αποδοχή της κριτικής, η “Λήθη 2”, όπως θα μπορούσε να ονομαστεί η δεύτερη αυτή ανάγνωση, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί θα ερμηνεύσει μια γυναίκα, η ικανότατη νέα ηθοποιός Εκάβη Ντούμα.

50 λέξεις για την ΛΗΘΗ 2:

«Η Λήθη είναι ένας άνθρωπος στο μεταίχμιο, όπως και η χώρα μας. Ένα βήμα ακόμα και βυθίζεται στην ευεργετική λησμονιά της. Ο θάνατος είναι ο φόβος του θανάτου και η κόρη της Έριδας, η αδερφή του Θανάτου και του Ύπνου μας αφηγείται πόσο σημαντικό είναι να αφήνεσαι στο τίποτα.»

Δημήτρης Τάρλοου

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: ΠΕΜΠΤΗ 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012

ΘΕΑΤΡΟ: ΠΟΡΕΙΑ

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Φωτισμοί: Felice Ross
Μουσική – Σύνθεση ήχων: Δάφνη Σκρουμπέλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Στέλλα Γιοβάνη – Δήμητρα Κουτσοκώστα
Βοηθός φωτιστή: Σοφία Αλεξιάδου
Βοηθός σκηνογράφου: Τίνα Τζόκα
· Διεύθυνση: Τρικόρφων 3-5 και 3^ης Σεπτεμβρίου 69, Πλατεία Βικτωρίας
Τηλ.: 210.8210991 210.8210082

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ…

(από την Άννα Χαρμαντζή)

Για πέμπτη χρονιά φέτος η Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης» οργανώνει στο θέατρο «Αμαλία» της Θεσσαλονίκης, από τις 20 Απριλίου ως τις 12 Μαΐου, τις «Προτάσεις», ένα φεστιβάλ ανήσυχων θεατρικών σχημάτων και πρωτότυπων σκηνικών προσεγγίσεων, με συμμετοχή επτά θιάσων. «Εργοτάξιο θεατρικών αναζητήσεων» είναι ο υπότιτλος της διοργάνωσης, η οποία πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ο τίτλος «Προτάσεις» υποδηλώνει το γεγονός ότι κάθε μία από τις παραστάσεις συνιστά μια ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική πρόταση και επίσης ότι οι παραστάσεις αυτές αποτελούν προτάσεις της Πειραματικής Σκηνής της «Τέχνης» στο κοινό της. Η φετινή διοργάνωση περιλαμβάνει επτά παραστάσεις που παίχτηκαν με ξεχωριστή επιτυχία στο χρόνο που πέρασε και που είναι οι εξής: «Οι ελαφροΐσκιωτοι» του Παπαδιαμάντη (Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου), «Θείος Βάνιας» του Τσέχωφ (θεατρική ομάδα GRASSHOPER), «Dance me to the End of Greece#1…ξένοι περιηγητές στην Ελλάδα» (θεατρική ομάδα ΤΕΣΣΕΡΑ), «Φεύγουσα κόρη» (Εταιρεία θεάτρου ΗΩΣ, με τη Ρηνιώ Κυριαζή), «Τσέχωφ – Κνίπερ: Η αλληλογραφία» (θεατρική εταιρεία ΠΟΛΙΣ), «Μέλπω Αξιώτη – Η μεταμόρφωση της χρυσαλλίδας» (Σοφία Σεϊρλή), «Kassandra» (εταιρεία θεάτρου 1+1=1, με τη Δέσποινα Σαραφείδου.)

«Dance me to the end of Greece-1»

Την Πέμπτη 26 και την Παρασκευή 27 Απριλίου, τη σκυτάλη παίρνει η θεατρική ομάδα «Τέσσερα», με μια πρωτότυπη παράσταση βασισμένη σε μαρτυρίες ξένων περιηγητών που «ανακάλυψαν» την Ελλάδα στον 19ο και τον 20ό αιώνα: «Dance me to the end of Greece-1», σε σύνθεση κειμένων και σκηνοθεσία της Κυριακής Σπανού. Διάσημοι ταξιδιώτες, αρχαιολόγοι, τοπογράφοι, συγγραφείς και καλλιτέχνες, καλλιεργημένοι αστοί και αρχαιολάτρες, τυχοδιώκτες νοσταλγοί της κλασικής Αθήνας ή αρχαιοκάπηλοι, οι περιηγητές επιχειρούν τις πρώτες επιστημονικές καταγραφές των αρχαίων μνημείων, εμπνέονται από αυτά ή άλλοτε όπως ο Έλγιν, συνδέουν το όνομά τους με την καταστροφή τους. Οι ηθοποιοί δημιουργούν ένα συναυλιακό φόρουμ αφήγησης, αναπαράστασης και τραγουδιού, μέσα από μελοποιημένα ποιήματα του Βύρωνα και του Σατωβριάνδου, ενώ εμψυχώνουν τις μαρτυρίες πασίγνωστων ταξιδιωτών όπως ο Άντερσεν και ο Φλωμπέρ, αλλά και οι νεότεροι Ζακ Λακαριέρ και Χένρυ Μίλλερ. Το έργο είναι το πρώτο μέρος ενός μεγάλου πρότζεκτ που θα συνεχιστεί με διαφορετικές σκηνικές συνθέσεις πάνω σε διαφορετικά κείμενα ξένων περιηγητών ανάλογα με τον χώρο (ταξιδιωτικό προορισμό), την εποχή και τις συνθήκες. Έτσι, το «Dance me to the end of Greece-2» θα είναι αφιερωμένο στη Θεσσαλονίκη.

Παίζουν: Ελένη Ευθυμίου, Φρόσω Ζαγοραίου, Θέμης Μητρόπουλος, Αντώνης Γκρίτσης, Χάρης Φλέουρας. Στο πιάνο ο Κώστας Βόμβολος.

Σκηνικά-κοστούμια: Απόστολος-Φωκίων Βέττας, Ολυμπία Σιδερίδου, Μάρθα Φωκά. Μουσική: Κώστας Βόμβολος. Κίνηση: Πέρσα Σταματοπούλου. Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Ζορμπάς. Φωτογραφίες: Μανώλης Παπαδάκης.

«Φεύγουσα κόρη»

Στη συνέχεια, την Τετάρτη 2 και την Πέμπτη 3 Μαΐου, η Ρηνιώ Κυριαζή με τη «Φεύγουσα κόρη», μια παράσταση βασισμένη στο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Μια ψυχή» και σε ηπειρώτικα παραμύθια, νανουρίσματα και μοιρολόγια, σκηνοθετημένη από τη Μίρκα Γεμεντζάκη. Μέσα από την εξερεύνηση της φωνής, με τον μοναδικό τρόπο που προτείνει η Μίρκα Γεμεντζάκη με στόχο να ελευθερώσει τη βαθύτερη ουσία και ρίζα της φωνής του κάθε ανθρώπου, η Ρηνιώ Κυριαζή ανακάλυψε τη σύνδεσή της με τη λαϊκή μας μουσική παράδοση και ξεκίνησε ένα ταξίδι αναζήτησης και καταγραφής υλικού. Tο διήγημα του Παπαδιαμάντη έδωσε τον απαραίτητο καμβά για να ξετυλιχθεί το νήμα του κύκλου της ζωής μέσα από το νανούρισμα, το παραμύθι, το μοιρολόι. Ο λόγος του σκιαθίτη συγγραφέα και η αυθεντική διάλεκτος των παραμυθιών, υποδηλώνουν μουσικά την έκφρασή τους και οδηγούν την ηθοποιό, δεδομένου ότι η ποιητικότητα και η μουσικότητα αποτελούν κοινά σημεία της λαϊκής μας παράδοσης και της γραφής του Παπαδιαμάντη. Στην παράσταση, που έχει παιχτεί τα τελευταία χρόνια σε πολλά φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό, παίζει κλαρίνο ο Μανούσος Πλουμίδης. Για την ερμηνεία της στη «Φεύγουσα κόρη», που είναι μια παραγωγή της εταιρείας θεάτρου «Ηώς», η Ρηνιώ Κυριαζή ήταν υποψήφια για το Βραβείο Μελίνα Μερκούρη 2006.

«Πόλις»

Το Σαββατοκύριακο 5 και 6 Μαΐου, η θεατρική εταιρεία «Πόλις» που έχει την έδρα της στην Ερμούπολη της Σύρου, με το έργο «Τσέχωφ-Κνίπερ – η αλληλογραφία». Η παράσταση βασίζεται στην αλληλογραφία του συγγραφέα Άντον Τσέχωφ με την ηθοποιό Όλγα Κνίπερ και αφηγείται μια ιστορία αγάπης που διήρκεσε έξι χρόνια. Αυτός είναι ο 38χρονος ήδη διάσημος συγγραφέας κι εκείνη μια νέα ηθοποιός του Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας. Η γνωριμία τους, τον Απρίλιο του 1898 στην ανάγνωση του “Γλάρου”, εξελίχθηκε σε φιλία, στη συνέχεια σε ερωτική σχέση και τέλος σε γάμο, που κράτησε μέχρι τον θάνατο του συγγραφέα το 1904. Η απόσταση που τον περισσότερο καιρό τους χωρίζει καθώς ο Τσέχωφ, σε προχωρημένο στάδιο φυματίωσης, ζει αναγκαστικά στη Γιάλτα ενώ η Κνίπερ παίζει στο θέατρο στη Μόσχα καταγράφεται, άλλοτε δραματικά κι άλλοτε με το έξοχο χιούμορ που τους διακρίνει και τους δύο. Η θεατρική μορφή προέκυψε από τις πρόβες και τους αυτοσχεδιασμούς της ομάδας με αφετηρία το έργο της Κάρολ Ροκαμόρα «Παίρνω το χέρι σας στο δικό μου» (σε μετάφραση της Χριστίνας Μπάμπου-Παγκουρέλη) καθώς και υλικό από διηγήματα του Τσέχωφ, το σύνολο της αλληλογραφίας του και τις «Αναμνήσεις» της Κνίπερ. Η Αιμιλία Βάλβη ερμηνεύει τον ρόλο της Όλγας Κνίπερ και ο Κωνσταντής Μιζάρας εκείνον του Τσέχωφ. Η σκηνοθεσία είναι της Ελένης Γεωργοπούλου, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Κλαιρ Μπρέισγουελ, η κίνηση της Νικολέτας Ξεναρίου, η μουσική του Απόστολου Λεβαντόπουλου, οι φωτισμοί του Βασίλη Κλωτσοτήρα.

«Μέλπω Αξιώτη – η μεταμόρφωση της χρυσαλλίδας»

Με τη Σοφία Σεϊρλή και τον ποιητικό κόσμο της Μέλπως Αξιώτη συνεχίζονται οι «Προτάσεις» την Τρίτη 8 και την Τετάρτη 9 Μαΐου. Η παράσταση «Μέλπω Αξιώτη – η μεταμόρφωση της χρυσαλλίδας» είναι μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών, σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας. Παίχτηκε με ιδιαίτερη επιτυχία στην Αθήνα, τη Μύκονο, την Καβάλα και το Βερολίνο.

Εξέχουσα μορφή της νεοελληνικής πεζογραφίας, στρατευμένη αριστερή και τολμηρή μοντερνίστρια, η Μέλπω Αξιώτη πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής της στο εξωτερικό ως πολιτική πρόσφυγας. Η σύνθεση κειμένων της βασίζεται κατά κύριο λόγο στα δύο εμβληματικά πεζά της, τις «Δύσκολες νύχτες» και την «Κάδμω» και συνιστά έναν πολυφωνικό μονόλογο όπου μυθοπλασία και αυτοβιογραφία μπλέκονται για να δημιουργήσουν μια σκηνική περσόνα, που δίνει μάχη να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη της γλώσσας και της Ελλάδας ενάντια στην απειλή της λήθης και της εξορίας. Για να το πετύχει δανείζεται φωνές από διάφορες ηρωίδες της, ξαναζεί τις αναμνήσεις της χρησιμοποιώντας μια γλώσσα εκπληκτικής μουσικότητας. Παίζει η Σοφία Σεϊρλή, σε σκηνοθεσία του Νίκου Χατζόπουλου. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Μαγιούς Τρικεριώτη, το βίντεο του Χρήστου Δήμα, η μουσική επιμέλεια του Νίκου Μαστοράκη, οι φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου.

«Kassandra»

Το φεστιβάλ ολοκληρώνεται την Παρασκευή 11 και Σάββατο 12 Μαΐου, με την κωμικοτραγική «Kassandra» του λατινοαμερικανού συγγραφέα Σέρχιο Μπλάνκο, από την εταιρεία θεάτρου «1+1=1». Η μυθική Κασσάνδρα είναι εδώ μια μετανάστρια από χώρα της Ανατολικής Ευρώπης, μια τρανσέξουαλ πόρνη με γυαλιστερές κόκκινες μπότες. Παλεύει για την επιβίωση σε διαρκή αναζήτηση ταυτότητας, εξόριστη στο σώμα της και ξένη σε κάθε πατρίδα, μια γυναίκα της νύχτας που απευθύνεται με σπασμένα αγγλικά στους θαμώνες ενός μπαρ, σε μας τους θεατές. Πόλεμος, εξουσία, κερδισμένοι και χαμένοι, σεξ και σαρκασμός, Ευριπίδης και Μπαγκς Μπάνυ, Abba, Manchester United και Σκάρλετ Ο’ Χάρα, μέσα από τις ιστορίες του δικού της παρελθόντος μας αφηγείται τις ιστορίες του δικού μας παρόντος, τους αβάσταχτους πολέμους μας, τις βαρβαρότητές μας που καταλήγουν ατιμώρητα ειδήσεις στα ΜΜΕ. Ξετυλίγοντας την οδύσσειά της, η Κασσάνδρα μιλάει για τη δική μας αναζήτηση νοήματος και ελπίδας. Όλα αυτά με καταλυτικό χιούμορ και μηδενισμένη την απόσταση μεταξύ ηθοποιού και θεατή – μια stand-up tragedy! Στο ρόλο της Κασσάνδρας η Δέσποινα Σαραφείδου, η οποία υπογράφει και τη σκηνοθεσία μαζί με την Ευαγγελία Ανδριτσάνου. Επιμέλεια κοστουμιών: Λουκία Μινέτου. Μουσική επιμέλεια: Βασίλης Τσόνογλου. Το έργο παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία το 2011 στην Αθήνα, σε μπαρ του Μεταξουργείου, επίσης στα διεθνή φεστιβάλ του Λουγκάνο και του Φίερ (α΄ βραβείο γυναικείου ρόλου) και δύο φορές (2011 και 2012) σε μπαρ της Νέας Υόρκης.

ΘΕΑΤΡΟ: ΑΜΑΛΙΑ

Διεύθυνση: Αμαλίας 71, Θεσσαλονίκη

Κράτηση θέσεων: 2310.821483

Ώρες ταμείου: 10-2 το πρωί και 6-9 το απόγευμα.

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Κανονικό: 15€

Φοιτητικό – Μαθητικό: 10€

Συνδρομή για 5 παραστάσεις: 50€

Ώρες παραστάσεων: 21:00

ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΑΝ ΣΕ «ΔΙΠΛΟ ΤΑΜΠΛΟ» ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΣΑΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ! (ΜΕΡΟΣ Β’)

(από τον Αναστάση Πινακουλάκη)

Με την δραματική μείωση των τηλεοπτικών προγραμμάτων, το θέατρο ξανακερδίζει έδαφος στην συνείδηση του ελληνικού κοινού και βλέπουμε πολλές φορές ηθοποιούς να συμμετέχουν σε, παραπάνω από μία, παραστάσεις. Αποφασίσαμε να ξεχωρίσουμε μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους που τόλμησαν να καταπιαστούν με δύο ή τρεις παραστάσεις και κρίνουμε πως πέτυχαν και αξίζουν την προσοχή σας…

ΝANTIA ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΗ

Η Νάντια συμμετείχε φέτος στο ροκ μιούζικαλ «Rent» και για δεύτερη χρονιά στο «Αν Αργήσω Κοιμήσου». Στο «Rent» ανέλαβε τον ρόλο της Τζοάν, της ομοφυλόφιλης δικηγόρου που μετατρέπεται από μια εντελώς προγραμματισμένη σε μια πολύ ευαίσθητη γυναίκα. (για να δανειστώ τα λόγια της Λίνας Εξάρχου). Η φωνή της είναι ίσως μία από αυτές που ξεχώρισαν από τη φετινή διανομή και είναι από τα πρόσωπα που θέλουμε να δούμε στα επόμενα καλλιτεχνικά του βήματα.

Στο «Αν Αργήσω Κοιμήσου» είδαμε μια πιο ρομαντική, πιο ευαίσθητη πλευρά, σε μια παράσταση που επέτρεπε τον αυτοσχεδιασμό, την επαφή με το κοινό και την βίωση διαφορετικών ανθρώπινων σχέσεων και συναισθημάτων. Η Νάντια ερμήνευσε με εκπληκτική έκφραση το «Όλες οι Μπλανς» σε στίχους Άκη Δήμου και μουσική Θέμη Καραμουρατίδη. Η παράσταση γνώρισε μεγάλη επιτυχία και κράτησε συντροφιά στις μοναχικές ψυχές της Αθήνας.

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ

Ο νεαρός Νεκτάριος μετά τη συμμετοχή του στο τηλεοπτικό φαινόμενο «Νησί» συνέχισε την εμφάνιση του στα θεατρικά δρώμενα με δύο παραστάσεις. Στο εικαστικό θεατρικό «Αυτό το Παιδί» τον είδαμε να έχει μια σαδιστική σχέση με τον πατέρα του και να χειρίζεται με πολύ άρτιο τρόπο έναν προβληματικό έφηβο. Μια παράσταση που ανέβηκε το καλοκαίρι του 2011 και στη συνέχεια αποτέλεσε μέρος του «Backstage Festival», του νεανικού θεατρικού φεστιβάλ του Badminton όπου πήρε παράταση μέχρι και τον Δεκέμβριο. Το έργο ήταν πάρα πολύ ευρηματικό, με δέκα πράξεις που συνοδεύονταν από δέκα εικαστικούς πίνακες και τη μετακίνηση του κοινού σε κάθε μία από αυτές.

Τα δευτερότριτα ήταν στο πλευρό του Πέτρου Λαγούτη στο κοινωνικό θρίλερ «Υπό το Μηδέν» στο θέατρο ΠΚ, κερδίζοντας τις εντυπώσεις. Υποδυόταν το νέο που εγκατέλειψε την οικογένειά του για να ακολουθήσει το όνειρό του και να γίνει σταρ στο χώρο της μουσικής, αλλά οι αναποδιές τον αναγκάζουν να επιστρέψει στο χωριό του και να εργαστεί ως βοηθός στο οικογενειακό κρεοπωλείο. Σε έναν μεγαλύτερο ρόλο από το ρόλο του στη παράσταση «Αυτό το Παιδί», ο Νεκτάριος πάει ένα βήμα παραπέρα και δίνει τις καλύτερες ελπίδες για την εξέλιξη του ως ηθοποιός.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΚΑΛΙΑΣ

Ο Δημήτρης Μακαλιάς είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πρόσωπα που ξεχώρισαν τη φετινή θεατρική σεζόν. Τον είδαμε στην «Κατσαρίδα», τη κωμωδία του Βασίλη Μαυρογεωργίου και του Κώστα Γάκη που φέτος σημείωσε ρεκόρ παραστάσεων. Η παράσταση έχει αγαπηθεί από το θεατρικό κοινό και φέτος ο Δημήτρης έδωσε το δικό του στίγμα και μαζί με τον Κώστα Γάκη ταξίδεψαν τους θεατές μέχρι τη σελήνη. Στην «Κατσαρίδα» τον είδαμε να τραγουδά, να αυτοσχεδιάζει και να χαρίζει στο κοινό στιγμές γέλιου και συγκίνησης ενώ πέρα από τον ρόλο του ηθοποιού, ανέλαβε για πρώτη φορά και τον ρόλο του παραγωγού της παράστασης. Η παράσταση σημείωσε και φέτος μεγάλη επιτυχία και έπαιρνε τη μια παράταση μετά την άλλη, καθώς όταν ξεκίνησε στις 31 Οκτωβρίου προβλεπόταν μέχρι τον Ιανουάριο και η πρόσφατη παράταση φτάνει πλέον μέχρι τον Μάϊο.

Από τον Φεβρουάριο, ο Δημήτρης ανέλαβε τον ρόλο του Μαρκ στο ροκ μιούζικαλ «Rent» που ανέβηκε για τρίτη χρονιά στο θέατρο «Βεάκη». Το «Rent» έχει τη δική του ιστορία και αγαπήθηκε και από το εγχώριο θεατρικό κοινό αποκτώντας φανατικούς θεατές. Ο ρόλος του Μαρκ, του σκηνοθέτη που κυνηγά το όνειρο του να φτιάξει τη δική του ταινία είναι ένας από τους κεντρικούς και έχει αγαπηθεί από το κοινό του Rent σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο μπορεί ο Δημήτρης να γέμισε το εβδομαδιαίο του πρόγραμμα παίζοντας όλες τις ημέρες της εβδομάδας αλλά κατάφερε να ανταπεξέλθει με εξίσου μεγάλη επιτυχία και στις δύο θεατρικές παραστάσεις, ενώ έγινε περιζήτητος για συνεντεύξεις σε θεατρικά blogs και περιοδικά.

Πέρα από το θέατρο, είδαμε τον ηθοποιό και στο «Κάψε το Σενάριο», την τηλεοπτική εκπομπή – έκπληξη που βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό και τον αυθορμητισμό των ηθοποιών αλλά και τη συμμετοχή του κοινού. Η νεολαία βρήκε το νέο της πρόγραμμα και η ανταπόκριση είναι μεγάλη καθώς κάθε Τρίτη που γίνονται τα γυρίσματα της εκπομπής συγκεντρώνονται στα studios όλο και περισσότεροι θεατές ενώ το internet και κυρίως τα social networks έχουν πάρει φωτιά με βίντεο – αποσπάσματα από την εκπομπή. Η συμμετοχή σε αυτό το εναλλακτικό πρόγραμμα ψυχαγωγίας που συνδυάζει πολλά διαφορετικά είδη κωμωδίας έδωσε στον ηθοποιό την ευκαιρία να τσαλακωθεί, να δοκιμαστεί σε αυτοσχεδιασμούς και να χαρίσει στον κόσμο το γέλιο, σε μια περίοδο που το χρειαζόμαστε πιο πολύ από ποτέ!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΠΡΕΜΙΕΡΑ…

(από τη Κατερίνα Μαθιουδάκη)

Εντυπωσιακή ήταν η ανταπόκριση του κοινού και των εκπροσώπων του δημοσιογραφικού κόσμου στην πρεμιέρα της παράστασης «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» του Pedro Almodovar τη Κυριακή του Πάσχα στη Θεσσαλονίκη. Οι ηθοποιοί έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και οι θεατές τους προσέφεραν από καρδιάς το πιο δυνατό τους χειροκρότημα! Μετά το τέλος της παράστασης, οι πρωταγωνιστές συνάντησαν στο φουαγιέ του θεάτρου, φίλους και θεατές και φωτογραφήθηκαν μαζί τους.