ΕΙΔΑΜΕ…

(από την Άννα Χαρμαντζή)

«Cuba Libre» του Nilo Cruz

Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές με την πολιτική κατάσταση της χώρας να μη θυμίζει τίποτα αλλοτινές εποχές, αποφάσισα να δω ένα καθαρά πολιτικό έργο, που εμπλέκει ωστόσο και τις σχέσεις, ερωτικές και αδερφικές, μέσα στην ιστορία του. Ο λόγος για το Cuba Libre (πρωτότυπος τίτλος: Δυο αδερφές και ένα πιάνο) ένα έργο του Nilo Cruz, γραμμένο το 1998, που ανεβαίνει πρώτη φορά στην Ελλάδα. Αναφέρεται στην πολιτική κατάσταση στην Κούβα και στον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης που είχε επιβληθεί στους καλλιτέχνες που δεν συμμορφώνονταν με το καθεστώς, τοποθετημένο το 1991, μετά την πτώση του Σοβιετικού καθεστώτος. Πρωταγωνίστριες της παράστασης οι αδερφές Σοφία και Μαρία Σήλια. Η Μαρία Σήλια είναι η μεγαλύτερη αδερφή και συγγραφέας, που δύο χρόνια πριν, εμπνευσμένη από την περεστρόικα και τις ελπιδοφόρες υποσχέσεις του τότε προέδρου της Ρωσίας Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, έγραψε ένα κείμενο υπέρ της φιλελευθεροποίησης. Η νεότερη αδερφή της Σοφία, πιανίστρια, μέσα στον ενθουσιασμό της υπέγραψε επίσης το κείμενο με αποτέλεσμα τη δίχρονη φυλάκιση και των δύο αδερφών. Η παράσταση ξεκινά μετά την απελευθέρωση τους από την φυλακή, αλλά καθόσον παραμένουν σε κατ’ οίκον περιορισμό με την καθεμιά να θέλει το δικό της προσωπικό χώρο, να είναι θυμωμένη με τα όρια που της τίθεται, αλλά και να είναι ευτυχισμένη με τα μικρά οικεία πράγματα της, όπως ένα πιάνο στο σαλόνι.

Η Σοφία είναι ρομαντική, χαρούμενη και τα όνειρα της αφορούν το απώτερο μέλλον. Η Μαρία Σήλια από την άλλη, επιθυμεί να μαθαίνει νέα από τον άντρα της, ο οποίος έχει εγκαταλείψει τη χώρα και δουλεύει πλέον για τη Διεθνή Αμνηστία, με αποτέλεσμα τα όνειρα της Μαρίας να παραμένουν στο παρελθόν. Τι συμβαίνει όμως όταν στο σπίτι τους εισβάλλει ο Yπολοχαγός Πορτουόντο; Αν και εχθρός ερωτεύεται τη Μαρία Σήλια, φέρνει δώρα που περιλαμβάνουν φαγητό και ρούμι, αλλά είναι εφοδιασμένος και με γράμματα του άντρα της Μαρίας που έχουν «πέσει» στα χέρια του, και τα οποία χρησιμοποιεί για να την κατακτήσει. Η Σοφία επίσης βρίσκεται γοητευμένη από έναν άλλον επισκέπτη στο σπίτι, τον κουρδιστή του πιάνου Βίκτορ Μανουέλ. Όταν τα νέα για την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης διαδίδονται σαν αστραπή, οι αδερφές νομίζουν ότι η δική τους απελευθέρωση ίσως ακολουθήσει.

Το έργο είναι βασισμένο εν μέρει στην αληθινή ιστορία της αναγνωρισμένης Κουβανής ποιήτριας Maria Elena Cruz Varela, που δημιούργησε μια οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μετά από αυτήν την πράξη, διατάχτηκε να παραμείνει στο διαμέρισμα της από την κουβανική κυβέρνηση και αφού ξυλοκοπήθηκε μπροστά από το διαμέρισμα της, υποχρεώθηκε να φάει τα γραπτά της κείμενα πριν συλληφθεί.

Ένα έργο που πραγματικά διαπνέεται από τη μουσική καθόλη τη διάρκεια του, καθότι κουβανικής προέλευσης, με τη σκηνοθετική ματιά να είναι ιδιαίτερα έξυπνη και ρεαλιστική, καθώς ότι γίνεται επί σκηνής έχει έναν ρεαλισμό και μια αλήθεια, τόσο σε υποκριτικό όσο και σε επίπεδο των αντικειμένων που χρησιμοποιούνται, όπως για παράδειγμα ότι όλο το θέατρο μυρίζει ροδόνερο… Συγκεκριμένα, η Παναγιώτα Βλαντή (Μαρία Σήλια) αποτέλεσε έκπληξη επί σκηνής, καθώς ήταν απόλυτα φυσική στο ρόλο της, χωρίς να δίνει στιγμή την αίσθηση ότι είχε δυσκολίες στην εκφραστικότητα της σε έναν ιδιαίτερα δύσκολο ρόλο με μεγάλες διακυμάνσεις. Η Αντιγόνη Δρακουλάκη ως Σοφία από την άλλη πλευρά έδωσε ρεσιτάλ ηθοποιίας, καθώς επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά ότι τα δύσκολα έργα μπορεί να τα φέρει πολύ εύκολα εις πέρας. Η στιγμή που ξεχώρισε ακόμη περισσότερο ήταν στη διάρκεια του μονολόγου της που κατάφερε να συγκινήσει το κοινό με την απεύθυνση της. Ο Αντώνης Καρυστινός στο ρόλο του Πορτουόντο έπεισε απόλυτα ως αυταρχικός Υπολοχαγός, αλλά και ευαίσθητος ερωτευμένος άντρας. Χωρίς υστερίες και εύκολους θεατρινισμούς κατάφερε να δώσει στο κοινό την αίσθηση των στρατιωτών της επανάστασης και της πολύπλοκης ψυχοσύνθεσης τους. Τέλος, ο Αργύρης Γκαγκάνης ήταν η ευχάριστη νότα στο έργο, που μπορεί και ξετυλίγει το υποκριτικό, μουσικό και χορευτικό του ταλέντο με περισσή δεινότητα. Η σκηνοθετική ματιά της Αναστασίας Ρεβή δίνει την αίσθηση ότι το έργο είναι σκηνοθετημένο και δεμένο μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας. Από τα σκηνικά και τα κοστούμια μέχρι τους φωτισμούς και τις χορογραφίες, λειτουργούν όλα τόσο όμορφα και αρμονικά μεταξύ τους. Εν ολίγοις μια υπέροχη παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε!!!!

ΘΕΑΤΡΟ: Τόπος Συνάντησης Ανατολής Δύσης – Αγγέλων Βήμα

Διεύθυνση: Σατωβριάνδου 36, Αθήνα

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210 5242211-13

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

• Μετάφραση: Μαργαρίτα Δαλαμάγκα – Καλογήρου
• Σκηνοθεσία: Αναστασία Ρεβή
• Μουσική Επιμέλεια: Αναστασία Ρεβή
• Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Κονομή
• Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιάννης Κατσαρής
• Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Αθηνά Πρίντζη
• Διδασκαλία Χορού: Αναστασία Βραϊλα
• Φωτογραφίες: Έφη Χαλιορή
• Παίζουν (αλφαβητικά): Παναγιώτα Βλαντή, Αργύρη Γκαγκάνη, Αντιγόνη Δρακουλάκη και Αντώνη Καρυστινό

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Τετάρτη:19.00

Πέμπτη: 20.00

Παρασκευή: 20.00

Σάββατο: 20.00

Κυριακή: 19.00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Τετάρτη – Σάββατο – Κυριακή:

Κανονικό εισιτήριο: 15 €

Φοιτητικό μειωμένο: 10 ευρώ

Πέμπτη & Παρασκευή:

Γενική είσοδος: 10 ευρώ

ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ:

Λόγω περιορισμένων θέσεων και για δική σας καλύτερη εξυπηρέτηση, κρατήσεις θέσεων στα τηλέφωνα 210 5242211 & 210 5242213, καθημερινά από τις 11.30 μέχρι τις 14.30 και από τις 18.00 μέχρι τις 22.00.

ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΑΝ ΣΕ ΔΙΠΛΟ ΤΑΜΠΛΟ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΣΑΝ ΕΞΙΣΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ (ΜΕΡΟΣ Γ)

(από τον Αναστάση Πινακουλάκη)

Με την δραματική μείωση των τηλεοπτικών προγραμμάτων, το θέατρο ξανακερδίζει έδαφος στην συνείδηση του ελληνικού κοινού και βλέπουμε πολλές φορές ηθοποιούς να συμμετέχουν σε παρά πάνω από μια παραστάσεις. Αποφασίσαμε να ξεχωρίσουμε μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους που τόλμησαν να καταπιαστούν με δύο ή τρεις παραστάσεις και κρίνουμε πως πέτυχαν και αξίζουν την προσοχή σας στο εξής. Αυτή την εβδομάδα θα ασχοληθούμε με τους ηθοποιούς που καταπιάστηκαν κατά βάση με παραστάσεις του Εθνικού τη φετινή θεατρική σεζόν κερδίζοντας το θαυμασμό των θεατών και των κριτικών. Έχουμε:

Αλεξάνδρα Αιδίνη

Η Αλεξάνδρα Αιδίνη είναι μια από τις πιο ταλαντούχες και πιο αφοσιωμένες ηθοποιούς της γενιάς της. Ήταν υποψήφια για το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» για τον ρόλο της Ρηνούλας που είχε πέρσι στο «Παραμύθι Χωρίς Όνομα» σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά. Φέτος απασχόλησε τη θεατρική Αθήνα με τέσσερις θεατρικές παραστάσεις που γνώρισαν τη δική τους επιτυχημένη πορεία. Στο «Αν Αργήσω Κοιμήσου» που παιζόταν για δεύτερη συνεχή χρονιά στο θέατρο Τέχνης και Λόγου 104 φανέρωσε μια αξιαγάπητη ρομαντική πτυχή της και συγκίνησε τους θεατές με το πάθος που έδειχνε και την εκφραστικότητά της. Ερμήνευσε το τραγούδι «Παράθυρο» με μελαγχολική ρομαντική διάθεση.

Την είδαμε στην «Αυλή των Θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλη, το εμβληματικό έργο της μεταπολεμικής περιόδου της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας όπου υποδυόταν την Μαρία, μια σύγχρονη Πηνελόπη που περίμενε καρτερικά τον άντρα της να γυρίσει από το ναυτικό. Η παράσταση σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα σημείωσε την αναμενόμενη επιτυχία και αποτέλεσε μια από τις παραστάσεις που διακρίθηκαν στις προτιμήσεις των θεατρόφιλων θεατών.

Ταυτόχρονα με την «Αυλή» συμμετείχε και στην παράσταση «Του Κουτρούλη ο Γάμος», επίσης του Εθνικού Θεάτρου, παράσταση που επίσης άφησε αίσθηση τη φετινή θεατρική σεζόν για τα ευρηματικά κουστούμια, το λεκτικό ύφος και φυσικά τη σκηνοθετική μαεστρία του Βασίλη Παπαβασιλείου. Η Αλεξάνδρα ως μια άλλη Αγγλίδα πρόξενος περιτριγύριζε τον Κουτρούλη που φιλοδοξούσε να γίνει Υπουργός για να κερδίσει την καρδιά της Ανθούλας. Σε αντίθεση με την «Αυλή» ο ρόλος της στον «Κουτρούλη» προσέφερε γέλιο στο κοινό μιλώντας στα αγγλικά σε μάταιη προσπάθεια να συνεννοηθεί με τον ράφτη ήρωα μας.

Μια ακόμη παράσταση που συμμετείχε ήταν η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, εφηβική παράσταση που παιζόταν σε σχολεία. Η σκηνοθεσία ήταν αρκετά κοντά στις προσλαμβάνουσες ενός εφήβου, με κινησιολογία, εκφραστικό κώδικα, την γνώριμη «ταινία» και την επαφή με το βιβλίο κάνοντας την παράσταση αρκετά ενδιαφέρουσα. Η Αιδίνη είχε τον ρόλο της Ισμήνης στην μία από τις δύο διανομές, την αδερφή της Αντιγόνης που ξεκινά από μια ήρεμη και άτολμη κοπέλα για να μετατραπεί σε μια «συνένοχο» της αδερφής της παραβαίνοντας τους νόμους του άρχοντα της πόλης, Κρέοντα.

Και παρόλο που το φετινό προφίλ της ηθοποιού ήταν έντονα θεατρικό, πρωταγωνιστούσε στην ταινία του Δημήτρη Αθανίτη «Τρεις Μέρες Ευτυχίας», η οποία έλαβε διθυραμβικές κριτικές για την σκηνοθετική ματιά και την κυριαρχία του μπλε χρώματος. Η Αλεξάνδρα υποδύεται μια γυναίκα που λίγο πριν παντρευτεί βιώνει μερικές δυσάρεστες πραγματικότητες όπως την σχέση της με τον μπαμπά της και την απιστία του μελλοντικού συζύγου της. Η ταινία πρωτοπαίχτηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας του περασμένου φθινοπώρου και πλέον ξεπέρασε τα σύνορα αφού από τον επόμενο μήνα θα προβάλλεται σε κινηματογράφο του Λος Άντζελες.

Κωνσταντίνος Ασπιώτης

Ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης συμμετείχε φέτος στην «Αυλή των Θαυμάτων» και για δεύτερη χρονιά στο «Αν Αργήσω Κοιμήσου» κερδίζοντας το θεατρικό κοινό. Στην «Αυλή» υποδυόταν τον Γιάννη, έναν μετανάστη που έχει μια έντονη σχέση με τους γονείς τους και έναν ανεκπλήρωτο έρωτας για την Ντόρα. Ο ρόλος του ξεχωρίζει ίσως ανάμεσα στους υπόλοιπους αντρικούς ρόλους κρατώντας έναν από τους μεγαλύτερους ρόλους της καριέρας του μέχρι σήμερα.

Από την άλλη, τα δευτερότριτα ήταν στο «Αν Αργήσω Κοιμήσου» το οποίο συνσκηνοθετούσε με τον Μίνωα Θεοχάρη και συμπρωταγωνιστούσε με ταλαντούχους ηθοποιούς. Ερμηνεύοντας με μεγάλη μελαγχολία το «Καληνύχτα» σε μουσική Θέμη Καραμουρατίδη φανέρωσε μια όμορφη θλιμμένη φωνή και ταίριαξε υπέροχα με το μονολογικό του κομμάτι. Το ποια θα είναι η συνέχεια της παράστασης θα κριθεί σύντομα αλλά το σίγουρο είναι πως ο Κωνσταντίνος είναι ένα από τα παιδιά του Εθνικού που πρέπει να προσέξουμε.

Μανώλης Μαυροματάκης

Ο Μανώλης Μαυροματάκης αποτελεί μια ιδιότυπη περίπτωση ηθοποιού που ενώ έχει μεγάλη πορεία στα θεατρικά δρώμενα οφείλει ένα μερίδιο της φετινής του αναγνώρισης από μια σειρά διαφημιστικών που γύρισε για γνωστή εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Συμμετείχε σε δύο από τις πιο επιφανείς παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου φέτος, τον σεξπηρικό «Περικλή» και «Του Κουτρούλη ο Γάμος» και στα δύο με κωμικούς ρόλους.

Η πορεία του «Περικλή» με την λιτή σκηνοθεσία του Χουβαρδά είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους. Ένα παραγνωρισμένο κείμενου του κορυφαίου θεατρικού συγγραφέα σε μια λιτή σκηνοθεσία που επικεντρωνόταν στους ηθοποιούς έλαβε θετικά σχόλια και μερικές κακές κριτικές, αλλά εξασφάλισε μια θέση στο «Globe Theatre Festival» του Λονδίνου πρεσβεύοντας μια επίκαιρη αισθητική. Ο Μανώλης Μαυροματάκης ζει μια ύστερη φήμη που τον καθιστά σε έναν από τους ηθοποιούς που θα μας απασχολήσουν.

Αλέξανδρος Μαυρόπουλος

Από τους πιο πολλά υποσχόμενους ηθοποιούς του Εθνικού Θεάτρου είναι ο 28χρονος Αλέξανδρος Μαυρόπουλος που συμμετείχε σε τρεις θεατρικές παραστάσεις. Στο ρεπερτόριο του Εθνικού Θεάτρου τον είδαμε στη «Νίκη» της Λούλας Αναγνωστάκη όπου κρατούσε τον κεντρικό ρόλο του Νίκου, του νέου που ζούσε μαζί με την μάνα του και την αδερφή του στη Γερμανία, ακολουθώντας το μεταναστευτικό ρεύμα της εποχής. Το εμβληματικό έργο της νεοελληνικής συνείδησης ανέβηκε στη Νέα Σκηνή του Εθνικού «Νίκος Κούρκουλος».

Ο Μαυρόπουλος συνέχισε και φέτος να εξαργυρώνει την επιτυχία της «Πάχνης» του δυνατού δράματος των Κωνσταντίνου και Αντώνη Κούφαλη στην εμπνευσμένη σκηνοθεσία του Τάκη Τζαμαργιά. Η παράσταση συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Sarajevo Winter 2012 όπου ο ηθοποιός και ο Μάνος Καρατζογιάννης που συμπρωταγωνιστούσαν έλαβαν θερμό χειροκρότημα. Η «Πάχνη» δε θα μπορούσε να μη στιγματίσει και την φετινή θεατρική σεζόν δίνοντας μονάχα 5 παραστάσεις στο θέατρο Θησείον λίγο πριν το Πάσχα.

Συμμετείχε παράλληλα στην παράσταση εφηβικού θεάτρου «Αντιγόνη» σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά με τον κεντρικό ρόλο του Κρέοντα του ηγέτη που έβαζε πάνω από την οικογένεια τον νόμο και την πόλη. Οι περισσότεροι από σας μπορεί να μην είδατε τη συγκεκριμένη παράσταση καθώς αυτή περιόδευε στα σχολεία της Αττικής, αλλά η παράσταση σημείωσε αξιοσημείωτη επιτυχία στο είδος της και το Εθνικό θα συνεχίσει την προσπάθειά του την επόμενη θεατρική σεζόν με την «Ελένη».

ΕΡΧΕΤΑΙ…

«Κεκλεισμένων των θυρών» του Ζαν Πολ Σαρτρ

(από την Άννα Χαρμαντζή)

Τρεις εντελώς άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, ο δημοσιογράφος Γκαρσέν από τη Βραζιλία, η ταχυδρομική υπάλληλος Ινές από τη γαλλική επαρχία, και η νεαρή χήρα Εστέλ από το Παρίσι, οδηγούνται από έναν «γκρουμ» (ψυχοπομπό;) σε ένα δωμάτιο με ελάχιστα αντικείμενα…

Μετά από αλλεπάλληλες συγκρούσεις οι οποίες οδηγούν σε εντυπωσιακές αποκαλύψεις από την κάθε πλευρά , διαπιστώνουν πως αυτό το δωμάτιο δεν είναι παρά η δική τους κόλαση, και πως ό,τι και να συμβεί θα παραμείνουν εκεί… μαζί… κλεισμένοι για πάντα… Μια συναρπαστική συνάντηση τριών προσώπων στην Κόλαση! Το αξιοθαύμαστο αυτής της παράστασης έγκειται και στο ότι ο σκηνικός χώρος αποτελείται από 4 τοίχους (12Χ12 μέτρα και 4 μέτρα ύψος) που σχηματίζουν έναν κλειστό από όλες τις πλευρές χώρο δράσης, σαν κουτί, στον οποίο είναι κλεισμένοι οι ήρωες του έργου. Οι θεατές, που κάθονται περιμετρικά του χώρου δράσης, σε μια σιδερένια σκαλωσιά, καλούνται να παρακολουθήσουν την παράσταση από ένα άνοιγμα 15 εκατοστών ή από πάνω. Μέσα σ’ αυτόν τον σκηνικό χώρο η έννοια «κεκλεισμένων των θυρών» λειτουργεί διττά – κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Πόσο προκλητικά μπορεί να λειτουργήσει ένα θεατρικό έργο του Σαρτρ ειδωμένο –στην κυριολεξία – μέσα από την «κλειδαρότρυπα»; Ένα μοναδικό έργο από τον Γάλλο υπαρξιστή φιλόσοφο, θεατρικό συγγραφέα, κριτικό, λογοτέχνη Ζ.Π.Σαρτρ σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη με τους Λάζαρο Γεωργακόπουλο, το Ρωμανό Καλοκύρη και τη Μαρία Κατσιαδάκη να συναντούν μετά από πολλά χρόνια στη σκηνή την Άννα Μάσχα. Πρεμιέρα την Τετάρτη 30 Μαΐου στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Αίθουσα Ιφιγένεια Β.

«Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη

(από την Κατερίνα Μαθιουδάκη)

Μια συνεργασία που είχαμε δει το 2004 θα έχουμε την ευκαιρία να ξαναδούμε αυτό το καλοκαίρι, καθώς ο Θέμης Μουμουλίδης θα σκηνοθετήσει την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στο ρόλο της Κλυταιμνήστρας και τον Στέλιο Μάινα ως Αγαμέμνονα. Ο Γιώργος Πάτσας θα είναι υπεύθυνος για τα σκηνικά και τα κοστούμια, ενώ τον υπόλοιπο θίασο αποτελούν ο Μάνος Βακούσης, o Mηνάς Χατζησάββας, ο Γιάννης Στάνκογλου, η Ιωάννα Παπά και η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, ενώ την κορυφαία του Χορού πιθανότατα θα αναλάβει να την ερμηνεύσει η τραγουδίστρια Ρίτα Αντωνοπούλου.

«Σ’αγαπάω, αλλά…» του Γιώργου Βάλαρη

(από την Άννα Χαρμαντζή)

Μιλώντας για συνεργασία που θα ξαναδούμε, μια από αυτές είναι και η συνεργασία της Μαριάννας Τουμασάτου με τον Αλέξανδρο Σταύρου που επιστρέφουνε πρωταγωνιστώντας στη διαδραστική κωμωδία «Σ’ αγαπάω αλλά…». Υποδύονται ένα ζευγάρι από το Μενίδι, με τον άντρα να εργάζεται ως αστυνομικός στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και τη γυναίκα του να τον ζηλεύει παράφορα. Το αντίπαλο δέος είναι το ζευγάρι που απαρτίζεται από την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου και τον Ιωσήφ Μαρινάκη, που γεννήθηκαν στο Μενίδι, αλλά τώρα μένουν στους Θρακομακεδόνες, είναι δικηγόροι, νεόπλουτοι και κουμπάροι των πρώτων. Τι θα συμβεί λοιπόν όταν οι πρώτοι απευθυνθούν στους δεύτερους για να τους βγάλουν το διαζύγιο; Μια σπαρταριστή κωμωδία που θα μας συντροφεύσει τα βράδια του καλοκαιριού στο Θέατρο Αθηνά. Πιθανή ημερομηνία πρεμιέρας στις 8 Ιουνίου!

Δείτε αναλυτικά Θεατρικές παραστάσεις που προτείνουμε ΕΔΩ

Για αναφορές, δημοσιεύσεις και δελτία τύπου, μην ξεχνάτε να επικοινωνείτε μαζί μας στο [email protected]