Συνέντευξη: Ελεάνα Παπαϊωάννου
Ελεάνα μου καλησπέρα… Σε συναντάμε ακόμη μια φορά στο Frangelico, τι το «μαγικό» έχει το συγκεκριμένο μαγαζί και συνεργάζεσαι πολύ συχνά μαζί του;
Η αλήθεια είναι πως το Frangelico είναι από τα μαγαζιά που έχω δουλέψει αρκετές φορές! Έχει πολύ καλό επιχειρηματία, έχει πολύ καλό όνομα, έχει όμορφο κόσμο και υπάρχει μια πολύ θετική ενέργεια. Γενικά περνάμε πάντα καλά στο συγκεκριμένο μαγαζί.
«προσπαθώ πάντα είναι να ανεβαίνω ένα σκαλί πιο πάνω… σε συνεργασία με τον μαέστρο μου προσπαθούμε μονίμως να εξελισσόμαστε, να δημιουργούμε ένα πρόγραμμα ακόμη πιο διασκεδαστικό, ακόμη πιο γεμάτο.»
Αυτή τη φορά είσαι στο πλευρό του Κώστα Καραφώτη και του Ανδρέα Στάμου. Πως είναι αυτή η συνεργασία για εσένα;
Με τον Ανδρέα είναι η τρίτη φορά νομίζω που συνεργαζόμαστε, τον εκτιμώ πολύ ως τραγουδιστή και είναι απ΄ τα πιο καλά παιδιά που έχω γνωρίσει στη συγκεκριμένη δουλειά. Με τον Κώστα αν και γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια και είμαστε πολύ φίλοι πρώτη φορά συνεργαζόμαστε ενώ λέγαμε συνεχώς πότε θα το κάνουμε… τελικά λοιπόν έγινε και μάλιστα είναι πολύ όμορφα! Είμαι χαρούμενη λοιπόν για αυτή τη συνεργασία γιατί πιστεύω πως δένει πολύ καλά μεταξύ μας, έχουμε καλό κλίμα και γελάμε πολύ.
Έχουμε απέναντι μας μια πολύ ανανεωμένη Ελεάνα. Τι περιλαμβάνει αυτή τη φορά το πρόγραμμα σου, τι μας παρουσιάζεις;
Αυτό που εγώ προσπαθώ πάντα είναι να ανεβαίνω ένα σκαλί πιο πάνω, ειδικότερα όταν εμφανίζεσαι στο ίδιο μαγαζί συνεχόμενα… χρειάζεται γενικότερα ανανέωση όχι μόνο εμφανισιακά, δηλαδή να αλλάξεις τα μαλλιά σου ή τα ρούχα ας πούμε. Έχω αλλάξει εντελώς το πρόγραμμα μου αν εξαιρέσεις φυσικά τα δικά μου τραγούδια. Σε συνεργασία με τον μαέστρο μου προσπαθούμε μονίμως να εξελισσόμαστε, να δημιουργούμε ένα πρόγραμμα ακόμη πιο διασκεδαστικό, ακόμη πιο γεμάτο. Να μπορεί ο κόσμος να περνάει καλά αλλά να υπάρχουν και οι στιγμές που θα χαλαρώσει και θα ακούσει αγαπημένα κομμάτια.
Με ποιο κριτήριο επιλέγεις τα τραγούδια που θα έχεις στο πρόγραμμα σου… προηγείται να αρέσουν πολύ σε εσένα ή στον κόσμο που θα έρθει στο μαγαζί;
Αν επέλεγα τραγούδια που αγαπώ εγώ θα τραγουδούσα μόνο σε μουσικές σκηνές πιστεύω. Λατρεύω το πιο «δύσκολο» τραγούδι και μπορεί κάποια στιγμή, πολύ αργότερα να εμφανιστώ σε μουσικές σκηνές αλλά δεν είναι κάτι που το σκέπτομαι προς το παρόν. Σαφώς το πιο σημαντικό είναι τραγούδια που αγαπάει ο κόσμος, που θέλει να τα ακούσει, που είναι επιτυχίες και βέβαια ορισμένα τραγούδια που αγαπάμε και εμείς ιδιαίτερα αλλά αυτά είναι πολύ λίγα.
Πιάνομαι από την αναφορά σου στις μουσικές σκηνές και το γεγονός πως ίσως, κάποια στιγμή εμφανιζόσουν εκεί και σε ρωτάω αν θεωρείς πως υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ «ποιοτικού» και «εμπορικού» καλλιτέχνη;
Όχι, δε νομίζω πως υπάρχει «άτεχνο» και «έντεχνο» τραγούδι!!! Υπάρχει καλό τραγούδι, υπάρχει όχι κακό αλλά λιγότερο καλό τραγούδι, υπάρχουν ωραίοι χώροι, ωραίες ενέργειες και ωραίες παρέες που δημιουργούν όμορφα πράγματα. Εγώ θα ήθελα λοιπόν να υπάρχουν ωραίες παρέες που δημιουργούν ωραία πράγματα, είτε είναι σε μπουζούκια, είτε σε μουσικές σκηνές. Όταν αγαπάς κάτι πραγματικά και ασχολείσαι μ’ αυτό θέλοντας να το εξελίξεις σκοπός σου είναι να προσπαθείς να πετύχεις… όσο στο επιτρέπει η εποχή βέβαια μιας και τα πράγματα είναι λίγο περίεργα στις μέρες μας.
«…το να αντιγράψεις ωραία πράγματα και να τα προσαρμόσεις στον εαυτό σου είναι εξυπνάδα, το να προσπαθήσεις να μιμηθείς χωρίς να σου πηγαίνει όμως καταντάει αστείο.»
Θεωρείς πως το λαϊκό τραγούδι έχει μπει λίγο στην άκρη στις μέρες μας και οι νέα γενιά θέλει πιο pop ακούσματα;
Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι κάτι που γίνετε χρόνια, δηλαδή θέλουμε να αντιγράψουμε τους ξένους καλλιτέχνες!!! Οκ, το να αντιγράψεις ωραία πράγματα και να τα προσαρμόσεις στον εαυτό σου είναι εξυπνάδα, το να προσπαθήσεις να μιμηθείς χωρίς να σου πηγαίνει όμως καταντάει αστείο. Η Αμερική απευθύνεται σε άλλο κοινό, με άλλη αγορά, με άλλη κουλτούρα και άλλα ήθη, εμείς είμαστε τελείως διαφορετικοί. Εμένα προσωπικά μου αρέσει ιδιαίτερα αυτό το «ξενόφερτο» αλλά όχι για όλες τις ώρες, αν μετά τις δύο, τρεις η ώρα δεν υπάρχει και το «Μια είναι η ουσία» ή το «βρέχει φωτιά στη στράτα μου» έχουμε πρόβλημα! Θεωρώ πως ναι, το λαϊκό τραγούδι το έχουν παραγκωνισμένο χωρίς να ξέρω το λόγο αλλά πιστεύω θα επανέλθει πολύ δυνατά και χρειάζεται γιατί ως Έλληνες έχουμε μάθει αλλιώς και δεν αλλάζει αυτό.
Είναι λογικό πιστεύεις κάποιοι καλλιτέχνες του λαϊκού πενταγράμμου να αλλάζουν το ύφος των τραγουδιών τους σε πιο pop ακούσματα ώστε να παιχτούν στα ραδιόφωνα;
Αυτό το κάνουν όλοι, δεν γίνεται διαφορετικά όμως… όταν σε αναγκάζουν να λειτουργείς ανάλογα και εννοώ όταν η ροή και το όλο θέμα τείνει προς τα εκεί εσύ δεν μπορείς να είσαι το «μαύρο πρόβατο» . Εκτός και αν δεν σε αφορά 100% το εμπορικό κομμάτι αν και δεν πιστεύω ότι υπάρχει καλλιτέχνης που θέλει να μην είναι εμπορικός. Ας μην κρυβόμαστε, υπάρχουν καλλιτέχνες που κάνουν πιο ιδιαίτερα πράγματα, πιο διαφορετικά αλλά τους αφορά να είναι εμπορικά καλά, ειδάλλως δεν έχουν λόγο να κοινοποιούν τη δουλειά τους δημόσια.
«Ας μην κρυβόμαστε, υπάρχουν καλλιτέχνες που κάνουν πιο ιδιαίτερα πράγματα, πιο διαφορετικά αλλά τους αφορά να είναι εμπορικά καλά, ειδάλλως δεν έχουν λόγο να κοινοποιούν τη δουλειά τους δημόσια…»
Στο θέμα της Eurovision ακούστηκαν αρκετά αρνητικά σχόλια για ακόμη μια χρονιά. Εσένα πως σου φάνηκε η εκπροσώπηση μας;
Εγώ πιστεύω πως η παρουσία της Ελευθερίας Ελευθερίου ήταν εξαιρετική, ένα όμορφο κορίτσι, πολύ ωραία φωνή, απίθανη Βικτώρια Χαλκίτη στα φωνητικά. Ήταν κάτι πολύ όμορφο, πολύ ωραίο αλλά έχει ξαναγίνει και μάλιστα από την «Ελενάρα» Παπαρίζου οπότε η σύγκριση είναι αναπόφευκτη και δεν υπάρχει λόγος να το ξανακάνεις αναλόγως. Άλλοι λένε να πηγαίνουμε με ξένα τραγούδια ή γιατί να πάμε με τραγούδι στα Ελληνικά αφού η γλώσσα που η Eurovision απευθύνεται είναι η αγγλική… εμένα θα μου άρεσε να υπάρχει συνδυασμός, όπως έκανε πέρυσι ο Λούκας αλλά δυστυχώς πέσανε όλοι να τον φάνε θαρρείς και όλοι έχουμε μεγαλώσει με Beyonce, Rihanna και Lady Gaga. Έχουμε τόσα προβλήματα σ’ αυτή χώρα και θαρρείς και ψάχνουν κάτι άλλο να εκτονωθούν, όπως κάνανε τώρα με την Ελευθερία, τη διαλύσανε και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το λόγο!!!
Θα μπορούσες δηλαδή να απαντήσεις θετικά σε μια πρόταση να εκπροσωπήσεις την Ελλάδα στη Eurovision;
Μόνο με ζεϊμπέκικο θα πήγαινα… με ελληνικό τραγούδι, ζεϊμπέκικο που να έχει Ελλάδα. Δεν ξέρω αν θα ήμουν κατάλληλη όμως με όλα αυτά που ακούγονται και λέγονται για τη Eurovision γιατί πολύ φοβάμαι πως εγώ θα απαντούσα στα ίσια, δεν θα έλεγα «Δεν ξέρω, δε ασχολούμαι με τις κριτικές»!!!
Ενώ είσαι μια τραγουδίστρια που προέρχεται από talent show και μάλιστα δεν έχει αποποιηθείς πότε την συμμετοχή σου, έχεις καταφέρει να σβήσεις απ’ τη μνήμη του κόσμο αυτή την «στάμπα». Που οφείλεται πιστεύεις;
Η αλήθεια είναι ότι με βοήθησε πολύ το Fame story, τώρα αν μου λες εσύ ενδεχομένως να μην με θυμούνται από κει με χαροποιεί πολύ. Τι να πω, λογικά έχει να κάνει πως το διαχειρίζεσαι όλο αυτό, τη δημοσιότητα. Εγώ αυτό που ήθελα πάντα ήταν να απασχολώ μόνο με τη δουλειά μου και νομίζω πως όταν θες να είσαι σοβαρός τραγουδιστής μόνο με τη δουλειά σου θες να απασχολείς. Θέλω να πιστεύω πως μέχρι στιγμής το έχω καταφέρει, το μέλλον δεν το ξέρω.
Πόσο εύκολο είναι να διατηρείσαι στον χώρο όταν απασχολείς μόνο με τη δουλειά σου και καθόλου με τα προσωπικά σου διότι ανήκεις σ’ αυτή την κατηγορία;
Είναι πολύ εύκολο Σοφία μου διότι η επικαιρότητα των μέσων μαζικής ενημέρωσης όσον αφορά τους τσακωμούς, τις ίντριγκες, τα σκάνδαλα και τα γκομενιλίκια δε με αφορούσε ποτέ!!! Νομίζω ότι αν ήθελα να το κάνω θα μπορούσα, γνωρίζεις πολύ καλά τα πράγματα, είσαι δημοσιογράφος και ξέρεις πως στήνονται τα θέματα… δεν με αφορά λοιπόν και δεν το επεδίωξα και ποτέ! Για εμένα το πιο σημαντικό είναι να είμαι καλή στη δουλειά μου, να υπάρχω στη νυχτερινή διασκέδαση γιατί εκεί είναι η εξετάσεις μου και όχι ανάλογα με ποιον άντρα έχω στο πλευρό μου ή σε ποιες ίντριγκες συμμετείχα. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης νομίζω πως μου έχουν φερθεί πολύ καλά διότι δεν τους ενόχλησα ποτέ και με αντιμετωπίζανε σοβαρά.
«…πιστεύω πως η παρουσία της Ελευθερίας Ελευθερίου ήταν εξαιρετική… αλλά έχει ξαναγίνει και μάλιστα από την «Ελενάρα» Παπαρίζου οπότε η σύγκριση είναι αναπόφευκτη και δεν υπάρχει λόγος να το ξανακάνεις αναλόγως.»
Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο πως διαχειρίστηκες την δημοσιότητα το γεγονός πως η μητέρα σου ήταν καλλιτέχνιδα και έβλεπες από μικρή πως λειτουργούν τα πράγματα στον χώρο;
Η μητέρα μου ειλικρινά δεν κάνει αυτό που κάνω εγώ… πραγματικά καμία σχέση!!! Η μητέρα μου έχει ασχοληθεί με το έντεχνο τραγούδι, έχεις συνεργαστεί με τους μεγάλους συνθέτες Σπανό, Πλέσσα, Πολυκανδριώτη, Χατζηνάσσιο, είναι συγγραφέας και αυτό που με βοήθησε πιο πολύ είναι το πνεύμα της και ο τρόπος που με καθοδηγούσε παρά το κομμάτι της δημοσιότητας, ο πατέρας μου από άποψη καριέρας αν θέλεις είχε πιο καθοριστικό ρόλο στο πως θα διαχειρίζομαι τη δημοσιότητα.
Τα επόμενα δισκογραφικά σου σχέδια ποια είναι μετά τα τελευταία σου τραγούδια «Κοίτα» και «Άργησες» που ξεχώρισαν ήδη;
Ετοιμάζω καινούρια συνεργασία αλλά δεν μπορώ να σου πω τίποτα παραπάνω!!! Πρόκειται για κάτι σπουδαίο, είναι όνειρο ζωής που δεν είναι όμως ακόμη ανακοινώσιμο. Είναι σε πολύ καλό δρόμο και ήθελα πολύ να μου συμβεί!
«…εμένα θα μου άρεσε να υπάρχει συνδυασμός στη Eurovision, όπως έκανε πέρυσι ο Λούκας αλλά δυστυχώς πέσανε όλοι να τον φάνε θαρρείς και όλοι έχουμε μεγαλώσει με Beyonce, Rihanna και Lady Gaga.»
Κλείνοντας θα ήθελα με αφορμή τα άσχημα πολιτικά δρώμενα της χώρας και ενόψει δεύτερων εκλογών σε πολύ μικρό διάστημα να δώσεις ένα μήνυμα στον κόσμο.
Κυκλοφορεί μια ατάκα στο Facebook που λέει «Στη γιαγιά μου βάζω αμπάρες, μη ψηφίσει τους παπ*ες»! Εγώ θέλω να πάω να ψηφίσω και νομίζω πως όλοι πρέπει να το κάνουμε. Να ψηφίσουμε όχι με βάση τι ψήφιζε ο μπαμπάς και η μαμά αλλά με βάση το καλό της χώρας μας. Έχουμε την ομορφότερη χώρα, έχουμε δώσει τα φώτα σε όλο τον κόσμο και οφείλουμε να την προσέχουμε και να την προστατεύουμε!
Συνέντευξη στη Σοφία Μπεκιάρη