Συνέντευξη | Έλενα Παπαρίζου: «Με θεωρώ δυνατή γιατί τολμώ να παραδέχομαι τις αδυναμίες και τα λάθη μου!»

Η Έλενα Παπαρίζου είναι το πιο λαμπερό κορίτσι της ελληνικής δισκογραφίας και ένα πλάσμα που ακτινοβολεί θετική ενέργεια!

Εκτός από τις αμέτρητες δισκογραφικές επιτυχίες η Έλενα Παπαρίζου είναι και η καλλιτέχνιδα που κατάφερε να υψώσει την Ελλάδα στην Number one θέση της Eurovision!

Διατηρώντας πάντα χαμηλούς τόνους και επιλέγοντας πάντα να εκφράζεται μέσα από το τραγούδι, μετράει είκοσι χρόνια στην δισκογραφία… και έχει καταφέρει να την ακολουθεί πιστά και φανατικά το κοινό της!

Με αφορμή λοιπόν αυτή την όμορφη και απόλυτη δημιουργική περίοδο που διανύει συναντήθηκε πριν λίγες ημέρες με την αρχισυντάκτρια του Tralala.gr, Σοφία Μπεκιάρη και παραχώρησε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις.

Με ειλικρίνεια και ευθύτητα η Έλενα Παπαρίζου εξέφρασε την άποψη της σε όλα τα ερωτήματα που της τέθηκαν… απολαύστε την!

Έλενα είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που σε συναντώ γι’ αυτή τη συνέντευξη! Είσαι ένα απίστευτα θετικό πλάσμα και καταφέρνεις να το μεταδίδεις αυτό και σε όσους έχεις δίπλα σου!

Χαίρομαι πάρα πολύ που το ακούω αυτό γιατί αυτό είναι που θέλω στη ζωή μου!!! Δεν θέλω να δημιουργώ κακή διάθεση στους ανθρώπους αλλά ούτε και κακή εντύπωση… δεν χρωστάει και τίποτα ο άλλος. Στη ζωή μας πιστεύω ότι είναι σημαντικό να νιώθουμε θετικά μέσα μας και να βλέπουμε τα πάντα από τη φωτεινή πλευρά. Έχω πει χιλιάδες φορές ότι το σύμπαν «ακούει»! Το πιστεύω πολύ αυτό, αυτά που λέμε δυνατά… στο τέλος μας συμβαίνουν και γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε τι λέμε και τι ευχόμαστε!

Πώς είναι, λοιπόν, η Έλενα αυτή την περίοδο;

Αυτή την περίοδο νιώθω πολύ γεμάτη καλλιτεχνικά γιατί έχω κάνει πολύ όμορφα πράγματα τον τελευταίο χρόνο! Πάντα υπάρχει το επόμενο βήμα και αυτό εμένα με ενθουσιάζει για να συνεχίζω με την ίδια όρεξη. Δεν βαριέμαι τη δουλειά μου ποτέ και δεν μου αρέσει να κάνω συνεχώς τα ίδια πράγματα, μ’ αρέσει να αλλάζω παραστάσεις καλλιτεχνικά. Θέλω πάντα να μαθαίνω! Τον τελευταίο χρόνο δίπλα στη Μαρινέλλα ήμουν πραγματικά μαθήτρια και αυτό είναι κάτι που αν η ίδια ακούσει ή διαβάσει τη συνέντευξη δεν θα της αρέσει καθόλου γιατί δεν θέλει να μιλάμε για εκείνη (γέλια)! Είμαι μεγάλη θαυμάστρια της και παράλληλα είμαι και μαθήτρια και είναι πολύ ωραίο αυτό! Αυτό το μαγικό μουσικό σχήμα στο οποίο βρέθηκα φέτος ήταν μια ιδέα της Μαρινέλλας και νιώθω πολύ ευγνώμων.

Πώς αισθάνεται ένας καλλιτέχνης όταν συνεργάζεται με τη Μαρινέλλα, αυτή τη σπουδαία «κυρία» του ελληνικού τραγουδιού; Δημιουργεί άγχος η πρώτη επαφή μαζί της;

Εγώ σίγουρα είχα πάρα πολύ άγχος!!! Η Μαρινέλλα είναι μια γυναίκα «ήλιος»!! Είναι μια ζεστή γυναίκα, θέλει πάντα να βοηθάει, θέλει μόνο το καλό αποτέλεσμα. Εκτιμά τη σκληρή δουλειά. Όταν βρεθήκαμε για τις πρόβες μας αμέσως κατάλαβα ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος μου ταιριάζει πολύ γιατί είναι υπέρ των πολλών και δημιουργικών προβών. Κατά τη διάρκεια των μηνών που κάναμε πρόβα μας έλεγε ότι και με όλους τους σπουδαίους ανθρώπους με τους οποίους έχει συνεργαστεί όλα αυτά τα χρόνια έκανε συνεχείς και πολλές πρόβες. Μόνο έτσι επιτυγχάνεται το καλύτερο, δυνατό αποτέλεσμα. Εγώ είμαι και λίγο… «Σουηδή» σε αυτά και καταλαβαίνεις (γέλια)! Εκτός των άλλων, φυσικά γίναμε και φίλοι όλοι μεταξύ μας.

Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες που έχουν ζήσει ατέλειωτες επιτυχίες, δόξα και είναι «γεμάτοι» ανοίγουν πιο εύκολα την «αγκαλιά» τους;

Ίσως και να ισχύει αυτό, ίσως οι καλλιτέχνες με μεγαλύτερη εμπειρία και πορεία να μπορούν να αναπτύξουν – πέρα από επαγγελματικές – και φιλικές σχέσεις με συναδέλφους! Δεν ξέρω για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό. Απ’ την άλλη, σαν Έλενα, θέλω και επιδιώκω να έχω φιλικές σχέσεις με τους συναδέλφους μου και με τους ανθρώπους που έχω συνεργαστεί. Υπάρχουν φιλίες στο χώρο, για να υπάρξουν όμως οι ουσιαστικές σχέσεις πρέπει να χτίζονται και από τις δύο μεριές. Η αμοιβαιότητα είναι αναγκαία!

Μετά από τόσα χρόνια στο χώρο και τόσες μεγάλες επιτυχίες, έχει μεταβληθεί καθόλου ο χαρακτήρας σου;

Όχι, καθόλου. Οι δικοί μου άνθρωποι, η οικογένειά μου… ξέρουν καλά την Έλενα και την ψυχοσύνθεσή της και ξέρουν ότι είναι η ίδια όλα αυτά τα χρόνια. Επικοινωνώ συνέχεια μαζί τους και περνάμε δημιουργικό χρόνο μαζί. Όταν θέλω να χαλαρώσω και να ξεφύγω, πηγαίνω να τους βρω και είμαστε ώρες μαζί ξέγνοιαστοι. Πρέπει να σου πω όμως ότι είμαι και από τους τυχερούς ανθρώπους γιατί έχω πολύ καλούς φίλους από τον καλλιτεχνικό χώρο! Και με αυτούς περνάω πολύ χρόνο.

Είναι εύκολο για σένα να διατηρήσεις αυτές τις ισορροπίες;

Ναι! Όλοι είμαστε άνθρωποι στο τέλος. Ακόμη και όταν βρεθώ με ανθρώπους τους καλλιτεχνικού χώρου που είναι φίλοι μου, δεν μιλάμε για τραγούδια και ηχογραφήσεις και studio. Μιλάμε για πολιτικά, για πιο προσωπικά θέματα… συζητάμε για τα πάντα. Δεν αλλάζει κάτι, τις συζητήσεις που θα έκανα με τα ξαδέρφια και τους θείους μου… τις ίδιες θα κάνω και με αυτούς. Αν δεν μπορείς να κάνεις και άλλου είδους κουβέντες με έναν συνάδελφό σου, έχεις απλά μια τυπική σχέση μαζί του. Υπάρχουν βέβαια κι αυτές οι σχέσεις, δεν γίνεται να ταιριάζουμε όλοι μεταξύ μας επειδή είμαστε στον ίδιο χώρο. Παρόλα αυτά όμως θεωρώ ότι ο καλλιτεχνικός χώρος είναι ένας πολύ φυσιολογικός χώρος!

Οι συνάδελφοί σου σε χαρακτηρίζουν ως ένα από τα πολύ καλά παιδιά του χώρου. Ένιωσες ποτέ να έχεις εγκλωβιστεί σε αυτό τον χαρακτηρισμό;

Όχι, νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου. Σκέφτομαι κάποιες φορές ότι το να σου παίρνει κάποιος συνέντευξη είναι πολύ περίεργο πράγμα γιατί είναι σαν να κάνεις μονόλογο… «Εγώ…, εγώ…, εγώ….». Δεν είναι εύκολο να μιλάς για τον εαυτό σου, είναι καλύτερο να μιλάνε οι άλλοι για σένα. Ο χαρακτηρισμός «καλό παιδί» με τιμά και με χαροποιεί πολύ, ευχαριστώ τους γονείς μου που με μεγάλωσαν με αυτό τον τρόπο. Ευχαριστώ το σύμπαν και τους ανθρώπους που είναι γύρω μου και με βοήθησαν να παραμείνω αυτό που είμαι. Επικροτώ και τον εαυτό μου γιατί έχω αγωνιστεί ώστε να παραμείνω η ίδια Έλενα, με εκείνη της πρώτης επαφής μου με αυτή τη δουλειά. Εξέλιξη υπάρχει βέβαια! Έχουν έρθει βέβαια και περίοδοι κατά τις οποίες είμαι πιο προβληματισμένη ή αγχωμένη… συμβαίνουν και αυτά!

Πώς είσαι απέναντι στους συνεργάτες σου; Πώς θα σε περιέγραφες όσον αφορά τη σχέση σου μαζί τους;

Προτείνω διάφορα αλλά δέχομαι να ακούσω και τις προτάσεις τους. Πολύ άνετα θα πάω στη Minosκαι θα καθίσω να μιλήσω με την Κική, την Αλεξία, τον Γιάννη ή την κυρία Μάτσα για θέματα που αφορούν τη δουλειά. Θέλω να ακούω την άποψή τους! Όταν έχω κάτι στο μυαλό μου, θα τηλεφωνήσω στους συνεργάτες μου και θα ζητήσω την άποψή τους πάνω σε αυτό. Αυτό με βοηθάει κι εμένα να μπω σε μια άλλη λογική, πιστεύω πολύ ότι η καλή εξέλιξη έρχεται πάντα μέσα από το διάλογο. Σ’ αυτή τη δουλειά δεν γίνεται να μην έχεις ανθρώπους που εμπιστεύεσαι γύρω σου, δεν μπορείς να χαράξεις το μονοπάτι σου μόνο σύμφωνα με όσα πιστεύεις εσύ ο ίδιος ότι πρέπει να κάνεις. Οι συμβουλές των συνεργατών σου είναι αναγκαίες. Ο καλλιτέχνης μπορεί να νιώθει μια μοναξιά μέσα του, αλλά σου λέω με βεβαιότητα ότι αυτή τη δουλειά δεν γίνεται να την κάνεις μόνος σου.

Ένιωσες ποτέ ότι εμπιστεύτηκες τους λάθος ανθρώπους, όσον αφορά τα επαγγελματικά σου;

Δεν μετανιώνω για τα λάθη μου, σίγουρα με έχουν στεναχωρήσει δύο – τρία πράγματα που έχουν συμβεί αλλά πάω παρακάτω. Εμπιστεύτηκα αυτούς που εμπιστεύτηκα γιατί το είχα ανάγκη την δεδομένη χρονική στιγμή, έγινε ότι έγινε… τώρα προχωράμε. Έτσι σκέφτομαι γι’ αυτές τις περιπτώσεις.

Κοιτώντας πίσω και κάνοντας μια αναδρομή στην καριέρα σου, από την αρχή της μέχρι και σήμερα… νιώθεις τυχερή για όσα έχεις καταφέρει;

Νιώθω πάρα πολύ τυχερή… σ’ αυτό τον κόσμο υπάρχουν πολλά ταλαντούχα πλάσματα. Πρέπει ο κατάλληλος άνθρωπος να βρει την κατάλληλη για εκείνον στιγμή για να λάμψει. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται δουλειά, πρέπει να δουλέψεις πάρα πολύ σκληρά. Πιστεύω ότι έχω ζήσει ωραία καλλιτεχνικά χρόνια, βλέπω γύρω μας τι συμβαίνει… κι εντός Ελλάδας αλλά και στο εξωτερικό και λέω «Είναι δυνατόν;». Εντάξει, προφανώς έχω ζήσει και δύσκολες καταστάσεις. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι πρέπει να αγωνίζεσαι διαρκώς για να κερδίσεις πράγματα αλλά και για να διατηρήσεις όσα έχεις καταφέρει. Δεν νιώθω ότι κάθομαι άνετα σε μία «καρέκλα», ξέρω ότι πρέπει να τρέξω με την καρέκλα στο χέρι για να την διατηρήσω.

Έχεις βιώσει ανταγωνιστικές συμπεριφορές απέναντί σου;

Όχι , όχι δεν το έχω νιώσει. Δεν νομίζω ότι μεταδίδω και κάτι τέτοιο. Στη δουλειά μας πάντα θα υπάρχει κάποιος που πάει καλύτερα από κάποιους άλλους, έτσι είναι. Εννοείται ότι το αναγνωρίζεις και τον συγχαίρεις τον άλλο γιατί είναι η στιγμή του. Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι που είναι αρνητικοί, στο τέλος δεν τους συμβαίνει κάτι καλό. Θα σου φέρω ως παράδειγμα τον Alex Papaconstantinou που τα δύο τελευταία χρόνια υπογράφει τις συμμετοχές της Κύπρου στη Eurovision. Ο Alex πριν χρόνια είχε γράψει για μένα το «Mambo», το «Gigolo», το «Κάτσε Καλά», το «FollowMe» επί Antique… και έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα δεν γινόταν να τον βρούμε γιατί έγραφε με τον RedOneτα μεγάλα hitsτης JenniferLopez. Τι θα έπρεπε να του πω εγώ, γιατί χάθηκες;;; Σε κάθε ευκαιρία τον συγχαίρω, του λέω και δημόσια πόσο πολύ χαίρομαι για την επιτυχία του.

Η στάση σου αυτή ίσως οφείλεται και στο ότι έχεις ζήσει και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.

Ότι κι αν κάνω, το mentalitè πάντα θα είναι χωρισμένο στα δύο. Η έντασή μου θα είναι πάντα ελληνική, το σκεπτικό μου θα είναι πάντα σουηδικό.

Σε βοηθάει αυτό;

Πιστεύω πως έχω ισορροπήσει μέσα μου. Πολλές φορές νιώθω ότι τα πιστεύω μου δεν χρειάζεται να τα μοιράζομαι, δεν είναι η δουλειά μου αυτή. Δεν είμαι άνθρωπος που εύκολα θα βγω να πω την άποψή μου μέσα από τα socialmediaμου. Θυμάμαι το 2015 που έκανα μία τεράστια περιοδεία στην Σουηδία με πάνω από 20 συναυλίες ήταν η εποχή που επιβλήθηκαν τα capitalcontrolsστην Ελλάδα και δεν μπορούσα να βγάλω τα χρήματά μου. Τότε με είχαν καλέσει σε μια πρωινή σοβαρή ενημερωτική εκπομπή ως εκπρόσωπο του καλλιτεχνικού χώρου για να τους ψυχαγωγήσω. Με ρώτησαν τότε ποια ήταν η γνώμη μου σχετικά με το επικείμενο δημοψήφισμα και πολύ αυθόρμητα εγώ απάντησα ότι δεν θα μπορούσα να φανταστώ την Ελλάδα να μην είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν μπορώ να σου περιγράψω τι άκουσα μετά από αυτό! Εγώ δεν είχα σκοπό να παρακινήσω τον κόσμο, δεν είχα σκοπό να τους κατευθύνω ως προς το τι να ψηφίσουν… δεν είχα σκοπό να κάνω προπαγάνδα. Ως παιδί γεννημένο τη δεκαετία του ’80, έχω μάθει να ζω σε μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμένα η Ευρώπη είναι το σπίτι μου. Αν με ρωτούσες που θα ήθελα να ζήσω, θα σου απαντούσα ότι δεν με ενδιαφέρει… αρκεί να είναι στην Ευρώπη. Τη λατρεύω την Ευρώπη, μ’ αρέσει η κουλτούρα και η νοοτροπία της. Δεν έχω τίποτα με την Αυστραλία, την Ασία ή την Αμερική αλλά είμαι Ευρωπαία και δεν θα μπορούσα να ζήσω έξω από τα σύνορά της. Αν η Ελλάδα έβγαινε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που θα ανήκε μετά;

Ως δημόσιο πρόσωπο, νιώθεις αδικημένη ως προς αυτό το κομμάτι; Υπάρχει ρίσκο στο να εκφράσεις ανοιχτά την άποψή σου για ένα τέτοιο θέμα;

Η μουσική είναι για να ενώνει τον κόσμο, δεν συμφωνώ με τα πολιτικοποιημένα τραγούδια. Μ’ αρέσουν τα τραγούδια που φέρουν κοινωνικά μηνύματα ή αυτά που μιλούν για τον πονεμένο κόσμο. Η δουλειά του καλλιτέχνη, εκτός από το να κάνει τον κόσμο να διασκεδάζει, είναι και να τον ενώνει. Δεν θα μπορούσα ποτέ να κατηγορήσω κάποιον καλλιτέχνη που έχει επιλέξει να πει τέτοια τραγούδια, καλώς θέλει και το κάνει. Αυτή είναι απλά η δική μου προσωπική άποψη!

Ποια ήταν η δική σου προσωπική μεγαλύτερη στιγμή μέσα σ’ όλα αυτά τα χρόνια;

Είναι δύσκολο να πω μία γιατί έχω ζήσει πάρα πολλές όμορφες στιγμές. Φυσικά πρέπει να ξεχωρίσω τη νίκη στη Eurovision, την οποία δεν έζησα μόνη μου. Εκτός από τους Έλληνες, χάρηκαν και πολλοί ξένοι. Δεν μπορώ να μην αναφέρω τη στιγμή που βρέθηκα στην Κρατική Τηλεόραση της Γαλλίας και τραγούδησα liveμαζί με τη Νάνα Μούσχουρη, δεν μπορώ να παραλείψω τη στιγμή που τραγούδησα με τη Βίκυ Λέανδρος… και πιο πρόσφατα, δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε ένα συμβάν πριν δέκα μήνες όταν καθόμασταν με τη Μαρινέλλα σε ένα τραπέζι και ξεκίνησε να μου τραγουδάει. Εκεί δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου, αυτή η γυναίκα τραγουδούσε για μένα. Έχω ζήσει μεγάλα πράγματα καλλιτεχνικά!

Μικρή τα ονειρευόσουν όλα αυτά; Φανταζόσουν ότι κάποτε θα σου συνέβαιναν;

Το ήθελα πάρα πολύ. Έχω ακόμη το παιδικό μου ημερολόγιο και η πρώτη επιλογή μου στο τι ήθελα να γίνω όταν θα μεγάλωνα ήταν τραγουδίστρια. Κατά καιρούς όμως ήθελα να ασχοληθώ με την υποκριτική, την παιδοψυχολογία ακόμη και την κομμωτική. Εκτός από αυτά, έχω κι ενδιαφέρον για το φαγητό… στην οικογένειά μου είχαμε επαγγελματική ενασχόληση με εστιατόρια και ο πατέρας μου ήταν εξαιρετικός μάγειρας. Το φαγητό για μένα είναι ένας τρόπος να κάνω παρέα με την οικογένειά μου. Τους καλώ όλους και μαγειρεύω για όλους! Το κάνω με μεγάλη μου χαρά, είναι πολύ μεγάλο πάθος μου η μαγειρική.

Πότε πήρες την απόφαση ότι το τραγούδι είναι αυτό με το οποίο θέλεις να ασχοληθείς;

Όταν ήμουν 13 χρονών. Τότε είχα ένα συγκρότημα hip-hop,r’n’b. Οι γονείς μου δεν ήθελαν να μπω στο κομμάτι αυτό από τόσο μικρή ηλικία. Λίγο αργότερα όμως, στα 17 φτιάξαμε το συγκρότημα με τον Νίκο Παναγιωτίδη. Πλέον ένιωσα σαν να είχα μπει σε ένα τρένο, χωρίς να γνωρίζω ποιος θα είναι ο τελικός προορισμός μου. Το ταξίδι ξεκίνησε πάρα πολύ όμορφα!

Πώς θα χαρακτήριζες τις πρώτες σου στιγμές στην Ελλάδα; Ήταν δύσκολες;

Η Ελλάδα για μένα και για τον Νίκο ήταν όνειρο. Όλο τον χρόνο νοσταλγούσαμε και περιμέναμε πως και πώς να έρθουν αυτές οι τέσσερις εβδομάδες για να περάσουμε όμορφα στην Ελλάδα. Στην αρχή ήταν πολύ κουραστικές οι μετακινήσεις, δεν είχε ανοίξει ακόμη η Αττική οδός. Θυμάμαι για παράδειγμα ότι ξεκινούσαμε το πρωί για να πάμε στο Θέμη Γεωργαντά στο Madκαι μετά σε άλλες ραδιοφωνικές συνεντεύξεις και φτάναμε στο ξενοδοχείο το βράδυ κατάκοποι. Έχουν περάσει κι σχεδόν είκοσι χρόνια από τότε. 7 Απριλίου του 1999 ηχογραφήσαμε για πρώτη φορά με τους Antique!

Την αγάπη αυτή που έτρεφες προς την Ελλάδα, νιώθεις ότι την έχεις λάβει πίσω;

Εννοείται! Νιώθω γεμάτη και με το παραπάνω. Το εισπράττω αυτό και στην καθημερινότητά μου. Έρχονται άνθρωποι και μου μιλάνε ή μου φωνάζουν στο δρόμο «Γεια σου ρε Ελενάρα!». Είναι ο τρόπος τους να σου εκφράσουν τη συμπάθεια και την αγάπη τους. Δεν είναι πολύ όμορφο αυτό;;;

Δεν είχες ποτέ δεύτερες σκέψεις για τους ανθρώπους;

Να σου πω την αλήθεια, όχι δεν το έχω νιώσει αυτό. Ότι και να πέρασε από το μυαλό μου, στο τέλος κατέληξε σε ειλικρίνεια και αυτό είναι που μετράει. Τουλάχιστον στον επαγγελματικό τομέα, χρειάζεται να δώσεις λίγο χώρο και χρόνο στον άλλο για να τον γνωρίσεις καλύτερα. Μπορεί τελικά να μην συμφωνείτε, ωστόσο αρκεί να εκφράζεσαι ντόμπρα και δεν έχεις να φοβάσαι κάτι. Στο μυαλό μου έχω πάντα ότι όλα λύνονται με ειλικρίνεια κι αλήθεια.

Ότι δίνουμε, αυτό δεν παίρνουμε… άλλωστε;

Εννοείται! What goes around, comes around…

Δισκογραφικά, λοιπόν, έχουμε καινούριο τραγούδι από την Minos EMI με τίτλο «Άσκοπα Ξενύχτια». Πες μου γι’ αυτό!

Είναι ένα τραγούδι που έχει γραφτεί από τον φίλο μου τον Δημήτρη Ξυπολιά τον οποίο τον ανακάλυψε ο Γιάννη Δόξας. Γνωριστήκαμε πέρσι στις Απόκριες που είχα πάει στην Πάτρα. Είναι ένα όμορφο, νεαρό παιδί με πολύ ταλέντο που δουλεύει στο Δήμο της Πάτρας σε ένα κέντρο με παιδιά με αναπηρία σαν λογοθεραπευτής. Κάνει ένα πολύ σπουδαίο έργο. Εκτός από αυτά, βγάζει και τον καημό του πάνω σε νότες και στίχους. Το τραγούδι το γράψανε μαζί με τους Arcadeπου είναι επίσης πολύ νέα και ταλαντούχα παιδιά και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό.

Οι Arcade, είναι σταθεροί συνεργάτες σου στα τελευταία τραγούδια που έχεις κυκλοφορήσει!

Έχουν ένα άλλο στυλ που γράφουνε, όπως κι ο Mark Angelo και οι Playmen. Σχηματίζουν ομάδες πολλών ατόμων και γράφουν μαζί τραγούδια, που είναι αποτέλεσμα διαφόρων ιδεών! Μαθαίνω ότι οι Arcadeκάνουν τώρα και μια πολύ ωραία συνεργασία με έναν πολύ μεγάλο συνθέτη και χαίρομαι πολύ!

Δίνεις χώρο σε νέους καλλιτέχνες!

Δεν τον δίνω μόνο εγώ, δίνουν και τα ίδια τα παιδιά χώρο. Με παίρνουν τηλέφωνο και με ρωτάνε αν θέλω να γράψουμε μαζί. Μπορεί να μου στείλουν ένα τραγούδι και να τους πω ότι θέλω να διορθώσουμε κάτι. Το ένα φέρνει το άλλο κι έτσι γνωριζόμαστε, δημιουργούμε σχέσεις.

Ποιο θα είναι το concept του videoclip;

Το videoclip είναι σε σκηνοθεσία του AlexΚωνσταντινίδη και έχω τη χαρά και την τιμή να συμμετέχουν σπουδαία πρόσωπα και προσωπικότητες, η καθεμία στο είδος της… Δε μπορώ ακόμα να αποκαλύψω περισσότερα, αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι σύμφωνα με τοconceptτου Alex, θέλουμε να δείξουμε το δυναμικό προφίλ μιας γυναίκας. Υπήρξαν πολλές σκέψεις γιατί ο στίχος σ’ αυτό το τραγούδι γίνεται και λίγο σκληρός σε κάποια σημεία. Δεν είναι εύκολο να ακούς από μια γυναίκα «Είσαι ένα τίποτα», για να το πει πρέπει να έχει φτάσει πραγματικά στα όριά της ώστε να αναζητήσει την εσωτερική της δύναμη. Ακούγεται σκληρό, αλλά όλοι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Σαν Έλενα, απευθύνομαι και στο γυναικείο αλλά και στο αντρικό φύλο… δεν κάνω παρέα μόνο με γυναίκες, κάνω και με άντρες. Κάποιες φορές χρειάζομαι μια γυναικεία σκέψη, κάποιες άλλες μια αντρική. Πάντα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Πιστεύω ότι ήταν ένα πολύ ωραίο σκεπτικό από τον AlexΚωνσταντινίδη αυτό. Είναι, ουσιαστικά, μια ιστορία για μια γυναίκα πρωταγωνίστρια της ζωής της που στο τέλος τα καταφέρνει. Το βίντεο κλιπ θα κυκλοφορήσει την Τρίτη 26 Μαρτίου μαζί με την κυκλοφορία του τραγουδιού στα ψηφιακά καταστήματα.

Τελικά πιστεύεις ότι έχουν οι γυναίκες αυτή τη δύναμη εσωτερικά τους;

Έχουμε πολλή δύναμη μέσα μας οι γυναίκες. Δεν είναι τυχαίο ότι εκ φύσεως μόνο η γυναίκα έχει τη δυνατότητα να γεννήσει. Η γυναικεία φύση είναι έτσι ρυθμισμένη ώστε να αντέχει ψυχικά περισσότερο. Ο άντρας είναι πιο δυνατός σωματικά κι ίσως αυτό να ξεγελά πολλές φορές και να περνιέται εκείνος ως πιο δυναμικός. Στη ζωή δεν νομίζω ότι κάποιος έχει έναν πιο αρχηγικό ρόλο. Όλοι είμαστε αφεντικά του εαυτού μας, είναι σημαντικό να μπορούμε να συνυπάρχουμε.

Η Έλενα είναι δυνατή σαν άνθρωπος;

Είμαι μια πολύ έντονη προσωπικότητα, όμως δεν μπορώ να πω ότι δεν δίνω και περιθώρια στους άλλους. Εννοείται ότι «πέφτω», εννοείται ότι προσπαθώ να «ξανασηκώνομαι», εννοείται ότι συχνά ζητάω και βοήθεια για να το καταφέρω αυτό κι εννοείται ότι ίσως πολλές φορές να έχω υπερβάλλει και να χρειάζεται να κάνω ένα βήμα πίσω. Θα σου πω για ποιο λόγο με θεωρώ δυνατή… γιατί τολμώ να παραδέχομαι τις αδυναμίες και τα λάθη μου. Ζητάω συγγνώμη, δεν κρατάω εγωισμούς… προτιμώ να είμαι ρεαλίστρια.

Λίγο πριν σε αφήσω, δεν μπορώ να μην σε ρωτήσω και για τη Eurovision που πλησιάζει. Πώς βλέπεις τα κορίτσια της Ελλάδας αλλά και της Κύπρου; Ποια συμβουλή θα τους έδινες;

Η μόνη συμβουλή που μπορώ να τους δώσω είναι – όσο γίνεται – να μην έχουν άγχος. Την Τάμτα την γνωρίζω πολύ καλά και την αγαπώ πάρα πολύ. Έχουμε κάνει πολλά πράγματα μαζί και η ίδια ξέρει τι αδυναμία της έχω προσωπικά, καλλιτεχνικά και φωνητικά. Δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, να πάει και να είναι ο εαυτός της. Είναι δουλευταρού κι είναι και πολύ θετικό πλάσμα! Όσον αφορά το κορίτσι που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα, την Κατερίνα Ντούσκα, θεωρώ πως αποτελεί μια τεράστια έκπληξη. Όταν ανακοινώθηκε το όνομά της, μπήκα να ψάξω και να μάθω γι’ αυτή. Μ’ αρέσει πάρα πολύ και εύχομαι καλή επιτυχία στην Ελλάδα. Είδα λίγο μία συνέντευξή της κι αυτό που μ’ άρεσε ήταν η στάση της, μ’ άρεσε το ότι είχε μια ωραία αυτοπεποίθηση… είναι πολύ σίγουρη για τον εαυτό της. Εμείς την Κατερίνα Ντούσκα δεν την γνωρίζουμε καλά, την Τάμτα όλα αυτά τα χρόνια την έχουμε γνωρίσει και της έχουμε εμπιστοσύνη. Ο τρόπος που μιλούσε το κορίτσι αυτό σε εκείνη τη συνέντευξη, μου ενέπνευσε εμπιστοσύνη ακόμη κι αν δεν τη γνωρίζω καλά. Εύχομαι καλή επιτυχία και στα δύο κορίτσια! Μακάρι να βγούνε πρώτη – δεύτερη και στην τρίτη θέση η Σουηδία! (γέλια) Εγώ τη Σουηδία την συμπεριλαμβάνω πάντα, με καταλαβαίνεις!

Τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια τι περιλαμβάνουν;

Θα κάνουμε μία περιοδεία με τη Μαρινέλλα, τον Κώστα Μακεδόνα και την Ήβη Αδάμου. Θα ξεκινήσουμε από την Κύπρο και θα κάνουμε δέκα μοναδικές συναυλίες. Θα πάμε σε πολύ ωραίους χώρους στην Ελλάδα. Επίσης, με τους αδερφούς Τσαχουρίδη θα πάμε πολύ σύντομα στη Γερμανία. Δισκογραφικά ετοιμάζω κι άλλα πράγματα και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μπορεί να συμβούν πράγματα που δεν μπορώ ακόμη να τα ανακοινώσω. Όλα είναι για καλό! Είμαι σε πολύ δημιουργική φάση, και ετοιμάζονται ωραία πράγματα.

Τι θέλει η Έλενα να της ευχηθούμε μέχρι την επόμενη φορά που θα τη δούμε;

Υγεία! Νομίζω αυτό είναι το πιο σημαντικό. Μακάρι οι άνθρωποι να μπορούμε να είμαστε καλοί συνάνθρωποι και να σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλο. Δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω, όλα τα άλλα είναι περιττά. Αν έχουμε την υγεία μας και νιώθουμε την καλοσύνη μέσα μας, όλα τα υπόλοιπα έρχονται.

Συνέντευξη & Επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη

Απομαγνητοφώνηση: Αθανασία Βογιάρη