Χρυσώ Σταματοπούλου: “Δεν μπορώ να ανεχτώ το σνομπισμό. Χαίρομαι όταν συναντώ ανθρώπους που έχουν ανοιχτή αγκαλιά και καθαρό χαμόγελο”

Πέρασε τα παιδικά και εφηβικά χρόνια της ανάμεσα σε νότες, ακόρντα, αντιστίξεις, πεντάγραμμα, μελωδίες. Ο πιο αγαπημένος φίλος της το βιολοντσέλο. Θεωρία και αρμονία Μουσικής τα αγαπημένα της μαθήματα. Κι εκεί που όλοι πίστευαν πως η οικογένεια απέκτησε μια ακόμα soprano…η Χρυσώ κάνει στροφή, κινείται κι αναπνέει ροκ κι ω του θαύματος, πετυχαίνει το… «Ακατόρθωτο»!!!!  

Αυτός είναι το τίτλος του νέου της δίσκου κι η αφορμή της μίνι συνέντευξης που δέχτηκε να μας παραχωρήσει.

Θυμάστε ποιο ήταν το τραγούδι που πρωτοτραγουδήσατε;

Το πρώτο τραγούδι που είπα, σε ηλικία 5 ετών (χωρίς να γνωρίζω ακόμα Αγγλικά), ήταν το “Xanadu’’ από την ομώνυμη ταινία. Μπροστά σε κοινό όμως, τραγούδησα πρώτη φορά το “Γιατί είμαστε παιδιά’’ στο διαγωνισμό της UNICEF.

Προέρχεστε από μουσική οικογένεια. Από πολύ μικρή ξεκινήσατε σπουδές πάνω στη μουσική. Η παιδεία σας κλασική αλλά σας κέρδισε η ροκ μουσική. Ήταν μια αντίδραση; Γιατί κάνατε αυτήν την στροφή; Αλήθεια, πέρασε ποτέ από το μυαλό σας να ασχοληθείτε επαγγελματικά με κάτι άλλο ή η μουσική ήταν η ζωή σας όλη;   

Πραγματικά, είμαι πολύ τυχερή που μεγάλωσα σε ένα μουσικό σπίτι και φυσικά ήταν αναπόφευκτο το να ακολουθήσω κι εγώ τον ίδιο δρόμο. Ξεκίνησα με σπουδές στην κλασσική μουσική, αλλά μεγαλώνοντας, ένιωθα την έντονη ανάγκη να εκτονώσω την ενέργειά μου. Ακούγοντας ροκ για πρώτη φορά στο Γυμνάσιο, κατάλαβα ότι είχα βρει το είδος της μουσικής που με εξέφραζε απόλυτα. Δεν νομίζω πως θα μπορούσα να ασχοληθώ επαγγελματικά με κάτι άλλο, εξάλλου, τι πιο ωραίο από το να κάνεις επάγγελμα αυτό που αγαπάς;

Ξεκινήσατε την καριέρα σας στο τραγούδι από 13 χρονών. Έχετε συνεργαστεί με πολύ σημαντικούς κι αξιόλογους καλλιτέχνες. Πώς το αντιμετωπίσατε μέχρι τώρα; Με ποιον άλλον καλλιτέχνη θα θέλατε να συνεργαστείτε μελλοντικά;

Είχα την απίστευτη χαρά και τύχη, να επιλεγώ στα 13 μου να εκπροσωπήσω τη χώρα μας στον παιδικό διαγωνισμό τραγουδιού της UNICEF και να ζήσω μια εμπειρία που δεν φανταζόμουν ποτέ. Όταν ξεκίνησα την επαγγελματική μου πορεία, συνεργάστηκα με πολλούς και αξιόλογους καλλιτέχνες. Για μένα αυτό ήταν ένα μεγάλο σχολείο, καθώς είναι μια δουλειά που ενώ φαίνεται προς τα έξω αρκετά εύκολη, είναι στην ουσία της πάρα πολύ δύσκολη και χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με πολλούς καλλιτέχνες που θαυμάζω, όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, τα Κίτρινα Ποδήλατα, ο Λάκης Παπαδόπουλος και άλλοι.

Υπάρχει κάτι που φαντάζει στο μυαλό σας «Ακατόρθωτο»; Αν ναι, τι είναι αυτό και τι πιστεύετε ότι χρειάζεται από πλευράς σας για να το καταφέρετε;

Πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Μάλιστα, είμαι της πεποίθησης, πως όταν πιστεύεις σε κάτι με όλη σου την ψυχή, μπορείς να το καταφέρεις. Αρκεί  μόνο να μην χάνουμε την ελπίδα.

http://www.youtube.com/watch?v=PszZRLu-Fxw

Το νέο CD σας κυκλοφορεί σε ψηφιακή μορφή. Ποια είναι η γνώμη σας για τη σημερινή μορφή της δισκογραφίας; Με ποιο τρόπο πιστεύετε θα επικοινωνείτε τη μουσική σας όλοι εσείς οι καλλιτέχνες μελλοντικά;

Όλα γύρω μας συνεχώς εξελίσσονται και σχεδόν τα πάντα πια, στρέφονται γύρω από το internet και όλες τις ηλεκτρονικές μορφές επικοινωνίας. Ήταν επόμενο και η μουσική βιομηχανία να ακολουθήσει  τον ψηφιακό δρόμο. Νομίζω ότι εκεί που βρίσκεται και η οικονομική κατάσταση της χώρας μας, είναι πολύ πιο οικονομικό και πιο εύκολο να αγοράσει κάποιος τη μουσική που θέλει, από την άνεση του σπιτιού του. Αν κι εγώ προσωπικά προτιμώ τον αναλογικό ήχο και το παλιό καλό βινύλιο, πιστεύω πως στα επόμενα χρόνια θα βρίσκουμε το μουσικό υλικό μας μόνο σε ψηφιακή μορφή.

Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει τη Χρυσώ Σταματοπούλου ως άνθρωπο; Τι είναι αυτό που δεν μπορείτε να ανεχτείτε γύρω σας και τι είναι αυτό που χαίρεστε να συναντάτε;

Αν έδινα κάποιους χαρακτηρισμούς για μένα, θα ήταν μόνο ότι είμαι πολύ υπομονετική και ότι προσπαθώ πάντα να είμαι αληθινή. Δεν μπορώ με τίποτα να ανεχτώ το σνομπισμό και τους ανθρώπους που νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να προσβάλλουν επειδή έχουν κάποια θέση ή αξίωμα. Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν συναντώ ανθρώπους που έχουν ανοιχτή αγκαλιά και καθαρό, αληθινό χαμόγελο.

Στον καλλιτεχνικό χώρο, πιστεύετε πως κάποιος πρέπει να είναι όμορφος ή ιδιαίτερος για να πετύχει;

Δεν νομίζω ότι παίζει ρόλο η ομορφιά, αλλά μόνο το να είναι κάποιος αληθινός  και να εκπέμπει εμπιστοσύνη και αμεσότητα στο κοινό.

Ποιο τραγούδι έχετε ζηλέψει που δεν το είπατε πρώτη εσείς; Πείτε μας τρεις τίτλους.

Θα ξεκινήσω με ένα τραγούδι μιας πολυαγαπημένης μου τραγουδίστριας, της Lara Fabian,το “Je t’aime’’. Επίσης το “Bring me to life’’ των Evanescence και το “Θα πάρω φόρα’’ από τα Κίτρινα Ποδήλατα.  

Αν παθαίνατε αμνησία τι ΔΕΝ θα θέλατε να ξεχάσετε ποτέ;

Τη γέννηση του παιδιού μου. Αν είχα να διαλέξω μόνο ένα γεγονός, σίγουρα θα ήταν αυτό.

Ποια είναι τα άμεσα μελλοντικά σας σχέδια; Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια από σήμερα;

Αυτό που σχεδιάζω άμεσα, είναι να βρω το επόμενό μου υλικό γιατί πάντα θέλω να προσέχω την επιλογή των τραγουδιών μου και αυτό παίρνει αρκετό χρόνο. Σε δέκα χρόνια φαντάζομαι τον εαυτό μου πιο ώριμο καλλιτεχνικά, να τραγουδώ τα αγαπημένα μου τραγούδια για τους φίλους μου και φυσικά εννοώ όλους τους φίλους που αγαπούν το τραγούδι και να απολαμβάνω μια ήρεμη ζωή με την οικογένειά μου.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σας. Εύχομαι η μουσική να συνεχίσει να υπάρχει στη ζωή σας, να ερμηνεύετε τραγούδια που σας αγγίζουν και σας εκφράζουν πραγματικά, να απολαμβάνετε κάθε ζωντανή σας εμφάνιση σαν να είναι η πρώτη – πρώτη φορά που ανεβαίνετε στη σκηνή.

Συνέντευξη στην Χριστιάννα Παντελάτου