Είμαστε εδώ λοιπόν για να παρουσιάσουμε το νέο συγκρότημα «Kings». Τον Γιάννη τον γνωρίζουμε ήδη και μάλιστα πολύ καλά, από τους Rec και παλιότερα από τους Stavento. Ας γνωρίσουμε λοιπόν την Αλεξάνδρα. Πες μας δυο λόγια για σένα. Ποια η σχέση με τον χώρο της μουσικής;
Αλεξάνδρα : Λόγω μαμάς ασχολούμαι με την μουσική από 3 χρονών. Ξεκίνησα πιάνο, τελείωσα το μουσικό σχολείο Πειραιά, τώρα είμαι φοιτήτρια μουσικολογίας. Γενικότερα κάνω μουσική σε όλη μου τη ζωή και είναι τρόπος ζωής για μένα. Οι δουλειές μου μέχρι τώρα είχαν να κάνουν με τον χώρο της dance μουσικής και πριν ένα χρόνο είχα κυκλοφορήσει και ένα τραγούδι το “Puerta del sol” μαζί με τους Blonka από την ΕΜΙ. Τώρα είναι η ώρα να ασχοληθώ με κάτι άλλο την R & B και pop μουσική.
«Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι μετά την αποχώρηση μου έχουν ακουστεί πολλά τα οποία είναι τραγικά, αλλά δεν κάθομαι να ασχοληθώ. Είναι κρίμα όταν κάτι τελειώνει ειρηνικά, να ξεκινάει μετά ο πόλεμος. Είναι προτιμότερο να ξεκινούσε ο πόλεμος και να συνέχιζε με πόλεμο για να ήξερα που βρίσκομαι, παρά να κοιμάμαι ήσυχος και κάποιοι να μου σκάβουν τον λάκκο…»
Το όνομα «Kings» πως προέκυψε;
Γιάννης : Το στέκι μας είναι το Kings εδώ στην Καλλιθέα και έτσι το όνομα του συγκροτήματος δεν μπορούσε να κάτι διαφορετικό από αυτό. Περνάμε πολλές ώρες σε αυτή την καφετέρια, αλλά είναι και πολύ ωραίο σαν όνομα. Μπορεί να παίξεις πολύ δημιουργικά με αυτή τη λέξη και είναι και εύηχη και ο κόσμος την γνωρίζει.
Γιάννη, πως προέκυψε η συνεργασία με την Αλεξάνδρα ;
Την Αλεξάνδρα δεν την γνώριζα από πριν. Όταν έφυγα από τους Rec τον περασμένο Δεκέμβρη, βρέθηκα με τον Teo Tzima, που είναι και παραγωγός μας και έχει επιμεληθεί τον πρώτο δίσκο των Rec το 2010 και ψάχναμε μια νέα γυναικεία φωνή για το νέο γκρουπ με το αντίστοιχο στυλ, δηλαδή ανδρικά ραπ και γυναικεία φωνητικά. Μέσω ενός γνωστού βρήκαμε την Αλεξάνδρα και εντυπωσιαστήκαμε, όπως βλέπετε κ εσείς και έτσι έδεσε το γλυκό. Από την πρώτη στιγμή που καθίσαμε μαζί είναι σαν να γνωριζόμαστε χρόνια. Η Αλεξάνδρα είναι πολύ ανοιχτός άνθρωπος, πολύ καλό παιδί, πολύ καλή τραγουδίστρια και χορεύει καταπληκτικά.
Το πρώτο σας τραγούδι έχει τίτλο «Για μια φορά» και σημειώνει ήδη μεγάλη επιτυχία.
Γιάννης : Είναι πολύ δυνατό, χορευτικό και πολύ καλοκαιρινό. Πάει πολύ καλά όντως, ακούγεται πολύ στα ραδιόφωνα και έχει μπει στο Τορ 50 και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Συντελεστές του τραγουδιού είναι ο Teo Tzimas, που έχει αναλάβει την παραγωγή και την ενορχήστρωση, ενώ στίχους έχουμε γράψει εγώ και ο Δημήτρης Μπέρης.
Εσύ Γιάννη να υποθέσω έχεις γράψει τους ραπ στίχους….
Γιάννης : Ναι και κρίνομαι γι’ αυτό και η Αλεξάνδρα είναι ο πρώτος κριτής που απευθύνομαι. Τα γυναικεία φωνητικά όσον αφορά τους στίχους, επειδή εγώ δεν το’ χω τόσο, το έχει αναλάβει ο Δημήτρης Μπέρης.
Οι ράπερ πάντα γράφουν τους στίχους μόνοι τους. Γιατί αυτό ;
Γιάννης : Οι ράπερ πάντα γράφουν βιοματικά. Το χιπ χοπ και το ραπ είναι μια εγωιστική μουσική. Δεν είναι σαν τις άλλες μουσικές που ένας καλλιτέχνης αρκεί να έχει μια καλή φωνή και μια καλή παρουσία για να τραγουδήσει τραγούδια συνθετών και στιχουργών. Δεν δέχομαι να μου γράψει κανείς άλλος ραπ και επίσης δυσκολεύομαι να πω τραγούδια ραπ άλλων καλλιτεχνών στα live μου. Τις περισσότερες φορές αλλάζω τους στίχους, αλλά χωρίς να τους αλλοιώνω.
Αλεξάνδρα : Ο Γιάννης είναι απίστευτος και πολύ δημιουργικός στη σκηνή. Μπορεί να κάνει τους δικούς του αυτοσχεδιασμούς και να δημιουργήσει κάτι εκείνη τη στιγμή.
«Για μας η λέξη “ανταγωνισμός” είναι μόνο απέναντι σε αντίστοιχα συγκρότημα και όχι μεταξύ μας.»
Το ραπ έχει πολύ γρήγορο ρυθμό και γρήγορη εναλλαγή των στίχων. Σου έχει τύχει να μπερδευτείς ποτέ; Να υποθέσω κάνεις πολλές πρόβες για να βγει το κατάλληλο αποτέλεσμα;
Γιάννης : Όχι, το ραπ είναι να το έχεις μέσα σου, όπως και το τραγούδι.
Οι ράπερ έχουν ανταγωνισμό μεταξύ τους;
Γιάννης : Όπως οι τραγουδιστές που ανταγωνίζονται στην ερμηνεία, στα γυρίσματα και στον τρόπο που τραγουδάνε, οι ράπερ από την άλλη ανταγωνίζονται στο ραπάρισμα, στην γρηγοράδα των στίχων και στην ευφυΐα των στίχων, το πως παίζεις με τις ανάσες σου και να γίνεις καλύτερος από έναν άλλον ράπερ. Η ραπ είναι πολεμική μουσική, είναι θέμα υπεροχής και θέμα εγωισμού. Ο ραπερ πάντα προβάλει το όνομά του μέσα από τα τραγούδια του. Κάποτε το ραπ και το χιπ χοπ δεν υπήρχε πουθενά και τώρα που ήρθε η ώρα του θες να αναγνωριστείς. Να αναγνωριστείς, όπως ένα λαϊκός καλλιτέχνης δεν γίνεται σίγουρα. Ο Ni Vo (Νίκος Βουρλίωτης) έκανε ραπ 15 χρόνια πριν το Family, όπως και ο Μηδενιστής. Μιλάω για το ευρύ κοινό, διότι το χιπ χοπ κοινό τους γνώριζε.
Βλέπουμε όμως να γίνονται συνεργασίες μεταξύ γκρουπ σαν το δικό σας με μεγάλα ονόματα, είτε του λαϊκού είτε του pop τραγουδιού. Πιστεύετε πως αυτό το πάντρεμα είναι επιτακτική ανάγκη των καιρών;
Αλεξάνδρα : Ίσως να είναι και η μόδα της εποχής, αλλά πιστεύω πως το R&B μπορεί να ταιριάξει με διάφορα μουσικά είδη. Είναι δοκιμασμένο και εδώ και στο εξωτερικό και θεωρώ πως είναι καλό πάντρεμα.
Γιάννη, μας ήρθε ξαφνικά η αποχώρησή σου από τους Rec και συνειδητοποίησα πως έχεις κάνει πολλές αλλαγές . Αρχικά ήσουν στους Stavento διαγράφοντας μια μεγάλη επιτυχία, μετά απογειώθηκες με τους Rec και τώρα σε βλέπουμε σε ένα νέο γκρουπ με το όνομα Kings. Το θεωρείς εξέλιξη ή είναι ένα ρίσκο;
Γιάννης : Δεν είναι ακριβώς εξέλιξη, απλά είναι κάτι που έρχεται. Λόγω των αλλαγών που έχω κάνει από Stavento σε Rec και τώρα με τους Kings ίσως θέλω να το εξελίξω για να μην μοιάζουν μεταξύ τους. Η φωνή μου σίγουρα δεν μπορεί να αλλάξει και θέλει χρόνο να ταυτίσει ο κόσμος την φωνή μου με το νέο αυτό γκρουπ. Κάναμε μεγάλες επιτυχίες με τους Rec και είναι ένα αξιοσέβαστο γκρουπ και συνεχίζει να πάει πολύ καλά και εύχομαι στα παιδιά να πάει ακόμα καλύτερα.
«Δεν γίνεται να μην πω στα live κομμάτια των Rec, διότι έχω γράψει και εγώ στίχους…»
Ξεκινάτε την καριέρα σας σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για την χώρα. Πόσο σας αγχώνει αυτό;
Αλεξάνδρα : Σίγουρα είναι μια πολύ δύσκολη εποχή για όλους και όχι μόνο για εμάς. Από την άλλη παρ’ολο που είναι δύσκολη η περίοδος, ο κόσμος έχει ανάγκη να ξεφύγει, να διασκεδάσει και να χαλαρώσει. Η μουσική μπορεί να το κάνει αυτό. Επομένως έχει και τα καλά αυτή η περίοδος.
Γιάννης : Είναι σωστό αυτό που λέει η Αλεξάνδρα. Ο κόσμος από αρχαιοτάτων χρόνων είχε ανάγκη την μουσική, αλλά αλλάζουν οι ανάγκες. Κάποτε που ήταν πιο καλά τα πράγματα θα μπορούσες να βγάλεις και κάτι πιο σκληροπυρηνικό, γιατί ο άλλος θα το άκουγε ευχάριστα. Τώρα πια θέλει να ακούει κομμάτια που να μην τον προβληματίζουν, πιο ανάλαφρα. Η ανάγκη για την μουσική είναι η ίδια, απλά αλλάζει το ύφος πλέον. Δεν μπορείς τώρα να βγάλεις ένα δίσκο μέσα στη μαυρίλα.
Συμβαίνει όμως αρκετά έντονα στις μέρες μας αυτό από πολλούς καλλιτέχνες.
Γιάννης : Ο καλλιτέχνης έχει λόγο και όταν παίρνει το μικρόφωνο έχει χρέος να περάσει πολλά μηνύματα. Αλλά όχι μιζέρια και συνεχώς τα ίδια. Ο κόσμος ακούει ραδιόφωνο, ακούει ειδήσεις, βάζει τηλεόραση και βλέπει αυτό το χάλι. Κοιτάς στο λεωφορείο μέσα και βλέπεις κουρασμένα πρόσωπα. Πρέπει να πάρει και μια δόση χορού, ξεγνοιασιάς. Ο κόσμος δεν θέλει τέτοια τραγούδια από τους καλλιτέχνες. Αν κάναμε και εμείς κάτι τέτοιο θα είχε δίκιο να πει «Και εσύ ρε φίλε τέτοια θα μας πεις ;» Δεν είναι σωστό να καταπιάνουμε τα προβλήματα του κόσμου και να τα κάνουμε «μόδα»
Τέτοια τραγούδια με πολιτικό ή κοινωνικό ή οικονομικό περιεχόμενο συνήθως ακούμε από τραγουδιστές του λεγόμενου «έντεχνου» τραγουδιού.
Γιάννης : Γενικά οι «έντεχνοι» καλλιτέχνες ήταν πάντα πολιτικοκοινωνικοποιημένοι.
«Ο κόσμος πρέπει από δω και πέρα να μην με συνδέει με τους Rec διότι ξεκινάω κάτι από την αρχή…»
Που θα ακούσουμε το νέο σας τραγούδι και γενικότερα το πρόγραμμά σας αυτό το καλοκαίρι;
Γιάννης : Έχει ήδη παρουσιαστεί στην Κύπρο για δύο μέρες και πήγε πολύ καλά και έχουμε κλείσει ήδη 15 συναυλίες για την υπόλοιπη Ελλάδα.
Έχει βγει δηλαδή το πρόγραμμα των εμφανίσεων σας;
Γιάννης : Βγαίνει σιγά –σιγά και προστίθενται νέες ημερομηνίες. Και πάμε δυνατά και αισιόδοξα.
Video clip θα δούμε απ
ό τους Kings;
Γιάννης : Ετοιμάζεται ήδη το clip και έχουμε τη χαρά να συνεργαζόμαστε με τον κύριο Καπετανίδη και θα προβληθεί το επόμενο δεκαπενθήμερο.
Τραγούδια από τους Rec θα πείτε στις συναυλίες σας;
Γιάννης : Δεν γίνεται να μην πω αυτά τα κομμάτια, διότι έχω γράψει και εγώ στίχους, είτε μόνος μου, είτε με τον Χριστόδουλο Σιγανό και με τον Teo ή τον Δημήτρη Μπέρη. Θα κωλυόμουν να πω στίχους που έγραψαν ο Άρης ή Ναυσικά, που έχουν παραμείνει στους Rec, Όπως και με τους Stavento δεν μπορώ να πω τραγούδια τους διότι όταν ήμουν στο γρουπ δεν είχα γράψει κάτι.
Αλεξάνδρα : Ήταν μεγάλο σταθμός οι Rec για τον Γιάννη και σίγουρα θα πούμε πολλά κομμάτια.
Γιάννη, η απόφαση να εγκαταλείψεις τους Rec ήταν μια απόφαση που την μελετούσες καιρό ή ήρθε ξαφνικά ;
Γιάννης : Το σκεφτόμουν καιρό. Από τους Rec αποχώρησα τον περασμένο Δεκέμβριο, αλλά το σκεφτόμουν νωρίτερα, λίγο μετά το καλοκαίρι και μάλιστα σε μια περίοδο που οι Rec ήταν κορυφή. Δεν υπήρχε χημεία μεταξύ μας και όταν χάνεται για μένα ο στόχος και δεν τηρηθεί εξ’αρχής τότε περνάμε σε άλλη φάση, δεν ήθελα να συνεχίσω να είμαι μέλος. Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση γι’αυτό την σκεφτόμουν αρκετό καιρό, διότι οι εποχές δύσκολες, τα οικονομικά στραβά, σκέφτεσαι και την αναγνωρισιμότητα που πάει χαμένη ή και το ότι θα αποκτήσεις αντιπάλους από κει που δεν το περιμένεις και που μέχρι πρότινος ήταν φίλοι σου. Είπα να το ρισκάρω, όπως το έκανα και στο παρελθόν με τους Stavento. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι μετά την αποχώρηση μου έχουν ακουστεί πολλά τα οποία είναι τραγικά, αλλά δεν κάθομαι να ασχοληθώ. Είναι κρίμα όταν κάτι τελειώνει ειρηνικά, να ξεκινάει μετά ο πόλεμος. Είναι προτιμότερο να ξεκινούσε ο πόλεμος και να συνέχιζε με πόλεμο για να ήξερα που βρίσκομαι, παρά να κοιμάμαι ήσυχος και κάποιοι να μου σκάβουν τον λάκκο. Αλλά δεν πειράζει. Εύχομαι σε όλους υγεία και να περνάνε καλά.
Αλεξάνδρα : Στη ζωή μας κλείνουνε κεφάλαια, ανοίγουμε άλλα και ο Γιάννης έχει αποδείξει πως μπορεί να τα καταφέρει. Το νέο μας κεφάλαιο είναι οι Kings και επικεντρωνόμαστε εκεί.
Γιάννης : Ο κόσμος πρέπει από δω και πέρα να μην με συνδέει με τους Rec διότι ξεκινάω κάτι από την αρχή.
«Τα τελευταία χρόνια λόγω των επιτυχημένων παραγωγών στα Βαλκάνια, η Ελλάδα έχει αφυπνιστεί και παρουσιάζονται πολλά δυνατά τραγούδια…»
Είναι δύσκολο όμως αυτό. Δεν θεωρείς πως θέλει αρκετά μεγάλο διάστημα για να απαγκιστρωθείς από τους Rec;
Γιάννης : Ναι, σίγουρα. Τώρα αρχίζουν οι περισσότεροι να καταλαβαίνουν πως έφυγα. Προερχόμαστε και οι δύο από άλλα groups και έχουμε πια ένα νέο σώμα τους Kings
Έχετε ζήσει τον ανταγωνισμό μέσα στα groups που συμμετείχατε ;
Γιάννης : Όχι, διότι ο καθένας έχει τον ρόλο του. Ο ένας κάνει τα ανδρικά φωνητικά, ο άλλος τα γυναικεία και ο άλλος έχει τον ρόλο του μουσικού. Ο καθένας έχει τον δικό του ρόλο και δεν μπαίνει στα χωράφια του άλλου. Και τώρα με την Αλεξάνδρα ο καθένας έχει το δικό του στίγμα στο συγκρότημα.
Αλεξάνδρα : Όταν είσαι σε μια ομάδα δεν πρέπει να σκέφτεσαι καθόλου το εγώ, αλλιώς δεν πρέπει καν να σκεφτείς να μπεις σε αυτήν.
Γιάννης : Για μας η λέξη «ανταγωνισμός» είναι μόνο απέναντι σε αντίστοιχα συγκρότημα και όχι μεταξύ μας.
Όταν είχαμε βρεθεί παλιότερα μαζί με τους Rec σας είχα κάνει την ερώτηση αν θα λέγατε «ναι» σε μια συνεργασία επί πίστας με μεγάλα ονόματα, είχατε απαντήσει αρνητικά και πως δεν αντιπροσωπεύει την μουσική σας ένας τέτοιος χώρος. Αν ξαναέκανα τώρα αυτή την ερώτηση, μετά την δημιουργία των Kings τι απάντηση θα δίνατε;
Γιάννης : Την ίδια απάντηση θα σου έδινα. Πρώτα από όλα το ύφος μας δεν ταιριάζει. Δεν θα το κάναμε καθαρά για αισθητικούς λόγους. Για κανέναν άλλο λόγο. Ξέρω πως αν υποθετικά είμαστε με ένα λαϊκό τραγουδιστή, πως ο κόσμος δεν θα έρθει για μας αλλά για τον λαϊκό τραγουδιστή. Αν γινόταν ποτέ αυτό και μας βλέπατε σε ένα τέτοιο σχήμα ο λόγος θα ήταν καθαρά σαν έσχατη επιλογή αν δεν είχαμε καθόλου συναυλίες και δεν πάνε καλά τα οικονομικά. Αν το κάναμε θα ήταν από ανάγκη.
Αλεξάνδρα : Ποτέ μη λες ποτέ. Αν μας προέκυπτε αυτή η ευκαιρία και για κάποιο λόγο το επιλέξουμε θα έπρεπε να το υποστηρίξουμε.
Γιάννης : Το καλύτερο θα ήταν να συνυπάρξουμε στην ίδια πίστα με τον Σάκη Ρουβά ή την Άννα Βίσση, που είναι πιο κοντά στο ύφος μας.
«Δεν δέχομαι να μου γράψει κανείς άλλος ραπ και επίσης δυσκολεύομαι να πω τραγούδια ραπ άλλων καλλιτεχνών στα live μου…»
Υπάρχει μια τάση τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα να ξεφυτρώνουν πολλά συγκροτήματα ή projects με αγγλόφωνες επιρροές και αγγλικό στίχο. Πιστεύετε πως έχουν να δώσουν κάτι παραπάνω ή «πατάνε» πάνω σε ξένα καθαρά πρότυπα;
Αλεξάνδρα : Τα τελευταία χρόνια λόγω των επιτυχημένων παραγωγών στα Βαλκάνια, η Ελλάδα έχει αφυπνιστεί και παρουσιάζονται πολλά δυνατά τραγούδια. Θεωρώ πως υπάρχει αρκετή έμπνευση και δεν πατάνε πάνω σε αντιγραφές. Σίγουρα υπάρχουν επιρροές, αλλά το καλό είναι να βάζεις και το προσωπικό σου στίγμα. Αυτό δίνει την ευκαιρία στους Έλληνες να ακουστούν στο εξωτερικό. Είναι σε καλό δρόμο οι ελληνικές παραγωγές με αγγλόφωνο στίχο, αλλά θέλουν πολύ δρόμο για να ανταγωνιστούν την διεθνή αγορά
Τι να περιμένουμε από σας, πέρα από το πρώτο τραγούδι που ακούσαμε;
Γιάννης : Ετοιμάζουμε πολλά τραγούδια, αλλά από φθινόπωρο. Ίσως ακούσουμε κάτι προς τον Αύγουστο, θα δούμε. Θα κυκλοφορήσει και ένα remix του «Για μια φορά» σε πιο χαλαρή εκδοχή, πιο ακουστική.
Σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα που είστε μαζί σαν συγκρότημα, τι κριτικές έχετε ακούσει;
Γιάννης : Μέχρι τώρα, μόνο καλές ακούω, εκτός αν μου χαϊδεύουν τα αυτιά. Έχω ακούσει μεμονωμένες κακές απόψεις, από ανθρώπους που το περίμενα. Αλλά έχω ακούσει και αρνητική άποψη από φίλο μου που είχε ως σκοπό να με βελτιώσει.
Αλεξάνδρα : Έχει γίνει μια πολύ καλή δουλειά από την παραγωγή και είμαστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα και επομένως το θέμα είναι πως αυτό που κάνουμε το έχουμε δουλέψει πολύ και δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Οι φίλοι μου ακούγοντας την δουλειά αυτή εντυπωσιάστηκαν και χωρίς να ξέρουν πολλά από την συγκεκριμένη μουσική μου είπαν πως πρέπει να έχει «πέσει» πολύ δουλειά στον ήχο και στην παραγωγή.
Ξεχωρίζετε τις κολακείες από τα αληθινά σχόλια;
Γιάννης : Ναι αυτό το καταλαβαίνεις από τον τρόπο που γίνεται. Οι κολακείες δεν είναι πάντα κακές. Όλοι θέλουμε να ακούμε καλά λόγια. Και από την άλλη κάποιος μπορεί από ευγένεια για να μην σε προσβάλει να σου πει ένα μπράβο. Απαντάω στην αρνητική κριτική μόνο αν ακούσω κάτι τεκμηριωμένα.
Και κλείνοντας θέλω να σας ρωτήσω τι προσδοκίες έχετε για τους Kings ; Που θα θέλατε να φτάσατε;
Γιάννης : Ο στόχος μας είναι να κάνουμε την μουσική που αγαπάμε, όσο πιο πολύ κρατήσει.
Αλεξάνδρα : Να κάνουμε τον κόσμο να ξεχαστεί, να διασκεδάσει, να χορέψει και να ξεφύγει. Να αφήσουμε την δική μας κουκίδα στα μουσικά δρώμενα.
Το tralala σας εύχεται ολόψυχα καλή και μεγάλη επιτυχία !!
Συνέντευξη στον Νίκο Ψωμά
Ευχαριστούμε το Kings Café στην Καλλιθέα για την θερμή φιλοξενία.
