Goran Bregović – Ηχητική πανδαισία made in Βαλκάνια (φωτορεπορτάζ)

Αυτονόητο είναι λοιπόν ότι δεν θα ήτο δυνατό να ακουμπήσει όλες τις πτυχές της καριέρας του σε μια και μόνο εμφάνισή του, όπως αυτονόητο είναι ότι δεν θα αντιμετώπιζε δυσκολίες να μας ξεσηκώσει έχοντας να επιλέξει ανάμεσα σε μεγάλο πλήθος όχι μόνο εξαιρετικών αλλά και αναγνωρίσιμων από το ευρύ κοινό τραγουδιών.

Ύστερα από ένα Dj set σε σχετικό ύφος, ο Bregović με τη Σερβο-Βουλγάρικη κομπανία του (κλασικά δίπλα του η Wedding and Funeral Orchestra) να έχει αρχίσει να παίζει από τα παρασκήνια, εμφανίζονται στη σκηνή με το εναρκτήριο λάκτισμα στη διασκέδαση να δίνεται με το “Gas Gas”, ιδανικό για να ανεβάσει τη διάθεση εν ριπή οφθαλμού. Με την μπάντα και τον ίδιο τον Bregović να δείχνουν να το διασκεδάζουν, το κοινό δεν θα μπορούσε να απέχει από το χορό που στήθηκε.

Ήταν εκ των προτέρων γνωστό ότι θα ακούσουμε αρκετά τραγούδια από τον επερχόμενο δίσκο του “Champagne for the Gypsies” (κυκλοφορεί τον Σεπτέμβριο), κάτι που φρόντισε να μας επισημάνει και ο ίδιος, και ακούγοντάς τα μαζεμένα, το πρόγραμμα έκανε μια εμφανή κοιλιά, πράγμα φυσικό όταν ακούς κομμάτια με τα οποία δεν είσαι εξοικειωμένος, αλλά ο κόσμος φαινόταν ότι μόνο μια σπίθα χρειαζόταν για να πάρει φωτιά, κάτι που φάνηκε άλλωστε όχι μόνο στα παλιότερα κομμάτια που έμπαιναν σφήνα στα νέα (αναμενόμενη υποδοχή στα ερμηνευμένα από τις «δικές» μας Πρωτοψάλτη και Αλεξίου “Να ‘ταν η Χαρά Οικόπεδο” και “«Τ»εός αν Είναι” αντίστοιχα, ερμηνευμένα στα ελληνικά) αλλά και σε οποιοδήποτε νέο κομμάτι διατηρούσε έναν περισσότερο ανεβαστικό ρυθμό (και δεν ήταν και λίγα).

Όταν τελείωσαν όμως τα κάπως διεκπεραιωτικού χαρακτήρα (αλλά καθ’ όλα ευχάριστα) νέα κομμάτια, ήρθε η ώρα να ακούσουμε τραγούδια πασίγνωστα και ικανά να βάλουν τη φωτιά που λέγαμε προηγουμένως με το πρόσταγμα να έρχεται από τον Bregović να μας προτρέπει να αλυχτήσουμε αέραααα: “Mesecina”, “Bella Ciao”, “Jeremija”, “Chaje Shukarije”, “Bijav”, με το αναμενόμενο και ιδανικότατο τελείωμα να έρχεται υπό τη μορφή του “Kalasnjikov”, όπου δεν μπορώ να φανταστώ κάποιος να έμεινε απαθής και ακίνητος στη θέση του.

Μέσα στο γενικότερο κλίμα πάρτυ ατμόσφαιρας που σου βγάζει η μουσική του Bregović υπάρχουν και τα κομμάτια χαμηλότερων τόνων τύπου “In the Death Car” και “Ederlezi”, τα οποία προσωπικά δεν ευχαριστήθηκα όσο θα ήθελα, όχι λόγω εκτέλεσης , αλλά επειδή μεγάλο μέρος των παρευρισκόμενων είχε έρθει μόνο για χοροπηδητό και εκτόνωση (καθόλου κατακριτέο βέβαια), αλλά η οχλοβοή που ακουγόταν έντονη στα συγκεκριμένα κομμάτια κατέστρεψε ένα μέρος της ατμόσφαιράς τους.

Ναι, υπήρχαν κομμάτια που θα ήθελα πολύ να ακούσω και δεν έπαιξαν, ναι, θα ήθελα κάποια στιγμή να απολαύσω την μεγάλη εκδοχή της μπάντας που τον συνοδεύει (37 άτομα έναντι των 10 που είδαμε), αλλά το κυριότερο είναι ότι κατάφερε εύκολα να κερδίσει και να ικανοποιήσει όσους βρέθηκαν εκεί για να διασκεδάσουν στα βαλκανικά ηχοτοπία που με τόση άνεση μπορεί να μας ταξιδεύει.

Δες όλες τις φωτογραφίες από τη συναυλία του Goran Bregovic στην Τεχνόπολη πιο κάτω.