Η αλήθεια είναι πως λόγω του κακού προσανατολισμού μου και της ελλειπούς σήμανσης, σε συνδυασμό με τις περίεργες παρακάμψεις τις τροχαίας αργήσαμε περίπου 40 λεπτά και δεν προλάβαμε τους Monovibe από την Πάτρα και τους GAD. (Generalized Anxiety Disorder) που αποτελεί ένα επιτυχημένο συγκρότημα της elektro-pop σκηνής των τελευταίων ετών. Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως δεδομένων των κλιματικών συνθηκών (βλέπε 36 βαθμούς κελσίου!), ακόμα και αν ήμουν στο Terravibe, πολύ δύσκολα θα με φανταζόμουν κάτω από τον καυτό ήλιο δίπλα στη σκηνή συγκεντρωμένο στο ηχητικό αποτέλεσμα των εν λόγω συγκροτημάτων. Αυτά είναι τα μειονεκτήματα του να εμφανίζεται κάποιο group μεσημεριανές ώρες τον Ιούλιο στην Αθήνα. Πάμε παρακάτω…
Στις 18:30 και χωρίς πολλά πολλά ανέβηκε στη σκηνή το θρυλικό μέλος των House of Pain, που ακούει στο καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Everlast και μας τραγούδησε για μία ωρα περίπου γνωστά και άγνωστα στα αυτιά μας κομμάτια. Ο καλλιτέχνης αν και μόλις 42 χρονών φαινόταν κάπως «γερασμένος» και ενώ στάθηκε στο ύψος των καλλιτεχνικών και ποιοτικών περιστάσεων, σίγουρα φάνηκε κατώτερος των ενεργειακών αναγκών για μια τέτοια συναυλία.
Από γνωστά κομμάτια είπε το «Ends», το «Stone in my Hand», το «Put Your Lights On» το «What It’s Like» και έκλεισε σχετικά πιο ανεβαστικά με το «Jump Around» τραβώντας αρκετό κόσμο προς τη σκηνή με το συγκεκριμένο hit. Η μουσική του είχε εμφανείς επιρροές από rock και blues του αμερικάνικου νότου, καθώς συνοδεύεται ερμηνευτικά άλλοτε τραγουδώντας και άλλοτε ραπάροντας. Τελική ετυμηγορία: Καλός αλλά κουρασμένος.
Και μετά… Iggy! Βλέποντας αυτόν το αειθαλή 65άρη πολλές σκέψεις γύρισαν στο μυαλό μου. Παραθέτω κάποιες από αυτές με τυχαία σειρά: «Τι λες τώρα; Πλάκα κάνεις!», «65 χρονών; Αποκλείεται!», «Ευτυχώς που δεν πέθανα πριν τον δω live!», «Καλέ θεέ των ανταποκριτών, κάνε στα 65 μου θα έχω την μίση ενέργεια από αυτόν τον άνθρωπο!», «Η μετενσάρκωση του Jim Morisson ήρθε στη Μαλακάσα!», και άλλες τέτοιες σκέψεις… Αφενός αυτός ο άνθρωπος έχει χάρισμα. Είναι φτιαγμένος για να ξεσηκώνει τον κόσμο και να αποθεώνεται. Η ενέργεια που μετέφερε στα πλήθη ήταν κάτι το ακατανόητο για την απλή λογική μου. Η στάση του σώματος του, η φωνή του, οι άσεμνες χειρονομίες του, η «I don’t give a f@ck» περσόνα του, η ασταμάτητη κίνηση του on stage μαζί με την αστείρευτη ενέργεια του, τον καθιστούν σε παγκόσμια κλίμακα κορυφαίο στο είδος του.
Ο Iggy Pop μαζί με τους «ώριμους» πλέον Stooges τα σπάσανε κανονικά, έπαιξαν δυνατά για μιάμιση ώρα, βγάλαν τα λαρύγγια τους και δεν δίστασαν να καλέσουν κόσμο στη σκηνή να χορέψει μαζί τους, όταν διακριτικά ο Iggy φώναξε μέσω μικροφώνου στον άμοιρο σεκιουριτα: «You fat fagget, let those people on stage»!! Εντύπωση μου έκανε πως δεν έπαιξε το «Passenger», αλλά αυτό δεν στάθηκε ικανό να επισκιάσει την μεγαλοπρεπή μουσική τους εμφάνιση. Τελική ετυμηγορία: Μήπως τελικά τα ναρκωτικά κάνουν καλό;
Το ρολόι έδειχνε 22:05 όταν στην σκηνή ανέβηκαν οι Prodigy και τότε το πάρτυ πραγματικά ξεκίνησε. Αν στον Iggy έγινε ο χαμός, στους Prodigy έγινε πανζουρλισμός. Τι κι αν το μουσικό set τους ήταν σχεδόν το ίδιο με την περσινή τους εμφάνιση, με μόνη εξαίρεση την προσθήκη του κομματιού Jet Fighter από τον νέο τους δίσκο που είναι στα σκαριά και τιτλοφορείται «How To Steal A Jet Fighter». Ο συναυλιακός χώρος θύμιζε γήπεδο μετά από γκολ σε ματς αιωνίων του πρωταθλήματος. Καπνογόνα, σπρωξίματα, ιδρώτας και το κοινό όλο μία μάζα στην οποία χανόταν η αίσθηση τόσο της ατομικότητας όσο και των ορίων.
Η σχεδόν δαιμονική ενέργεια η οποία κατέκλυζε, μέσω των πολλών megawatt των ηχείων, το Terravibe, μεταδόθηκε στιγμιαία σε όλο το κοινό, το οποίο δεν σταμάτησε λεπτό να κοπανιέται και να ξεσπάει έντονες και βίαιες χορευτικές κινήσεις. «All my Greek people here?» φώναζε ξανά και ξανά ο Maxim από τη σκηνή και σε συνδυασμό με τις κραυγές και τη σκηνική παρουσία του «firestarter» Keith. Εννοείται πως είπαν όλα τα μεγάλα τους hits «Voodoo People», «Omen», «Smack My Bitch Up», «Firestarter» και έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό πετυχαίνοντας να μας ξεσηκώσουν για ακόμη μια φορά. Τελική ετυμηγορία: Prodigy και τελευταία τζι φορά που χάνεις τέτοιο show αν δεν ήρθες!
Γενικά: Περίπου δέκα χιλιάδες άτομα μαζεύτηκαν στο Terravibe για να απολαύσουν μια μαγευτική βραδιά υπό τους ήχους μεγάλων καλλιτεχνών. Τόνοι ιδρώτα χύθηκαν από τους παρευρισκομένους που συμμετείχαν σε ένα από τα μεγαλύτερα συναυλιακά πάρτυ της χρονιάς. Χαλάλι η υψηλή τιμή του εισιτηρίου σε αυτές τις χαλεπές εποχές. Ραντεβού του χρόνου στο Rockwave 2013!
Δες όλες τις φωτογραφίες από την τρίτη μέρα του Rockwave Festival πιο κάτω.
Δες επίσης τα ρεπορτάζ από Rockwave Festival Day 1 και Rockwave Festival Day 2
Διαβάστε επίσης
