Μια μοναδική βραδιά με τον Γιάννη Κότσιρα με θέα την θάλασσα! (φωτορεπορτάζ)

Μας καλωσόρισε με το κομμάτι «Για ένα κομμάτι ψωμί» και η συνέχεια ήρθε το «Εφάπαξ» και την γνώριμη ταξιδιάρικη μουσική της «Αλεξάνδρειας». Το κοινό δεν χρειάστηκε χρόνο για να «ζεσταθεί» γιατί από τα πρώτα κιόλας κομμάτια είχε δοθεί ολοκληρωτικά στα τραγούδια του Γιάννη Κότσιρα. Ένα απαραίτητο άκουσμα για όλους είναι η «Χάντρα θαλασσιά», από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια, όπου ο Βαγγέλης Μαχαίρας με το σόλο του έκανε το μπουζούκι να πάρει φωτιά! Μόλις ολοκληρώνεται το κομμάτι ακούω μια παιδική φωνούλα να φωνάζει «Μπράβο-Μπράβο» και ακριβώς από πάνω μου ήταν ένα παιδάκι ενός χρονού το οποίο δεν σταματούσε να χειροκροτά σε κάθε τραγούδι, αποδεικνύοντας έτσι πως τα κομμάτια του Γιάννη Κότσιρα αγγίζουν όλες τις ηλικίες!!

«Το σεντόνι», «Σε θυμάμαι», «Και πάλι παιδί» και «Κάνε τον χειμώνα καλοκαίρι» ένα σερί τραγουδιών που έκανε το Βεάκειο να τραγουδάει τόσο δυνατά που το μήνυμα διασκέδασης και κεφιού πρέπει να έφτασε μέχρι το λιμάνι του Πειραιά και ακόμη παραπέρα! Στην σκηνή έρχεται τον συναντήσει η Σαββέρια Μαργιολά η οποία μας ερμηνεύει σε τον «Περιπλανώμενο» της Ανδριάνας Μπάμπαλη και την «Συναυλία» της Χαρούλας Αλεξίου.

Μια συγκλονιστική στιγμή ήταν όταν ο Γιάννης Κότσιρας ερμήνευσε ένα κομμάτι του Δημήτρη Μητροπάνου, το «Σαν πλανόδιο τσίρκο». Το χειροκρότημα ακατάπαυστο και έτσι γίνεται η μετάβαση για τα «Μικρόβια» . Ακούγοντας το «Φτάνει που κλαίμε» live ζωντανεύουν στο μυαλό σου οι αναμνήσεις που βρίσκονται καλά φυλαγμένες ανάμεσα στους στίχους .

Είμαστε έτοιμοι να σαλπάρουμε; «Κρουαζιέρα θα σε πάω ααα γιατί σε νοιάζομαι και σ’ αγαπάω»!!! Κάθε φορά που βρίσκομαι σε συναυλία του Γιάννη Κότσιρα νοιώθω την ίδια δίψα για να ακούσω όλα τα τραγούδια του γιατί το καθένα ξεχωριστά αγγίζει ένα διαφορετικό σημείο στην καρδιά. «Θα ρωτήσω τα τραγούδια», «Αν μ’αγαπάς», «Να είσαι εκεί» δεν άφησαν κανένα στόμα να μείνει κλειστό και να μην σιγοτραγουδήσει μαζί του. Μοιράστηκε μαζί μας ένα παλιότερο κομμάτι του το «Στην αγκαλιά του Πειραιά», το οποίο ταίριαζε απόλυτα σε εκείνη την βραδιά.

Τσιγάρα τσεκ! Αναπτήρες τσεκ! Πάμε για το ένα και μοναδικό κομμάτι ύμνος για τους περισσότερους: «Το τσιγάρο». Η βραδιά φτάνει δυστυχώς σιγά-σιγά στο τέλος της με το «Πώς μπορώ» και το «Τυφλές ελπίδες» στο οποίο ένας κύριος έκανε και την στροφούλα του μπροστά από την σκηνή. Τι; Θα τελείωνε η βραδιά έτσι; Το δυνατό «Κι άλλο! Κι άλλο» του κόσμου έφερε ξανά πάνω στην σκηνή τον Γιάννη Κότσιρα και μας κράτησε συντροφιά για ακόμη δύο τραγούδια… «Ο φύλακας άγγελος» και το «Σ’αγαπάω».

Μέχρι την επόμενη μουσική μας συνάντηση με τον Γιάννη Κότσιρα, ακούμε τα τραγούδια του γιατί μέσα από αυτά γίνεσαι «Και πάλι παιδί»… Καλή Αντάμωση!

Official facebook page