Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης έκανε μια “Παράξενη γιορτή” στο Θέατρο Πέτρας! (φωτορεπορτάζ)

Δεν περιμέναμε πολύ μέχρι να ξεκινήσει και στις 10 παρά η Βαλάντω βρέθηκε στη σκηνή και άνοιξε την συναυλία με το “Set fire to the rain”. Όμορφη φωνή στα αλήθεια… με τεράστιες προοπτικές και δυνατότητες να κάνει πολλά! Ο Μιχάλης δεν άφησε τους θαυμαστές του να περιμένουν πολύ. Ο κόσμος χειροκροτούσε δυνατά και περίμενε να ακούσει την φωνή του. Εκείνος επέλεξε να ξεκινήσει με κάτι παλιό, με μια “Παράξενη γιορτή” για να μας θυμίσει όλα αυτά που τον ένωσαν με το κοινό του για πάντα. Και μια γλυκιά νοσταλγία ξεπήδησε από τον ουρανό..

Το έντονα φορτισμένο κλίμα στη στιγμή έγινε πιο ανάλαφρο με κομμάτια όπως το “Πλάι πλάι”, “Βασιλιάς”, το “Καλοκαίρι μου” και το ολοκαίνουργιο single “3 Ζωές” (του οποίου το video clip μόλις κυκλοφόρησε, από το αχτύπητο δίδυμο της Post Modern-Prometheus. Check it!) Ευχαρίστησε το κοινό του που για ακόμα μια φορά, σε τέτοιες δύσκολες εποχές, είναι εκεί. Ο κόσμος έδειχνε την αγάπη του κάθε στιγμή, είτε με το χειροκρότημα του, είτε με τις φωνές του, είτε με τα “δωράκια” που του πρόσφεραν.

Είναι απίστευτο πόσα συναισθήματα μπορούν να γεννηθούν κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας, και πόσο εύκολο είναι να πηδάς από τη χαρά στη λύπη και το αντίστροφο. Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης το κάνει να φαντάζει σαν παιχνιδάκι… Την επόμενη κιόλας στιγμή μας τραγουδούσε το “Καλύτερο ψέμα” και το “Κράτα με”, αποδεικνύοντας πως είναι το “Παιδί της Βροχής”.

Και τώρα ξανά η σειρά της Βαλάντως, η οποία έμεινε μόνη της στη σκηνή και μας ερμήνευσε το νέο της τραγούδι “Να μου εξηγήσεις” σε μουσική του Μιχάλη Χατζηγιάννη και στίχους της Ελεάνας Βραχάλη. Αν δε το χεις ακούσει, αξίζει να το αναζητήσεις (για να δεις και τη κλιπάρα του) και σου υπόσχομαι πως θα πατήσεις πολλές φορές το replay! Ακούσαμε τραγούδια από το ξένο mainstream, όπως το “Move Like Jagger”, “It’s my life” και το “You ‘ve got the love”-μια εξαιρετική επιλογή από Florence and the machine. Και όση ώρα τραγουδούσε εγώ άκουγα τη φωνή της, είχα συγκεντρωθεί σε αυτή και παρατήρησα πως αξίζει πολλά. Πολλά περισσότερα από όσα είδα εκεί.

Η συνεργασία του Μιχάλη Χατζηγιάννη με τη Βαλάντω Τρύφωνος αποδείχτηκε και εμπράκτως με τη σκηνική συνύπαρξή τους (και κάπου εκεί ακούσαμε ολοκάθαρα την πραγματική φωνάρα της όλοι μας..) στη “Βροχή των αστεριών” που ερμήνευσαν μαζί. Ο Μιχάλης πήρε την σκυτάλη και συνέχισε με τις πολυαγαπημένες μπαλάντες “Να μείνεις εδώ”, το “Σ’αγαπώ” και το “Αυτά που θα λεγα σε σένα”, το οποίο αφιέρωσε στη μητέρα του. Και ξανά το κλίμα αλλάζει και την επόμενη στιγμή σιγοτραγουδάμε το “Αν δε κοιτάζω εσένα”, “Όλα ή τίποτα” και ένα αίσθημα χαρμολύπης να κατέκλυσε τις καρδιές όλων όσων βρίσκονταν στο γεμάτο Θέατρο Πέτρας.

Μια πολύ όμορφη στιγμή που κράτησα είναι η στιγμή που περιμένουν όλοι όσοι πηγαίνουν με πάθος στις συναυλίες του Μιχάλη Χατζηγιάννη. Και μιλώ φυσικά για την στιγμή που θα ακούσουμε το “Βυθό” και τα λόγια θα είναι πια περιττά.. Ο Μιχάλης δε μας απογοήτευσε και με μια κιθάρα μόνο, δώρο από το Καναδά να ξέρετε (τα έμαθα όλα η δαιμόνια ρεπόρτερ), μας συγκίνησε και μας άγγιξε βαθιά.

Η απέραντη φωνή του Μιχάλη Χατζηγιάννη και η σεμνότητα με την οποία αντιμετωπίζει η Βαλάντω την μουσική άγγιξε όλους όσους βρεθήκαν εκείνο το βράδυ στην Πετρούπολη και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτούς που βρίσκονταν μέσα στο Θέατρο Πέτρας, αλλά και σε αυτούς που είχαν σκαρφαλώσει στα ψηλότερα βράχια του και απόλαυσαν την συναυλία από ψηλά, έχοντας την πιο τέλεια θέα του κόσμου και το καλύτερο μουσικό background για αυτό το δροσερό βράδυ του Ιούλιο..

Δες όλες τις φωτογραφίες της συναυλίας του Μιχάλη Χατζηγιάννη πιο κάτω!