Συνέντευξη | Ανδρόνικος: «Η μουσική δεν χρειάζεται να γίνεται πάντα επάγγελμα, είναι μια εσωτερική ανάγκη την οποία ο καθένας βιώνει διαφορετικά»!
Είναι νέος, ταλαντούχος και με μουσικά ερεθίσματα που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα.
Το tralala.gr συνάντησε τον Ανδρόνικο με αφορμή το νέο του τραγούδι που κυκλοφόρησε πρόσφατα και εκείνος μας μιλά για το πως ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική, για τις σημαντικές συνεργασίες που ήδη μετρά, αλλά και για τον ρόλο των talent shows στην εποχή μας.
Διαβάστε παρακάτω όσα είπε ο καλλιτέχνης στην Ελεάννα Καπάνταη…
Ανδρόνικε καλησπέρα!
Καλησπέρα! Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο σου τραγούδι, «Θα ‘Θελα Πολύ» από την Panik Oxygen. Ποια είναι τα συναισθήματα σου;
Το νέο μου τραγούδι κυκλοφορεί από την Panik Oxygen και λέγεται «Θα ‘Θελα Πολύ». Πρόκειται για ένα φρέσκο τραγούδι που κινείται σε ρυθμούς swing και σε ατμόσφαιρα late 50’s με μία υπέροχη μελωδία του μοναδικού Στέφανου Κορκολή, με τον σύγχρονο λόγο της γνωστής στιχουργού Ρεβέκκας Ρούσση. Νιώθω πολύ τυχερός που συνεργάζομαι για τρίτη φορά με το δίδυμο Κορκολής-Ρούσση και εύχομαι να αγαπήσει ο κόσμος το τραγούδι μας, όσο κι εμείς.
Είσαι νέος αλλά ταλαντούχος τραγουδιστής και μας έρχεσαι από την Κύπρο. Πως και πότε αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική;
Η μουσική πάντα υπήρχε πάντα στη ζωή μου μιας και πάντα έβρισκα καταφύγιο σε αυτήν. Το τραγούδι μπήκε στη ζωή μου πολύ νωρίς, αν και μεγάλωσα σε μια εποχή χωρίς μουσικά talent shows. Γύρω στα 15 ξεκίνησα μαθήματα κλασικού τραγουδιού με τη δασκάλα μου, Τσβέτα Χριστοφόρου, στη Λάρνακα της Κύπρου, η οποία με έκανε να αγαπήσω το μουσικό θέατρο το οποίο και σπούδασα αργότερα. Η μουσική δεν χρειάζεται να γίνεται πάντα επάγγελμα, είναι μια εσωτερική ανάγκη την οποία ο καθένας βιώνει διαφορετικά. Στην περίπτωση μου ένιωθα ότι ήθελα να το ακολουθήσω επαγγελματικά, σπουδάζοντας το κατόπιν παρότρυνσης τόσο από τους γονείς μου όσο κι από τους δασκάλους μου. Έχω σπουδάσει μουσικό και κλασικό θέατρο στο Central school of Speech and Drama, στο Λονδίνο. Η μουσική όμως ήταν και παραμένει πάντα η μεγάλη μου αγάπη.
Ποιοι καλλιτέχνες πιστεύεις ότι σε επηρέασαν μουσικά;
Επειδή είμαι ακόμη στο ξεκίνημα μου λογικό είναι να έχω πολλά πρότυπα σε διαφορετικά είδη μουσικής. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι συνθέτες/στιχουργοί που με συγκινούν και παρακολουθώ από παιδί την πορεία τους. Λατρεύω τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και του Σταύρου Ξαρχάκου. Θαυμάζω τον Αντώνη Βαρδή, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τον Στέφανο Κορκολή τη Λίνα Νικολακοπούλου και τον Αντώνη Μιτζέλο κ.α. Από νεότερους ξεχωρίζω τα τραγούδια του Θέμη Καραμουρατίδη, του Σταύρου Σιόλα, του Νίκου Μερτζάνου, της Πέννυς Μπαλτατζή. Όσον αφορά το ποιοι με έχουν επηρεάσει μου αρέσει να δοκιμάζω και να δοκιμάζομαι σε διαφορετικά είδη τραγουδιού αν θεωρήσω τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου ότι είναι μέσα στις δυνατότητες και τα ακούσματα μου. Περισσότερο κλίνω προς την jazz και την κλασική μουσική και το μουσικό θέατρο χωρίς να αποκλείω άλλα είδη . Από την άλλη είμαι λάτρης του ελληνικού ελαφρολαϊκού τραγουδιού. Λόγω της ενασχόλησης μου με το κλασικό τραγούδι και το μουσικό θέατρο γνώρισα σε νεαρή ηλικία την μουσική του Μάριου Φραγκούλη, τον οποίο και θαυμάζω. Τα τραγούδια του Νταλάρα, του Πάριου, τη μουσική του Χιώτη, του Αττίκ!
Δεδομένης και της κατάστασης που επικρατεί θεωρείς ότι υπάρχει χώρος στα μουσικά δρώμενα για όλους όσους θέλουν να δείξουν το ταλέντο και την δουλειά τους;
Τα πράγματα για τους νέους καλλιτέχνες δεν φαίνονται και πολύ θετικά μιας και η κοινωνικοοικονομική κατάσταση της χώρας δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Πόσο μάλλον σε αυτό τον χώρο ο οποίος ανέκαθεν μαγνήτιζε πολλούς αλλά χώραγε λίγους, λόγω της λαμπερής του φύσης. Όσον αφορά στα προσόντα, θεωρώ πως χρειάζεται μυαλό και πειθαρχία, ώστε να γίνεται προσεκτική επιλογή ρεπερτορίου και σωστών συνεργατών. Σίγουρα χρειάζεται επιμονή και υπομονή καθώς δεν χαρίζεται τίποτα σε κανέναν.
Τι γνώμη έχεις για τα talent shows; Θα σκεφτόσουν ποτέ να συμμετάσχεις σε κάποιο;
Τα talent shows είναι σαφώς μια επιλογή στις μέρες μας, αλλιώς δεν θα υπήρχε τόση ζήτηση στην ελληνική και διεθνή τηλεόραση. Είναι ένας πιο προσιτός και άμεσος τρόπος να παρουσιάσει κάποιος τη δουλειά του, χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι θα του εξασφαλίσει μια θέση στον χώρο. Αποτελεί όμως μια σημαντική βοήθεια. Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω ιδίαν γνώμη μιας και δεν έχω λάβει μέρος σε κάποιο από αυτά τα τηλεοπτικά προγράμματα, χωρίς όμως να κατακρίνω κάποιο από αυτά. Δείχνω όμως προτίμηση στο μουσικό πάντα κομμάτι έναντι του lifestyle που συνοδεύει αναπόφευκτα τα παιχνίδια αυτά, ή τουλάχιστον κάποια από αυτά.
Έχεις ήδη στο ενεργητικό σου κάποιες σημαντικές συνεργασίες με τον Γιάννη Σπανό, τον Γιώργο Χατζηνάσιο και τον Στέφανο Κορκολή. Πως προέκυψαν αυτές και ποια η εμπειρία που αποκόμισες;
Όντως ξεκίνησα από την Κύπρο συμμετέχοντας σε συναυλίες του Γιάννη Σπανού και του Γιώργου Χατζηνάσιου. Ο Γιώργος Χατζηνάσιος μάλιστα, παρουσίασε τον πρώτο μου δίσκο στην Κύπρο και στην Αθήνα. Στη συνέχεια συνεργάστηκα με ακόμα δυο μεγάλους συνθέτες, τον Στέφανο Κορκολή και τον Αντώνη Μιτζέλο, ο οποίος έχει γράψει τα περισσότερα τραγούδια του album μου και μετράμε μια συνεργασία 7 χρόνων, τόσο στη σκηνή, όσο και στη δισκογραφία. Το γεγονός ότι συνεργάστηκα κι εύχομαι να συνεχίσω να συνεργάζομαι με αξιόλογους συνθέτες εκτός από ευγνωμοσύνη μου δημιουργεί και την υποχρέωση να δικαιώσω τα κομμάτια τους. Το ξεκίνημα μου το οφείλω στον Κύπριο Σταύρο Σιδερά, όπως επίσης στους δασκάλους μου Τσβέτα Χριστοφόρου και Σπύρο Σπύρου.
Έχοντας ήδη 2 προσωπικά albums, ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια και όνειρα;
Πρωτίστως εύχομαι να συνεχίσω να υπάρχω στον χώρο και να κάνω αυτό που αγαπώ. Να «περάσω» αυτήν την αγάπη μου στον κόσμο, να έχω καλές συνεργασίες που θα με βοηθήσουν να δοκιμάσω αλλά και να δοκιμαστώ, να πω ωραία τραγούδια από συνεργάτες που με εμπιστεύονται και ο χρόνος θα δείξει τι αξίζει να μείνει από όλην αυτή την προσπάθεια. Ακολουθούν καινούργια τραγούδια με ένα από αυτά να είναι ξενόγλωσσο, καθώς και μουσικές παραστάσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο.
Συνέντευξη – Επιμέλεια: Ελεάννα Καπάνταη