Σίλια Κατραλή | «Κανείς δε μπορεί να μιλά με βεβαιότητα για δύναμη, έτσι αταίριαστοι που είναι σα ζευγάρι ο χρόνος κι ο εγκέφαλος»!
Η Σίλια Κατραλή, μία ήρεμη καλλιτεχνική δύναμη, εκφράζει τη δημιουργικότητα της μέσα από τη μουσική, το θέατρο και τη συγγραφή.
Η νεαρή καλλιτέχνιδα έχει καταφέρει να μεταφράζει την πραγματικότητα γύρω της με τον δικό της, θετικό τρόπο.
Πρόσφατα, μας σύστησε την πρώτη της δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Ελεύθερο Κάμπινγκ», που κυκλοφορεί από την την Walnut Entertainment. Πρόκειται για ένα σύνολο επτά τραγουδιών, με έντονο σαρκαστικό, χιουμοριστικό ύφος, που κινείται ανάμεσα σε διάφορα μουσικά μονοπάτια.
Γνωρίστε την καλύτερα παρακάτω…
Ας κάνουμε μία αναδρομή της μουσικής ενασχόλησης στη ζωή σου. Ποιο ήταν το έναυσμα;
Ξεκίνησαν όλα από τα σχολικά χρόνια. Είχα διάφορες μουσικές αναζητήσεις αλλά σχεδόν ποτέ ξεκάθαρες. Πέρασα από σχήματα διαφόρων ειδών για να καταλάβω… κανείς δε ξέρει τι και έφτασα σήμερα να έχω ένα πρώτο ολοκληρωμένο album σε ένα μοτίβο κι ένα είδος που νομίζω πως μου ταιριάζει περισσότερο. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε νιώθω πως μουσικά έχω βρει έναν δρόμο δικό μου που θα μπορούσα να τον περπατήσω ευχάριστα, χωρίς βέβαια να έχω την παραμικρή ιδέα για το που οδηγεί!
Το βασικό μήνυμα του album σου; Θεωρείς ότι έρχεται σε αντιδιαστολή με όλες αυτές τις “αναγκαστικές” εκπτώσεις ελευθερίας λόγω της πανδημίας;
Βέβαια το album εστιάζει στην ελευθερία – την οποία τοποθετώ πρώτη στην προσωπική ιεράρχηση των αξιών. Εδώ το μήνυμα αφορά περισσότερο τη συναισθηματική ελευθερία, αυτή που επιτρέπει να νιώθεις ακριβώς αυτό που επιθυμείς. Δεν είναι πάντοτε εύκολο. Ο θεσμολογημένος τεχνολογικός νους είναι κάποιες φορές αδύναμος να επικοινωνήσει με το συναισθηματικό του κομμάτι. Ας είναι. Στη πραγματικότητα μέσα σε ό,τι γράφω το βαθύτερο μήνυμα είναι η αγάπη. Είμαι από εκείνους που ακόμη πιστεύουν πως η αγάπη έχει πάντα ένα μεγάλο σχέδιο. Δεν μιλάμε βέβαια για καταπάτηση των ορίων. Η ελευθερία μας οφείλει να σέβεται τα όρια του κόσμου για να είναι πραγματική. Η φύση άλλωστε έθετε πάντα όρια στα μεγέθη των ατόμων. Οριοθετούσε πάντα τις κινήσεις τους και με αυτόν τον τρόπο διατηρούσε την ισορροπία των πάντων. Πως λοιπόν πιστέψαμε στ’ αλήθεια πως ο καπιταλισμός θα εξαιρούνταν απ’ τους νόμους της φύσης; Όταν όλα επιστρέψουν στη θέση τους η θέση τους δε θα είναι πια εκεί. Κι αυτό ίσως να είναι μακροπρόθεσμα για καλό.
Ποια η προσέγγιση του τραγουδιού σεναριακά από την Έφη Γούση και ποιο το κοινό σας μήνυμα μέσα από το video clip;
Ένα πουλί που πεθαίνει. Πολλές ψυχές που αναγεννώνται. Κι ύστερα χαμογελάς ξανά. Ένας κύκλος που κλείνει. Ένας νέος που ανοίγει. Η απουσία γωνιών είναι πάντοτε ένα παραμύθι στο οποίο αξίζει να πιστέψουμε. Το μήνυμα είναι η αναγέννηση. Ένας κανόνας που διαλύεται απ’ την εξαίρεση. Το όραμα με την Έφη ήταν κοινό και θαρρώ πως βρήκε το στόχο του.
Γιατί ξαναπαρουσιάζεις το “Χαμογέλα” του Μανώλη Φάμελλου; Τι πιστεύεις ότι δεν είχε ειπωθεί/δοθεί από το τραγούδι που μας δίνει η δική σου καινούρια διασκευή;
Είναι ένα τραγούδι που αγαπώ. Έχουν ειπωθεί αρκετά μέσα σε αυτό. Ήθελα να το αντιμετωπίσω από μία διαφορετική ματιά, πιο ήρεμη, πιο καθησυχαστική, πιο εσωστρεφή ίσως. Το νόημα παραμένει το ίδιο. «Έλα χαμογέλα και σου λένε ξανά». Κάπου κάπου φαντάζει σαν ακόμη και το χαμόγελο, η θετική διάθεση να έχει γίνει κι αυτή μία κάποιου είδους μόδα. Εκεί θα ήθελα κανείς να σταθεί και ρίχνοντας μια μάτια στα «πρέπει» της εποχής του να αναρωτηθεί κατά πόσο αυτά οδηγούν σε εκείνο το παράξενο κορίτσι που ονομάζουμε ευτυχία.
Ένα κορίτσι 26 ετών με τη δική σου καλλιτεχνική “ανησυχία” πόσο δύσκολο είναι να ανεβάσει παραστάσεις -όπως κάνεις στο Faust-, να βγάλει album, να εκδώσει βιβλίο κλπ. Τι τροφοδοτεί αυτή τη δύναμη;
Δεν νομίζω πως τελικά πρόκειται περί δύναμης. Ίσως μπορώ να το εκλάβω περισσότερο ως αδυναμία να αντιμετωπίσω διαφορετικά την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι ένα πολύ ανθυγιεινό σπορ και το μήνυμα δε φτάνει πότε στο παραλήπτη. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε το μήνυμα να πετάξει στην ατμόσφαιρα με την ελπίδα ότι κάποτε κάποιος παραλήπτης (συνήθως όχι ο κατάλληλος) θα το διαβάσει, θα το ακούσει, θα μετακινήσει κάτι – ή και όχι. Άλλωστε πάντα τον σπουδαιότερο ρόλο παίζει η χρονική στιγμή που φτάνει κάτι στη πόρτα μας και κατά πόσο είμαστε διαθέσιμοι να το μαζέψουμε απ’ το πάτωμα και να το κάνουμε κάτι. Κανείς δε μπορεί να μιλά με βεβαιότητα για δύναμη έτσι αταίριαστοι που είναι σα ζευγάρι ο χρόνος κι ο εγκέφαλος.
Υπογράφεις τους στίχους στα περισσότερα τραγούδια. Οι στίχοι είναι αυτοβιογραφικοί; Πες μας τον αγαπημένο σου στίχο από το album με τον οποίο ταυτίζεσαι απόλυτα.
Οι στίχοι δε θα μπορούσαν να μην εμπεριέχουν το στοιχείο της προσωπικής εμπλοκής, της εμπειρικής γνώσης. Ως ένα βαθμό είναι αυτοβιογραφικοί.
Ταυτίζομαι περισσότερο με το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ που υποστηρίζει ενεργά, χωρίς βέβαια χειροπιαστές αποδείξεις πως «Ο έρωτας είναι ελεύθερο κάμπινγκ»!
Συνέντευξη: Σοφία Μπεκιάρη
Επιμέλεια: Ελεάννα Καπάνταη