Τώρα που το καλοκαίρι έφτασε σιγά-σιγά στο τέλος του, ποια είναι η γεύση που σας έχει αφήσει η φετινή σας περιοδεία;
Η φετινή μου περιοδεία ξεκίνησε λίγο αργά γιατί μέχρι το μέσο του καλοκαιριού ασχολιόμασταν με την συναυλία στο Καλλιμάρμαρο, οπότε εκ των πραγμάτων η υπόλοιπη ξεκίνησε μετά τις 15 Ιουλίου. Επιτυχία σε προσωπικό επίπεδο εμείς είχαμε αρκετή. Έκανα δύο σχήματα: Το ένα με τον Tonino Carotone σε νησιά και σε συγκεκριμένους χώρους και ένα με τον Μίλτο Πασχαλίδη και τον Σάκη Μπουλά, και φυσικά παντού ο Δημήτρης Σταρόβας. Οι συναυλίες πήγαν καλά, εμείς περάσαμε όμορφα και η συμμετοχή του κόσμου ήταν μαζική. Μέχρι εδώ όλα καλά! Από εκεί και πέρα οι εποχές δεν είναι και οι καλύτερες. Πρέπει να κάνεις αγώνα , να έχεις πολύ χαμηλές τιμές, να ευχαριστιέται ο κόσμος και να μην τον κοροϊδεύεις.
«Το διαδίκτυο για μένα είναι ένας ωκεανός στον οποίο υπάρχουν δεκάδες μπουκάλια που επιπλέουν, τα οποία έχουν από τα ωραιότερα πράγματα που μπορείς να φανταστείς μέχρι απορρίμματα και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς!»
Μαζί σας είχατε και ένα εκλεκτό καλεσμένο, τον Tonino Carotone. Πως ήταν η συνεργασία μεταξύ σας;
Ο Tonino ήταν από τους βασικούς πρωτεργάτες για να γίνει ο δίσκος και η συναυλία «Οι άγγελοι ζουν στην Μεσόγειο». Αν είχε πει από την αρχή όχι, δεν θα το είχα κάνει! Καταρχήν, είμαστε συναδερφικοί φίλοι. Είναι ένας τόσο γλυκός και τρυφερός, ενθουσιώδης, επαναστατικός άνθρωπος γιατί είναι και Βάσκος. Αλλά και η κοπέλα που τραγουδάει μαζί του η Piluka Aranguren είναι επίσης πολύ καλή. Γενικά περάσαμε πολύ ωραία με τον Tonino, απέκτησα ένα πολύ καλό φίλο και εύχομαι να έχει και συνέχεια γιατί θέλουμε να κάνουμε συναυλίες έξω μαζί.
Τον Απρίλιο κυκλοφορήσατε το διπλό cd «Οι άγγελοι ζουν στην Μεσόγειο», όπως προαναφέρατε. Πως γεννήθηκε η ιδέα αυτού του πολυσυλλεκτικού δίσκου; Το αποτέλεσμα σας άφησε ικανοποιημένο;
Το αποτέλεσμα δεν άφησε μόνο εμένα ικανοποιημένο, αλλά και τους χιλιάδες ανθρώπους που πήγαν και το αγόρασαν. Είναι ένας δίσκος με 28 τραγούδια από τα οποία κάποια ακούστηκαν πολύ, κάποια όχι τόσο, κάποια πάλι καθόλου και θα ακουστούν πιθανόν στο μέλλον. Ο δίσκος έγινε για να υπάρχει και όχι για να κάνει ένα σουξέ. Δεν με ενδιαφέρει αυτό το πράγμα. Είναι μια δουλειά που έχει κατατεθεί πια. Έχει αυτά τα συγκεκριμένα τραγούδια, με μια συγκεκριμένη αρχή και ένα τέλος σε μια πολύ δύσκολη εποχή. Έχει την λογική του «Μαζί»! Βρεθήκαμε όλοι μαζί να κάνουμε ένα δίσκο, να πούμε ότι η Μεσόγειος υπάρχει, τραγουδάει, ζει, αναπνέει, χαίρετε. Από εκεί και πέρα, αυτό που κάναμε σε δίσκο είπαμε να το κάνουμε και σε μια μεγάλη συναυλία. Από την αρχή υπήρχε η λογική πως το cd και η συναυλία θα πάνε πακέτο.
Όταν ολοκληρώθηκε η συναυλία σας στο Καλλιμάρμαρο, η οποία ήταν ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά γεγονότα του φετινού καλοκαιριού στην Αθήνα, ποιες είναι οι δικές σας εντυπώσεις από αυτή την μουσική συνάντηση;
Για το καλοκαίρι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά γεγονότα με την λογική ότι έπονται ακόμα κάνα δυο-τρεις συναυλίες πολύ μεγάλες, του στυλ Red hot Chilli Pepper κτλ. Για εμένα ήταν από τα μεγαλύτερα πράγματα που έχω κάνει στην ζωή μου! Να μου ξανασυμβεί, δεν το πολυπιστεύω… Ξέφυγε από τα όρια της συναυλίας και έγινε ένα κοινωνικό γεγονός. Ο κόσμος είχε ανάγκη να πάει κάπου μαζικά να ξεσπάσει! Να το φωνάξει στον εαυτό του και στους άλλους ότι «Υπάρχουμε και βγαίνουμε έξω! Δεν μπορείτε να μας πάρετε τα πάντα, την νύχτα μας, τον ήλιο μας , την διασκέδασή μας!» Αυτή την λογική είχε και θέλαμε και εμείς να περάσουμε εξαρχής, Έλληνες και ξένοι! Και αυτό το πράγμα βγήκε στο τέλος στην συναυλία. Από εκεί και πέρα θα ακούσεις πολλά! Ότι έβγαλα δισεκατομμύρια, ότι έκανα έτσι, έκανα αλλιώς… Ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει! Εγώ ένα πράγμα θα σου πω: Έκανα την τρέλα μου, έκανα ένα πράγμα για το οποίο είμαι υπερήφανος, για τον δίσκο πιο πολύ γιατί θα μείνει για πάντα, αλλά και για την συναυλία,. Στο τέλος κινδύνεψα να πω « Πολύ ωραία ήταν! Τι χρωστάω;» και αν θέλετε πιστέψτε το αυτό! Δεν μετανιώνω για τίποτα! Γνώρισα από το εξωτερικό δεκαπέντε υπέροχους ανθρώπους, υπογράψαμε μαζί μια κοινή πορεία και είπαμε να κάνουμε μαζί και άλλα πράγματα και αυτό είναι πολύ σπουδαίο για εμένα!
«Για εμένα αυτή την στιγμή που μιλάμε ξεκινάει από ότι είμαι ο Ιγκόρ Στραβίνσκι μέχρι ότι είμαι ο μεγαλύτερος μ@λ@κ@ς.»
Θίξατε το θέμα ότι παραλίγο να πληρώσετε και ο ίδιος για την συναυλία σας, θεωρείται πως τα live πλέον είναι ικανά από μόνα τους να συντηρήσουν ένα καλλιτέχνη;
Κοίτα, αυτό το λέω γιατί ήταν μια συναυλία που το κοστολόγιο της έφτασε τα 310.000 ευρώ και εμείς βάλαμε 10 ευρώ είσοδο. Καταλαβαίνεις πως ήδη από αυτό και μόνο θέλεις 32.000 εισιτήρια, χωρίς τους φόρους, ΑΕΠΙ, κτλ, για να βγουν τα έξοδα της. Απλή λογική! Αρχίζει να γίνεται απαγορευτικό αλλά εμείς θα το κάνουμε! Δεν ζούμε μόνο για να βγάλουμε λεφτά! Δόξα τω θεώ, γιατί θα πεις κανένας «Τι λέει ο άνθρωπος! Καραγκιόζης είναι;», έχουμε ζήσει καλά από αυτή την ιστορία! Ζούμε αξιοπρεπώς! Μπορεί να μην έχουμε βγάλει τα εκατομμύρια αλλά ζούμε με πολύ παραπάνω από τον μέσο όρο ενός μισθού, έτσι όπως έχουν γίνει τώρα τα πράγματα. Θα πέσει φωτιά να μας κάψει κιόλας! Και πάλι θα κάνουμε συναυλίες, θα έρχεται ο κόσμος, θα χαμηλώσουμε τις τιμές, θα βγάζουμε πολύ λιγότερα αλλά δεν γίνεται αλλιώς! Το θέμα δεν είναι για τα λεφτά και αν θα κάνουμε μια βίλα κάθε καλοκαίρι, είναι πως θέλουν να κάνουν τον κόσμο, έτσι όπως πάμε, να ζει με 300 ευρώ.
Με όλη αυτή την κατάσταση πολλοί καταφεύγουν στο εξωτερικό… Εσείς, αν βλέπατε πως δεν υπάρχουν περιθώρια για νέα μουσικά πράγματα στην Ελλάδα θα φεύγατε έξω;
Εγώ πουλάκι μου είμαι λίγο πριν την σύνταξη. Το Ρίτα-Ριτάκι το θυμάσαι; «Ρίτα εσύ ‘σαι στην αρχή κι εγώ στο παρά πέντε». Την τρέλα μου κάνω, αλλά θέλω από αυτό που κάνω να μένουν πέντε τραγούδια, γιατί αυτό είναι το βασικό. Αλλά τα καινούρια παιδιά που βγαίνουν τι θα κάνουν; Βγαίνουν καινούρια συγκροτήματα, καινούριοι τραγουδιστές, που στο τέλος τους υποχρεώνουν να βγαίνουν στην παραλία με σκουλαρίκια στα αυτιά και στην μύτη, με χαλκάδες και γυμνούς από την μέση και πάνω για να το παίζουν γκομενάκια; Έτσι γίνεται δουλειά δηλαδή; Τώρα αν αυτοί θέλουν να φύγουν στο εξωτερικό… Μην το πας όμως μόνο στην μουσική. Η κόρη μου έχει μπει σε ένα πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών, και το λέω έτσι με μεγάλη περηφάνια τώρα, γιατί μέχρι χτες για μένα ήταν πιτσιρίκι, τι θα κάνει αυτό το παιδί τώρα; Θα πάει στην Αγγλία, θα τελειώσει την σχολή και θα έρθει εδώ; Αν δεν βρει μια δουλειά εκεί, εδώ τι να έρθει να κάνει; Αυτό είναι το πρόβλημά μας λοιπόν! Θα φύγουν όλα τα παιδιά, όχι μόνο καλλιτέχνες, και τι θα μείνει εδώ; Ο Παπούλιας και ο Μαχαιρίτσας;
«Το θέμα δεν είναι για τα λεφτά και αν θα κάνουμε μια βίλα κάθε καλοκαίρι, είναι πως θέλουν να κάνουν τον κόσμο, έτσι όπως πάμε, να ζει με 300 ευρώ.»
Θα θέλατε να δοκιμάσετε και άλλα καινούρια πράγματα πάνω στην μουσική;
Πέρα από τον δίσκο που έκανα δεν μπορώ να κάνω καινούρια πράγματα. Θα πρέπει να βγάλουμε μαστίγια και να μαστιγωνόμαστε μεταξύ μας! Ξέρεις, στο κυνήγι του καινούριου και του περίεργου ελλοχεύουν κινδύνους στο τέλος! Όλο πας να κάνεις κάτι καινούριο και κάνεις αηδίες. Καλύτερα να κάνεις αυτό που ξέρεις καλά! Αυτή την φορά μας προέκυψε κάτι καλό, είμαι σίγουρος γι’ αυτό και είμαι πολύ περήφανος για τον εαυτό μου!
Αναφέρατε πριν τους νέους καλλιτέχνες… Παρακολουθείτε το καινούριο ρεύμα; Έχετε ξεχωρίσει κάποιον καινούριο τραγουδιστή;
Υπάρχει μια νέα «σκηνή», η οποία μάλιστα έχει τεράστια διαφημιστική κάλυψη. Κάποιους από αυτούς είναι καλοί. Εμένα προσωπικά, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη μου αρέσει πιο πολύ, αλλά θέλει μεγάλη προσοχή για το τι θα κάνει γιατί πραγματικά αξίζει και έχει πολλές δυνατότητες το κοριτσάκι αυτό. Ο Γιάννης Χαρούλης ας πούμε, δεν είναι κάτι καινούριο! Είναι μια καινούρια βερσιόν του Παντελή Θαλασσινού σε συνδυασμό με τον Ξυλούρη. Όχι ότι είναι κακός, μια χαρά είναι, αλλά δεν τίποτα καινούριο. Είναι νέοι άνθρωποι που παίζουν παλιά μουσική. Δεν είναι πανάκια, σονυ και ντε να βγουν νέα άτομα να κάνουν νέα μουσική. Το θέμα δεν είναι να βγεις, είναι να μείνεις για καιρό στα πράγματα. Ορισμένοι από αυτούς αξίζουν, και αυτοί που αξίζουν θα διατηρηθούν στον χρόνο, οι άλλοι όπως ήρθαν θα φύγουν, έτσι πάει!
Τους νέους καλλιτέχνες τους βοηθάει πολύ το διαδίκτυο. Εσάς ποια είναι η σχέση σας με αυτό;
Το διαδίκτυο για μένα είναι ένας ωκεανός στον οποίο υπάρχουν δεκάδες μπουκάλια που επιπλέουν, τα οποία έχουν από τα ωραιότερα πράγματα που μπορείς να φανταστείς μέχρι απορρίμματα και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς! Όπως είπε και ο Andy Warhol «Ο καθένας στην ζωή του δικαιούται 15 λεπτά δημοσιότητας». Στο διαδίκτυο γίνεσαι και με ένα λεπτό. Όλος ο πλανήτης βγαίνει και νομίζει πως κρέμονται από πάνω χιλιάδες. Γράφει κάποιος κάτι στο διαδίκτυο και νομίζει πως όλοι κάθονται και παρακολουθούν αυτόν! Και μπαίνουν όντως διάφοροι και τον παρακολουθούν. Για εμένα αυτή την στιγμή που μιλάμε ξεκινάει από ότι είμαι ο Ιγκόρ Στραβίνσκι μέχρι ότι είμαι ο μεγαλύτερος μαλάκας. Άντε βγάλε συμπέρασμα! Σάμπως πληρώνει κανένας κανένα φόρο; Ότι θέλει λέει ο καθένας!
«Ορισμένοι από αυτούς αξίζουν, και αυτοί που αξίζουν θα διατηρηθούν στον χρόνο, οι άλλοι όπως ήρθαν θα φύγουν, έτσι πάει! »
Σας επηρεάζει η κριτική που σας ασκείται κατά καιρούς;
Όταν κάνεις μια δουλειά που την βλέπει ο κόσμος, εκ των πραγμάτων θα γίνεται κριτική. Ας λέει ότι θέλει ο καθένας!
Το Βεάκειο σας υποδέχεται στις 5 Σεπτεμβρίου για μια συναυλία μαζί με το Δημήτρη Σταρόβα και τη Ζηνοβία Αρβανιτίδη. Τι έχετε ετοιμάσει για τον κόσμο που θα έρθει να σας δει;
Τραγούδια και πολύ χαβαλέ με τον Δημήτρη Σταρόβα. Είναι μια χαμηλών τόνων συναυλία για να καθίσουμε να τραγουδήσουμε πολύ! Σχεδόν τραγούδια εφ’ όλης της ύλης! Επειδή συνήθως τραγουδάω με πολλούς άλλους μαζί, καταλαβαίνεις πως δεν προλαβαίνω να παίξω όλα μου τα τραγούδια… Παίζω πολύ λίγα και όταν τελειώνει η συναυλία μου λένε «Δεν είπες αυτό, δεν είπες εκείνο..» . Στο Βεάκειο θα πω και εκείνο, και εκείνο και εκείνο!!!
«Γνώρισα από το εξωτερικό δεκαπέντε υπέροχους ανθρώπους, υπογράψαμε μαζί μια κοινή πορεία και είπαμε να κάνουμε μαζί και άλλα πράγματα και αυτό είναι πολύ σπουδαίο για εμένα!»
Έχετε κανονίσει κάτι για τον φετινό χειμώνα;
Έχουμε αλλά δεν είναι ακόμη ανακοινώσιμο. Θα το μάθετε λιαν συντόμως!!
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
Να ‘σαι καλά!
Συνέντευξη στη Σμαράγδα Κωνσταντογιάννη
