Γεννήθηκε στην Κοκκινιά το 1927 – πατέρας του ήταν ο γνωστός ρεμπέτης Στελλάκης Περπινιάδης. Άρχισε να παίζει ζωντανά από μικρή ηλικία, αρχικά στο μαγαζί του πατέρα του. Συνήθιζε να τραγουδά σε πανηγύρια, σε όλη την Ελλάδα, ενώ συνέχισε τις ζωντανές εμφανίσεις μέχρι λίγο πριν το τέλος της ζωής του. Τραγούδησε επίσης στο εξωτερικό για την ομογένεια.
Άρχισε να ψέλνει από μικρός στην Οσία Ξένη της Νίκαιας, θέλοντας να ακολουθήσει τον ιερατικό κλάδο, όμως γρήγορα τον κέρδισε το τραγούδι. Μαθητής ακόμα άρχισε να παίζει μπουζούκι και να τραγουδά. Το 1947 πρωτοεμφανίστηκε στη συναυλία ταλέντων του Μίμη Τραϊφόρου, ερμηνεύοντας δυο τραγούδια της Σοφίας Βέμπο. Η πρώτη του ηχογράφηση, το 1953, ήταν το τραγούδι “Σουρουπώνει” του Κώστα Καπλάνη, όπου τραγούδησε σαν δεύτερη φωνή κοντά στην Άννα Χρυσάφη. Το πρώτο δικό του τραγούδι που ηχογράφησε ήταν το “Κλάψτε με φίλοι, κλάψτε με”, τρία χρόνια αργότερα.
Από το 1955 φωνογραφεί δικές του συνθέσεις που γίνονται επιτυχίες: «Άσ’ τα νάζια βρε Μαρίτσα», «Βρε Μαριώ μου είσαι γλύκα» και «Ένας κούκλος και μια κούκλα» (1964).
Η μεγάλη του επιτυχία ήρθε το 1960 με “Τα νέα της Αλεξάντρας”, τραγούδι που ακούγεται μέχρι και τις μέρες μας. Το 1963 άρχισε τραγουδά με τη Ρία Νόρμα, με την οποία έκαναν έναν από τα δημοφιλέστερα ντουέτα της εποχής. Το 1966 τραγούδησαν έντεχνες συνθέσεις του Χρήστου Λεοντή, απ’ τις οποίες έγιναν επιτυχία τα τραγούδια “Πού να χωρέσει τ’ όνειρο” και “Θα ‘ρθει το βράδυ βροχερό”.
Γρήγορα καθιερώθηκε στο λαϊκό και το δημοτικό τραγούδι, με μεγάλες επιτυχίες, όπως: «Αχ γιατί δεν μ’ αγαπάς», «Μαχαραγιάς», «Δεν θέλω παλάτια και λεφτά», «Το μεροκάματο του πόνου». Ερμήνευσε, όμως, και τραγούδια έντεχνων συνθετών, όπως των Χρήστου Λεοντή, Δημήτρη Μπουκουβάλα και Γιώργου Κατσαρού.
http://www.youtube.com/watch?v=Fy5vmhLbS88
Εκτός από τα παραπάνω ο Βαγγέλης Πεπρινιάδης τραγούδησε συνθέσεις δικές του (απ’ τις οποίες έγιναν πιο γνωστές τραγούδια όπως “Θέλεις να πεθάνω”, “Γύρισε κοντά μου”) αλλά και του Απόστολου Καλδάρα (“Γιατί γλυκιά μου κλαις”, “Ανεβαίνω σκαλοπάτια”), του Γιώργου Κατσαρού, του Μπάμπη Μπακάλη. Ερμήνευσε επίσης σε επανεκτέλεση πολλά τραγούδια των Βαμβακάρη, Τσιτσάνη, Χιώτη και άλλων.
Ο Βαγγέλης Περπινιάδης υπήρξε και υμνογράφος ποδοσφαιρικών ομάδων. Συνέθεσε και τραγούδησε δύο τραγούδια για τον Ολυμπιακό (1963 και 1965), ένα για τον Παναθηναϊκό και ένα για την ΑΕΚ, την οποία συμπαθούσε ιδιαίτερα.
Στη δισκογραφία και στο πάλκο είχε κοντά του, ως δεύτερη φωνή, τις τραγουδίστριες Βούλα Γκίκα, Έλλη Γκίλα, Άννα Μπέλλα, Ρία Νόρμα, Ρία Κούρτη, Ρούλα Καλάκη, Νίτσα Αντωνάτου, Μαίρη Μπονίτα, Γιώτα Σύλβα. Κατά τη συνεργασία του με τον Χρήστο Λεοντή, ο Βαγγέλης Περπινιάδης όταν ήταν ντουέτο με τη Ρία Νόρμα (1964-’66) έδωσαν συναυλίες στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στο Θέατρο Βεάκη (της οδού Στουρνάρη) και στο Κηποθέατρο Δάφνης, στο Ηράκλειο Κρήτης.
Ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο της ζωής και του τραγουδιού για τον Βαγγέλη Περπινιάδη ήταν οι εμφανίσεις του στα πανηγύρια, γεγονός που τον κράτησε πολύ ψηλά στη συνείδηση του κόσμου. Επί 50 χρόνια τραγουδούσε και διασκέδαζε τον λαό στα πανηγύρια της Αττικής και της υπόλοιπης Ελλάδας. Παράλληλα, έκανε τον γύρο του κόσμου και τραγούδησε για τον Ελληνισμό, σε Αμερική, Αυστραλία, Καναδά και Ευρώπη.
Το 2001 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του Πριν το Τέλος από τις εκδόσεις Προσκήνιο.
Πέθανε στις 12 Μαΐου του 2003 ύστερα από μάχη με τον καρκίνο και τάφηκε στο Γ΄ Νεκροταφείο. Στο προσκέφαλό του τις τελευταίες στιγμές ήταν η σύζυγός του, τα πέντε του παιδιά (δύο γιοι και τρεις κόρες), δεκατέσσερα εγγόνια και δύο δισέγγονα.
Δισκογραφία Βαγγέλη Περπινιάδη
Πηγές
wikipedia.org
www.sansimera.gr
Επιμέλεια-προσαρμογή: Σοφία Παφτούνου
Διαβάστε επίσης
