Ο Σαββόπουλος μεταμορφώνει σε “περιβόλι” το Θέατρο Βράχων!

Την περασμένη Δευτέρα, λοιπόν, ο Σαββόπουλος έστησε το περιβόλι του στο Θέατρο Βράχων, στο Βύρωνα. Η συναυλία ξεκίνησε στις 21.30 και από την πρώτη στιγμή καταλάβαμε ότι ξετυλιγόταν μια εξαιρετική βραδιά. Η πολύ καλή ακουστική και η άψογη παρουσία του 14μελούς σχήματος, σε συνδυασμό με την ενέργεια και τη φιλόξενη διάθεση του οικοδεσπότη, χάρισαν μια αξέχαστη συναυλία.

Το πρόγραμμα περιλάμβανε όλα τα σπουδαία τραγούδια της μεγάλης δισκογραφικής πορείας του Σαββόπουλου, ικανοποιώντας έτσι και τους πιο απαιτητικούς ακροατές. Από τη μία ακούστηκαν τα πιο “ανάλαφρα” και δημοφιλή του κομμάτια, όπως η “Συννεφούλα”, “Σαν τον Καραγκιόζη”, “Ας κρατήσουν οι χοροί”, “Ήλιε Ήλιε Αρχηγέ”, και “Θαλασσογραφία”. Από την άλλη πάλι, ήταν εκεί και τα τραγούδια του αιχμηρού σχολιασμού και των εύστοχων συμβολισμών της εποχής του, όπως η “Πλατεία”, “Άγγελος Εξάγγελος”, η “Παράγκα”, “Η θεία Μάνου”, “Ολαρία Ολαρά”, “Βιετνάμ γιε γιε”, “Σημαία από νάυλον” και άλλα.

Εξαιρετικά συγκινητικές ήταν οι ερμηνείες των τραγουδιών “Δημοσθένους λέξις”, “Ρεμπέτικο”, και “Τι έπαιξα στο Λαύριο”, με το κατάμεστο θέατρο να τραγουδά και να χειροκροτά στο ρυθμό της μουσικής!

Πολύ ευχάριστη ήταν και η έκπληξη που μας επιφύλασσε ο Διονύσης Σαββόπουλος, όταν προσκάλεσε στη σκηνή τον Κώστα Χατζή για να ερμηνεύσει κάποια κομμάτια. Το ντουέτο τους ειδικά μάς ταξίδεψε για λίγο στα χρόνια των μπουάτ – έτσι, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.

Πολλοί, ανάμεσά τους και εγώ, πήγαν στη συναυλία του Σαββόπουλου προετοιμασμένοι για να ακούσουν μεν αγαπημένα τραγούδια, τα οποία όμως αντανακλούν σκέψεις και αγωνίες από άλλες εποχές. Τότε που το αναβράζον πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό στην Ελλάδα αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο προετοιμαζόταν να δεχτεί τις μεγάλες αλλαγές και τις αναγκαίες ανατροπές σε κάθε τομέα. Ίσως γι’αυτό οι στίχοι και τα παραμύθια του διατηρούν τη διαχρονικότητα και τη φρεσκάδα τους, γιατί απλώς δημιουργήθηκαν σε καιρούς αντίστοιχους με αυτούς που τώρα διανύουμε…