Συνέντευξη: Ηλίας Βρεττός

Ηλία, μίλησέ μας λίγο για τα χρόνια που έζησες σαν παιδί

Μεγάλωσα σε ένα πολύ υγιές οικογενειακό περιβάλλον, σε μια οικογένεια πάρα πολύ δεμένη και αισθάνομαι πολύ τυχερός για αυτό. Πιστεύω ότι τις βάσεις κάθε άνθρωπος τις παίρνει από την οικογένειά του. Οι γονείς μου είναι 2 άνθρωποι οι οποίοι έδωσαν πάρα πολύ μεγάλη αγάπη στα παιδιά τους και σε εμένα και στον αδελφό μου και προσπάθησαν να μας δώσουν εφόδια από πολύ μικρή ηλικία. Ήμουν ένα παιδάκι πάρα πολύ δραστήριο που έκανε πάρα πολλά πράγματα ταυτόχρονα, παρακολουθούσα 2 ξένες γλώσσες, έκανα πρωταθλητισμό στην κολύμβηση και στη συνέχεια στο πόλο, θεωρία της μουσικής, μαθήματα κλασσικής κιθάρας ταυτόχρονα με το σχολείο και φροντιστήριο μετέπειτα στο λύκειο, οπότε τα παιδικά μου χρόνια ήταν πάρα πολύ έντονα. Θυμάμαι μάλιστα ότι ήμουν με ένα σακίδιο στην πλάτη και έτρεχα από προπόνηση σε μάθημα και από μάθημα σε σχολείο και οι ώρες του ύπνου ήταν πολύτιμες για εμένα. Αυτό ήταν κάτι που και εγώ από τη φύση μου το είχα αλλά με παρότρυναν και οι γονείς μου, λέγοντάς μου όταν ήμουν μικρός ότι «πρέπει να πάρεις πολλά εφόδια τα οποία θα σε βοηθήσουν στη μετέπειτα ζωή σου».

Ήσουν το “άτακτο” ή το “καλό” παιδί;

Νομίζω ότι ήμουν ένας συνδυασμός και των δύο, σαν παρθένος με ωροσκόπο σκορπιό / ζυγό (ήμουν στην αλλαγή, γέλια)! Ήμουνα πολύ καλός μαθητής αλλά ταυτόχρονα και το πειραχτήρι του σχολείου, υπήρξα και πρόεδρος του 15μελούς και σχεδόν πάντα μέσα σε όλα τα μπλεξίματα και τις φασαρίες. Γενικότερα στη ζωή μου είμαι έτσι ξέρεις, δηλαδή μου αρέσει να τα συνδυάζω, πότε να γίνομαι καλό και πότε κακό παιδί. Δεν έχω μια συγκεκριμένη στάση ζωής και αυτό το κάνει ενδιαφέρον και για εμένα και για τους γύρω μου νομίζω.

…είχα πρόταση από έναν επιχειρηματία να συμμετέχω σε ένα από αυτά τα talent shows … Απέρριψα αυτή την πρόταση γιατί ήταν κάτι το οποίο με φόβιζε πολύ…

Διάβασα ότι από μικρή κιόλας ηλικία ασχολήθηκες με τον αθλητισμό και μάλιστα εκτός των άλλων συμμετείχες και στην ομάδα πόλο της περιοχής σου με πολλές διακρίσεις. Σκέφτηκες ποτέ να ασχοληθείς επαγγελματικά με τον αθλητισμό;

Δε σκέφτηκα ποτέ και στο λέω με κάθε ειλικρίνεια αυτό, να ασχοληθώ επαγγελματικά με οτιδήποτε, δηλαδή δεν ήμουν το παιδάκι που έλεγα όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω πιλότος, τραγουδιστής ή αθλητής. Μου άρεσε να παίρνω εμπειρίες και να κάνω πολλά πράγματα. Ο αθλητισμός ήταν κάτι που το έζησα πάρα πολύ έντονα στα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια γιατί ήμουν στα κολυμβητήρια από νηπιαγωγείο μέχρι τρίτη λυκείου που σταμάτησα τον πρωταθλητισμό στο πόλο λόγω πανελληνίων εξετάσεων, ήταν κάτι το οποίο το χόρτασα ήταν ακριβώς όσο έπρεπε και κάτι το οποίο μου είχε στερήσει λίγο τον ελεύθερο χρόνο και άλλα πράγματα γιατί ο πρωταθλητισμός είναι κάτι πάρα πολύ απαιτητικό που σου τρώει πάρα πολύ χρόνο. Οπότε απαντάω στην ερώτησή σου λέγοντάς σου ότι δεν είχα σκεφτεί να γίνω επαγγελματίας αθλητής αλλά δεν είχα σκεφτεί να γίνω και επαγγελματίας τραγουδιστής, αυτά τα πράγματα προκύπτουν στη ζωή ξέρεις, κάποιες ευκαιρίες σου δίνονται και ή τις αρπάζεις ή τις αφήνεις να φύγουνε. Αποφάσισα να μην ασχοληθώ επαγγελματικά με τον αθλητισμό αλλά πάντα θα υπάρχει μες στη ζωή μου αφού με βοηθάει να έχω καλή φυσική κατάσταση και ευεξία πράγμα χρήσιμο και στη δουλειά μου. Πλέον κολυμπάω όποτε μπορώ, δεν κάνω προπόνηση και ασχολούμαι αρκετά με το γυμναστήριο.

Η εισαγωγή σου στο τμήμα Marketing του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών πιστεύεις ότι σε επηρέασε σαν Ηλία; Πήρες πράγματα από αυτή τη σχολή που σε βοήθησαν είτε στην επαγγελματική σου σταδιοδρομία είτε ως άνθρωπο;

Το κριτήριο με το οποίο συμπλήρωσα το μηχανογραφικό μου στην τρίτη λυκείου ήταν καθαρά το ποιά σχολή έχει μεγαλύτερες προοπτικές επαγγελματικής αποκατάστασης γιατί όπως σου είπα δεν ήθελα να σπουδάσω κάτι συγκεκριμένο. Δεν ήμουν το παιδί που έλεγε θα δηλώσω αυτό πρώτη επιλογή και δεν με ενδιαφέρει τίποτε άλλο. Είχα δηλώσει διαφορετικά πράγματα, είχα δηλώσει πληροφορική, οικονομικά, θετικές επιστήμες, φυσικό μαθηματικό και πολλά άλλα. Αυτό που με ένοιαζε περισσότερο ήταν να περάσω εκτός Αθήνας, να φύγω από το σπίτι μου και να ζήσω τη φοιτητική ζωή, γιατί είχα ένα μεγαλύτερο ξάδερφο ο οποίος είχε περάσει στην Κρήτη και μου έλεγε τι ωραία που είναι να φύγεις από το σπίτι σου, να κάνεις φοιτητικά χρόνια και το είχα ξεκαθαρίσει στους γονείς μου ότι εγώ δεν θα περάσω Αθήνα, θα φύγω μακριά και το είχανε δεχτεί παραδόξως. Όταν δήλωνα παράδειγμα πληροφορική πρώτα επέλεγα πόλεις όπως η Πάτρα και μετά την Αθήνα. Τελικά όμως πέρασα στην Αθήνα (γέλια)! Αρχικά είχα περάσει στο Οικονομικό (ΑΣΟΕ) αλλά  επειδή όπως είπες είχα πολλές διακρίσεις από τον αθλητισμό είχα μόρια και ήλπιζα ότι με αυτό τον τρόπο (συν 10% στη βαθμολογία) θα περνούσα κάπου στην επαρχία αλλά δυστυχώς πέρασα πάλι στην ΑΣΟΕ στο τμήμα Μάρκετινγκ, δεν με ήθελε με τίποτα να φύγω(γέλια) οπότε κάπως έτσι κατέληξα εκεί. Το Μάρκετινγκ είναι πολύ ενδιαφέρον σαν αντικείμενο αλλά νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να το κάνω επαγγελματικά, θα το επέλεγα καθαρά και μόνο για βιοποριστικούς λόγους, άλλωστε η μεγάλη μου αγάπη ήταν πάντα η μουσική.

Χαίρομαι που ξαναβρέθηκε o Αλκαίος στο προσκήνιο με αυτό τον τρόπο γιατί είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος έχει γράψει τη δική του ιστορία … τέτοιοι καλλιτέχνες λείπουν από το καλλιτεχνικό στερέωμα.

Η μητέρα σου δηλώνει για εσένα συμμετοχή στο διαγωνισμό “Eurostar” σωστά; Πιστεύεις ότι αυτό σου έδωσε την ευκαιρία να αναδείξεις το ταλέντο σου, ήταν ένα έναυσμα για εσένα;

Αυτό που θα σου πω δεν το έχω πει σε πολλές συνεντεύξεις μου, πριν το «eurοstar» σε ηλικία 19 ετών είχα λάβει μέρος στο «Να η ευκαιρία» τη δεύτερη χρονιά που γινόταν, εκεί μπήκε το μικρόβιο γιατί είδα όλο αυτό το πράγμα από κοντά, την τηλεόραση, τα φώτα, τις κάμερες, βρέθηκα να τραγουδάω και να παίζω κιθάρα live σε ένα πάλκο με επαγγελματίες μουσικούς, με έναν πολύ όμορφο ήχο και όλο αυτό ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα, κάτι το οποίο με έκανε να νιώσω σα στο σπίτι μου και να πω «εδώ είμαι εγώ»! Από ένα παιδάκι που γρατζουνούσε την κιθάρα του και τραγουδούσε ερασιτεχνικά ξαφνικά βρέθηκα στο «να η ευκαιρία» και είπα αυτό θέλω να κάνω. Από εκεί και μετά άρχισα να φτιάχνω συγκροτηματάκια, να το ψάχνω πιο πολύ το θέμα της μουσικής, να γράφω τραγούδια μόνος μου, να προσπαθώ να κάνω μαθήματα φωνητικής και γενικότερα να ασχολούμαι πιο πολύ με το αντικείμενο.

Όλη αυτή την αγάπη είδε λοιπόν η μητέρα σου και δήλωσε συμμετοχή στο «eurostar»

Μάλλον ναι. Ήμουν στο τρίτο έτος του πανεπιστημίου όταν η μητέρα μου δήλωσε συμμετοχή για εμένα στο «eurostar» ο οποίος ήταν ένας διαγωνισμός για αυτόν που θα εκπροσωπούσε τη χώρα στη eurovision το 2004. Τελικά πήγε ο Σάκης Ρουβάς εκείνη τη χρονιά. Αυτό που κέρδισα εγώ όμως από το «eurostar» ήτανε πάνω από όλα η εμπειρία, μια πολύ σημαντική εμπειρία γιατί ήταν μια διαδικασία η οποία κράτησε 4-5 μήνες. Ξεκινούσε από οντισιόν και κατέληγε στο πλατό, σε live performance με κριτική επιτροπή πολύ σημαντικούς ανθρώπους. Κατάφερα να  περάσω στην τελική φάση και όλο αυτό με βοήθησε να πιστέψω στις δυνάμεις μου. Από ερασιτέχνης βρέθηκα στους 9 φιναλίστ και σκέφτηκα για να συμβαίνει αυτό δεν πιστεύω μόνο εγώ σε μένα αλλά και κάποιοι άλλοι. Πράγμα το οποίο μου το επιβεβαίωσε ο Σωκράτης Σουμέλας, ο οποίος ήταν ο άνθρωπος που με πήγε στον παραγωγό του πρώτου μου δίσκου. Ήταν τότε στην κριτική επιτροπή, όταν με πλησίασε και μου είπε «κάτι βλέπω σε εσένα, έχεις ταλέντο, έχεις αυτό που λέμε Άστρο, και θέλω να δουλέψω μαζί σου. Χρειάζεσαι πολύ δουλειά αλλά θέλω να κάνουμε πράγματα μαζί». Έτσι το καλοκαίρι του 2004 ξεκίνησα να δουλεύω επαγγελματικά σε μαγαζί της Αθήνας. Να σου αναφέρω βέβαια ότι στο «eurostar» είχα βγει πρώτος από την κριτική επιτροπή αλλά δεν με ψήφισε το τηλεοπτικό κοινό για να περάσω στην τελική τριάδα. Το «eurostar» λοιπόν ήταν για εμένα ο λόγος που ξεκίνησα να δουλεύω πλέον επαγγελματικά.

…είναι πολύ μεγάλο ρίσκο να αναλάβεις την εκπροσώπηση της χώρας αφού είτε τα πας καλά είτε τα πας άσχημα, θα ακούσεις αρνητικά σχόλια από όλο τον κόσμο. Είδαμε πολλούς και μεγάλους καλλιτέχνες να παθαίνουν ζημιά στην καριέρα τους και να εξαφανίζονται …

Αν σου γινόταν πρόταση σήμερα να εκπροσωπήσεις τη χώρα στη Eurovision θα το έκανες;

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν αυτοσκοπός μου να πάω στη «eurovision», σκοπός μου ήταν να αποκτήσω όσο περισσότερες εμπειρίες μπορώ. Όντας πιο ώριμος 2 χρόνια μετά τη συμμετοχή μου στο «Να η ευκαιρία» ήθελα να πάω σε μια εκπομπή, να ακούσω τη γνώμη έμπειρων ανθρώπων για το αν μπορώ να κάνω πράγματα στη μουσική ή όχι, αυτό με ένοιαζε και με ενδιέφερε. Η Eurovision είναι ένας θεσμός τον οποίο παρακολουθώ από μικρός αλλά όχι φανατικά. Δεν είναι σίγουρα στα άμεσα σχέδια μου να συμμετέχω στη eurovision και αυτό κυρίως γιατί πιστεύω ότι είναι πολύ μεγάλο ρίσκο να αναλάβεις την εκπροσώπηση της χώρας αφού είτε τα πας καλά είτε τα πας άσχημα, θα ακούσεις αρνητικά σχόλια από όλο τον κόσμο. Είδαμε πολλούς και μεγάλους καλλιτέχνες να παθαίνουν ζημιά στην καριέρα τους και να εξαφανίζονται είτε για μεγάλα χρονικά διαστήματα ή και εντελώς μετά τη συμμετοχή τους στη eurovision και αυτό είναι κάτι το οποίο με φοβίζει. Παρόλα αυτά αν στο μέλλον προκύψει ένα ωραίο τραγούδι και κριθεί σωστό τη δεδομένη χρονική στιγμή από εμένα και τους συνεργάτες μου να κάνω κάτι τέτοιο θα είναι μεγάλη μου χαρά.

Πως έκρινες την φετινή συμμετοχή του Γιώργου Αλκαίου, ο οποίος συμμετείχε με ελληνικό στίχο;

Εγώ ενθουσιάστηκα με τον Γιώργο Αλκαίο. Μου άρεσε στο σύνολο, ότι πήγε μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις χωρίς να τον χρηματοδοτεί η ΕΡΤ. Έστησε με δικά του έξοδα κάτι πολύ επαγγελματικό, έγραψε ο ίδιος το τραγούδι, έχασε πολλά κιλά και έδωσε όλη του την ψυχή. Αυτό λοιπόν ήταν κάτι που με άγγιξε και με συγκίνησε και πιστεύω ότι η θέση που κέρδισε ήταν πολύ καλή. Ήταν από τις χρονιές στις οποίες πραγματικά αισθανόμουν ότι ταυτίζομαι με τον καλλιτέχνη. Χαίρομαι που ξαναβρέθηκε στο προσκήνιο με αυτό τον τρόπο γιατί είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος έχει γράψει τη δική του ιστορία και εύχομαι να έχει συνέχεια όλο αυτό γιατί νομίζω ότι τέτοιοι καλλιτέχνες λείπουν από το καλλιτεχνικό στερέωμα.

Όταν καβαλάς το καλάμι συνήθως χάνεις την μπάλα και έχουμε δει να συμβαίνει σε αρκετούς καλλιτέχνες αυτό και εύχομαι να μην μου συμβεί ποτέ… το έχω βιώσει από άτομα τα οποία ενώ ήμασταν φίλοι έκαναν μια ξαφνική επιτυχία και άλλαξαν

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει έξαρση των talent shows (x–fatcor, greek idol, κτλ). Θεωρείς ότι αυτός είναι ένας τρόπος να ανοίγουν πιο εύκολα οι πόρτες για έναν νέο που θέλει να ασχοληθεί με το τραγούδι είτε το αξίζει είτε όχι;

Καταρχάς εγώ ενώ είχα πρόταση από έναν επιχειρηματία να συμμετέχω σε ένα από αυτά τα talent shows δεν το έκανα άρα καταλαβαίνεις ότι δεν είμαι από τους φανατικούς υποστηριχτές αυτού του θεσμού. Απέρριψα αυτή την πρόταση γιατί ήταν κάτι το οποίο με φόβιζε πολύ… Με φόβιζε το θέμα της υπερέκθεσης της προσωπικής μου ζωής και το γεγονός ότι κάνεις ένα απότομο μπαμ και συνήθως τα απότομα ανεβάσματα έχουν και απότομα κατεβάσματα. Εμένα προσωπικά μου αρέσει να κάνω αργά και σταθερά βηματάκια στη ζωή μου και στην καριέρα μου και δόξα το θεό μέχρι στιγμής δικαιώνομαι για αυτή μου την επιλογή. Δεν μπορώ να κατακρίνω σε καμία περίπτωση, ούτε τα παιχνίδια αυτά, ούτε τα παιδιά που συμμετείχαν. Θεωρώ ότι είναι ένα πολύ καλό κίνητρο και δέλεαρ να εμφανιστείς μπροστά στην τηλεόραση και να σε μάθει όλη η Ελλάδα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα αφού η δημοσιότητα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη δουλειά μας. Από εκεί και πέρα είναι και μια πολύ μεγάλη παγίδα όλο αυτό το πράγμα γιατί όταν σου έρχονται τα πράγματα απότομα είναι πολύ δύσκολο να τα αφομοιώσεις και να καταφέρεις να αντεπεξέλθεις σε όλο αυτό. Θέλει μυαλό και τύχη για να μπορέσεις αυτή τη δημοσιότητα να την καρπωθείς και να την διαχειριστείς σωστά.

Είσαι νέος και ανερχόμενος καλλιτέχνης με σταθερά ανοδική πορεία. Πιστεύεις ότι ο κόσμος σε αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή; Ποιοι είναι οι παράγοντες επιτυχίας σου;

Θα σου απαντήσω πρώτα στο τελευταίο. Οι παράγοντες επιτυχίας σε αυτή τη δουλειά είναι πάρα πολλοί. Δεν αρκεί να έχεις μόνο καλή φωνή, ή καλή εμφάνιση, ή καλές δημόσιες σχέσεις, το κάθε ένα από μόνο του είναι άχρηστο, πρέπει να συνδυάζεις όλα τα παραπάνω. Επιπλέον παίζει ρόλο το στήσιμο σου πάνω στην πίστα, η εμπειρία, η τύχη, οι συγκυρίες, οι σωστοί συνεργάτες. Δόξα το θεό η τύχη με βοήθησε να έχω όσα προείπα και να κάνω σωστά τα πρώτα μου βήματα στη δισκογραφία και χαίρομαι πάρα πολύ που ακριβώς έτσι όπως το είχα φανταστεί έτσι γίνεται μέχρι στιγμής. Θέλω να ανεβαίνω αργά και σταθερά και να βάζω γερές βάσεις πίσω μου. Δε βιάζομαι να κάνω πράγματα, είμαι μικρός ακόμα και αισθάνομαι πάρα πολύ ευτυχισμένος και ευλογημένος για αυτό που μου συμβαίνει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Ο κόσμος έχει αγαπήσει τα τραγούδια μου, έχει αρχίσει να αγαπάει και εμένα, γνωρίζει τη δουλειά μου. Το ζητούμενο για εμένα είναι να είμαι γνωστός και αρεστός μέσα από την δουλειά μου και όχι να απασχολώ με την προσωπική μου ζωή.

Είναι η πρώτη φορά που το δηλώνω αυτό, δεν το έχω ξαναπεί αλλού. Το χειμώνα θα βρίσκομαι στο «Άνοδος» με τη Νατάσα Θεοδωρίδου και τον Κώστα Μαρτάκη!

Όπως είπες και πριν ο κόσμος πλέον σε αναγνωρίζει και σε αγαπάει κάθε φορά και περισσότερο. Πόσο έχει αλλάξει τη ζωή σου όλο αυτό;

Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό που λέμε «να καβαλάς το καλάμι». Δεν μου αρέσει να το βλέπω στους άλλους, πόσο μάλλον στον ίδιο μου τον εαυτό. Είναι κάτι το οποίο δεν το καταλαβαίνεις πολλές φορές, γιατί το έχω βιώσει από άτομα τα οποία ενώ ήμασταν φίλοι έκαναν μια ξαφνική επιτυχία και άλλαξαν. Το έβλεπα πολύ αρνητικά αλλά οι ίδιοι δεν μπορούσαν να το αντιληφθούν. Προσπαθώ να έχω πάνω από όλα τους φίλους μου και την οικογένεια μου γιατί θεωρώ ότι είναι δύο αξίες οι οποίες σε βοηθάνε να κρατάς τα πόδια σου στη γη. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο θα σου έλεγα ότι δεν αισθάνομαι ότι έχω αλλάξει. Αισθάνομαι φυσικά πολύ χαρούμενος γιατί είναι πολύ όμορφο να είσαι αγαπητός στον κόσμο, να σου εκφράζουν το θαυμασμό τους και τα όνειρα σου να γίνονται πραγματικότητα αλλά θέλει προσοχή ώστε να παραμείνεις προσγειωμένος και προσηλωμένος στο στόχο σου. Όταν καβαλάς το καλάμι συνήθως χάνεις την μπάλα και έχουμε δει να συμβαίνει σε αρκετούς καλλιτέχνες αυτό και εύχομαι να μην μου συμβεί ποτέ.

Οι θέσεις στο air-play των ραδιοφώνων αλλά και στα νυχτερινά μαγαζιά είναι συγκεκριμένες και αν εσύ καταφέρεις να μπεις, κάποιος άλλος θα πρέπει να μείνει απ΄ έξω, όλο αυτό λοιπόν δημιουργεί έχθρες και αντιπάθειες…

Έχει κατηγορήσει κάποιος τον Ηλία ότι έχει ψωνιστεί ή  φέρεται διαφορετικά τώρα που έγινε διάσημος;

Θεωρώ ότι όσο μεγαλύτερη επιτυχία κάνεις τόσο περισσότερους εχθρούς αποκτάς. Οπωσδήποτε η δισκογραφία είναι ένας χώρος ιδιαίτερα ανταγωνιστικός, ειδικά στις μέρες μας που υπάρχει μια υπερπροσφορά καλλιτεχνών. Οι θέσεις στο air-play των ραδιοφώνων αλλά και στα νυχτερινά μαγαζιά είναι συγκεκριμένες και αν εσύ καταφέρεις να μπεις κάποιος άλλος θα πρέπει να μείνει απ΄ έξω, όλο αυτό λοιπόν δημιουργεί έχθρες και αντιπάθειες. Φυσικά και έχω ακούσει αρνητικά λόγια για εμένα αλλά πρέπει να σου πω με μεγάλη ειλικρίνεια ότι κάθε φορά που ακούω ότι κάποιος είπε κάτι άσχημο για εμένα εγώ χαίρομαι γιατί στο ξεκίνημά μου κάποιος μου έδωσε μια συμβουλή «αν δεν έχεις εχθρούς και αν δεν ακούσεις άσχημα λόγια για εσένα, να ξέρεις ότι κάτι δεν πάει καλά» «όταν κάποιος σε βρίζει ή λέει άσχημα λόγια για σένα κάτι καλό έχεις κάνει». Αν πει κάτι άσχημο για εμένα ένας δικός μου άνθρωπος που με γνωρίζει τότε αυτό οπωσδήποτε θα με προβληματίσει, δεν θα με κάνει να χαρώ, αλλά αν ακούσω ότι κάποιος τον οποίο ούτε καν γνωρίζω ή γνωρίζω ελάχιστα είπε κάτι κακό περισσότερο θα χαρώ παρά θα στενοχωρηθώ.

Έχεις συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα του καλλιτεχνικού στερεώματος και έχεις τραγουδήσει σε μεγάλες πίστες της νυχτερινής Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της επαρχίας. Μίλησέ μας λίγο για τις συνεργασίες σου.

Αν και είμαι στο ξεκίνημα μου ακόμα και έχω πολλές συνεργασίες τις οποίες ονειρεύομαι να πραγματοποιήσω  θα σου πω αυτές που έχω ήδη κάνει πραγματικότητα. Έχω δουλέψει λοιπόν με τον Γιώργο Τσαλίκη, την Έλλη Κοκκίνου, τον Κωνσταντίνο Χριστοφόρου, τον Διονύση Μακρή, την Πάολα, την Καλομοίρα, τον Γιώργο Λιανό, στο ξεκινήματα της καριέρας μου με τον Σταμάτη Γονίδη (σημαντική συνεργασία για εμένα). Η συνεργασία μου όμως με τη Νατάσα Θεοδωρίδου και το Νίκο Μακρόπουλο φέτος στο Βοτανικό ήταν κορυφαία. Πέρασα μια εκπληκτική σεζόν, με δύο πολύ μεγάλους καλλιτέχνες και έμαθα πάρα πολλά και από τους δυο.

Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί με τη Νατάσα Θεοδωρίδου συνεχίζουμε τις καλοκαιρινές περιοδείες.

Θα εμφανίζεσαι κάπου το φετινό χειμώνα; Έχεις κλείσει σε κάποιο σχήμα;

Είναι η πρώτη φορά που το δηλώνω αυτό σε εσένα, δεν το έχω ξαναπεί αλλού. Το χειμώνα θα βρίσκομαι στο «Άνοδος» με τη Νατάσα Θεοδωρίδου και τον Κώστα Μαρτάκη. Ένα σχήμα το οποίο πραγματικά μου αρέσει και με κάνει πολύ χαρούμενο. Τη Νατάσα τη γνωρίζω, είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος και καλλιτέχνης. Ο Κώστας είναι ένα παιδί το οποίο θεωρώ πολύ ταλαντούχο. Πιστεύω ότι υπάρχουν όλες οι προδιαγραφές να γίνει κάτι πολύ δυνατό στο «Άνοδος» και ανυπομονώ να ξεκινήσει αυτή η συνεργασία στις αρχές του Σεπτέμβρη από όσο γνωρίζω.

δεν είχα σκεφτεί να γίνω επαγγελματίας αθλητής αλλά δεν είχα σκεφτεί να γίνω και επαγγελματίας τραγουδιστής … κάποιες ευκαιρίες σου δίνονται και ή τις αρπάζεις ή τις αφήνεις να φύγουνε

Από τους τυχερούς λοιπόν που θα έχουν καλλιτεχνική στέγη και αυτό το χειμώνα.

Ναι, αισθάνομαι πολύ τυχερός γιατί σε μια περίοδο που τα νυχτερινά μαγαζιά μειώνουν τις μέρες λειτουργίας, κάποια άλλα δεν ανοίγουν καθόλου, πολλοί καλλιτέχνες μένουν χωρίς δουλειά, τα πράγματα για εμένα πάνε καλά και έχω ένα μαγαζί και μια θέση σε ένα πολύ αξιόλογο σχήμα αυτό το χειμώνα.

Υπάρχει κάποιο αστείο γεγονός που να θυμάσαι έντονα από την πορεία σου μέχρι σήμερα ως τραγουδιστής;

Λοιπόν θα σου πω κάτι πολύ αστείο (γέλια). Έχω φάει τούμπα πάνω στην πίστα. Δούλευα σε ένα μαγαζί στην Πάτρα, ήμουν τότε το πρώτο αντρικό όνομα. Η ορχήστρα αρχίζει να παίζει την εισαγωγή, η πίστα γεμίζει καπνό, και ο φωτιστής κάνει μπλακ-ουτ για να βγω. Υπήρχαν λοιπόν δύο σκάλες δεξιά και αριστερά, οι οποίες ήταν μαύρες και δεν είχαν τις φωσφοριζέ ταινίες που βοηθάνε να διακρίνεις τα σκαλοπάτια.

Έτσι εγώ δεν έβλεπα τα σκαλιά και ήταν η ώρα μου να βγω στην πίστα (γέλια) κατέβηκα λοιπόν ένα – δύο σκαλιά στα τυφλά και έμεναν άλλα δυο ήταν τέσσερα στο σύνολο. Μου έρχεται λοιπόν η φαεινή ιδέα να πηδήξω και να βρεθώ κατευθείαν στην πίστα. Πηδάω αλλά  στο σημείο που προσγειώθηκα ακριβώς στα δεξιά βρισκόταν το μηχάνημα που έβγαζε τους καπνούς στην πίστα το οποίο ήταν γυρισμένο στο πάτωμα και δούλευε με λάδι. Έτσι όπως έβγαινε λοιπόν ο καπνός και έγλυφε το πάτωμα και ανέβαινε, άφηνε μια λωρίδα λαδιού με αποτέλεσμα όταν πήδηξα εγώ από τα δυο σκαλιά να προσγειωθώ ακριβώς σε εκείνη τη λωρίδα λαδιού. Την ώρα που πηδάω και είμαι στον αέρα ανάβουν τα φώτα και βλέπεις έναν τραγουδιστή ο οποίος την μια είναι πάνω και την άλλη γλιστράνε τα πόδια και εξαφανίζεται στο καπνό. Στη συνέχεια σταμάτησε να παίζει η ορχήστρα, ο κόσμος δεν σταματούσε τα γέλια, ούτε εγώ δηλαδή μπορούσα να συγκρατηθώ. Και το κερασάκι ήταν ότι φορούσα και άσπρα και είχα γίνει χάλια.

Με τα groups και την επίσημη σελίδα δεν ασχολούμαι εγώ αλλά κάποιοι πολύ δικοί μου άνθρωποι … Με τα δικά μου 3 προφίλ στο facebook ασχολούμαι μόνο εγώ και κανένας άλλος.

Σε πάω ενάμιση χρόνο πίσω, στην κυκλοφορία της πρώτης σου δισκογραφικής δουλειάς «κάνει μοναξιά». Ποιά τα συναισθήματα σου, πως αισθάνθηκες όταν άκουσες το πρώτο επίσημο δικό σου κομμάτι;

Όταν έγραφα την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά σχεδόν δεν το πίστευα γιατί ήταν ένα πολύ μεγάλο όνειρο για εμένα να κυκλοφορήσω το δικό μου δίσκο. Όταν λοιπόν έφτιαχνα το δίσκο μου στο στούντιο μέσα μου πραγματικά δεν πίστευα ότι το όνειρο μου γίνεται πραγματικότητα. Όταν άκουσα για πρώτη φορά το «κάνει μοναξιά» στα ραδιόφωνα ήταν μια στιγμή την οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ!! Οδηγούσα στην παραλιακή (θυμάμαι δούλευα στα Τρίκαλα τότε και είχα έρθει Αθήνα μετά το ΣΚ) και μου λένε στο τηλέφωνο παίζει το τραγούδι σου στον τάδε σταθμό, έχω βάλει λοιπόν το συγκεκριμένο σταθμό και περιμένω να ακούσω το τραγούδι μου. Ακούω κάποιες ώρες ή μάλλον μια μέρα το σταθμό αλλά δεν το άκουσα, όποτε γυρνώντας ένα βράδυ από ένα φίλο μου που είχα πάει να δω ταινία  έχω βάλει ξανά το σταθμό και περιμένω να ακούσω το τραγούδι μου. Δεν το ακούω και τι κάνω, είχα τόση πολλή επιθυμία να το ακούσω που βάζω το cd και λέω «θα βάλω το cd και θα φανταστώ ότι το ακούω στο ραδιόφωνο». Βάζω λοιπόν το cd να παίζει το «κάνει μοναξιά» και αισθάνομαι ωραία, σαν να το ακούω στο ραδιόφωνο. Τελειώνει το κομμάτι και καθώς πατώ το στοπ για να βγει το cd έξω, μπαίνει το mode του ραδιοφώνου και ακούω κατ΄ ευθείαν την εισαγωγή του «κάνει μοναξιά», ήταν σαν μην είχα βγάλει το δίσκο, ήταν απίστευτο, με το που τελείωσε το τραγούδι και βγάζω το cd ξεκίνησε να παίζει στο ραδιόφωνο, στο διηγούμαι και ανατριχιάζω αυτή τη στιγμή, τρελάθηκα, δεν το πίστευα σταμάτησα το αυτοκίνητο στην άκρη και έβαλα τα κλάματα. Ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή την οποία θα θυμάμαι για πάντα.

Όταν κυκλοφόρησε το «κάνει μοναξιά» τραγουδούσες νομίζω στο VIP@ Σκυλάδικο. Με την εισαγωγή ακόμη του τραγουδιού οι θαμώνες σιγοψιθύριζαν τα λόγια. Το πίστευες ότι όλο αυτό γινόταν με ένα δικό σου κομμάτι;

Η πρώτη φορά που βιώνει ένας τραγουδιστής κάποια πράγματα είναι πάντα ξεχωριστή. Η πρώτη φορά που θα ακούσεις το τραγούδι σου στο ραδιόφωνο, η πρώτη φορά που θα δεις τον κόσμο να ξέρει το τραγούδι σου, η πρώτη φορά που θα κάνεις το πρώτο σου video clip, η πρώτη φορά που θα δεις το δίσκο σου στα δισκοπωλεία είναι ανεκτίμητη. Αυτό που συνέβαινε λοιπόν στο VIP ήταν πολύ όμορφο για μένα αν και είχα καταλάβει την δυναμική του τραγουδιού απ΄όταν δούλευα στα Τρίκαλα για καλοκαιρινή σεζόν. Στο συγκεκριμένο μαγαζί έκανα τα πρώτα μου βήματα, ήταν μεγάλο σχολείο για εμένα, έχω πολλούς φίλους εκεί και όποτε πηγαίνω αισθάνομαι σα στο σπίτι μου. Ο επιχειρηματίας του «VIP» ο Θανάσης Πριόβολος είναι ο άνθρωπος ο οποίος με έχει βοηθήσει περισσότερο από όλους και του χρωστάω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ. Με έχει στηρίξει από το ξεκίνημα και συνεχίζει να με στηρίζει.

Από ένα παιδάκι που γρατζουνούσε την κιθάρα του και τραγουδούσε ερασιτεχνικά ξαφνικά βρέθηκα στο «να η ευκαιρία» και είπα αυτό θέλω να κάνω.

Μεγάλη επιτυχία γνωρίζει και το καινούργιο σου κομμάτι «Μαζί σου πάω παντού»

Είναι γεγονός, το κομμάτι που ξεχωρίζει αυτή την περίοδο είναι το «μαζί σου πάω παντού». Όπου και να πηγαίνω στην Ελλάδα συνειδητοποιώ ότι γίνεται χαμός με αυτό το τραγούδι. Θέλω να ευχαριστήσω τον Χριστόδουλο Σιγανό και τον Valentino που το υπέγραψαν, πρόκειται για ένα δίδυμο που γράφει μεγάλες επιτυχίες και αισθάνομαι χαρούμενος που έγραψαν αυτό το κομμάτι για μένα. Η συνεργασία μας θα συνεχιστεί και στο νέο μου δίσκο.

Ακολούθησες τις τάσεις τις εποχής και διένειμες τα τραγούδια “Τα πάντα όλα” και το «Μαζί σου πάω παντού» ψηφιακά. Τι σε οδήγησε σε αυτή την απόφαση;

Δεν ήταν απαραίτητα δική μου απόφαση. Καταρχάς αυτό το έκανα από το πρώτο κομμάτι, το «κάνει μοναξιά» το οποίο κυκλοφόρησε πρώτα ψηφιακά και στα ραδιόφωνα και μετά βγήκε ο δίσκος. Είναι η τάση της εποχής και νομίζω ότι το σημαντικό αυτή την στιγμή είναι να γίνει γνωστό το κομμάτι σου και μέσω του διαδικτύου και μέσω ραδιοφώνου. Ο δίσκος είναι κάτι το οποίο έπεται και οι περισσότεροι καλλιτέχνες ακολουθούν αυτή την οδό εκτός από πολύ μεγάλα ονόματα. Ήταν απόφαση και των συνεργατών μου και της εταιρείας μου να γίνει έτσι και μέχρι στιγμής μας πηγαίνει καλά αυτή η συνταγή όπως και σε πολλούς άλλους καλλιτέχνες. Έχουν γίνει ήδη δύο τραγούδια πολύ γνωστά μέσω διαδικτύου «τα πάντα όλα» και το «μαζί σου πάω παντού» και θα συμπεριληφθούν σε δισκογραφική δουλειά η οποία θα κυκλοφορήσει πρώτα ο θεός τον φθινόπωρο του 2010.

Πιστεύεις ότι οι Έλληνες είναι έτοιμοι να περάσουν στη νέα ψηφιακή εποχή ή ακόμα είναι φοβισμένοι από τον άγνωστο κόσμο του διαδικτύου;

Κοίταξε, οπωσδήποτε η Ελλάδα βρίσκεται λίγο πιο πίσω απ΄ όλη την Ευρώπη και παγκόσμια σε όλα όπως και στο διαδίκτυο, όμως στις μέρες μας βλέπουμε ότι το διαδίκτυο παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και στις ζωές των νέων και στις ζωές γενικότερα των ανθρώπων διότι βλέπουμε και ποιο μεγάλους ανθρώπους οι οποίοι ασχολούνται. Τι να μιλήσουμε τώρα για το facebook και το twitter τα οποία υπάρχουν παντού, για το itunes και όλο αυτό το download που γίνεται. Τα κινητά τηλέφωνα και το διαδίκτυο είναι οι νούμερο ένα τρόποι προώθησης για τα κομμάτια αυτή την στιγμή. Νομίζω ότι και οι Έλληνες μπαίνουν με όλο και πιο γρήγορους ρυθμούς σ΄αυτό το πράγμα, ήδη πολλοί άνθρωποι αγοράζουν τη μουσική μέσω διαδικτύου ή τηλεφώνων και νομίζω ότι όσο περνάει ο καιρός και τα χρόνια θα γίνεται ακόμη πιο έντονο όλο αυτό και θα φτάσουμε στα επίπεδα της Ευρώπης και της Αμερικής που αυτό το πράγμα γίνεται κατά κόρον.

Είσαι χρήστης του facebook. Πόσο βοηθάει όλο αυτό για την προώθηση της δουλειάς σου; 

Όταν είχα πρωτοακούσει για το facebook ήμουν πάρα πολύ αρνητικός γιατί θεωρούσα ότι είναι ένας τρόπος να ελέγχεσαι. Είχα πάρα πολύ άδικο και πάρα πολύ λάθος, το facebook πλέον είναι μέρος της καθημερινότητας μου, είναι ένας πολύ άμεσος τρόπος επικοινωνίας, με τον κόσμο ο οποίος θέλει να επικοινωνήσει μαζί σου, είναι ένας πάρα πολύ εύκολος τρόπος να επικοινωνήσεις τη δουλειά σου, τα νέα σου, τα τραγούδια σου, με όλο τον κόσμο που ενδιαφέρεται, υπάρχουν πάρα πολλά groups και pages που διαμορφώνονται και δημιουργούνται για τους καλλιτέχνες, μέσα από τα οποία μπορείς να δημιουργήσεις ή μάλλον να συγκεντρώσεις ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την δουλειά σου και να τους ενημερώνεις για τα νέα σου. Προσπαθώ να απαντάω σε όλο τον κόσμο και το λέω πολύ ειλικρινά αυτό, που μου στέλνει μηνύματα, είναι κάτι που μου είναι πάρα πολύ ευχάριστο και πέρα από όλα τα θέματα προώθησης και όλους τους επαγγελματικούς λόγους και προσωπικά νιώθω πολύ όμορφα να εισπράττω θετικά σχόλια από κόσμο που βρίσκεται σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο. Βρίσκεται στην καθημερινότητα μου γενικότερα, περνάω ώρες να ασχολούμαι με αυτό και προσπαθώ να απαντώ σε όλους. On line δε μπαίνω ποτέ αλλά όσοι μου στέλνουν inbox απαντάω πάντα!

Πολλές θαυμάστριες αναρωτιούνται αν διαχειρίζεσαι ο ίδιος την σελίδα σου στο facebook ή έχεις κάποιον να σε βοηθάει; 

Με την ευκαιρία αυτή θέλω να σου πω ότι έχουν φτιαχτεί ένα – δύο ψεύτικα profiles που δεν μου ανήκουν. Τα δικά μου original profile είναι: Ιlias Vrettos A, Ilias Vrettos B, Ilias Vrettos C καθώς επίσης και το γκρουπ ILIAS VRETTOS OFFICIAL FACEBOOK GROUP και η επίσημη σελίδα μου Ilias Vrettos / Ηλίας Βρεττός. Με το groups και την επίσημη σελίδα δεν ασχολούμαι εγώ αλλά κάποιοι πολύ δικοί μου άνθρωποι τους οποίους ενημερώνω και επικοινωνούν μαζί μου, δεν είναι κάτι στο οποίο είμαι τελείως αμέτοχος, αλλά δεν ασχολούμαι άμεσα. Με τα δικά μου 3 προφίλ ασχολούμαι μόνο εγώ και κανένας άλλος.

Είσαι ιδιαίτερα επικοινωνιακός με το κοινό σου… Προτέρημα ή αναγκαίο κακό του επαγγέλματος που έχεις επιλέξει;

Γιατί να είναι αναγκαίο κακό το να είσαι επικοινωνιακός;  Δεν βρίσκω κάτι κακό στην επικοινωνία. Εγώ απ΄τη φύση είμαι πάρα πολύ κοινωνικός και πάρα πολύ επικοινωνιακός, μου αρέσει να γνωρίζω κόσμο και εφόσον είμαι επικοινωνιακός εκ φύσεως προσπαθώ και στη δουλειά μου να επικοινωνώ με τον κόσμο. Δε μου αρέσει να τραγουδάω για μένα, θέλω να τραγουδάω για τον κόσμο. Όταν τραγουδάω θέλω αυτό που λέω να περνάει στο κόσμο που με ακούει και είναι κάτι το οποίο το προσπαθούσα πάντα, να επικοινωνώ την μουσική μου, να κάνω τον κόσμο να διασκεδάζει και να είμαι κοντά του. Όταν τραγουδάω είτε σε 3 άτομα είτε σε 3000 άτομα αισθάνομαι ότι είμαστε όλοι μια παρέα και όλοι είμαστε για τον ίδιο σκοπό, να περάσουμε όμορφα και να διασκεδάσουμε. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που κάνω μια δουλειά την οποία δεν αισθάνθηκα ποτέ σαν δουλειά, αλλά σαν διασκέδαση. Την ώρα που τραγουδάω περνάω κ εγώ καλά, είμαστε όλοι μια παρέα. Είναι ωραίο να επικοινωνείς και να ανταλλάσεις ενέργεια με τον κόσμο που σε ακούει.

Εδώ και αρκετό καιρό εμφανίζεσαι σε διάφορα club σε όλη τη χώρα. Πόσο κουραστικό είναι όλο αυτό για σένα και άραγε αρκεί η ανταπόκριση του κόσμου ώστε να το ξεχνάς; 

Απάντησες από μόνη σου στην ερώτηση μου. Αν με ρωτήσεις σωματικά ή από άποψη αντοχών είναι κάτι πολύ δύσκολο γιατί πραγματικά αυτή την περίοδο βρίσκομαι με μια βαλίτσα στο χέρι και μπορεί την μια μέρα να είμαι στην Κύπρο, την άλλη μέρα στην Ξάνθη, την άλλη μέρα στην Εύβοια και την άλλη μέρα στο εξωτερικό. Είναι δύσκολο να ταξιδεύεις συνέχεια σωματικά αλλά είναι κάτι το οποίο το κάνω για πρώτη φορά, επισκέπτομαι πολλά μέρη της Ελλάδας, της Κύπρου και του εξωτερικού και με χαροποίει που βλέπω ότι ο κόσμος ξέρει τα τραγούδια μου, ξέρει εμένα, εισπράττω πολύ αγάπη και αυτό είναι κάτι το οποίο με κάνει να τα ξεχνάω όλα. Δεν υπάρχει ούτε κούραση, δεν υπάρχει τίποτα. Το κάνω με μεγάλη ευχαρίστηση και εισπράττω πολύ θετική ενέργεια από όλο αυτό και είναι κάτι που μου δίνει δύναμη για τη συνέχεια. Είναι σα να ξεπληρώνεις τους κόπους ενάμιση χρόνου δουλειάς. Δούλεψα ενάμιση χρόνο και αυτή τη στιγμή εισπράττω αν θέλεις μια δόση του αποτελέσματος και μου είναι πάρα πολύ ευχάριστο.

Αν δε κάνω λάθος είχες πρόσφατα ένα ταξίδι στη Γερμανία και τραγούδησες στους ομογενείς.  Ισχύει αυτό που λένε ότι είναι πιο ζεστό κοινό;

Επειδή ακριβώς έχουν αυτή την απόσταση από την πατρίδα, έχουν πολύ έντονο το στοιχείο του πατριωτισμού και αισθάνονται πολύ ευχάριστα και πολύ τιμημένοι όταν ένας καλλιτέχνης πηγαίνει στη χώρα την οποία μένουν να τραγουδήσει. Το εισέπραξα πάρα πολύ έντονα όλο αυτό, έχω τραγουδήσει τρείς φορές στη Γερμανία και κάθε φορά που συμβαίνει αυτό είναι κάτι μοναδικό. Η πρώτη φορά που είχα τραγουδήσει ήταν πριν βγάλω δισκογραφική δουλειά και το είχα δει και τότε, βγήκα να ανοίξω το πρόγραμμα και ο κόσμος ήταν σα να έβλεπε το πρώτο όνομα και είχα πάθει σοκ, πόσο μάλλον φέτος που πήγα με δικά μου τραγούδια. Είναι πιο εκδηλωτικός ο κόσμος εκεί και διασκεδάζει με την ψυχή του. Το λέω βέβαια αυτό χωρίς να θέλω να υποβιβάσω τους έλληνες οι οποίοι λίγο πολύ μας έχουν μες τα πόδια τους ενώ εκεί είναι πιο σπάνια η ευκαιρία να παρακολουθούν κάποιον καλλιτέχνη απ΄ την πατρίδα τους και είναι κάτι το οποίο το βιώνουν ίσως λίγο πιο έντονα.

Ερμήνευσες με μεγάλη επιτυχία το κομμάτι «Κάνει μοναξιά. Τελικά το επάγγελμα του τραγουδιστή έχει μοναξιά;

Αν και η δουλειά του τραγουδιστή συνεπάγεται την συνεχή συναναστροφή με κόσμο όταν σβήνουν τα φώτα και επιστρέφει σπίτι είναι και νιώθει μόνος. Η δισκογραφία είναι δύσκολη με πολύ ανταγωνισμό και ίσως πολλές φορές να «κάνει μοναξιά». Απ την άλλη είναι ένα επάγγελμα το οποίο από την φύση του σε βοηθάει να γνωρίζεις και να συνεργάζεσαι με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους και αν αυτό είναι κάτι που σου αρέσει και σαν άτομο όπως μου αρέσει εμένα τότε είναι σπάνιο το φαινόμενο της μοναξιάς. Με αυτή την έννοια λοιπόν δεν «κάνει μοναξιά» για τον Ηλία Βρεττό.

Βλέπουμε ότι τα πράγματα στην ελληνική δισκογραφία δεν πάνε καλά. Εσένα σε αγχώνει καθόλου αυτό;

Στην παγκόσμια δισκογραφία δεν πάνε καθόλου καλά. Με αγχώνει γενικότερα η οικονομική κρίση, όχι μόνο εμένα αλλά όλο τον κόσμο. Η διασκέδαση είναι κάτι το παραπάνω για ένα άνθρωπο και στις μέρες μας όταν δεν έχει λεφτά κάποιος το πρώτο πράγμα που θα κόψει είναι η διασκέδαση. Και η δισκογραφία περνάει δύσκολες στιγμές και η νύχτα και το βλέπουμε στην πράξη αυτό. Τα μαγαζιά δουλεύουν λιγότερες μέρες και πολλοί συνάδελφοι τραγουδιστές μένουν χωρίς δουλειά. Νομίζω αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να προσαρμοστούμε στις ανάγκες της εποχής και οι επιχειρηματίες και εμείς οι τραγουδιστές, αν και εγώ είμαι καινούργιος καλλιτέχνης ακόμη και τα ποσά που παίρνω δεν έχουν καμία σχέση με τα ποσά που παίρνουν τα μεγάλα ονόματα, παρόλα αυτά πρέπει όλοι μας να κάνουμε κάποιες υποχωρήσεις να ρίξουμε τα μεροκάματα μας και να μπορέσουν έτσι οι επιχειρηματίες να ανοίξουν τα μαγαζιά για περισσότερες μέρες. Επίσης να σκεφτόμαστε όσο πιο θετικά γίνεται. Γιατί αν σκεφτόμαστε αρνητικά θα μας πιάσει κατάθλιψη και θα πέσουμε μες τη μιζέρια. Εγώ γενικότερα είμαι θετικός άνθρωπος και προσπαθώ μέσα από κάθε δυσκολία να βλέπω το καλό που θα βγει. Αυτό που παρατηρώ με αυτή την κατάσταση είναι ότι πλέον για να προσελκύσεις ανθρώπους σε ένα νυχτερινό κέντρο θα πρέπει να κάνεις καλύτερες δουλειές, τα προγράμματα βλέπω να στήνονται με μεγαλύτερη προσοχή και ωριμότητα, βλέπω να συνεργάζονται πολύ περισσότερα ονόματα σε ένα σχήμα για να παρουσιάσουν έτσι ένα πιο πλούσιο θέαμα και να προσελκύσουν πιο εύκολα τον κόσμο οπότε νομίζω ότι όλη αυτή η κατάσταση οδηγεί σε κάτι καλό, ανεβαίνει το επίπεδο της διασκέδασης. Με θετική σκέψη πιστεύω ότι θα βγούμε από αυτό το αδιέξοδο, όχι μόνο οι καλλιτέχνες αλλά όλος ο κόσμος.

Άρα αντιμετωπίζεις την περίοδο οικονομικής κρίσης με αισιοδοξία; 

Με αισιοδοξία και προσπαθώντας στη ζωή μου να μειώσω τα περιττά έξοδα. Προσπαθώ να είμαι λίγο πιο συγκρατημένος, τις περιόδους που είναι εφικτό να αποταμιεύω όσο γίνεται περισσότερα χρήματα και να κάνω όσο το δυνατόν καλύτερες δουλειές για να συνεχίσω να υπάρχω στο χώρο αξιοπρεπώς.

Εκτός από τραγουδιστής τι άλλο επάγγελμα θα μπορούσες να κάνεις; 

Τίποτα. Δεν υπάρχει κάποιο άλλο επάγγελμα που να με γεμίζει, να μου αρέσει και να με κάνει να αισθάνομαι ευχάριστα. Όπως σου είπα και στην αρχή της κουβέντας οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα θα το έκανα καθαρά και μόνο βιοποριστικά. Το τραγούδι και η μουσική είναι το μοναδικό πράγμα που το κάνω και με γεμίζει. Με κάνει να αισθάνομαι ο εαυτός μου, ότι είμαι γεννημένος να κάνω αυτό το πράγμα και είμαι τυχερός και ευλογημένος που ο θεός μου τα έφερε έτσι και μπορώ να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα, να αμείβομαι καλά γι΄αυτό και να μου πηγαίνουν καλά τα πράγματα.

Για το τέλος θα ήθελα να μου περιγράψεις με 3 λέξεις τον Ηλία.

Με τρεις λέξεις τον Ηλία…. πεισματάρης, πειθαρχημένος, κοινωνικός.

Ηλία παρακάτω ακολουθούν 5 ερωτήσεις από το FUN CLUB σου…

Έχεις πει 3 κομμάτια που έγιναν ατάκες: “κάνει μοναξιά” ” δεν υπάρχει” και το ” τα πάντα όλα” , πως ξεκίνησε όλη αυτή η ιδέα των τραγουδιών-ατάκες και πως νοιώθεις που πολλοί τα χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους;

Η αλήθεια είναι ότι τα πρώτα τρία κομμάτια που έγιναν επιτυχίες ήταν ατάκες. Με έχουν ρωτήσει σε αρκετές συνεντεύξεις τι προσπαθείς να κάνεις, παίρνεις μια ατάκα και την κάνεις τραγούδι; Δεν είναι έτσι, δεν ήταν αυτός ο σκοπός ούτε εμένα ούτε των συνεργατών μου. Το «κάνει μοναξιά» το θεώρησα πολύ έξυπνο σαν τίτλο και με χαροποιεί που ο κόσμος το χρησιμοποιεί στην καθημερινότητα του. Την ατάκα «δεν υπάρχει» την χρησιμοποιούσε ο κόσμος κατά κόρον, οπότε υπήρχε ήδη και απλά έγινε τραγούδι όπως και τα «πάντα όλα» που την χρησιμοποιούσε ο κύριος Αλέφαντος οπότε εγώ την τραγούδησα θέλοντας να πιάσω το στίγμα της εποχής. Μας πήγε πολύ καλά, κάναμε τις ατάκες τραγούδι, δεν θα συνεχίσουμε βέβαια να το κάνουμε για πάντα αυτό, να κάνουμε τραγούδια με ατάκες απλά ήταν κάτι που έτυχε.

Έχουμε ακούσει πως κάνεις μαθήματα φωνητικής. Πιστεύεις πως ένας καλλιτέχνης πρέπει να συνεχίζει να κάνει μαθήματα καθ΄ όλη τη διάρκεια της πορείας του;  

Η φωνή και οι φωνητικές χορδές είναι το εργαλείο της δουλειάς μας. Αν  δεν προσέχουμε την φωνή μας δεν έχουμε τίποτα εμείς οι τραγουδιστές. Οπότε θα πρέπει να διατηρούμε τις φωνητικές μας χορδές σε καλή κατάσταση. Τα μαθήματα φωνητικής οπωσδήποτε βοηθάνε ένα τραγουδιστή να βελτιώσει την τεχνική του, τις ερμηνευτικές του ικανότητες αλλά κυρίως τον κάνουν να τραγουδάει σωστά χωρίς να καταστρέφει την φωνή του. Και αν σκεφτεί κανείς υπό ποιες συνθήκες τραγουδάμε (πολλές μέρες, πολλές ώρες, σε άσχημο περιβάλλον με πολύ καπνό) σίγουρα θα πρέπει να γυμνάζουμε τις χορδές συνεχώς ώστε να μην καταπονούμε το λαιμό μας.

Μίλησε μας για την σχέση σου με  την Νατάσα Θεοδωρίδου;

Τη  Νατάσα τη γνώρισα πριν συνεργαστούμε, κάποια βράδια που ερχόταν στο μαγαζί που τραγουδούσα εγώ. Μου είχε κάνει λοιπόν μεγάλη εντύπωση το πόσο απλός, πόσο προσιτός και πόσο προσγειωμένος άνθρωπος είναι. Πέραν του ότι τη θαυμάζω απίστευτα σα φωνή, σαν καλλιτεχνική πορεία και ρεπερτόριο, την εκτιμώ πολύ και σαν άνθρωπο. Είναι κοντά στα νέα παιδιά και όποτε έχω ζητήσει τη βοήθειά της (και υπάρχουν τέτοιες στιγμές) ήταν εκεί για μένα και αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερός που συνεργάζομαι και έχω και μια φιλική σχέση μαζί της.

Πότε να περιμένουμε νέα δισκογραφική δουλειά σου;

Στις αρχές φθινοπώρου. Πρόκειται για μια δισκογραφική δουλειά η οποία γίνεται με πολύ μεγάλη προσοχή, θα υπάρχουν πολύ μεγάλα ονόματα δημιουργών και πολύ όμορφα τραγούδια και εύχομαι να σας αρέσει και να έχει επιτυχία όπως και η προηγούμενη δουλειά μου.

Περιέγραψε μας μια καθημερινή σου ημέρα.

Ο Ηλίας ξυπνάει, πλένει το πρόσωπο του, τρώει πρωινό, κάνει γυμναστική και αν έχει καλό καιρό απολαμβάνει να κάνει βόλτες με το ποδήλατο κοντά στο σπίτι. Εκτός αυτού στο σαλόνι υπάρχουν παραταγμένες τρεις κιθάρες, οπότε ανά πάσα στιγμή μπορώ να παίξω λίγο μουσική ή να γράψω κάποιο κομμάτι γιατί μου αρέσει πολύ να γρατζουνάω κάποιες δικές μου μελωδίες και ίσως στο μέλλον κυκλοφορήσω κάποιο κομμάτι δικής μου σύνθεσης.. Λόγω του ότι η δουλειά μου είναι πολύ έντονη και σε γρήγορους ρυθμούς τον ελεύθερο χρόνο μου επιλέγω να βρίσκομαι με φίλους, να πηγαίνουμε θέατρο ή να βλέπουμε DVD σε σπίτι ή να πηγαίνουμε για φαγητό, γενικά μου αρέσει να κάνω πράγματα που να με χαλαρώνουν… επίσης με την πρώτη ευκαιρία μου αρέσει να ταξιδεύω.

Είμαι άνθρωπος που δεν μου αρέσει να κάνει μοναξιά στη ζωή μου, μου αρέσει να βρίσκομαι μέσα σε κόσμο και είναι λίγες οι ώρες που είμαι μόνος με τον εαυτό μου.

Ευχαριστούμε για την άψογη φιλοξενία του το café – Restaurant – Bar

«Supper», Σίνα 6, Κολωνάκι.